Although Salomonsen (1954) said tha

Although Salomonsen (1954) said that species which breed in the same place tend to winter indifferent geographic regions, there is no evidence for this in the five warblers. More precisely, Salomonsen's statement suggests that a certain
amount of competition might be avoided by having allopatric wintering grounds. Probably the most satisfactory way to test this is to determine whether the five warblers' ranges show less winter overlap than a randomly chosen group of five eastern warblers (Western warblers tend to winter in a different region and hence should not be included). To make definitions precise, two species of warbler were said to have a significant overlap in winter ranges if at least half of one species' winter range Is included in the other's. From the winter range data of Bent (1953) the twenty three species of warbler breeding in Maine (Palmer, 1949) show 253 significant overlaps, i.e., an average of 11 per species. Therefore, the probability that a randomly chosen pair of specie of Maine warblers will show significant winterange overlap is 11/23 or .478. Considering the five species of warbler in the present study, CapMay overlaps with myrtle and possibly black throated green; myrife overlaps with Cape May blackthroated green, and blackburnian; black throated green overlaps with Cape May (possibly), myrtle, and blackburnian; blackburn iaoverlaps with myrtle, black-throated green, an baybreasted; and bay-breasted overlaps with blackburnian. There is thus a total of 10 certain overlaps among the 5 species, or 2 per specie There is thus a mean overlap per pair of species 2/5 or .400 which is quite near the expected
0.478 suggesting that the five species overlabs about randomly. It might be argued that the 2 species of Maine warblers themselves show mutual repulsion in the winter ranges and hencare a poor standard of comparison. That this not so can be seen as follows. The 23 specie have a total of 315 significant summer overlaps range, or 13.7 per species; i.e., 13.7/23 or 0.5% is the probability that a randomly chosen pair species will overlap in summer. As discussed above, the probability is 0.478 that a randomly
chosen pair will overlap in winter. Therefore, if winter range is chosen independently of summer, 0.478 x 0.596 = 0.285 would be the expected probability of significant overlap in bot winter and summer. Significant summer an winter overlaps were recorded in 164 cases, givin 7.1 per species, or a probability of 7.1/23 = 0.309
which is even a very slightly higher figure thaexpected, showing a slight tendency for bird which summer together to winter together Therefore, the Maine warblers do not repel on another in over-all winter range and they are therefore suitable for the comparison made earlier It can be concluded that the five species show
about the amount of overlapping of winter rang that would be expected on a random basis.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แม้ว่า Salomonsen (1954) กล่าวว่า สายพันธุ์ซึ่งสายพันธุ์ในเดียวกันมักจะหนาวสนใจพื้นที่ มีไม่มีหลักฐานนี้ใน warblers ห้า ได้แม่นยำมาก แนะนำงบของ Salomonsen ที่มีบางจำนวนการแข่งขันอาจหลีกเลี่ยงได้ โดยมีเหตุผล wintering allopatric คงแบบน่าพอใจมากที่สุดในการทดสอบนี้คือการ กำหนดว่า ช่วง warblers' ห้าแสดงซ้อนหนาวน้อยกว่ากลุ่มท่านสุ่มห้าตะวัน warblers (warblers ตะวันตกมักจะหนาวในภูมิภาคแตกต่างกัน และดังนั้น ไม่ควรรวม) คำนิยามให้ชัดเจน พันธุ์สอง warbler ได้กล่าวว่า มีน้อยครึ่งหนึ่งของช่วงหนาวชนิดหนึ่งอยู่ในของผู้อื่นทับซ้อนกันอย่างมีนัยสำคัญในช่วงฤดูหนาว จากข้อมูลช่วงฤดูหนาวของโค้ง (1953) พันธุ์ยี่สิบสามพันธุ์ warbler ในเมน (พาล์มเมอร์ 1949) แสดงราคา 253 ทับซ้อนสำคัญ เช่น โดยเฉลี่ย 11 สำหรับแต่ละชนิด ดังนั้น ความเป็นไปได้ว่า ชนิดของเมน warblers คู่สุ่มท่านจะแสดงซ้อน winterange สำคัญคือ 11/23 หรือ.478 พิจารณาพันธุ์ warbler ในปัจจุบันห้า ศึกษา CapMay ทับซ้อนกับไมร์เทิล และอาจดำนกเขียว myrife ทับซ้อนกับสีเขียวเคปเมย์ blackthroated, blackburnian สีดำนกสีเขียวทับซ้อนกับเคปเมย์ (อาจ), ไมร์เทิล และ blackburnian แบล็กเบิร์น iaoverlaps ไมร์เทิล นกสีดำเขียว baybreasted และนกอ่าวทับซ้อนกับ blackburnian จึงมีทั้งหมด 10 บางทับซ้อนระหว่างพันธุ์ 5 หรือ 2 ต่อชนิดมีจึงซ้อนเฉลี่ยต่อคู่พันธุ์ 2/5 หรือ.400 ซึ่งจะดีกว่าที่คาด0.478 แนะนำที่ overlabs พันธุ์ห้าเกี่ยวกับแบบสุ่ม มันอาจจะโต้เถียงว่า พันธุ์ warblers เมนตัวเอง 2 แสดง repulsion ซึ่งกันและกันในช่วงฤดูหนาวและ hencare มีมาตรฐานที่ดีของการเปรียบเทียบ ที่นี้ไม่ได้สามารถดูได้ดังนี้ ชนิด 23 มีจำนวนช่วงทับซ้อนสำคัญร้อน 315 หรือ 13.7 ต่อพันธุ์ เช่น 13.7/23 หรือ 0.5% มีความน่าเป็นที่พันธุ์คู่สุ่มท่านจะทับซ้อนในฤดูร้อน กล่าวถึงข้างต้น ความน่าเป็นเป็น 0.478 ที่เป็นแบบสุ่มคู่ของท่านจะซ้อนกันในฤดูหนาว ดังนั้น ถ้าช่วงฤดูหนาวที่อิสระร้อน 0.478 x 0.596 = 0.285 จะเป็นความน่าเป็นที่คาดไว้ของทับซ้อนกันอย่างมีนัยสำคัญในโบสถ์ฤดูหนาวและฤดูร้อน บันทึกสำคัญร้อนหนาวการทับซ้อนในกรณี 164, givin 7.1 ต่อสปีชีส์ หรือความน่าเป็นของ 7.1/23 = 0.309ซึ่งแม้เป็นการสูงขึ้นมากเล็กน้อยรูป thaexpected แสดงแนวโน้มเล็กน้อยสำหรับนกที่ฤดูร้อนกันไปหนาวกันเพราะ warblers เมนไม่ขับไล่ในอีกในช่วงฤดูหนาวทั้งหมด และพวกเขาจึงเหมาะสำหรับการเปรียบเทียบที่ทำก่อนหน้านั้นสามารถสรุปได้ว่า พันธุ์ 5 แสดงเกี่ยวกับจำนวนเงินของการทับซ้อนของฤดูหนาวรังที่จะคาดหวังตามที่สุ่ม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม้ว่า Salomonsen (1954) กล่าวว่าสายพันธุ์ที่ก่อให้เกิดในสถานที่เดียวกันในช่วงฤดูหนาวมีแนวโน้มที่จะไม่แยแสภูมิภาคมีหลักฐานในการนี้ในช่วงห้า warblers ไม่มี อีกอย่างแม่นยำคำสั่งของ Salomonsen
แสดงให้เห็นว่าบางจำนวนของการแข่งขันอาจจะหลีกเลี่ยงได้โดยมีพื้นที่หนาวallopatric น่าจะเป็นวิธีที่น่าพอใจที่สุดในการทดสอบนี้คือการตรวจสอบว่าช่วงห้า warblers 'แสดงการซ้อนทับกันในช่วงฤดูหนาวน้อยกว่ากลุ่มที่สุ่มเลือกห้า warblers ตะวันออก (warblers ตะวันตกมีแนวโน้มที่จะฤดูหนาวในพื้นที่ที่แตกต่างกันและด้วยเหตุนี้ไม่ควรรวม) เพื่อให้คำจำกัดความที่แม่นยำสองสายพันธุ์ของนกกระจิบก็บอกว่าจะมีการทับซ้อนกันอย่างมีนัยสำคัญในช่วงฤดูหนาวถ้าอย่างน้อยครึ่งหนึ่งของช่วงฤดูหนาวชนิดหนึ่ง 'รวมอยู่ในที่อื่น ๆ จากข้อมูลช่วงฤดูหนาวของเบนท์ (1953) ยี่สิบสามชนิดพันธุ์นกกระจิบในรัฐเมน (พาลเมอร์, 1949) แสดง 253 ทับซ้อนอย่างมีนัยสำคัญกล่าวคือค่าเฉลี่ยของ 11 ต่อปีชีส์ ดังนั้นจึงน่าจะเป็นที่สุ่มเลือกคู่ของเหรียญเมน warblers จะแสดงซ้อนทับกันอย่างมีนัยสำคัญ winterange คือ 11/23 หรือ 0.478 เมื่อพิจารณาถึงห้าสายพันธุ์ของนกกระจิบในการศึกษาปัจจุบัน CapMay คาบเกี่ยวกับไมร์เทิลและอาจกระสีดำสีเขียว myrife คาบเกี่ยวกับ Cape May blackthroated สีเขียวและ Blackburnian; กระสีดำสีเขียวทับซ้อนกับเคปเมย์ (อาจจะ), ไมร์เทิลและ Blackburnian; แบล็คเบิ iaoverlaps กับไมร์เทิล, สีดำกระสีเขียวเป็น baybreasted; และอ่าวกระดุมคาบเกี่ยวกับ Blackburnian จึงมีทั้งหมด 10 ทับซ้อนบางอย่างในหมู่ 5 ชนิดหรือ 2 ต่อเหรียญมีจึงเป็นที่ทับซ้อนกันเฉลี่ยต่อคู่ของสายพันธุ์ที่ 2/5 หรือ 0.400 ซึ่งค่อนข้างใกล้กับที่คาดว่าจะ
0.478 บอกว่าห้าชนิด overlabs เกี่ยวกับการสุ่ม มันอาจจะเป็นที่ถกเถียงกันว่า 2 สายพันธุ์เมน warblers ตัวเองแสดงเขม่นร่วมกันในช่วงฤดูหนาวและ hencare มาตรฐานที่ดีของการเปรียบเทียบ ว่านี้ไม่ได้ดังนั้นจะเห็นได้ดังต่อไปนี้ 23 เหรียญมีทั้งหมด 315 อย่างมีนัยสำคัญในช่วงฤดูร้อนช่วงคาบเกี่ยวหรือ 13.7 ต่อปีชีส์; คือ 13.7 / 23 หรือ 0.5% เป็นน่าจะเป็นที่สุ่มเลือกสายพันธุ์คู่จะซ้อนทับกันในช่วงฤดูร้อน ตามที่กล่าวข้างต้นน่าจะเป็น 0.478
ที่สุ่มคู่เลือกจะซ้อนทับกันในช่วงฤดูหนาว ดังนั้นหากช่วงฤดูหนาวที่ได้รับการแต่งตั้งอย่างเป็นอิสระของฤดูร้อน, 0.478 x 0.596 = 0.285 จะเป็นความน่าจะเป็นที่คาดหวังของการทับซ้อนกันอย่างมีนัยสำคัญในช่วงฤดูหนาวและฤดูร้อนบอท ในช่วงฤดูร้อนอย่างมีนัยสำคัญคาบเกี่ยวฤดูหนาวถูกบันทึกไว้ใน 164 กรณี givin 7.1 ต่อปีชีส์หรือน่าจะเป็นของ 7.1 / 23 = 0.309
ซึ่งแม้จะเป็นตัวเลขที่สูงกว่าเล็กน้อย thaexpected แสดงให้เห็นแนวโน้มที่เล็กน้อยสำหรับนกที่ฤดูร้อนร่วมกันเพื่อให้ฤดูหนาวด้วยกันดังนั้น เมน warblers
ไม่ขับไล่อีกในช่วงมากกว่าทุกฤดูหนาวและพวกเขาจะดังนั้นจึงเหมาะสำหรับการเปรียบเทียบที่ทำก่อนหน้านี้ก็สามารถที่จะสรุปได้ว่าห้าชนิดแสดงเกี่ยวกับจำนวนของที่ทับซ้อนกันของรังในช่วงฤดูหนาวที่คาดว่าจะบนพื้นฐานแบบสุ่ม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แม้ว่า salomonsen ( 1954 ) กล่าวว่า ชนิด ซึ่งสายพันธุ์ในสถานที่เดียวกันมักจะหนาวชินชาภูมิภาค ไม่มีหลักฐานในห้าวอบเบลอร์ อย่างแม่นยำมากขึ้น , งบ salomonsen ก็แสดงให้เห็นว่า ยอด
ของการแข่งขันอาจจะมีการหลีกเลี่ยงโดยมี allopatric ฤดูหนาวภูมีอาจจะเป็นที่น่าพอใจมากที่สุด วิธีนี้คือการตรวจสอบว่าห้าวาเบลอร์ช่วงฤดูหนาวแสดงซ้อนน้อยกว่าที่สุ่มเลือกกลุ่มของห้าตะวันออก ( วอบวอบตะวันตกมักจะฤดูหนาวในภูมิภาคต่าง ๆและดังนั้นจึงไม่ควรรวม ) เพื่อให้ความหมายชัดเจนสองชนิดของนกกระจิ๊ดได้กล่าวว่า มีความทับซ้อนในช่วงฤดูหนาว ถ้าอย่างน้อยครึ่งหนึ่งของสายพันธุ์ของช่วงฤดูหนาวอยู่ในช่วงฤดูหนาว . อื่น ๆ จากข้อมูลของโค้ง ( 1953 ) ยี่สิบสามชนิดของกระจิบพันธุ์ในรัฐเมน ( Palmer , 1949 ) แสดงความทับซ้อนแล้ว คือ เฉลี่ย 11 ต่อชนิด ดังนั้นความน่าจะเป็นที่สุ่มเลือกของสายพันธุ์ของคู่เมนของเราจะแสดงความ winterange ซ้อน 11 / 23 หรือ คุณ . พิจารณาห้าชนิดของนกกระจิ๊ดในการศึกษา capmay คาบเกี่ยวกับน้ำมันเขียวและอาจดำคอสีเขียว ทับด้วยเสื้อคลุม myrife อาจ blackthroated สีเขียว และ blackburnian ; สีดำคอสีเขียวทับด้วยผ้าคลุมไหล่อาจจะ ( อาจจะ ) , เมอร์เทิลและ blackburnian ; iaoverlaps แบล็คเบิร์น กับ เมอร์เทิล สีดำ คอสีเขียว มีกระดุม baybreasted ; อ่าว และทับซ้อนกับ blackburnian . มีดังนั้นทั้งหมด 10 ทับหนึ่งในจำนวน 5 ชนิด หรือ 2 ต่อพันธุ์นั้น จึงหมายถึง ซ้อน ต่อคู่ชนิด 2 / 5 หรือ 400 ซึ่งค่อนข้างใกล้คาด
0.478 แนะนำว่า 5 ชนิด overlabs เกี่ยวกับการสุ่มมันอาจจะแย้งว่า 2 ชนิดของเมนตัวเองแสดงการขับไล่วอบซึ่งกันและกันในช่วงฤดูหนาวและ hencare มาตรฐานที่ดีของการเปรียบเทียบ นี้ไม่สามารถเห็นได้ ดังนี้ 23 สายพันธุ์ได้ทั้งหมด 315 สำคัญคาบเกี่ยวช่วงฤดูร้อนหรือ 13.7 ต่อชนิด เช่น 13.7/23 หรือ 0.5% คือความน่าจะเป็นที่สุ่มเลือกคู่ชนิดจะทับซ้อนกันในฤดูร้อนตามที่กล่าวไว้ข้างต้น ความน่าจะเป็นที่สุ่มเลือก 0.478
คู่จะทับซ้อนกันในฤดูหนาว ดังนั้น ถ้าช่วงหน้าหนาวจะเลือกโดยอิสระในฤดูร้อน 0.478 x 0.596 = 0.285 จะคาดว่าน่าจะเป็นอย่างทับซ้อนกันในฤดูหนาว และในฤดูร้อน ที่สำคัญฤดูร้อน ฤดูหนาวคาบเกี่ยวที่ถูกบันทึกไว้ใน 164 คดี เอา 7.1 ต่อชนิด หรือความน่าจะเป็นของ 7.1/23 = 0.309
ซึ่งแม้แต่เล็กน้อย ร่างสูง thaexpected แสดงแนวโน้มเล็กน้อยสำหรับนกในฤดูร้อนฤดูหนาวซึ่งเข้าด้วยกันดังนั้น เมนของเราไม่ขับไล่อีกในช่วงฤดูหนาวทั้งหมดและพวกเขาจะดังนั้นจึงเหมาะสำหรับการเปรียบเทียบก่อนหน้านี้ทำให้สรุปได้ว่า การแสดง
5 ชนิดเกี่ยวกับปริมาณของที่ทับซ้อนกันของฤดูหนาว รัง ที่คาดว่าจะเป็นบนพื้นฐานสุ่ม