Coauthored with Theresa Lou, resear

Coauthored with Theresa Lou, research associate in the International Institutions and Global Governance program at the Council on Foreign Relations.

The migration crisis of 2015 makes for somber reading. Seven hundred migrants drowned crossing the Mediterranean from war-torn Libya. Last week, Austrian authorities made the grisly discovery of seventy-one corpses in a truck. Most recently, the body of a three-year-old Syrian boy washed up on a Turkish beach, sparking international outcry.

People have been on the move since the dawn of time, of course, but never in such numbers. By the end of 2014, 59.5 million individuals had been uprooted due to conflict or persecution—the highest level since World War II. Despite knowing the risks, every day thousands continue to board rickety boats, or pay smugglers for the promise of safety and better lives ahead.

Ground zero for the current crisis is the European Union (EU), where approximately 1.7 million desperate people have attempted to enter between 2011 and 2014. The Syrian civil war has displaced more than four million refugees to neighboring countries such as Turkey, Jordan, and Lebanon, where camps burst at the seams. As chances of returning to Syria dim—and prospects in host countries remain bleak—even more refugees are now heading for Europe.

However, EU leaders are flailing in response, whipsawed between the humanitarian and self-interested instincts of their electorates. Hungary’srefusal to allow migrants to board trains for other EU countries and the building of a fence along its borders with Serbia are only the latest examples.

The EU’s crisis is compounded by poverty in the western Balkans, where high unemployment and entrenched political corruption have led many to conclude that life will simply not get better. More thanforty percent of all asylum applications in Germany during the first six months of 2015 came from Kosovo, Serbia, and Macedonia.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีผู้เขียนร่วมกับเทเรซาลู งานวิจัยที่เชื่อมโยงในโปรแกรมสถาบันนานาชาติและการบริหารสากลที่คณะมนตรีความสัมพันธ์ต่างประเทศ2015 วิกฤตโยกย้ายทำให้อ่าน somber เจ็ดร้อยอพยพจมข้ามเมดิเตอร์เรเนียนจากสงครามลิเบีย สัปดาห์ หน้าที่ออสเตรียทำมาหลังจากการค้นพบหนึ่งเจ็ดศพในรถบรรทุก ล่าสุด ร่างกายของเด็กผู้ชายอายุ 3 ปีซีเรียล้างขึ้นบนชายหาดตุรกี ประกายไฟ outcry นานาชาติคนแล้วอยู่ไหนตั้งแต่เช้าเวลา แน่นอน แต่ไม่ในตัวเลขดังกล่าว โดยสิ้นปี 2557, 59.5 ล้านคนที่ได้รับ uprooted เนื่องจากความขัดแย้งหรือการเบียดเบียนกันในระดับสูงสุดนับตั้งแต่สงครามโลกครั้งที่สอง แม้จะรู้ว่าความเสี่ยง พันทุกวันต่อไปคณะกรรมการเรือโดยสารง่อนแง่น สมักจ่ายสำหรับสัญญาของความปลอดภัยและชีวิตที่ดีขึ้นเจริญก้าวหน้ากราวในภาวะวิกฤตปัจจุบันคือ สหภาพยุโรป (EU) , ที่ประมาณ 1.7 ล้านหมดหวังคนพยายามป้อนระหว่าง 2011 และปี 2014 สงครามกลางเมืองซีเรียได้พลัดถิ่นกว่า 4 ล้านผู้ลี้ภัยไปยังประเทศใกล้เคียง เช่นตุรกี Jordan เลบานอน ระเบิดที่ค่ายที่ตะเข็บ เป็นโอกาสของความซีเรียมิติ — และแนวโน้มในประเทศยังคงเยือกเย็น — ผู้ลี้ภัยมากขึ้นมีหัวข้อขณะนี้สำหรับยุโรปอย่างไรก็ตาม ผู้นำ EU จะ flailing ตอบสนอง whipsawed ระหว่างสัญชาตญาณตนเองสนใจ และมนุษยธรรมของ electorates ของพวกเขา Hungary'srefusal ให้อพยพคณะกรรมการรถไฟในประเทศ EU อื่น และการสร้างรั้วตามแนวของเส้นขอบกับเซอร์เบียเป็นเพียงตัวอย่างล่าสุดวิกฤตของ EU จะเพิ่มตามความยากจนในบอลข่านตะวันตก ที่ว่างงานสูงและมั่นคงแห่งรัฐคอรัปชั่นได้นำมากสรุปว่า ชีวิตจะก็ไม่ได้ดีขึ้น เพิ่มเติมร้อยละ thanforty ลี้ภัยโปรแกรมประยุกต์ทั้งหมดในเยอรมนีในช่วงหกเดือนแรกของ 2015 มาจากประเทศโคโซโว เซอร์เบีย และมาซิโดเนีย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

coauthored กับเทเรซ่าลูร่วมงานวิจัยในสถาบันระหว่างประเทศและทั่วโลกโปรแกรมการกำกับดูแลกิจการที่สภาความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ. วิกฤติการย้ายถิ่นของ 2015 ทำให้การอ่านอึมครึม เจ็ดร้อยอพยพจมน้ำข้ามทะเลเมดิเตอร์เรเนียนจากสงครามลิเบีย สัปดาห์ที่ผ่านมาเจ้าหน้าที่ของออสเตรียได้ค้นพบอันน่าสยดสยองของเจ็ดสิบเอ็ดศพในรถบรรทุก เมื่อเร็ว ๆ นี้ร่างของสามปีเด็กซีเรียล้างขึ้นบนชายหาดตุรกี, sparking โวยระหว่างประเทศ. คนได้รับในการย้ายตั้งแต่รุ่งอรุณของเวลาที่แน่นอน แต่ไม่เคยอยู่ในตัวเลขดังกล่าว ในตอนท้ายของปี 2014 59.5 ล้านคนได้รับการถอนเนื่องจากความขัดแย้งหรือการข่มเหง-ระดับสูงสุดนับตั้งแต่สงครามโลกครั้งที่สอง แม้จะมีความรู้ความเสี่ยงทุกวันหลายพันคนยังคงคณะกรรมการเรือง่อนแง่นหรือจ่ายลักลอบสัญญาของความปลอดภัยและชีวิตที่ดีกว่าข้างหน้า. Ground Zero สำหรับวิกฤตปัจจุบันสหภาพยุโรป (EU) ที่ประมาณ 1.7 ล้านคนที่หมดหวังได้พยายามที่จะ ใส่ระหว่างปี 2011 และปี 2014 สงครามกลางเมืองซีเรียพลัดถิ่นได้มากกว่าสี่ล้านผู้ลี้ภัยไปยังประเทศเพื่อนบ้านเช่นตุรกีจอร์แดนและเลบานอนที่ค่ายระเบิดที่ตะเข็บ เป็นโอกาสที่จะกลับไปยังประเทศซีเรียสลัวและโอกาสในประเทศเจ้าภาพยังคงลี้ภัย-เยือกเย็นมากขึ้นอยู่ในขณะนี้มุ่งหน้าไปยังยุโรป. อย่างไรก็ตามผู้นำสหภาพยุโรปจะ flailing ในการตอบสนอง, whipsawed ระหว่างสัญชาตญาณมนุษยธรรมและความสนใจของตนเอง electorates ของพวกเขา Hungary'srefusal ที่จะอนุญาตให้ผู้อพยพไปยังคณะกรรมการรถไฟของประเทศอื่น ๆ ในสหภาพยุโรปและการสร้างรั้วตามชายแดนกับเซอร์เบียเป็นเพียงตัวอย่างล่าสุด. วิกฤตของสหภาพยุโรปประกอบกับความยากจนในคาบสมุทรบอลข่านตะวันตกที่การว่างงานสูงและความเสียหายที่ยึดที่มั่นทางการเมืองที่มี ทำให้หลายคนสรุปได้ว่าชีวิตจะไม่เพียงแค่ได้รับดีกว่า ร้อยละ thanforty มากขึ้นของทุกการใช้งานที่ลี้ภัยในประเทศเยอรมนีในช่วงหกเดือนแรกของปี 2015 มาจากโคโซโว, เซอร์เบียและมาซิโดเนีย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

coauthored กับรึเปล่า เทเรซ่า ลู ทำไมผู้ช่วยนักวิจัยในสถาบันและหลักสูตรธรรมาภิบาลระดับโลกที่สภาความสัมพันธ์ต่างประเทศ

การย้ายถิ่นวิกฤต 2015 ทำให้อ่านเศร้าหมอง เจ็ดร้อยผู้อพยพรึเปล่าจมน้ำรึเปล่าข้ามทะเลเมดิเตอร์เรเนียนจากขาดสงครามลิเบีย สัปดาห์ที่แล้ว ทางการออสเตรีย ได้ค้นพบอะไรจากเขย่าขวัญไหมของศพในรถบรรทุก มากที่สุดเมื่อเร็วๆนี้ร่างของเด็กชายวัย 3 ขวบ ชาวซีเรียล้างขึ้นบนชายหาดตุรกี ,   sparking โวยนานาชาติรึเปล่า

มีคนย้ายที่อยู่ตั้งแต่รุ่งอรุณของเวลาที่แน่นอน แต่ไม่เคยเช่นตัวเลข โดยจุดสิ้นสุดของ 2014 ,    59.5 ล้านบุคคลถูก uprooted จากความขัดแย้งหรือการประหัตประหารที่ระดับสูงสุดนับตั้งแต่สงครามโลกครั้งที่ 2 แม้จะรู้ว่าเสี่ยงทุกวันหลายพันต่อคณะกรรมการเรือโทรมๆ หรือจ่ายลักลอบสำหรับสัญญาของความปลอดภัยและชีวิตที่ดีขึ้นเลย

เป็นศูนย์พื้นดินสำหรับวิกฤตปัจจุบันคือสหภาพยุโรป ( อียู ) ที่ประมาณ 1.7 ล้านคน มีอะไรไหมที่สิ้นหวัง พยายามใส่ระหว่าง 2011 และปี 2014 สงครามกลางเมืองในซีเรียได้พลัดถิ่นกว่าไหมสี่ล้านรึเปล่าผู้ลี้ภัยไปยังประเทศเพื่อนบ้าน เช่น ตุรกี จอร์แดนและเลบานอน ที่ค่ายระเบิดที่ตะเข็บ เป็นโอกาสที่จะกลับไปซีเรียสลัวและโอกาสในประเทศเจ้าภาพยังคงเยือกเย็นผู้ลี้ภัยมากขึ้นตอนนี้มุ่งหน้าไปยุโรป

แต่ผู้นำสหภาพยุโรปจะล้มเหลวในการตอบสนอง , whipsawed ระหว่างมนุษยธรรมและตนเองสนใจสัญชาตญาณของเขตเลือกตั้งของตนทำไม hungary'srefusal อนุญาตให้ผู้อพยพรถไฟสำหรับประเทศอื่นๆ และอาคารของรั้วตามแนวชายแดนด้วยเหรอทำไมเซอร์เบียเป็นเพียงล่าสุดตัวอย่าง

วิกฤตของสหภาพยุโรปประกอบกับความยากจนในประเทศแถบบอลข่านตะวันตก ที่การว่างงานสูง และต้องการคอร์รัปชั่นทำให้หลายคนลงความเห็นว่า ชีวิตจะไม่เพียงแค่ได้รับ ดีกว่าthanforty มากขึ้นร้อยละ การใช้งานลี้ภัยทั้งหมดในเยอรมนีในช่วง 6 เดือนแรกของปีมาจากโคโซโวเซอร์เบียและมาซิโดเนีย