The a political scorecardConvention

The a political scorecard
Conventional notions of the BSC, such as those advanced by Kaplan and Norton, have
evolved in tandem with increasing concerns with the need to render management accounting practices strategically relevant. This development can be traced through
the gradual evolution of the BSC as a strategic management system (Kaplan and Norton, 1996) into comprehensive strategy maps (Kaplan and Norton, 2001, 2004) and
vehicles of corporate-wide strategic alignment (Kaplan and Norton, 2006a). A key
theme gradually crystallized through these works is the need to devise performance
measurement systems tightly coupled to the strategic visions and objectives of
organizations with the ultimate aim of aligning organizational resources and processes
and employee behaviour with what is deemed strategically important. Performance
measurement fills a crucial role in this respect as it focuses managerial attention to
critical success factors and the actions required to achieve strategic objectives. Such
alignment of intended strategies with organizational action may, in turn, be reinforced
by linking performance measurement to other control mechanisms such as strategic
planning, budgeting, feedback and reward systems (Kaplan and Norton, 1996, 2001).
As such, Kaplan and Norton’s approach to strategic management falls squarely within
the planning school of thought and represents an ideal built around a strong
“measurement culture” (Johnsen, 2001; Vaivio, 2005). Even though notions of emergent
strategies (Mintzberg and Waters, 1985) are occasionally acknowledged strategy
implementation is mainly seen as materializing through top-down processes as
strategic priorities formulated by senior management are communicated downwards
through the organizational hierarchy (Kaplan and Norton, 2001). To the extent that
the views of lower-level managers and employees are seen as relevant for strategy
formulation and implementation they are mainly described as aspects to be reconciled
with over-riding strategic objectives through training and continuous feedback in the
process of fostering organization-wide strategic awareness. This approach to strategic
management arguably detracts from the politics of performance management in a number of ways.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตัวดัชนีชี้วัดทางการเมืองมีความของ BSC เช่นสูง โดย Kaplan และ Nortonพัฒนาควบคู่กับการเพิ่มความกังวลกับความจำเป็นในการแสดงวิธีปฏิบัติทางบัญชีเกี่ยวข้องกลยุทธ์การจัดการ พัฒนานี้สามารถติดตามผ่านค่อย ๆ วิวัฒนาการของ BSC เป็นระบบการจัดการเชิงกลยุทธ์ (Kaplan และ Norton, 1996) เป็นกลยุทธ์ที่ครอบคลุมแผนที่ (Kaplan และ Norton, 2001, 2004) และยานพาหนะตำแหน่งเชิงกลยุทธ์ทั้งองค์กร (Kaplan และ Norton, 2006a) คีย์ธีมที่ค่อย ๆ ตกผลึกผ่านผลงานเหล่านี้เป็นความต้องการเพื่อประสิทธิภาพการทำงานประดิษฐ์แน่นควบคู่กับวิสัยทัศน์กลยุทธ์และวัตถุประสงค์ของระบบการวัดองค์กรที่ มีเป้าหมายสูงสุดของการจัดตำแหน่งขององค์กรทรัพยากรและกระบวนการพฤติกรรมพนักงานกับสิ่งที่ถือว่าสำคัญและ ประสิทธิภาพการทำงานวัดกรอกข้อมูลมีบทบาทสำคัญในแง่นี้จะเน้นการบริหารความปัจจัยสำคัญสู่ความสำเร็จและการดำเนินการที่จำเป็นเพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์เชิงกลยุทธ์ ดังกล่าวจัดตำแหน่งของวัตถุประสงค์กลยุทธ์การดำเนินการขององค์กร อาจจะ จะเสริมโดยการเชื่อมโยงการวัดประสิทธิภาพในการควบคุมกลไกอื่น ๆ เช่นกลยุทธ์วางแผน งบประมาณ ระบบตอบรับและรางวัล (Kaplan และ Norton, 1996, 2001)เช่นนี้ Kaplan และ Norton ของแนวทางการจัดการเชิงกลยุทธ์ภายในเริ่มตกโรงเรียนของความคิดการวางแผนและแสดงถึงอุดมคติมาแข็งแกร่ง"วัฒนธรรมการวัด" (Johnsen, 2001 Vaivio, 2005) แม้ว่าของฉุกเฉินกลยุทธ์ (Mintzberg และน้ำ 1985) ในบางครั้งเป็นที่ยอมรับกลยุทธ์การใช้งานส่วนใหญ่จะเห็นเป็น materializing ผ่านกระบวนการบนลงเป็นความสำคัญเชิงกลยุทธ์ที่กำหนด โดยผู้บริหารมีการสื่อสารลงผ่านลำดับชั้นองค์กร (Kaplan และ Norton, 2001) เท่าที่เห็นมุมมองของผู้จัดการระดับล่างและพนักงานที่เกี่ยวข้องสำหรับกลยุทธ์สูตรและการดำเนินการพวกเขาเป็นส่วนใหญ่อธิบายว่าลักษณะที่จะกระทบยอดมีมากกว่าการขี่วัตถุประสงค์เชิงกลยุทธ์ที่ผ่านการฝึกอบรม และต่อเนื่องความคิดเห็นในการกระบวนการของการอุปถัมภ์ความตระหนักเชิงกลยุทธ์ทั่วทั้งองค์กร นี้วิธีการเชิงกลยุทธ์การจัดการเนื้อหา detracts จากการเมืองของการจัดการประสิทธิภาพในหลายวิธี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เป็นดัชนีชี้วัดทางการเมือง
ความคิดทั่วไปของ BSC เช่นที่สูงโดย Kaplan และ Norton ได้
พัฒนาควบคู่ไปกับการเพิ่มความกังวลกับความต้องการที่จะทำให้การปฏิบัติที่เกี่ยวข้องการบัญชีการจัดการเชิงกลยุทธ์ การพัฒนานี้สามารถตรวจสอบผ่าน
ค่อยๆวิวัฒนาการของ BSC เป็นระบบการจัดการเชิงกลยุทธ์ (Kaplan และ Norton, 1996) เป็นแผนที่ที่ครอบคลุมกลยุทธ์ (Kaplan และ Norton 2001, 2004) และ
ยานพาหนะของการจัดตำแหน่งเชิงกลยุทธ์ทั้งองค์กร (Kaplan และ Norton, 2006a) คีย์
ธีมค่อยๆตกผลึกผ่านงานเหล่านี้เป็นสิ่งจำเป็นที่จะต้องประดิษฐ์ผลการดำเนินงาน
ระบบการวัดคู่แน่นกับวิสัยทัศน์เชิงกลยุทธ์และวัตถุประสงค์ของ
องค์กรที่มีจุดมุ่งหมายสูงสุดของการจัดตำแหน่งทรัพยากรขององค์กรและกระบวนการ
และพฤติกรรมของพนักงานกับสิ่งที่ถือว่ามีความสำคัญในเชิงกลยุทธ์ ผลการดำเนินงาน
การวัดเติมบทบาทสำคัญในแง่นี้มันเน้นความสนใจในการบริหารจัดการเพื่อ
ปัจจัยความสำเร็จที่สำคัญและการดำเนินการที่จำเป็นเพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์เชิงกลยุทธ์ เช่น
การจัดตำแหน่งของกลยุทธ์ตั้งใจกับการกระทำขององค์กรอาจหันจะเสริม
ด้วยการเชื่อมโยงการวัดประสิทธิภาพการทำงานให้กลไกการควบคุมอื่น ๆ เช่นยุทธศาสตร์
การวางแผนงบประมาณและข้อเสนอแนะและผลตอบแทนระบบ (Kaplan และ Norton 1996, 2001).
เช่น Kaplan และ Norton ของ แนวทางการจัดการเชิงกลยุทธ์ตกตรงภายใน
โรงเรียนของความคิดการวางแผนและเป็นตัวแทนที่เหมาะสร้างขึ้นรอบที่แข็งแกร่ง
"วัฒนธรรมการวัด" (จอห์นสัน, 2001 Vaivio 2005) แม้ว่าความคิดของฉุกเฉิน
กลยุทธ์ (ดึงเอาบทบาทและ Waters, 1985) เป็นที่ยอมรับกลยุทธ์บางครั้ง
การดำเนินการจะเห็นส่วนใหญ่เป็นรายอื่นผ่านกระบวนการจากบนลงล่างเป็น
ลำดับความสำคัญเชิงกลยุทธ์สูตรโดยผู้บริหารระดับสูงมีการสื่อสารลง
ผ่านลำดับชั้นขององค์กร (Kaplan และ Norton, 2001) ในขอบเขตที่
มุมมองของผู้จัดการในระดับต่ำกว่าและพนักงานจะเห็นเป็นที่เกี่ยวข้องสำหรับกลยุทธ์การ
กำหนดและการดำเนินพวกเขาจะอธิบายส่วนใหญ่เป็นแง่มุมที่จะคืนดี
กับกว่าขี่วัตถุประสงค์เชิงกลยุทธ์ผ่านการฝึกอบรมและข้อเสนอแนะต่อเนื่องใน
กระบวนการของการอุปถัมภ์ทั้งองค์กร การรับรู้เชิงกลยุทธ์ วิธีการเชิงกลยุทธ์
การจัดการเนื้อหา detracts จากการเมืองของการจัดการประสิทธิภาพในหลายวิธี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นองค์กรทางการเมืองปกติช่องของ BSC เช่นขั้นสูงโดย Kaplan และ Norton , มีพัฒนาควบคู่กับความกังวลที่เพิ่มขึ้น กับ ต้องแสดงบัญชีการปฏิบัติกลยุทธ์ที่เกี่ยวข้อง การพัฒนานี้ สามารถติดตามผ่านวิวัฒนาการค่อยเป็นค่อยไปของ BSC เป็นระบบการจัดการเชิงกลยุทธ์ ( Kaplan และ Norton , 1996 ) เป็นแผนที่กลยุทธ์ที่ครอบคลุม ( Kaplan และ Norton , 2544 , 2547 ) และยานพาหนะขององค์กรเชิงกลยุทธ์แนวกว้าง ( Kaplan และ Norton , 2006a ) คีย์ธีมค่อย ๆตกผลึกผ่านงานเหล่านี้จะต้องประดิษฐ์ผลงานระบบการวัดแน่นคู่กับยุทธศาสตร์ วิสัยทัศน์ และวัตถุประสงค์ขององค์กรที่มีจุดมุ่งหมายสูงสุดของการจัดเรียงทรัพยากรองค์การและกระบวนการพนักงานและพฤติกรรมกับสิ่งที่ถือว่าเป็นกลยุทธ์ที่สำคัญ ประสิทธิภาพวัดเติมบทบาทสําคัญในส่วนนี้จะเน้นการบริหารจัดการความสนใจปัจจัยสู่ความสำเร็จที่สำคัญและการกระทำที่จำเป็นเพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์เชิงกลยุทธ์ เช่นการไว้กลยุทธ์กับองค์การการกระทำอาจ จะ เป็น เสริมโดยการเชื่อมโยงการวัดประสิทธิภาพกลไกการควบคุมอื่น ๆ เช่น ยุทธศาสตร์การวางแผน , งบประมาณ , ความคิดเห็นและรางวัลระบบ ( Kaplan และ Norton 1996 , 2001 )เช่น , Kaplan และ Norton แนวทางการบริหารเชิงกลยุทธ์จะเริ่มภายในการวางแผน ความคิดของโรงเรียนและเป็นอุดมคติที่สร้างขึ้นรอบ ๆ แข็งแรงวัฒนธรรม " การวัด " ( หมื่นล้าน , 2001 ; vaivio , 2005 ) ถึงแม้ว่าความคิดของฉุกเฉินกลยุทธ์ ( มินต์สเบิร์กและน้ำ , 1985 ) บางครั้งยอมรับว่า กลยุทธ์การใช้งานส่วนใหญ่จะเห็นเป็น materializing ผ่านกระบวนการจากบนลงล่าง เช่นยุทธศาสตร์หลักยุทธศาสตร์ โดยผู้บริหารจะสื่อสารลงมาผ่านลำดับชั้นขององค์กร ( Kaplan และ Norton , 2001 ) ในขอบเขตที่มุมมองระดับผู้บริหารและพนักงานของ บริษัท จะถูกมองว่าเกี่ยวข้องกับกลยุทธ์การกำหนดและการดำเนินงานส่วนใหญ่จะอธิบายเป็นลักษณะที่จะคืนดีไปขี่กับวัตถุประสงค์เชิงกลยุทธ์ผ่านการฝึกอบรมและข้อมูลย้อนกลับอย่างต่อเนื่องในกระบวนการพัฒนาองค์กรกว้างกลยุทธ์การรับรู้ วิธีการนี้เพื่อยุทธศาสตร์การจัดการเนื้อหาที่ detracts จากการเมืองของการจัดการประสิทธิภาพในหลายวิธี