Vaguely hearing a burst of bustling

Vaguely hearing a burst of bustling noises, Gui Wan opens her eyes, black coloured bed frame, light blue veiled curtains, a room that appears unfamiliar but is by all means neat and tidy. Her memories like a tidal wave, bits and pieces surging up into her mind, she hums a sound, sitting up, a string of bell-shaped glass is hung on the window eaves, the warm southerly breeze whisking though, sounding a clear ringing of ding-ling, hearing it through the window, it is exceptionally melodious.

Properly dressing herself up, she slowly paces to the window, pushing it open, the cold air comes rushing to her face, but only helps to freshen up her spirits.

There is the occasional racket outside the window, also mingled with the Nu language that she does not understand, constantly reminding her, this place is a little remote city in the northern region––Du Cheng (Governor City), and is not the prosperous Capital[1].

This area is already far from the Capital’s watch……

“Madam––” Lou Sheng respectfully sounds a low calling from the doors, immediately followed by a few rhythmic knocks.

“Come in.”

The doors open, entering a middle-aged woman, face of amiable kindness, her hands holding a basin of steaming water, greeting as she walks in: “Madam, you have just gotten up ah, with the air chilly, ground frozen, you can catch a cold with the windows open……”

Hearing her long-winded talk as always, Gui Wan faintly smiles, looking out the doors, Lou Sheng is indeed stood outside the room, face expressionless. The woman helps Gui Wan take care of her appearance with nimble hands and feet, whilst mumbling, such a beautiful person yet always dressing up like a man. Combing up a simple men’s hairstyle, the woman looks at Gui Wan as she sounds a few tuts, turning around to tidy up the room, hands working nonstop, her mouth, also working nonstop all the same, muttering interesting stories about her parents in the east, and family in west, her words rushed and fast, endlessly talking to herself, also accompanied with a few giggles.

Escaping from her grasp with great difficulty, Gui Wan hurriedly heads out the room, leaving the woman alone in the room to tidy things up, still hearing the chattering coming from the room, she could not help but to sigh in relief towards Lou Sheng: “Even more formidable than Ling Long……”

Lou Sheng was first stunned, and then reveals a slight smile.

Closely following Gui Wan as she heads outside, having just walked out the big courtyard, the people outside the alley, one by one came enthusiastically greeting them, the neighbouring Aunt Li, the fruit seller Zheng San, the one who loves to boast around all day Brother Wang……watching Gui Wan respond to each and every one of them, Lou Sheng wordlessly remains silent, if not for the current pressing situation, Madam as the dignified wife of the country’s Prime Minister, how would she possibly come in contact with these ordinary people of the general public? ……but every time he sees Gui Wan’s smile like sunrise merged within, he would also feel somewhat captivated, his intuition tells him such change may not necessarily be bad, but where exactly does the problem lies, a boorish fellow like him is unable to answer this.

Over half a month ago, half way here after leaving the Capital, they were blocked up at a check stop set up by Guan Xiu Wen’s deployment, fortunately, the horse carriages of the Prime Minister Estate were divided into three ways, diverting their interception, they doubled their speed across the starry night, horse running nonstop, and finally arrived at this most remote city in the northern region, the current peace, after the bumpy road of parting, feels so precious……

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คลับได้ยินระเบิดของเสียงคึกคัก เปิด Gui Wan เธอโครงเตียงสีตา สีดำ สีฟ้าอ่อน veiled ผ้าม่าน ห้องแสดงว่าไม่คุ้นเคย แต่โดยทั้งหมด แล้วเงียบ ความทรงจำของเธอเช่นคลื่นสึนามิ บิต และชิ้นพล่านขึ้นในใจของเธอ เธอ hums เสียง นั่งอัพ สตริงของรูประฆังแก้วที่แขวนบนชายคาหน้าต่าง ลมใต้อบอุ่น whisking แม้ว่า เสียงได้ชัด ของลิงดิง ได้ยินผ่านหน้าต่าง มันเป็นความไพเราะเป็นพิเศษอย่างแต่งตัวเอง เธอค่อย ๆ ก้าวไปหน้าต่าง ผลักดันเปิด อากาศหนาวเย็นมาวิ่งไปใบหน้าของเธอ แต่เพียง ช่วยให้สดชื่นขึ้นวิญญาณของเธอมีเป็นครั้งคราวไม้นอกหน้าต่าง ระคนกับภาษานูที่เธอไม่เข้าใจ ยัง เตือนเธออย่างต่อเนื่อง เป็นเมืองเล็ก ๆ ไกลในภูมิภาค – ภาคเหนือ – Cheng Du (ผู้ว่าราชการเมือง), และไม่ได้เป็นเมืองหลวงเจริญ [1]พื้นที่นี้อยู่ห่างไกลจากเมืองหลวงนาฬิกา..."ม่าย – – " Lou Sheng เสียงโทรต่ำจากประตู ตามแรงกระแทกกี่จังหวะกราบเข้า"บานเปิด ใส่มือของเธอจับอ่างน้ำนึ่ง อวยพรขณะที่เธอเดินในผู้หญิงวัยกลางคน ใบหน้าของแขก : "แหม่ม คุณมีเพียงอากาศค่า ah อากาศหนาว ดินแช่แข็ง คุณสามารถจับเย็นเปิด windows..."ได้ยินเธอ long-winded พูดคุยเช่นเคย Gui Wan รวย ๆ ยิ้ม มองประตู Lou Sheng เป็นจริงยืนอยู่นอกห้องพัก หน้า expressionless ผู้หญิงช่วย Gui Wan ดูแลเธอปรากฏตัวพร้อมความว่องไวของมือและเท้า ในขณะที่ mumbling คนสวย แต่มักจะแต่งตัวเหมือนคน หวีขึ้นทรงผมผู้ชายง่าย ๆ ผู้หญิงมีลักษณะที่ Gui Wan เธอฟังเจาะกี่ หมุนรอบ ยัง ทำงาน nonstop เหมือน muttering น่าสนใจเรื่องราวเกี่ยวกับพ่อแม่ของเธอในตะวันออกให้เป็นระเบียบสะอาด มือที่ทำงาน nonstop ปาก และครอบครัวตะวันตก คำของเธอรีบ และรวดเร็ว ไม่รู้จบที่พูดกับตัวเอง นอกจากนี้ยังมาพร้อมกับหัวเราะคิกคักกี่หนีจากเงื้อมอีหลุกขลุกขลัก Gui Wan ชักหัวออกห้องพัก ออกจากผู้หญิงคนเดียวในห้องเพื่อสิ่งที่ดีขึ้น ยังคง ได้ยิน chattering มาจากห้องพัก เธออาจไม่ช่วยแต่การถอนหายใจในการบรรเทาต่อ Lou Sheng: "น่ากลัวยิ่งกว่าลิงยาวได้..."Lou Sheng เสร็จครั้งแรก และเผยรอยยิ้มเล็กน้อยแล้วClosely following Gui Wan as she heads outside, having just walked out the big courtyard, the people outside the alley, one by one came enthusiastically greeting them, the neighbouring Aunt Li, the fruit seller Zheng San, the one who loves to boast around all day Brother Wang……watching Gui Wan respond to each and every one of them, Lou Sheng wordlessly remains silent, if not for the current pressing situation, Madam as the dignified wife of the country’s Prime Minister, how would she possibly come in contact with these ordinary people of the general public? ……but every time he sees Gui Wan’s smile like sunrise merged within, he would also feel somewhat captivated, his intuition tells him such change may not necessarily be bad, but where exactly does the problem lies, a boorish fellow like him is unable to answer this.Over half a month ago, half way here after leaving the Capital, they were blocked up at a check stop set up by Guan Xiu Wen’s deployment, fortunately, the horse carriages of the Prime Minister Estate were divided into three ways, diverting their interception, they doubled their speed across the starry night, horse running nonstop, and finally arrived at this most remote city in the northern region, the current peace, after the bumpy road of parting, feels so precious……

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รางได้ยินเสียงระเบิดของคึกคัก, กุย Wan เปิดตาของเธอ, กรอบสีดำเตียงผ้าม่านกั้นแสงสีฟ้า, ห้องพักที่ปรากฏที่ไม่คุ้นเคย แต่โดยวิธีการทั้งหมดเรียบร้อย ความทรงจำของเธอเหมือนคลื่นยักษ์, บิตและชิ้นพล่านขึ้นมาในใจของเธอเธอ hums เสียงลุกขึ้นนั่งสตริงแก้วรูประฆังถูกแขวนอยู่บนชายคาหน้าต่างสายลมพัดอบอุ่นตี แต่มีเสียงเรียกเข้าที่ชัดเจนของ Ding-Ling ได้ยินมันผ่านหน้าต่างมันเป็นไพเราะล้ำ. อย่างถูกต้องรวมทั้งการตกแต่งตัวเองขึ้นมาเธอค่อย ๆ ก้าวไปที่หน้าต่างผลักดันมันเปิดอากาศเย็นมาวิ่งไปที่ใบหน้าของเธอ แต่เพียงช่วยให้สดชื่นขึ้นวิญญาณของเธอ. มี เป็นครั้งคราวแร็กเกตนอกหน้าต่างยังผสมกับภาษา Nu ว่าเธอไม่เข้าใจอย่างต่อเนื่องเตือนเธอสถานที่แห่งนี้เป็นเมืองเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ห่างไกลในภาคเหนือ - Du เฉิง (ผู้ว่าราชการเมือง) และไม่ได้เป็นทุนความเจริญรุ่งเรือง [1]. บริเวณนี้เป็นที่เรียบร้อยแล้วไกลจากนาฬิกาทุน ...... "Madam--" ลู Sheng กราบเสียงโทรต่ำจากประตูทันทีตามด้วยเคาะจังหวะไม่กี่. "มาใน." ประตูเปิดเข้าสู่ หญิงวัยกลางคนใบหน้าของความเมตตาน่ารัก, มือของเธอถืออ่างน้ำนึ่งทักทายขณะที่เธอเดินเข้ามาใน A: "ท่านผู้หญิงคุณมีอากาศเพียงแค่ขึ้นอามีอากาศเย็นพื้นดินที่แข็งคุณสามารถจับเย็นกับ หน้าต่างเปิด ...... " การได้ยินการพูดคุยยืดยาวของเธอเช่นเคย Gui Wan แผ่วเบายิ้มมองออกไปนอกประตูลู Sheng จะยืนอยู่นอกห้องจริงที่ต้องเผชิญกับอารมณ์ ผู้หญิงช่วย Gui Wan ดูแลรูปร่างหน้าตาของเธอด้วยมือและเท้าว่องไวขณะพึมพำดังกล่าวเป็นคนที่สวยงามยังเสมอการแต่งเนื้อแต่งตัวเหมือนคน combing ขึ้นทรงผมผู้ชายที่เรียบง่ายของผู้หญิงคนนั้นมีลักษณะที่กุย Wan ขณะที่เธอเสียงไม่กี่ Tuts หันไปรอบ ๆ เพื่อเป็นระเบียบเรียบร้อยขึ้นห้องพัก, มือทำงานดุ๊กดิ๊กปากของเธอยังทำงานดุ๊กดิ๊กเหมือนกันทั้งหมดพึมพำเรื่องราวที่น่าสนใจเกี่ยวกับพ่อแม่ของเธอใน ทิศตะวันออกและครอบครัวในเวสต์, คำพูดของเธอรีบวิ่งไปอย่างรวดเร็วและไม่มีที่สิ้นสุดการพูดคุยกับตัวเองนอกจากนี้ยังมาพร้อมกับไม่กี่หัวเราะคิกคักได้. หนีจากความเข้าใจของเธอด้วยความยากลำบาก, กุย Wan รีบหัวออกจากห้องทิ้งผู้หญิงคนนั้นอยู่คนเดียวในห้องที่จะเป็นระเบียบเรียบร้อย สิ่งขึ้นยังคงได้ยินการพูดพล่อยมาจากห้องพักที่เธอไม่สามารถช่วย แต่ถอนหายใจด้วยความโล่งอกที่มีต่อลู Sheng: "ยิ่งน่ากลัวกว่าลิงยาว ...... " ลู Sheng ตะลึงเป็นครั้งแรกและจากนั้นเผยให้เห็นรอยยิ้มเล็กน้อย. ใกล้ชิดต่อไป กุย Wan ขณะที่เธอหัวข้างนอกมีเพียงแค่เดินออกจากลานใหญ่คนที่อยู่นอกซอยหนึ่งโดยหนึ่งมากระตือรือร้นทักทายพวกเขาที่อยู่ใกล้เคียงป้าหลี่ผู้ขายผลไม้เจิ้งเหอซาน, คนที่รักไปโม้รอบบราเดอร์วัน วัง ...... ดูกุย Wan ตอบสนองต่อแต่ละคนและทุกหนึ่งของพวกเขาลู Sheng คอแข็งยังคงนิ่งเงียบหากไม่ได้สำหรับสถานการณ์การกดปัจจุบันท่านผู้หญิงเป็นภรรยาคนที่สง่างามของประเทศของนายกรัฐมนตรีว่าจะเธออาจจะเข้ามาติดต่อกับสามัญเหล่านี้ คนของประชาชนทั่วไป? ...... แต่เวลาที่เขาเห็นรอยยิ้ม Gui Wan เหมือนพระอาทิตย์ขึ้นรวมภายในทุกเขาจะยังรู้สึกหลงรักบ้างสัญชาตญาณของเขาเขาบอกว่าการเปลี่ยนแปลงดังกล่าวอาจไม่จำเป็นต้องดี แต่ที่ไม่ว่าปัญหาอยู่เป็นเพื่อนกักขฬะเหมือนเขาไม่สามารถที่จะ ตอบคำถามนี้. กว่าครึ่งเดือนที่ผ่านมาครึ่งทางที่นี่หลังจากที่ออกจากทุนที่พวกเขาถูกบล็อกขึ้นที่หยุดการตรวจสอบที่ตั้งขึ้นโดยการใช้งานกวนซิ่วเหวินเป็นโชคดีที่รถม้าของนายกรัฐมนตรีอสังหาริมทรัพย์ถูกแบ่งออกเป็นสามวิธีการโอน การสกัดกั้นพวกเขาพวกเขาเป็นสองเท่าของความเร็วของพวกเขาข้ามคืนเต็มไปด้วยดวงดาวม้าวิ่งดุ๊กดิ๊กและในที่สุดก็มาถึงเมืองที่ห่างไกลที่สุดในภาคเหนือ, ความสงบสุขในปัจจุบันหลังจากที่ถนนเป็นหลุมเป็นบ่อของพรากจากกันเพื่อให้ความรู้สึกที่มีค่า ......