IntroductionDuring feeding, mastica

Introduction
During feeding, mastication is the first transformation
process for a food en route to the gut. Basically, it consists
of a rhythmic activity of the jaw-opening and -closing
muscles, controlled by a central pattern generator (Lund,
1991). This rhythmic activity is modulated by sensory
inputs throughout the chewing sequence, allowing adjustment
in the masticatory process in response to the bolus
texture at any moment. It follows that chewing is a highly
complex sensory–motor activity which integrates the various
components of the masticatory system, such as teeth
and their investing structures, jaw muscles, temporomandibular
joints, tongue, lips, cheeks, palate and salivary
secretions (Orchardson & Cadden, 1998). During chewing,
the food sample is fragmented by compressive and shear
bite forces as saliva is incorporated. The resulting small
particles form a cohesive mass, the bolus. The point of
maximum cohesion may provide the trigger to swallow,
thereby minimising the risk of dysphagia (Prinz & Lucas,

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำในระหว่างการให้อาหาร mastication เป็นแปลงแรกกระบวนการสำหรับอาหารเส้นกับไส้ ประกอบด้วยทั่วไปกิจกรรมที่เป็นจังหวะของขากรรไกรเปิด - ปิดกล้ามเนื้อ ควบคุม โดยการสร้างรูปแบบส่วนกลาง (ลุนด์1991) . กิจกรรมนี้จังหวะจะสันทัด โดยทางประสาทสัมผัสอินพุตตลอดลำดับ chewing ช่วยให้ปรับปรุงในกระบวนการ masticatory ในการตอบสนองแบบ bolusพื้นผิวตลอดเวลา เป็นไปตามที่เคี้ยวเป็นสูงกิจกรรมทางประสาทสัมผัส – มอเตอร์ซับซ้อนซึ่งรวมการส่วนประกอบของระบบ masticatory เช่นฟันและโครง สร้างการลงทุน กล้ามเนื้อขากรรไกร temporomandibularรอยต่อ ลิ้น ริมฝีปาก แก้ม โหว่ และ salivaryการหลั่ง (Orchardson & Cadden, 1998) ในระหว่างการบดเคี้ยวตัวอย่างอาหารกระจัดกระจาย โดย compressive และแรงเฉือนกัดกองเป็นน้ำลายเป็นส่วนประกอบ ขนาดเล็กได้อนุภาคเป็นมวลเหนียว แบบ bolus จุดของสามัคคีสูงสุดอาจมีทริกกลืนจึง minimising ความเสี่ยงของ dysphagia (ปรินซ์และ Lucas

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แนะนำในระหว่างการให้อาหาร การเคี้ยว คือการเปลี่ยนแปลงก่อนกระบวนการอาหาร en เส้นทางไปยังลำไส้ โดยทั่วไปจะประกอบด้วยของกิจกรรมเข้าจังหวะของขากรรไกรและเปิด - ปิดกล้ามเนื้อที่ควบคุมโดยส่วนกลาง ( รถเครื่องกำเนิดไฟฟ้ารูปแบบ ,1991 ) กิจกรรมเข้าจังหวะนี้ปรับโดยประสาทสัมผัสกระผมไปเคี้ยวให้ปรับลำดับในขั้นตอนการบดเคี้ยวอาหารในการตอบสนองการขยายเนื้อในขณะใด ๆ มันเป็นไปตามที่เคี้ยวเป็นอย่างสูงที่ซับซ้อนและกิจกรรมต่าง ๆซึ่งรวมมอเตอร์จำกัดส่วนประกอบของระบบบดเคี้ยว เช่น ฟันและการลงทุนในโครงสร้างของข้อต่อขากรรไกร กล้ามเนื้อขากรรไกรข้อต่อ ลิ้น ริมฝีปาก แก้ม และเพดานปากน้ำลายการหลั่ง ( orchardson & แคดเดน , 1998 ) ระหว่างที่เคี้ยวตัวอย่างอาหารที่กระจัดกระจาย โดยกำลังรับแรงเฉือนกัดแรงเหมือนน้ำลายจะรวม . ผลขนาดเล็กอนุภาคเป็นมวลเหนียวที่ตำหนิติเตียน . จุดของการทำงานร่วมกันสูงสุดอาจให้เหนี่ยวไกที่จะกลืนจึงช่วยลดความเสี่ยงของอาการกลืนลำบาก ( พรินซ์ & ลูคัส