A blast of wind came at the back of

A blast of wind came at the back of his neck. Clenching his teeth, Bai Yunfei poured all of his soulforce into his legs and pushed them against the ground fiercely. The stone slabs of the street under his feet immediately shattered and his body also dashed away several inches in the blink of an eye thanks to this outburst of soulforce.

Seeing that his grab was about to miss, Liu Cheng gave a cold snort and turned the claw into a palm. His right arm then suddenly reached out a bit further, allowing the palm to hit Bai Yunfei in the middle of his back. This was none other than the Arm Lengthening Palm!

“Pu!”

Bai Yunfei spouted another mouthful of blood. His speed increased again, but this happened because this palm strike had hit him, sending him flying forwards ten something meters before leaving him lying on the ground.

A cold expression showed up in Liu Cheng’s eyes. Without slowing down, he rushed up, wanting to grab the opponent.

However, when he was only three or four meters away form Bai Yunfei, his expression changed all of a sudden. He unexpectedly stopped moving forwards and hurriedly backed off right away!

“Whiz… Clang!”

The moment he retreated, a whizzing sound came from the distance through the darkness. A streak of cold light then approached him and in the blink of an eye landed on the place where he had just been.

A sword about one meter long had pierced into that stone slab. Its hilt was shaking slightly, creating slight buzzing sounds.

Liu Cheng stood still staring ahead cautiously with a solemn expression.

“Who dares to run wild in the territory of my Green Willow School?!” A question was shouted then several silhouettes appeared in his field of vision. Judging from their appearances, they should all be women. They were dressed entirely in white clothes adorned with various green patches which looked like willow leaves. As they walked, the corners of their skirts swayed slightly, making those patches appear to be willow leaves fluttering in the wind, which felt rather ethereal under the dim light of the night.

“Green Willow School!” Liu Cheng’s pupils contracted. His expression become even more solemn.

This group of people was not slow either. By the time Liu Cheng could see them clearly, they had almost already gone up to his face. They stopped beside Bai Yunfei. Two beautiful figures then dashed out and helped him up from the ground.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การระเบิดของลมด้านหลังคอของเขามา นอนกัดฟันของเขา ไบ Yunfei เท soulforce ของเขาทั้งหมดลงในขาของเขา และผลักกับพื้นดินอย่างรุนแรง แผ่นหินถนนภายใต้เท้าของเขาแตกทันทีและร่างกายของเขายังประเก็บหลายนิ้วในพริบตาจากระเบิดนี้ของ soulforceเห็นว่าเขาคว้าถูกจะ พลาด หลิวเฉิงให้ snort เป็นเย็น และเปิดกรงเล็บเข้ากับฝ่ามือ แขนขวาของเขาแล้วก็เอื้อมอีก ทำให้ปาล์มตีไบ Yunfei กลางหลังของเขา นี้เป็นไม่ใช่แขนตัดแต่งเหงือกปาล์มอื่น"ปู"ไบ Yunfei spouted อีกคำหนึ่งของเลือด ความเร็วของเขาเพิ่มขึ้นอีกครั้ง แต่นี้เกิดขึ้นเนื่องจากนี้ปาล์มตีได้ตีเขา ส่งเขาบินไปสิบสิ่งเมตรก่อนปล่อยเขานอนอยู่บนพื้นดินนิพจน์การเย็นแสดงค่าในตาหลิวเฉิง โดยไม่ต้องชะลอตัวลง เขาวิ่งขึ้น อยากคว้าฝ่ายตรงข้ามอย่างไรก็ตาม เมื่อเขาเป็นเพียงสาม หรือสี่เมตรไบ Yunfei นิพจน์ของแบบฟอร์มเปลี่ยนแปลงทันที เขาโดยไม่คาดคิดหยุดเคลื่อนที่ไปข้างหน้า และรีบสำรองปิดทันที"หวือ Clang "ขณะที่เขาสภาพระส่ำ เสียง whizzing มาจากระยะผ่านความมืด แนว ของแสง แล้วทาบทามเขาเย็น และ ในพริบตาที่ดินบนเพิ่งมาดาบยาวประมาณ 1 เมตรได้ถูกแทงเข้าที่พื้นหิน ด้ามจับของถูกเขย่าเล็กน้อย การสร้างเสียงหึ่งเล็กน้อยLiu Cheng ยืนยังคงจ้องมองข้างหน้าด้วยความระมัดระวังกับนิพจน์ที่เคร่งขรึม"ใครกล้าซ่าในอาณาเขตของโรงเรียนของฉันวิลโลว์เขียว!" คำถามคือตะโกน แล้วเงาหลายปรากฏในด้านการมองเห็นของเขา ตัดสินจากการปรากฏตัวของพวกเขา พวกเขาทั้งหมดควรเป็นผู้หญิง พวกเขาได้สวมใส่ทั้งหมดในผ้าขาวที่มีสีเขียวต่าง ๆ ซอฟต์แวร์ที่ดูวิลโลว์ใบ ขณะที่พวกเขาเดิน มุมของด้านในกระโปรงเปี่ยมไปเล็กน้อย ทำแพทช์เหล่านั้นปรากฏ เป็น วิลโลว์ใบกระพือลม ซึ่งรู้สึกว่าไม่มีตัวตนแต่ภายใต้แสงสลัวของคืน"เขียววิลโลว์โรงเรียน นักเรียนหลิวเฉิงที่ทำสัญญา นิพจน์ของเขากลายเป็นขรึมมากยิ่งขึ้นคนกลุ่มนี้ไม่ได้ช้าอย่างใดอย่างหนึ่ง ในขณะที่หลิวเฉิงสามารถเห็นได้อย่างชัดเจน พวกเขาเกือบแล้วไปขึ้นใบหน้าของเขา พวกเขาหยุดข้างไบ Yunfei ตัวเลขสวยสองเส้นประออก แล้วช่วยเขาขึ้นจากพื้นดิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การระเบิดของลมมาที่ด้านหลังของคอของเขา กำฟันของเขาตากใบ Yunfei เททั้งหมดของ Soulforce ของเขาเข้าไปในขาของเขาและผลักดันให้พวกเขากับพื้นดินอย่างรุนแรง แผ่นหินของถนนใต้ฝ่าเท้าของเขาแตกทันทีและร่างกายของเขายังประห่างออกไปหลายนิ้วในพริบขอบคุณตาระเบิดของ Soulforce นี้. เห็นว่าคว้าของเขาเป็นเรื่องเกี่ยวกับการพลาดหลิวเฉิงให้ Snort ที่หนาวเย็นและหัน กรงเล็บเข้าปาล์ม แขนขวาของเขาแล้วก็เอื้อมมือออกบิตต่อช่วยให้ปาล์มที่จะตีตากใบ Yunfei ในช่วงกลางของหลังของเขา นี่เป็นใครอื่นนอกจากแขนยาวปาล์ม! "ปู" Bai Yunfei spouted คำหนึ่งของเลือดอีก ความเร็วของเขาเพิ่มขึ้นอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เกิดขึ้นเพราะฝ่ามือฟาดนี้ได้ตีเขาส่งเขาบินไปข้างหน้าสิบเมตรบางสิ่งบางอย่างก่อนที่จะปล่อยให้เขานอนอยู่บนพื้น. นิพจน์เย็นปรากฏตัวขึ้นในสายตาของหลิวเฉิง โดยไม่ชะลอตัวลงเขารีบวิ่งขึ้นต้องการที่จะคว้าฝ่ายตรงข้าม. แต่เมื่อเขาอยู่ห่างออกไปเพียงสามหรือสี่เมตรแบบฟอร์มใบ Yunfei การแสดงออกของเขาเปลี่ยนไปในทันที เขาไม่คาดคิดหยุดการเคลื่อนที่ไปข้างหน้าและรีบถอยออกไปทันที! "หวือ ... เสียงดังกราว!" ขณะที่เขาถอยเสียงหวือมาจากระยะไกลผ่านความมืด แนวของแสงเย็นแล้วเดินเข้ามาใกล้เขาและในพริบตาลงบนสถานที่ที่เขาได้รับเพียงแค่. ดาบประมาณหนึ่งเมตรยาวได้เจาะเข้าไปในแผ่นหินที่ ด้ามของมันก็สั่นเล็กน้อยสร้างหึ่งเล็กน้อยเสียง. หลิวเฉิงยังคงยืนนิ่งจ้องมองไปข้างหน้าด้วยความระมัดระวังด้วยสีหน้าเคร่งขรึม. "ใครกล้าที่จะเรียกป่าในดินแดนของวิลโลว์โรงเรียนสีเขียวของฉัน ?!" คำถามที่ถูกตะโกนแล้วหลายเงาของเขาปรากฏอยู่ใน ด้านการมองเห็น ตัดสินจากการปรากฏตัวของพวกเขาทั้งหมดควรจะผู้หญิง พวกเขาได้รับการแต่งตัวทั้งหมดในเสื้อผ้าสีขาวประดับด้วยแพทช์สีเขียวต่างๆที่ดูเหมือนใบวิลโลว์ ขณะที่พวกเขาเดินมุมของกระโปรงของพวกเขาเปี่ยมไปเล็กน้อยทำให้แพทช์เหล่านั้นดูเหมือนจะเป็นใบ Willow กระพือในลมซึ่งรู้สึกค่อนข้างไม่มีตัวตนอยู่ภายใต้แสงสลัวของคืน. "กรีนวิลโลว์โรงเรียน!" นักเรียนหลิวเฉิงหดตัว การแสดงออกของเขากลายเป็นเคร่งขรึมมากขึ้น. กลุ่มคนนี้ไม่ได้ชะลอการอย่างใดอย่างหนึ่ง ตามเวลาที่หลิวเฉิงได้เห็นพวกเขาได้อย่างชัดเจนว่าพวกเขาได้หายไปเกือบแล้วถึงใบหน้าของเขา พวกเขาหยุดอยู่ข้างใบ Yunfei สองร่างที่สวยงามแล้วประออกมาและช่วยให้เขาขึ้นมาจากพื้นดิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การระเบิดของลมเข้ามาที่ด้านหลังของลำคอ กัดฟัน , ไป่ yunfei เททั้งหมดของ soulforce ของเขาเข้าไปในขาของเขาและผลักพวกเขากับพื้นดินอย่างรุนแรง หินแผ่นถนนภายใต้เท้าของเขาทันทีทำให้แตกและร่างกายของเขายังถลันออกไปหลายนิ้วในชั่วพริบตาให้ระเบิด soulforce .เห็นที่เขาคว้ากำลังจะพลาด หลิวเฉิงให้สูดเย็นและกลายเป็นกรงเล็บเข้าไปในฝ่ามือ แขนขวาของเขา จากนั้นก็เอื้อมมือออกไปอีกเล็กน้อย ให้ฝ่ามือตีไป๋ yunfei ที่กลางหลังของเขา นี้จะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากแขนยาว ปาล์ม" ปู่ ! "ใบ yunfei เต็ดอีกหยดเลือด ความเร็วเพิ่มขึ้นอีก แต่นี้เกิดขึ้นเพราะฝ่ามือฟาดตีเขา ส่งเขาไปสิบเมตรอย่างบินก่อนออกจากเขานอนบนพื้นสีหน้าเย็นชาขึ้นใน Liu Cheng ตา โดยไม่ต้องชะลอตัวลง เขารีบขึ้นต้องการที่จะจับฝ่ายตรงข้ามอย่างไรก็ตาม เมื่อเขาได้เพียงสามหรือสี่เมตรรูปแบบไบ yunfei สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปอย่างกระทันหัน เขาไม่คาดคิดหยุดเคลื่อนที่ไปข้างหน้าและรีบถอยออกมาทันที" เมื่อกี๊ . . . . . . . เคร้ง ! "ทันทีที่เขา retreated , หมุน เสียงมาจากระยะทางที่ผ่านความมืด แนวของแสงเย็นก็มาหาเขา และในชั่วพริบตา ที่ดินในสถานที่ที่เขาเพิ่งได้รับดาบยาวประมาณ 1 เมตร มีเจาะเข้าไปในหินพื้น ด้ามสั่นเล็กน้อย สร้างน้อย ดังเสียงหลิวเฉิงยังคงยืนนิ่งจ้องหน้าคุมเชิงด้วยสีหน้าเคร่งขรึม" ใครกล้าเรียกป่าในอาณาเขตของโรงเรียนวิลโลว์สีเขียวของฉัน ? " คำถามคือ ตะโกน แล้วเงาหลายที่ปรากฏอยู่ในเขตของวิสัยทัศน์ ดูจากลักษณะของพวกเขาพวกเขาทั้งหมดควรเป็นสตรี พวกเขาแต่งตัวทั้งหมดในชุดสีขาวประดับด้วยสีเขียวเป็นหย่อม ๆต่าง ๆซึ่งดูเหมือนหลิวใบ ขณะที่พวกเขาเดินมุมกระโปรงแกว่งไปเล็กน้อย ทำให้แพทช์ที่ปรากฏเป็นวิลโลว์ใบกระพือในลม ซึ่งรู้สึกว่าค่อนข้างบอบบางภายใต้แสงสลัวของยามค่ำคืน" โรงเรียนวิลโลว์สีเขียว ! " หลิวเฉิงนักเรียนควบ สีหน้าเป็นเคร่งขรึมมากกว่าคนกลุ่มนี้ได้ช้าเหมือนกัน โดยเวลาที่หลิวเฉิงเห็นชัดเจน เขาเกือบจะหายไปแล้ว ถึงใบหน้าของเขา พวกเขาหยุดอยู่ข้างใบ yunfei . ตัวเลขที่สวยงามสอง แล้วถลันออกมาช่วยเขาขึ้นจากพื้น