First, it is notable that despite r

First, it is notable that despite reporting facing similar challenges to practitioners in studies of why evaluations are not undertaken, the participants in this study were describing
successes. The 'barriers' detailed were not, it seems, insurmountable. Or, rather, even if they were not 'surmounted', they did not prevent evaluative evidence being generated and published. In particular, it is clear that 'lack of understanding' of the need for evaluative evidence was neither a particular barrier, nor as tied to institutional setting as is often assumed (by both the literature and interviewees in this study). Indeed, there was more understanding amongst non-academics surrounding research design rationales than might have been anticipated. Conversely, academic research was often described as more flexible and ‘messy’ than published papers suggest. Different ‘cultures of evidence’ across academic and practice sectors were reported, but were not, it seems, barriers to the particular study in question. Similarly, that ‘success’ was differently framed across collaborating institutions was not, in practice, a barrier. Both academic and local authority partners reported that anecdotal, qualitative work and common sense might be more appropriate indicators of success than the quantitative results of the evaluation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ครั้งแรกเป็นที่น่าสังเกตว่าแม้จะมีการรายงานเผชิญกับความท้าทายที่คล้ายกับผู้ปฏิบัติงานในการศึกษาการประเมินผลว่าทำไมไม่ได้รับการดำเนินการมีส่วนร่วมในการศึกษาครั้งนี้ได้อธิบายถึง
ความสำเร็จ 'อุปสรรค' รายละเอียดไม่ได้ดูเหมือนว่าผ่านไม่ได้ หรือค่อนข้างแม้ว่าพวกเขาไม่ได้ 'กอปร' พวกเขาไม่ได้ป้องกันไม่ให้หลักฐานประเมินถูกสร้างขึ้นและตีพิมพ์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งมันเป็นที่ชัดเจนว่าการขาดความเข้าใจของความจำเป็นในการประเมินหลักฐานเป็นทั้งอุปสรรคโดยเฉพาะอย่างยิ่งไม่เป็นผูกติดอยู่กับการตั้งค่าสถาบันเป็นมักจะสันนิษฐาน (โดยทั้งวรรณกรรมและสัมภาษณ์ในการศึกษาครั้งนี้) อันที่จริงก็มีความเข้าใจมากขึ้นในหมู่นักวิชาการที่ไม่ใช่รอบเหตุผลการออกแบบการวิจัยกว่าอาจจะได้รับการคาดหวัง ตรงกันข้ามการวิจัยทางวิชาการได้รับการอธิบายมักจะเป็นความยืดหยุ่นมากขึ้นและ 'ยุ่ง' กว่าเอกสารเผยแพร่แนะนำ 'วัฒนธรรมของหลักฐาน' ที่แตกต่างกันทั่วทั้งนักวิชาการและภาคการปฏิบัติที่ได้รับรายงาน แต่ไม่ได้ดูเหมือนว่าอุปสรรคในการศึกษาโดยเฉพาะอย่างยิ่งในคำถาม ในทำนองเดียวกันว่า 'ความสำเร็จ' ถูกล้อมกรอบที่แตกต่างกันทั่วทั้งสถาบันการทำงานร่วมกันไม่ได้ในทางปฏิบัติสิ่งกีดขวาง ทั้งสองคู่ค้าผู้มีอำนาจทางวิชาการและท้องถิ่นรายงานว่าประวัติงานคุณภาพและความรู้สึกร่วมกันอาจจะเป็นตัวชี้วัดที่เหมาะสมมากขึ้นของความสำเร็จกว่าผลของการประเมินผลเชิงปริมาณ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แรกมันเป็นน่าสังเกตว่าแม้ต้องเผชิญกับความท้าทายที่คล้ายคลึงกันเพื่อประกอบในรายงานการประเมินการศึกษาทำไมไม่แลก ผู้เข้าร่วมในการศึกษานี้อธิบาย
ความสําเร็จ ' ' อุปสรรค ' รายละเอียดไม่ได้ ดูเหมือนผ่านไม่ได้ หรือมากกว่าถ้าพวกเขาไม่ได้ ' surmounted ' , พวกเขาไม่ได้ป้องกันไม่ให้หลักฐานการประเมินที่สร้างขึ้นและเผยแพร่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งมันเป็นที่ชัดเจนว่าขาดความเข้าใจของความต้องการหลักฐานการประเมินไม่มีอุปสรรคโดยเฉพาะ หรือเป็นการเชื่อมโยงกับการเป็นสถาบันมักจะถือว่า ( ทั้งวรรณกรรมและการสัมภาษณ์ ในการศึกษานี้ ) แน่นอน มีความเข้าใจมากขึ้นในหมู่นักวิชาการการวิจัยแบบมีเหตุผล ไม่ใช่รอบกว่าจะได้คาดการณ์ไว้ ในทางกลับกันงานวิจัยเชิงวิชาการก็อธิบายมักจะเป็นมากขึ้นมีความยืดหยุ่นและ ' ยุ่ง ' มากกว่าเอกสารเผยแพร่แนะนำ วัฒนธรรมที่แตกต่างกัน ' หลักฐาน ' ทั่วภาควิชาการและการปฏิบัติที่ถูก แต่ ไม่ ดูเหมือน อุปสรรคต่อการศึกษาโดยเฉพาะในคำถาม เหมือนกับว่า ' ความสำเร็จ ' ต่างจากกรอบร่วมมือสถาบันข้ามไม่ได้ , ในทางปฏิบัติ , สิ่งกีดขวางทั้งด้านวิชาการและหุ้นส่วนผู้มีอำนาจท้องถิ่นรายงานว่า จด งานคุณภาพและสามัญสำนึกอาจจะเหมาะสมมากขึ้นของความสำเร็จกว่าตัวบ่งชี้ปริมาณของการประเมินผล