คุณอิทธิพัทธ์ กุลพงษ์วณิชย์บอกว่าเข

คุณอิทธิพัทธ์ กุลพงษ์วณิชย์บอกว่าเขาเป็นคนแปลกตั้งแต่เด็ก มีโลกของตัวเอง ตั้งแต่จำความได้ ชอบอยู่คนเดียว สังคมน้อย เกิดจากความที่ไม่มีเพื่อนในละแวกบ้าน และพี่น้องมีอายุห่างกับเขา เขามีโลกส่วนตัวสูง ตอนเด็ก​ๆ พ่อชอบซื้อตุ๊กตามาให้ แล้วเขาตั้งชืึ่อให้ตุ๊กตาทุกตัว และแบ่งตุ๊กตาเป็นสองกลุ่ม พวกดีกับพวกร้าย แล้วเขาเล่นโดยใช้จินตนาการ สร้างเรื่องราวขึ้นมาเอง คุณอิทธิพัทธ์เล่าว่าการที่เขาเอาตุ๊กตามาเล่นกันมันเหมือนกับหนัง Toy story อย่างไงอย่างนั้นเลย ความที่เป็นคนชอบอยู่คนเดียว ยังทำให้เขาชอบคุยกับตัวเอง ตั้งคำถามเอง แล้วตอบด้วยตัวเอง

ประเด็นที่ผมอยากจะสื่อสารคือคุณอิทธิพัทธ์หรือที่มีชืึ่อเล่นว่าคุณต๊อบเป็นคนที่มีจินตนาการและความคิดสร้างสรรค์ตั้งแต่เด็ก เขาพัฒนาคุณสมบัติพิเศษนี้ขึ้นมาเองด้วยตัวเอง ซึึ่งความคิดสร้างสรรค์นี้ส่งผลทำให้เขาประสบความสำเร็จในชีวิตในเวลาต่อมา

ในช่วงเรียนหนังสือ เขาเรียนแบบกระท่อนกระแท่น แต่เขามีความพิเศษอยู่อย่างหนึ่งคือเป็นคนที่เล่นเกมคอมพิวเตอร์เก่งมาก เก่งขนาดเขานำสินค้าที่ได้จากการเล่นเกมนำออกมาขาย สินค้าตัวแรกที่เขานำออกมาขายคือรองเท้า ขายได้เงินมาแปดพันบาท นี่เป็นจุดหักเหสำคัญที่สุดของชีวิต ทำให้เขารู้จักตัวเองตั้งแต่อายุยังน้อย เขาบอกว่า “ผมโชคดี ผมรู้ว่าการทำธุรกิจไม่เหมือนกับที่เราเคยคิด ต้องจบปริญญา จริง ๆ ไม่ใช่ แค่รู้ในสิ่งที่คนอื่นไม่รู้ มันเป็นแรงผลักดัน ทำให้เรารู้ว่าเราต้องการอะไร รู้ว่าเราต้องสร้างอะไรขึ้นมาเอง ต้องหาอะไรทำเอง ไม่ไปเป็นลูกจ้าง”

ตอนเรียนอยู่มหาวิทยาลัย​ฐานะทางบ้านของคุณอิทธิพัทธ์เริ่มขัดสนอันเป็นผลมาจากพิษเศรษฐกิจปี 2540 คุณพ่อถูกโกงเป็นเงิน 30 ล้านบาท ทำให้คุณอิทธิพัทธ์ต้องหาหนทางในการทำธุรกิจเพื่อมาช่วยทางบ้าน มีอยู่วันหนึ่งเขาไปงานแสดงสินค้าที่เมืองทองธานี เขาเดินผ่านบูธบูธหนึ่งและสังเกตุเห็นตู้แสตนเลสขนาดใหญ่เป็นเครื่องคั่วเกาลัด คนที่คั่วเกาลัดที่ร้านนี้เป็น Pretty แทนที่จะเป็นคนแก่ๆ จากภาพที่เขาเห็นทำให้เขาตั้งคำถามขึ้นมาว่า ทำไมซี้อเกาลัดต้องไปที่เยาวราช และเขาตอบคำถามนั้นด้วยตัวเองว่า ถ้าเขามีเครื่องคั่วเกาลัดอย่างที่เขาเห็นนี้ เขาสามารถขายเกาลัดที่ไหนก็ได้ เพราะมันไม่ต้องคั่วด้วยมือ มันคั่วด้วยเครื่องจักร

จากการตั้งคำถามและหาคำตอบด้วยตัวเอง คุณต๊อบบอกว่านี่คือโอกาสทางธุรกิจ เขาจึงเช่าเครื่องคั่วเกาลัดมาเก็บไว้ที่บ้าน คำถามต่อมาคือทำอย่างไรถึงจะคั่วเกาลัดให้มีรสชาติอร่อย คุณอิทธิพัทธ์ไปที่เยาวราช เดินตั้งแต่ต้นซอยมังกรจนถึงท้ายซอย แล้วตั้งคำถามเพื่อหาความรู้จากคนขายเกาลัดว่าทำอย่างไรถึงจะคั่วเกาลัดให้หอมอร่อยถูกใจลูกค้า เขาถามแบบทะลุปรุโปร่ง จนได้ความรู้ว่ากระบวนการในการคั่วเกาลัดตั้งแต่ต้นจนจบต้องทำอะไรบ้าง

จากนั้นเป็นการลงภาคสนาม เขาหาที่ขายได้สองที่ The Mall รามคำแหง กับ Big C บางใหญ่ ปรากฏว่ายอดขายต่ำมากจนคุณต๊อบถอดใจ คิดว่าต้องปิดกิจการ ความพลิกผันเกิดขึ้นเมื่อมีเจ้าหน้าที่จาก Lotus มาติดต่อให้คุณต๊อบเอาเครื่องคั่วเกาลัดไปขายในช่วงเทศกาลเจ คราวนี้มันเป็นหนังคนละม้วนเลย เกาลัดยี่ห้อเถ้าแก่น้อยขายดีเป็นเทน้ำเทท่าในช่วงทั้งหมด 14 วัน คุณต๊อบตั้งคำถามว่าทำไมยอดขายสองที่แรกกับที่ Lotus แจ้งวัฒนะมันถึงต่างกันราวฟ้ากับดิน ตั้งคำถามเสร็จก็ตอบกับตัวเองว่า มันเป็นเพราะทำเลไม่เหมือนกัน ในสองที่แรกทำเลใกล้กับที่จอดรถ ทำให้ลูกค้าไม่มีความสนใจที่จะซื้อของ ส่วนทำเลที่ Lotus แจ้งวัฒนะตั้งอยู่ตรงทางออกของ Check out counter ของห้าง ความหมายคือตรงนี้คือทำเลทอง เพราะตอนคนเดินเข้า คนไม่อยากซื้อของเพราะมันเป็นภาระ แต่ตอนขาออกนี่คือโอกาสทอง อีกประการหนึ่งคนที่เดินออกมาแล้วซื้อเป็นพวกคน    จีนที่รู้จักเกาลัดเป็นอย่างดี

เมื่อเข้าใจความหมายของคำว่า “ทำเล” และ “กลุ่มเป้าหมาย” แล้ว คุณต๊อบขยายสาขาของเกาลัดเถ้าแก่น้อย จนสุดท้ายมีทั้งหมด 30 สาขา ขายได้เดือนละ 2 ล้านบาท มาถึงตอนนี้คุณต๊อบตัดสินใจลาออกจากการเรียนมาทำธุรกิจเต็มตัว ผมถามว่าทำไมถึงต้องลาออก เขาบอกว่าเกิดจากเหตุผล 3 ประการ

1. ความกลัว เขาเล่าว่าตอนเด็กเขาไม่ชอบเรียนวิชาว่ายน้ำ วันไหนมีเรียนวิชานี้จะแกล้งป่วย จนวันหนึ่งหนีไม่พ้น ครูให้เขากระโดดจากขอบสระลงไปในน้ำชึึ่งลึก 3 เมตร เขาไม่กระโดดเพราะว่ายน้ำไม่เป็น ปรากฏว่าครูถีบลงไป ตอนนั้นเกือบจมน้ำตาย เลยมาคิดว่าทำไมถึงต้องหนีการเรียนว่ายน้ำ มาคิดดูอีกทีเขาต้องกล้าเผชิญกับมัน หลังจากนั้นเขาขอคุณแม่ไปเรียนว่ายน้ำด้วยความสมัครใจ ความกลัวสร้างแรงบันดาลใจให้ต่อสู้กับชีวิต อย่าหนีปัญหา

ประเด็นของคุณต๊อบคือตอนนั้นฐานะของทางบ้านเข้าขั้นวิกฤต บ้านถูกยึดแล้ว เขาถึงตัดสินใจเผชิญกับปัญหา ด้วยการลาออกมาทำธุรกิจขายเกาลัดเต็มตัว

2. ความที่เป็นคนรู้จักตัวตนตั้งแต่เด็ก ทำให้เขารู้ว่าตัวเองรักในการทำธุรกิจ เรียนหนังสือไปเรียนตอนไหนก็ได้

3. เขาเป็นคนรักแม่มาก กลัวแม่ลำบาก

โชคไม่เข้าข้าง ปรากฏว่า Lotus เปลี่ยนผู้บริหาร แล้วผู้บริหารคนนั้นสั่งย้ายทำเลของเครื่องคั่วเกาลัดของคุณต๊อบ เพราะการคั่วเกาลัดมีกล่ินควันในบริเวณห้าง ทำให้ยอดขายลดลงครึ่งหนึ่ง แต่ด้วยความเป็นคนสู้ไม่ถอย มีอยู่วันหนึ่งเขาเห็นร้าน Dairy Queen ซึ่งขายไอสครีม ปรากฏว่ามีไส้กรอกวางขายด้วย เขาเกิดคำถามในใจ ร้านขายไอสครีมยังขายไส้กรอกได้ ทำไมเขาต้องขายเกาลัดอย่างเดียว

คุณต๊อบเริ่มนำสินค้าอย่างอื่นมาขายในร้านเกาลัด เริ่มแรกเป็นลูกพลับจีนตากแห้งซึ่งก็พอช่วยยอดขายได้บ้าง แต่ก็ยังไม่สามารถชดเชยกับยอดขายที่หายไป จนวันหนึ่งเขาไปรับแฟน พอแฟนขึ้นรถก็หยิบขนมมากินในรถ คุณต๊อบขอแบ่งมากินบ้าง ปรากฏว่ารสชาติอร่อยมาก เขาถามแฟนว่ามันเป็นขนมอะไร คำตอบคือ “สาหร่ายทอด” แล้วคุณต๊อบก็ฝากให้แฟนซื้อมาฝากคนที่บ้าน ซึึ่งทุกคนชอบกินกันมาก ฝากซื้อมากขนาดว่าแฟนโกรธว่านี่เป็นภาระของเขา แต่เขาคุณต๊อบไม่ได้โกรธตอบ กลับตั้งเป็นคำถามว่าถ้าคนชอบกินขนาดนี้ น่าจะเป็นสินค้าที่ไปขายที่ร้านเกาลัดเถ้าแก่น้อยได้

เมื่อนำไปขาย ปรากฏว่าขายดีเกิดคาด ขายดีขนาดที่ว่าพนักงานขายต้องนำสาหร่ายทอดกรอบซ่อนไว้ไม่นำมาตั้งโชว์เพื่อเก็บให้ลูกค้าประจำ ผมเคยเกริ่นนำว่าคุณต๊อบเป็นคนที่มีความคิดสร้างสรรค์ตั้งแต่เด

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คุณอิทธิพัทธ์กุลพงษ์วณิชย์บอกว่าเขาเป็นคนแปลกตั้งแต่เด็กมีโลกของตัวเองตั้งแต่จำความได้ชอบอยู่คนเดียวสังคมน้อยเกิดจากความที่ไม่มีเพื่อนในละแวกบ้านและพี่น้องมีอายุห่างกับเขาเขามีโลกส่วนตัวสูงตอนเด็กๆ พ่อชอบซื้อตุ๊กตามาให้แล้วเขาตั้งชืึ่อให้ตุ๊กตาทุกตัวและแบ่งตุ๊กตาเป็นสองกลุ่มพวกดีกับพวกร้ายแล้วเขาเล่นโดยใช้จินตนาการสร้างเรื่องราวขึ้นมาเองคุณอิทธิพัทธ์เล่าว่าการที่เขาเอาตุ๊กตามาเล่นกันมันเหมือนกับหนังเล่นเรื่องอย่างไงอย่างนั้นเลยความที่เป็นคนชอบอยู่คนเดียวยังทำให้เขาชอบคุยกับตัวเองตั้งคำถามเองแล้วตอบด้วยตัวเองประเด็นที่ผมอยากจะสื่อสารคือคุณอิทธิพัทธ์หรือที่มีชืึ่อเล่นว่าคุณต๊อบเป็นคนที่มีจินตนาการและความคิดสร้างสรรค์ตั้งแต่เด็กเขาพัฒนาคุณสมบัติพิเศษนี้ขึ้นมาเองด้วยตัวเองซึึ่งความคิดสร้างสรรค์นี้ส่งผลทำให้เขาประสบความสำเร็จในชีวิตในเวลาต่อมาในช่วงเรียนหนังสือเขาเรียนแบบกระท่อนกระแท่นแต่เขามีความพิเศษอยู่อย่างหนึ่งคือเป็นคนที่เล่นเกมคอมพิวเตอร์เก่งมากเก่งขนาดเขานำสินค้าที่ได้จากการเล่นเกมนำออกมาขายสินค้าตัวแรกที่เขานำออกมาขายคือรองเท้าขายได้เงินมาแปดพันบาทนี่เป็นจุดหักเหสำคัญที่สุดของชีวิตทำให้เขารู้จักตัวเองตั้งแต่อายุยังน้อยเขาบอกว่า "ผมโชคดีผมรู้ว่าการทำธุรกิจไม่เหมือนกับที่เราเคยคิดต้องจบปริญญาจริงๆ ไม่ใช่แค่รู้ในสิ่งที่คนอื่นไม่รู้มันเป็นแรงผลักดันทำให้เรารู้ว่าเราต้องการอะไรรู้ว่าเราต้องสร้างอะไรขึ้นมาเองต้องหาอะไรทำเองไม่ไปเป็นลูกจ้าง"ตอนเรียนอยู่มหาวิทยาลัยฐานะทางบ้านของคุณอิทธิพัทธ์เริ่มขัดสนอันเป็นผลมาจากพิษเศรษฐกิจปี 2540 คุณพ่อถูกโกงเป็นเงิน 30 ล้านบาททำให้คุณอิทธิพัทธ์ต้องหาหนทางในการทำธุรกิจเพื่อมาช่วยทางบ้านมีอยู่วันหนึ่งเขาไปงานแสดงสินค้าที่เมืองทองธานีเขาเดินผ่านบูธบูธหนึ่งและสังเกตุเห็นตู้แสตนเลสขนาดใหญ่เป็นเครื่องคั่วเกาลัดคนที่คั่วเกาลัดที่ร้านนี้เป็นแทนที่จะเป็นคนแก่ ๆ จากภาพที่เขาเห็นทำให้เขาตั้งคำถามขึ้นมาว่าทำไมซี้อเกาลัดต้องไปที่เยาวราชและเขาตอบคำถามนั้นด้วยตัวเองว่าถ้าเขามีเสวยครื่องคั่วเกาลัดอย่างที่เขาเห็นนี้เขาสามารถขายเกาลัดที่ไหนก็ได้เพราะมันไม่ต้องคั่วด้วยมือมันคั่วด้วยเครื่องจักรจากการตั้งคำถามและหาคำตอบด้วยตัวเองคุณต๊อบบอกว่านี่คือโอกาสทางธุรกิจเขาจึงเช่าเครื่องคั่วเกาลัดมาเก็บไว้ที่บ้านคำถามต่อมาคือทำอย่างไรถึงจะคั่วเกาลัดให้มีรสชาติอร่อยคุณอิทธิพัทธ์ไปที่เยาวราชเดินตั้งแต่ต้นซอยมังกรจนถึงท้ายซอยแล้วตั้งคำถามเพื่อหาความรู้จากคนขายเกาลัดว่าทำอย่างไรถึงจะคั่วเกาลัดให้หอมอร่อยถูกใจลูกค้าเขาถามแบบทะลุปรุโปร่งจนได้ความรู้ว่ากระบวนการในการคั่วเกาลัดตั้งแต่ต้นจนจบต้องทำอะไรบ้างจากนั้นเป็นการลงภาคสนามเขาหาที่ขายได้สองที่มอลล์รามคำแหงดื่มด่ำบิ๊กบางใหญ่ปรากฏว่ายอดขายต่ำมากจนคุณต๊อบถอดใจคิดว่าต้องปิดกิจการความพลิกผันเกิดขึ้นเมื่อมีเจ้าหน้าที่จากบัวมาติดต่อให้คุณต๊อบเอาเครื่องคั่วเกาลัดไปขายในช่วงเทศกาลเจคราวนี้มันเป็นหนังคนละม้วนเลยเกาลัดยี่ห้อเถ้าแก่น้อยขายดีเป็นเทน้ำเทท่าในช่วงทั้งหมด 14 วันคุณต๊อบตั้งคำถามว่าทำไมยอดขายสองที่แรกกับที่บัวแจ้งวัฒนะมันถึงต่างกันราวฟ้ากับดินตั้งคำถามเสร็จก็ตอบกับตัวเองว่ามันเป็นเพราะทำเลไม่เหมือนกันในสองที่แรกทำเลใกล้กับที่จอดรถทำให้ลูกค้าไม่มีความสนใจที่จะซื้อของส่วนทำเลที่ Lotus แจ้งวัฒนะตั้งอยู่ตรงทางออกของเช็คเคาน์เตอร์ของห้างความหมายคือตรงนี้คือทำเลทองเพราะตอนคนเดินเข้าคนไม่อยากซื้อของเพราะมันเป็นภาระแต่ตอนขาออกนี่คือโอกาสทองอีกประการหนึ่งคนที่เดินออกมาแล้วซื้อเป็นพวกคนจีนที่รู้จักเกาลัดเป็นอย่างดีเมื่อเข้าใจความหมายของคำว่า "ทำเล" และ "กลุ่มเป้าหมาย" แล้วคุณต๊อบขยายสาขาของเกาลัดเถ้าแก่น้อยจนสุดท้ายมีทั้งหมด 30 สาขาขายได้เดือนละ 2 ล้านบาทมาถึงตอนนี้คุณต๊อบตัดสินใจลาออกจากการเรียนมาทำธุรกิจเต็มตัวผมถามว่าทำไมถึงต้องลาออกเขาบอกว่าเกิดจากเหตุผล 3 ประการ1. ความกลัวเขาเล่าว่าตอนเด็กเขาไม่ชอบเรียนวิชาว่ายน้ำวันไหนมีเรียนวิชานี้จะแกล้งป่วยจนวันหนึ่งหนีไม่พ้นครูให้เขากระโดดจากขอบสระลงไปในน้ำชึึ่งลึก 3 เมตรเขาไม่กระโดดเพราะว่ายน้ำไม่เป็นปรากฏว่าครูถีบลงไปตอนนั้นเกือบจมน้ำตายเลยมาคิดว่าทำไมถึงต้องหนีการเรียนว่ายน้ำมาคิดดูอีกทีเขาต้องกล้าเผชิญกับมันหลังจากนั้นเขาขอคุณแม่ไปเรียนว่ายน้ำด้วยความสมัครใจความกลัวสร้างแรงบันดาลใจให้ต่อสู้กับชีวิตอย่าหนีปัญหาประเด็นของคุณต๊อบคือตอนนั้นฐานะของทางบ้านเข้าขั้นวิกฤตบ้านถูกยึดแล้วเขาถึงตัดสินใจเผชิญกับปัญหาด้วยการลาออกมาทำธุรกิจขายเกาลัดเต็มตัว2. ความที่เป็นคนรู้จักตัวตนตั้งแต่เด็กทำให้เขารู้ว่าตัวเองรักในการทำธุรกิจเรียนหนังสือไปเรียนตอนไหนก็ได้3. เขาเป็นคนรักแม่มากกลัวแม่ลำบากโชคไม่เข้าข้างปรากฏว่าบัวเปลี่ยนผู้บริหารแล้วผู้บริหารคนนั้นสั่งย้ายทำเลของเครื่องคั่วเกาลัดของคุณต๊อบเพราะการคั่วเกาลัดมีกล่ินควันในบริเวณห้างทำให้ยอดขายลดลงครึ่งหนึ่งแต่ด้วยความเป็นคนสู้ไม่ถอยมีอยู่วันหนึ่งเขาเห็นร้านควีนนมซึ่งขายไอสครีมปรากฏว่ามีไส้กรอกวางขายด้วยเขาเกิดคำถามในใจร้านขายไอสครีมยังขายไส้กรอกได้ทำไมเขาต้องขายเกาลัดอย่างเดียวคุณต๊อบเริ่มนำสินค้าอย่างอื่นมาขายในร้านเกาลัดเริ่มแรกเป็นลูกพลับจีนตากแห้งซึ่งก็พอช่วยยอดขายได้บ้างแต่ก็ยังไม่สามารถชดเชยกับยอดขายที่หายไปจนวันหนึ่งเขาไปรับแฟนพอแฟนขึ้นรถก็หยิบขนมมากินในรถคุณต๊อบขอแบ่งมากินบ้างปรากฏว่ารสชาติอร่อยมากเขาถามแฟนว่ามันเป็นขนมอะไรคำตอบคือ "สาหร่ายทอด" แล้วคุณต๊อบก็ฝากให้แฟนซื้อมาฝากคนที่บ้านซึึ่งทุกคนชอบกินกันมากฝากซื้อมากขนาดว่าแฟนโกรธว่านี่เป็นภาระของเขาแต่เขาคุณต๊อบไม่ได้โกรธตอบกลับตั้งเป็นคำถามว่าถ้าคนชอบกินขนาดนี้น่าจะเป็นสินค้าที่ไปขายที่ร้านเกาลัดเถ้าแก่น้อยได้เมื่อนำไปขายปรากฏว่าขายดีเกิดคาดขายดีขนาดที่ว่าพนักงานขายต้องนำสาหร่ายทอดกรอบซ่อนไว้ไม่นำมาตั้งโชว์เพื่อเก็บให้ลูกค้าประจำผมเคยเกริ่นนำว่าคุณต๊อบเป็นคนที่มีความคิดสร้างสรรค์ตั้งแต่เด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คุณอิทธิพัทธ์ มีโลกของตัวเองตั้งแต่จำความได้ชอบอยู่คนเดียวสังคมน้อย และพี่น้องมีอายุห่างกับเขาเขามีโลกส่วนตัวสูงตอนเด็ก ๆ พ่อชอบซื้อตุ๊กตามาให้แล้วเขาตั้งชืึ่อให้ตุ๊กตาทุกตัวและแบ่งตุ๊กตาเป็นสองกลุ่มพวกดีกับพวกร้ายแล้วเขาเล่นโดยใช้จินตนาการสร้างเรื่องราวขึ้น มาเอง Toy Story อย่างไงอย่างนั้นเลยความที่เป็นคนชอบอยู่คนเดียวยังทำให้เขาชอบคุยกับตัวเองตั้งคำถามเอง เขาเรียนแบบกระท่อนกระแท่น ขายได้เงินมาแปดพันบาท เขาบอกว่า "ผมโชคดี ต้องจบปริญญาจริง ๆ ไม่ใช่แค่รู้ในสิ่งที่คนอื่นไม่รู้มันเป็นแรงผลักดันทำให้เรารู้ว่าเราต้องการอะไรรู้ว่าเราต้องสร้างอะไรขึ้นมาเองต้องหาอะไรทำเอง 2540 คุณพ่อถูกโกงเป็นเงิน 30 ล้านบาท คนที่คั่วเกาลัดที่ร้านนี้เป็นพริตตี้แทนที่จะเป็นคนแก่ ๆ ทำไมซี้อเกาลัดต้องไปที่เยาวราชและเขาตอบคำถามนั้นด้วยตัวเองว่า เขาสามารถขายเกาลัดที่ไหนก็ได้เพราะมันไม่ต้องคั่วด้วยมือ คุณต๊อบบอกว่านี่คือโอกาสทางธุรกิจ คุณอิทธิพัทธ์ไปที่เยาวราช เขาถามแบบทะลุปรุโปร่ง เขาหาที่ขายได้สองที่เดอะมอลล์รามคำแหงกับบิ๊กซีบางใหญ่ คิดว่าต้องปิดกิจการ บัว คราวนี้มันเป็นหนังคนละม้วนเลย 14 วัน บัว ตั้งคำถามเสร็จก็ตอบกับตัวเองว่ามันเป็นเพราะทำเลไม่เหมือนกันในสองที่แรกทำเลใกล้กับที่จอดรถ ส่วนทำเลที่โลตัสแจ้งวัฒนะตั้งอยู่ตรงทางออกของตรวจสอบที่เคาน์เตอร์ของห้างความหมายคือตรงนี้คือทำเลทองเพราะตอนคนเดินเข้าคนไม่อยากซื้อของเพราะมันเป็นภาระ แต่ตอนขาออกนี่คือโอกาสทอง "ทำเล" และ "กลุ่มเป้าหมาย" แล้ว จนสุดท้ายมีทั้งหมด 30 สาขาขายได้เดือนละ 2 ล้านบาท ผมถามว่าทำไมถึงต้องลาออกเขาบอกว่าเกิดจากเหตุผล 3 ประการ1 ความกลัว วันไหนมีเรียนวิชานี้จะแกล้งป่วยจนวันหนึ่งหนีไม่พ้น 3 เมตรเขาไม่กระโดดเพราะว่ายน้ำไม่เป็นปรากฏว่าครูถีบลงไปตอนนั้นเกือบจมน้ำตาย บ้านถูกยึดแล้วเขาถึงตัดสินใจเผชิญกับปัญหา เรียนหนังสือไปเรียนตอนไหนก็ได้3 เขาเป็นคนรักแม่มากแม่กลัวลำบากโชคไม่เข้าข้างปรากฏว่าโลตัสเปลี่ยนผู้บริหาร ทำให้ยอดขายลดลงครึ่งหนึ่ง แต่ด้วยความเป็นคนสู้ไม่ถอยมีอยู่วันหนึ่งเขาเห็นร้านแดรี่ควีนซึ่งขายไอสครีมปรากฏว่ามีไส้กรอกวางขายด้วยเขาเกิดคำถามในใจร้านขายไอสครีมยังขายไส้กรอกได้ จนวันหนึ่งเขาไปรับแฟนพอแฟนขึ้นรถก็หยิบขนมมากินในรถคุณต๊อบขอแบ่งมากินบ้างปรากฏว่ารสชาติอร่อยมากเขาถามแฟนว่ามันเป็นขนมอะไรคำตอบคือ "สาหร่ายทอด" ซึึ่งทุกคนชอบกินกันมาก แต่เขาคุณต๊อบไม่ได้โกรธตอบ ปรากฏว่าขายดีเกิดคาด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คุณอิทธิพัทธ์กุลพงษ์วณิชย์บอกว่าเขาเป็นคนแปลกตั้งแต่เด็กมีโลกของตัวเองตั้งแต่จำความได้ชอบอยู่คนเดียวสังคมน้อยเกิดจากความที่ไม่มีเพื่อนในละแวกบ้านและพี่น้องมีอายุห่างกับเขาเขามีโลกส่วนตัวสูงพ่อชอบซื้อตุ๊กตามาให้แล้วเขาตั้งชืึ่อให้ตุ๊กตาทุกตัวและแบ่งตุ๊กตาเป็นสองกลุ่มพวกดีกับพวกร้ายแล้วเขาเล่นโดยใช้จินตนาการสร้างเรื่องราวขึ้นมาเองเรื่องราวของเล่นอย่างไงอย่างนั้นเลยความที่เป็นคนชอบอยู่คนเดียวยังทำให้เขาชอบคุยกับตัวเองตั้งคำถามเองแล้วตอบด้วยตัวเอง

ประเด็นที่ผมอยากจะสื่อสารคือคุณอิทธิพัทธ์หรือที่มีชืึ่อเล่นว่าคุณต๊อบเป็นคนที่มีจินตนาการและความคิดสร้างสรรค์ตั้งแต่เด็กเขาพัฒนาคุณสมบัติพิเศษนี้ขึ้นมาเองด้วยตัวเอง
ในช่วงเรียนหนังสือเขาเรียนแบบกระท่อนกระแท่นแต่เขามีความพิเศษอยู่อย่างหนึ่งคือเป็นคนที่เล่นเกมคอมพิวเตอร์เก่งมากเก่งขนาดเขานำสินค้าที่ได้จากการเล่นเกมนำออกมาขายสินค้าตัวแรกที่เขานำออกมาขายคือรองเท้านี่เป็นจุดหักเหสำคัญที่สุดของชีวิตทำให้เขารู้จักตัวเองตั้งแต่อายุยังน้อยเขาบอกว่า " ผมโชคดีผมรู้ว่าการทำธุรกิจไม่เหมือนกับที่เราเคยคิดต้องจบปริญญาจริงจะไม่ใช่แค่รู้ในสิ่งที่คนอื่นไม่รู้ทำให้เรารู้ว่าเราต้องการอะไรรู้ว่าเราต้องสร้างอะไรขึ้นมาเองต้องหาอะไรทำเองไม่ไปเป็นลูกจ้าง "

ตอนเรียนอยู่มหาวิทยาลัย​ฐานะทางบ้านของคุณอิทธิพัทธ์เริ่มขัดสนอันเป็นผลมาจากพิษเศรษฐกิจปี 2540 คุณพ่อถูกโกงเป็นเงิน 30 ล้านบาททำให้คุณอิทธิพัทธ์ต้องหาหนทางในการทำธุรกิจเพื่อมาช่วยทางบ้านเขาเดินผ่านบูธบูธหนึ่งและสังเกตุเห็นตู้แสตนเลสขนาดใหญ่เป็นเครื่องคั่วเกาลัดคนที่คั่วเกาลัดที่ร้านนี้เป็นสวยแทนที่จะเป็นคนแก่ๆจากภาพที่เขาเห็นทำให้เขาตั้งคำถามขึ้นมาว่าและเขาตอบคำถามนั้นด้วยตัวเองว่าถ้าเขามีเครื่องคั่วเกาลัดอย่างที่เขาเห็นนี้เขาสามารถขายเกาลัดที่ไหนก็ได้เพราะมันไม่ต้องคั่วด้วยมือมันคั่วด้วยเครื่องจักร

จากการตั้งคำถามและหาคำตอบด้วยตัวเองคุณต๊อบบอกว่านี่คือโอกาสทางธุรกิจเขาจึงเช่าเครื่องคั่วเกาลัดมาเก็บไว้ที่บ้านคำถามต่อมาคือทำอย่างไรถึงจะคั่วเกาลัดให้มีรสชาติอร่อยคุณอิทธิพัทธ์ไปที่เยาวราชแล้วตั้งคำถามเพื่อหาความรู้จากคนขายเกาลัดว่าทำอย่างไรถึงจะคั่วเกาลัดให้หอมอร่อยถูกใจลูกค้าเขาถามแบบทะลุปรุโปร่งจนได้ความรู้ว่ากระบวนการในการคั่วเกาลัดตั้งแต่ต้นจนจบต้องทำอะไรบ้าง

จากนั้นเป็นการลงภาคสนามเขาหาที่ขายได้สองที่เดอะมอลล์รามคำแหงกับบางใหญ่ปรากฏว่ายอดขายต่ำมากจนคุณต๊อบถอดใจคิดว่าต้องปิดกิจการความพลิกผันเกิดขึ้นเมื่อมีเจ้าหน้าที่จากโลตัสบิ๊กซีคราวนี้มันเป็นหนังคนละม้วนเลยเกาลัดยี่ห้อเถ้าแก่น้อยขายดีเป็นเทน้ำเทท่าในช่วงทั้งหมด 14 ได้รับเลือกตั้งผ่านกระบวนการประชาธิปไตยของพม่าคุณต๊อบตั้งคำถามว่าทำไมยอดขายสองที่แรกกับที่แจ้งวัฒนะมันถึงต่างกันราวฟ้ากับดินบัวมันเป็นเพราะทำเลไม่เหมือนกันในสองที่แรกทำเลใกล้กับที่จอดรถทำให้ลูกค้าไม่มีความสนใจที่จะซื้อของส่วนทำเลที่โลตัสแจ้งวัฒนะตั้งอยู่ตรงทางออกของเช็คของห้างความหมายคือตรงนี้คือทำเลทองเคาน์เตอร์คนไม่อยากซื้อของเพราะมันเป็นภาระแต่ตอนขาออกนี่คือโอกาสทองอีกประการหนึ่งคนที่เดินออกมาแล้วซื้อเป็นพวกคน   จีนที่รู้จักเกาลัดเป็นอย่างดี

เมื่อเข้าใจความหมายของคำว่า " ทำเล " และ " กลุ่มเป้าหมาย " แล้วคุณต๊อบขยายสาขาของเกาลัดเถ้าแก่น้อยจนสุดท้ายมีทั้งหมด 30 สาขาขายได้เดือนละ 2 ล้านบาทมาถึงตอนนี้คุณต๊อบตัดสินใจลาออกจากการเรียนมาทำธุรกิจเต็มตัวเขาบอกว่าเกิดจากเหตุผลประการ
3
1ความกลัวเขาเล่าว่าตอนเด็กเขาไม่ชอบเรียนวิชาว่ายน้ำวันไหนมีเรียนวิชานี้จะแกล้งป่วยจนวันหนึ่งหนีไม่พ้นครูให้เขากระโดดจากขอบสระลงไปในน้ำชึึ่งลึก 3 เมตรเขาไม่กระโดดเพราะว่ายน้ำไม่เป็นปรากฏว่าครูถีบลงไปเลยมาคิดว่าทำไมถึงต้องหนีการเรียนว่ายน้ำมาคิดดูอีกทีเขาต้องกล้าเผชิญกับมันหลังจากนั้นเขาขอคุณแม่ไปเรียนว่ายน้ำด้วยความสมัครใจความกลัวสร้างแรงบันดาลใจให้ต่อสู้กับชีวิตอย่าหนีปัญหา

ประเด็นของคุณต๊อบคือตอนนั้นฐานะของทางบ้านเข้าขั้นวิกฤตบ้านถูกยึดแล้วเขาถึงตัดสินใจเผชิญกับปัญหาด้วยการลาออกมาทำธุรกิจขายเกาลัดเต็มตัว

2ความที่เป็นคนรู้จักตัวตนตั้งแต่เด็กทำให้เขารู้ว่าตัวเองรักในการทำธุรกิจเรียนหนังสือไปเรียนตอนไหนก็ได้

3 เขาเป็นคนรักแม่มากกลัวแม่ลำบาก

โชคไม่เข้าข้างปรากฏว่าโลตัสเปลี่ยนผู้บริหารแล้วผู้บริหารคนนั้นสั่งย้ายทำเลของเครื่องคั่วเกาลัดของคุณต๊อบเพราะการคั่วเกาลัดมีกล่ินควันในบริเวณห้างทำให้ยอดขายลดลงครึ่งหนึ่งแต่ด้วยความเป็นคนสู้ไม่ถอยแดรี่ควีนซึ่งขายไอสครีมปรากฏว่ามีไส้กรอกวางขายด้วยเขาเกิดคำถามในใจร้านขายไอสครีมยังขายไส้กรอกได้ทำไมเขาต้องขายเกาลัดอย่างเดียว

คุณต๊อบเริ่มนำสินค้าอย่างอื่นมาขายในร้านเกาลัดเริ่มแรกเป็นลูกพลับจีนตากแห้งซึ่งก็พอช่วยยอดขายได้บ้างแต่ก็ยังไม่สามารถชดเชยกับยอดขายที่หายไปจนวันหนึ่งเขาไปรับแฟนพอแฟนขึ้นรถก็หยิบขนมมากินในรถปรากฏว่ารสชาติอร่อยมากเขาถามแฟนว่ามันเป็นขนมอะไรคำตอบคือ " สาหร่ายทอด " แล้วคุณต๊อบก็ฝากให้แฟนซื้อมาฝากคนที่บ้านซึึ่งทุกคนชอบกินกันมากฝากซื้อมากขนาดว่าแฟนโกรธว่านี่เป็นภาระของเขากลับตั้งเป็นคำถามว่าถ้าคนชอบกินขนาดนี้น่าจะเป็นสินค้าที่ไปขายที่ร้านเกาลัดเถ้าแก่น้อยได้

เมื่อนำไปขายปรากฏว่าขายดีเกิดคาดขายดีขนาดที่ว่าพนักงานขายต้องนำสาหร่ายทอดกรอบซ่อนไว้ไม่นำมาตั้งโชว์เพื่อเก็บให้ลูกค้าประจำผมเคยเกริ่นนำว่าคุณต๊อบเป็นคนที่มีความคิดสร้างสรรค์ตั้งแต่เด