In response to the suggestions of F

In response to the suggestions of Frank et al.26
Buckelew et al.30 examined coping and appraisal in
populations with SCI while controlling for confound-
ing variables such as age and locus of control.
Participants were administered the WOC, Multi-
dimensional Health Locus of Control Scales31 and
SCL-90-R.28 Based on the results of the SCL-90-R
Global Scale (GSI), three distress groups were
identi®ed: Low, Moderate, and High. In this sample
coping strategies contributing more to psychological
adjustment than age, time since injury, level of injury
and locus of control beliefs. In contrast to the ®ndings
of Bulman and Wortman18 the coping strategy of self-
blame was positively related to psychological distress
in the tested population. Coping strategies most
frequently implemented by the high psychological
distress group were Wish Ful®lling Fantasy, Emo-
tional Expression, Self-Blame and Threat Minimisa-
tion. The aforementioned studies provided results
supporting the idea that coping is an important
in¯uence on emotional adjustment to SCI. Due to
the correlational nature of the studies it is impossible
to infer the direction of the relationship between
coping and emotional adjustment. This is a signi®cant
limitation of much of the early coping literature.
Following this realisation, researchers began to
investigate relationships between speci®c coping stra-
tegies and emotional adjustment.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตอบสนองต่อข้อเสนอแนะของ Frank et al.26Buckelew et al.30 ตรวจสอบเผชิญและประเมินประชากรกับวิทยาศาสตร์วิศวกรรมในขณะที่การควบคุมสำหรับ confound-ตัวแปรกำลังเช่นอายุและโลกัสโพลของตัวควบคุมผู้เข้าร่วมได้รับการดูแล WOC, Multi -มิติสุขภาพโลกัสโพลของตัวควบคุม Scales31 และSCL-90-R.28 ตามผลลัพธ์ของ SCL-90-Rมีสามกลุ่มทุกข์สากลมาตราส่วน (GSI),identi ® ed: ต่ำ ปานกลาง และสูง ในตัวอย่างนี้ฝรั่งให้เกิดขึ้นทางจิตใจปรับปรุงมากกว่าอายุ เวลาตั้งแต่บาดเจ็บ ระดับการบาดเจ็บและโลกัสโพลความเชื่อในการควบคุม ในทางตรงกันข้ามกับ ® ndingsBulman และ Wortman18 กลยุทธ์รับมือของตนเองตำหนิเป็นบวกที่เกี่ยวข้องกับความทุกข์ทางจิตใจในประชากรที่ผ่านการทดสอบ เผชิญกลยุทธ์สุดมักดำเนินการ โดยสูงจิตใจกลุ่มทุกข์ถูกต้อง Ful ® lling แฟนตาซี เพลง-tional นิพจน์ ตำหนิตนเองและคุกคาม Minimisa-สเตรชัน ผลการศึกษาดังกล่าวให้สนับสนุนความคิดเผชิญนั้นเป็นสำคัญin¯uence ในการปรับปรุงทางอารมณ์เนื่องจาก SCI. การธรรมชาติ correlational ศึกษามันเป็นไปไม่ได้รู้ทิศทางของความสัมพันธ์ระหว่างปรับปรุงเผชิญ และอารมณ์ เป็นการ signi ® ต้อนข้อจำกัดของของวรรณคดีเผชิญช่วงต่อปัญหานี้ นักวิจัยเริ่มตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่าง speci ® stra เผชิญ c -tegies และการปรับปรุงอารมณ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการตอบสนองต่อข้อเสนอแนะของแฟรงก์ et al.26 In response to the suggestions of Frank et al.26
Buckelew et al.30 Buckelew et al.30 examined coping and appraisal in
ตรวจสอบการรับมือและการประเมินในประชากรที่มีSCI ขณะที่การควบคุมสำหรับ confound- populations with SCI while controlling for confound-
ตัวแปรไอเอ็นจีเช่นอายุและสถานที่ควบคุม. ing variables such as age and locus of control.
เข้าร่วมเป็นยา WOC ที่ Multi- Participants were administered the WOC, Multi-
มิติสุขภาพที ควบคุม Scales31 และdimensional Health Locus of Control Scales31 and
SCL-90-R.28 ขึ้นอยู่กับผลของการ SCL-90-R SCL-90-R.28 Based on the results of the SCL-90-R
ขนาดทั่วโลก (GSI) Global Scale (GSI), three distress groups were
สามกลุ่มทุกข์ถูกidenti®ed: ต่ำปานกลางและสูง ในตัวอย่างนี้กลวิธีการเผชิญปัญหามากขึ้นในการมีส่วนร่วมในทางจิตวิทยาการปรับอายุกว่าเวลาตั้งแต่ได้รับบาดเจ็บในระดับของการบาดเจ็บและความเชื่ออำนาจควบคุมของความเชื่อ ในทางตรงกันข้ามกับ®ndingsของ Bulman และ Wortman18 กลยุทธ์การเผชิญความเครียดของตนเองตำหนิสัมพันธ์ทางบวกกับความทุกข์ทางจิตใจในประชากรทดสอบ กลวิธีการเผชิญปัญหาส่วนใหญ่นำมาใช้บ่อยครั้งโดยสูงจิตวิทยากลุ่มที่ต้องการความทุกข์ถูกFul®llingแฟนตาซีEmo- แสดงออก tional ตนเองตำหนิและภัยคุกคาม Minimisa- การ การศึกษาดังกล่าวให้ผลการสนับสนุนความคิดที่ว่าคือการเผชิญปัญหาที่สำคัญin¯uenceการปรับอารมณ์SCI เนื่องจากลักษณะการหาความสัมพันธ์ของการศึกษาเป็นไปไม่ได้ที่จะเห็นทิศทางของความสัมพันธ์ระหว่างการเผชิญปัญหาและการปรับอารมณ์ identi®ed: Low, Moderate, and High. In this sample
coping strategies contributing more to psychological
adjustment than age, time since injury, level of injury
and locus of control beliefs. In contrast to the ®ndings
of Bulman and Wortman18 the coping strategy of self-
blame was positively related to psychological distress
in the tested population. Coping strategies most
frequently implemented by the high psychological
distress group were Wish Ful®lling Fantasy, Emo-
tional Expression, Self-Blame and Threat Minimisa-
tion. The aforementioned studies provided results
supporting the idea that coping is an important
in¯uence on emotional adjustment to SCI. Due to
the correlational nature of the studies it is impossible
to infer the direction of the relationship between
coping and emotional adjustment. This is a signi®cant
limitation of much of the early coping literature.
Following this realisation, researchers began to
investigate relationships between speci®c coping stra-
tegies and emotional adjustment.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในการตอบสนองต่อข้อเสนอแนะของ Frank et al . 26
buckelew et al.30 ตรวจสอบการเผชิญปัญหาและประเมินผล
ประชากรกับ SCI ในขณะที่การควบคุมสำหรับอัปยศ -
อิงตัวแปร ได้แก่ อายุ และความเชื่ออำนาจในตน .
ผู้เข้าร่วมทดสอบ WOC multi -
มิติการควบคุมสุขภาพและ scales31
scl-90-r.28 ขึ้นอยู่กับผลลัพธ์ของ การ scl-90-r
ระดับสากล ( GSI ) , สามทุกข์กลุ่ม
identi ®เอ็ด : ต่ำ ปานกลาง และสูง ในตัวอย่างนี้บริจาคเพิ่มเติมเพื่อปรับกลยุทธ์รับมือ

กว่าด้านอายุ ตั้งแต่เวลาบาดเจ็บ ระดับของการบาดเจ็บ
ความเชื่อความเชื่อและการควบคุม ในทางตรงกันข้ามกับ® ndings
ของ bulman wortman18 และวิธีการเผชิญปัญหาของตนเองมีความสัมพันธ์กับ

โทษทุกข์จิตในการทดสอบประชากร กลวิธีการเผชิญปัญหาส่วนใหญ่
บ่อยครั้งที่ดำเนินการโดยกลุ่มสูงความทุกข์ทางจิตใจ
ถูกขอให้ครบ®งแฟนตาซี อีโม -
tional การแสดงออก ตำหนิตนเอง และข่มขู่ minimisa -
tion . ผลการศึกษาดังกล่าวได้รับการสนับสนุนความคิดที่ว่าปัญหา

ที่สำคัญคือใน¯ uence ในการปรับอารมณ์กับสภาวะโลกร้อน เนื่องจากธรรมชาติของการศึกษาเชิงสหสัมพันธ์

มันเป็นไปไม่ได้เพื่อสรุปทิศทางของความสัมพันธ์ระหว่าง
เผชิญปัญหาและการปรับตัวทางอารมณ์ . นี้เป็น signi ®ลาดเท
ข้อจำกัดของมากของวรรณคดีแบบเร็ว
ต่อไปนี้ตระหนักนี้ นักวิจัยเริ่ม

ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างวั® C -
tegies coping กลยุทธ์และการปรับตัวทางอารมณ์ .