After my training with Lloyd finish

After my training with Lloyd finished, I somehow managed to drag myself to the bath despite my exhaustion. With a countless number of breaks in between, including the laps I did earlier I had to do 35 laps in total.

That demonic drill sergeant, even though he said he’d teach me the sword after I finished running, only had me swing a wooden sword 100 times.

Well, since it’s probably best not to teach me until I have the fundamentals down, he’s properly teaching me step-by-step, I think.

It can be said that he’s also a good teacher like Miss Mary.

After leaving the bath, I rested myself in my room. As expected, I didn’t even read a book, and just laid there on my bed.

When I was just about to fall asleep because of how tired I was, there was a knock on the door, and I headed for the dining room.

In the dining room, I had lunch which was prepared just as according to the instructions I gave yesterday. Mmm, I wonder if it’s because I exercised so much, I think I wouldn’t mind a little bit more meat.

Basically speaking, this body’s fuel consumption rate is pretty bad due to the unhealthy habits that have accumulated up until now. No, I can’t, I can’t, no matter what I can’t increase the amount of meat from yesterday and today’s amount or I’ll be so embarrassed.

At the very least, let’s keep going until this flabby stomach has been entirely reduced.

“Oh my, onii-sama, so you’re really eating vegetables. What’s more, about as much as I do.”

Michelle came into the dining room and said so with wide eyes.

“Ahh, whenever I would get up in the morning my stomach would feel kind of queasy, but that’s not the case today. It seems that an appropriate amount of vegetables and a moderate amount of meat is good for the body.”

“Onii-sama, you used to always pack as much food as possible into your body, and what’s more, as fast as you could.”

Reminding me of Marcel’s eating habits up until now, my sister was giggling.

“Now that I think on it, I don’t think that was very elegant……”

While I was still a round pig, it seems that we often quarreled due to Michelle making fun of Marcel, but this time I’m honestly reflecting on my past actions.

“……Onii-sama, so you’re really aiming to be like Raiheart-sama, eh.”

“Of course. It’s so that I don’t embarrass myself as the older brother of Prince Edwards. If I had kept continuing on like that, I would have been as round as a pig, and would have been so embarrassed to stand near him.”

“Oh my, Prince Edwards is such a wonderful person though, he wouldn’t do something like judge a person based on outer appearance! When I was chatting with him in the royal palace, not only is he so handsome and kind, he splendidly said that no matter what people look like, he’ll be considerate of their feelings. Of course, I agreed with him as well.”

As expected of Prince Edwards – he’s left such a good impression on my smiling sister Michelle.

Mmm, you were raised in such a bad place, as your brother, I was worried about what kind of conversation you would have…… Although I expected it, she also saw the prince rebuking someone by saying who do you think you are, and he was distant from others and blaming them for things.

And so, my sister agreed with what’s common sense without noticing it.

……In comparison to Michelle, my first impression of the prince is much lower. It looks like I’m going to have to visit the royal palace and set things on track.

While thinking about a strategy to deal with this, I paid no more attention to Michelle telling me stories about Prince Edwards and continued to eat lunch.



After eating, I rested in my room for a bit and then studied with Miss Mary. Although I had thought that I might not be able to move at all today due to this morning’s training regimen, I had recovered due to my bath, meal, and resting, and was able to work hard at studying without any problems.

During my exercise this morning, Lloyd heard my plans for the day from me, if he’s calculated his training menu with all this in mind then he’s really amazing.

Since I had a lot less time available for studying today compared to yesterday, we focused on the topics of arithmetic and geography. I think all of Miss Mary’s teaching tools and materials are handmade, she’s put her heart into making what she teaches short yet compact. I think she’s really quite a good teacher.

After I finished studying, I came to the detached cottage in the west garden. Once every three days, I would come to read books here, and today’s that day.

Ever since I’ve remembered my past life, I’ve thought that the education system here is strange. Basically, learning is all from what the governess teaches you, but reading and writing are the only subjects not included in that.

Then, if you ask what’s done instead, it’s that I’m supposed to come here to read books once every three days.

I looked up above the cottage. It’s a tower that looks from the outside like it’s about two stories tall. I opened the door, and called out a greeting.

“Wolf jii-san, I’m here.”

The decorative taste inside the cottage was quite different from the mansion. In the center of the room, there was a table with a lot of books piled on top. Apart from a door that leads to the bedroom, the walls were entirely covered with bookshelves, and there was also a ladder for them in the room.

Using my previous life as a standard, it’s not nearly as many books as a city’s public library would be, but it should easily match my school library’s collection. There was a magic tool hanging from the ceiling, giving off a bright light.

“Ohh, welcome, Marcel-sama.”

I heard a voice coming from the mountain of books. Buried amongst the piles and piles of books was the elderly master of this cottage, Wolfram.

This ojii-san is the only person that Marcel still doesn’t know how to approach up to now. He’s not like a grandfather or anything. He’s the reading and writing teacher for me and Michelle, but he’s not an ordinary servant. From the fact that even my parents pay a certain amount of respect to him, I think it might be more appropriate to describe him as a guest.

I don’t know what his position is or what his relationship with my parents is, he seems to have quite some talent in teaching aristocrats though so it’s probable that he was invited for such a purpose.

Let’s take this chance to see what he can do.

“Well then, come on, take that book sitting over there that’s for you today. If you get tired, the best thing is to read a book.”

After giving me instructions, Wolf jii-san went back to reading his own book. From time to time he would raise his glass to his lips.

It’s wine.

Ever since Marcel started understanding the ways of the world, this jii-san would always be indulging in wine while reading a book with his other hand.

At first, he did teach Marcel how to properly read and write to some extent, but later it basically became entirely self-study. He’ll instruct me to read something, and after that it’s just reading.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลังจากเสร็จสิ้นการฝึกอบรมของฉันกับลอยด์ ฉันอย่างใดจัดการลากตัวเองไปอาบน้ำแม้มีจุดประสงค์ของฉัน มีจำนวนนับไม่ถ้วนของตัวแบ่งระหว่าง รวมถึงรอบค่ะก่อนหน้านี้ ที่ผมมีทำรอบ 35 รวมสิบเอกที่สว่านอายุ ถึงแม้ว่าเขากล่าวว่า เขาจะสอนฉันดาบหลังจากผมเสร็จสิ้นการทำงาน เฉพาะได้ฉันแกว่งดาบไม้ 100 ครั้งดี เนื่องจากมันอาจจะดีที่สุดคือไม่สอนฉันจนกว่าฉันมีพื้นฐานลง เขาถูกสอนฉันที คิดมันสามารถจะกล่าวว่า เขาเป็นครูที่ดีเช่นมิสแมรี่หลังจากออกจากห้องน้ำ ผมคัดสรรด้วยตัวเองในห้องของฉัน ตามที่คาด ผมยังไม่ได้อ่านหนังสือ และเพียงวางบนเตียงของฉันมีเมื่อผมเกือบจะหลับไป เพราะว่าเหนื่อย ผม มีเสียงเคาะประตู และฉันหัวสำหรับห้องอาหารห้องอาหาร ผมกลางวันที่เตรียมไว้เหมือนตามคำแนะนำ ฉันให้เมื่อวานนี้ Mmm ฉันสงสัยว่า ถ้ามันเป็น เพราะฉันใช้มาก คิดทแหล่งเนื้อเพียงเล็กน้อยพูดโดยทั่วไป อัตราการใช้เชื้อเพลิงของร่างกายนี้จะไม่สวยเนื่องจากนิสัยไม่แข็งแรงที่ได้สะสมจนถึงขณะนี้ ไม่ ผมไม่ ผมไม่ ไม่ว่าสิ่งที่ฉันไม่สามารถเพิ่ม จำนวนเนื้อจากเมื่อวานนี้ และวันนี้ยอด หรือผมจะอายมากอย่างน้อย ขอไว้ไปจนท้อง flabby นี้ได้ทั้งหมดลดลง"โอ้ ฉัน onii-sama เพื่อคุณจริง ๆ ต้องกินผัก มีอะไรเพิ่มเติม ประมาณเท่าที่ทำ"มิเชลล์มาเป็นห้องรับประทานอาหาร และกล่าวว่า ได้ มีสายตาที่กว้าง"ตื่นเต้น เมื่อฉันจะลุกในท้องของฉันจะรู้สึกอึดอัดใจของ แต่ที่ไม่ใช่วันนี้ ดูเหมือนว่า จำนวนที่เหมาะสมของผักและเนื้อปานกลางเหมาะสำหรับร่างกาย""Onii-sama ที่คุณใช้เสมอแพ็คอาหารมากที่สุดในร่างกายของคุณ และสิ่งอื่น ๆ เป็นอย่างที่คุณสามารถ"เตือนฉันของ Marcel ของกินนิสัย–ปัจจุบัน น้องสาวของฉันเป็น giggling"ตอนนี้ที่คิดไว้ ฉันไม่คิดว่า ที่สง่างามมาก..."ในขณะที่ผมยังคงหมูกลม ดูเหมือนว่า เรามัก quarreled จากมิเชลสนุก Marcel แต่เวลานี้ฉันกำลังสุจริตอย่างสะท้อนให้เห็นถึงการดำเนินการที่ผ่านมาของฉัน“…… Onii-sama ดังนั้นคุณกำลังเล็งให้เช่น Raiheart-sama เอ๊ะ จริง ๆ ด้วย""แน่นอน เพื่อให้ฉันไม่ผู้ใหญ่ตัวเองเป็นพี่ของเจ้าชายเอ็ดเวิร์ดได้ ถ้าผมมีเก็บไว้ต่อเนื่องเช่นนั้น ฉันจะได้รับเป็นรอบเป็นหมู และจะได้รับดังนั้นอายยืนใกล้เขา ""โอ้ ฉัน เจ้าชายเอ็ดเวิร์ดเป็นคนยอดเยี่ยมแม้ว่า เขาจะไม่ทำสิ่งที่ชอบตัดสินคนจากรูปลักษณ์ภายนอก เมื่อผมได้สนทนากับพระองค์ในพระบรมมหาราชวัง ไม่เพียงแต่เป็นหล่อมาก และชนิด เขาอบอวลกล่าวว่า ไม่ว่าอะไรคนเหมือน เขาจะเกรงความรู้สึกของพวกเขา แน่นอน ฉันตกลงกับเขาเช่นนั้น"ตามที่คาดไว้ของเจ้าชายเอ็ดเวิร์ด – เขามีทิ้งเช่นความประทับใจมิเชลล์น้องสาวของฉันยิ้มMmm คุณขึ้นในดังกล่าวไม่ถูกต้อง เป็นพี่ชายของคุณ ผมกังวลเกี่ยวกับชนิดของการสนทนาคุณจะมี... แต่ผมคาดว่ามัน เธอเห็นเจ้าชายจะมีคนบอกว่า ที่คุณคิดว่า คุณอยู่ และเขาห่างไกลจากคนอื่น และ blaming พวกเขาสำหรับสิ่งนั้นและอื่น ๆ น้องตกลงกับสามัญสำนึกโดยไม่สังเกตเห็นมันคืออะไร…… โดยมิเชล ความประทับใจของฉันแรกของเจ้าชายจะต่ำมาก ดูเหมือนฉันจะได้ไปเยี่ยมชมพระราชวัง และกำหนดกิจกรรมในการติดตามในขณะที่คิดเกี่ยวกับกลยุทธ์ในการจัดการกับนี้ ฉันไม่ให้ความสำคัญเพิ่มเติมมิเชลล์ที่บอกเรื่องราวเกี่ยวกับเจ้าชายเอ็ดเวิร์ด และยังคงรับประทานอาหารกลางวัน หลังจากรับประทานอาหาร ฉันคัดสรรในห้องของฉันเล็กน้อยแล้ว เรียนกับมิสแมรี แม้ว่าฉันมีความคิดว่า ฉันอาจไม่สามารถย้ายทุกวันนี้เนื่องจากระบบการปกครองการฝึกอบรมของเช้านี้ ฉันมีกู้คืนเนื่องจากห้องของฉัน อาหาร พักผ่อน และสามารถทำงานที่เรียนไม่มีปัญหาใด ๆระหว่างการฝึกของฉันเช้านี้ ลอยด์ได้ยินแผนของฉันจากฉัน วันถ้าเขาได้คำนวณเมนูฝึกเขา ด้วยทั้งหมดนี้ในใจเขา แล้วน่าทึ่งจริง ๆเนื่องจากผมมาก น้อยเวลาว่างสำหรับการเรียนวันนี้เทียบกับเมื่อวานนี้ เรามุ่งเน้นในหัวข้อของคณิตศาสตร์และภูมิศาสตร์ คิดของนางสาวมารีย์สอนเครื่องมือ และวัสดุทำด้วยมือ เธอได้ใส่หัวใจของเธอไปทำอะไรเธอสอนระยะสั้นยังกระชับ ผมคิดว่า เธอเป็นครูดีมากจริง ๆหลังจากฉันเสร็จเรียน ผมมาถึงกระท่อมเดี่ยวในสวนตะวันตก ทุก ๆ 3 วัน ฉันจะมาอ่านหนังสือที่นี่ และวันนี้วันที่ตั้งแต่ฉันได้จดจำในชีวิตที่ผ่านมา ฉันได้คิดว่า ระบบการศึกษาที่นี่แปลก โดยทั่วไป เรียนรู้ได้ทั้งหมดจากอะไร governess สอนคุณ แต่อ่านและเขียน หัวข้อเท่านั้นไม่รวมอยู่ในที่จากนั้น หากคุณถามว่า จะทำแทน ได้ว่า ฉันก็ควรจะมาอ่านหนังสือทุก ๆ 3 วันผมมองขึ้นข้างบนคอทเทจ เป็นอาคารที่ดูจากภายนอกเหมือนจะเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับสองสูง ฉันเปิดประตู และเรียกคำทักทาย"ดาวเคราะห์ jii ซัง ฉันอยู่ที่นี่"รสชาติการตกแต่งภายในกระท่อมค่อนข้างแตกต่างจากคฤหาสน์ได้ ในห้องพัก มีตาราง มีหนังสือที่ชั้นบนสุด นอกจากประตูที่นำไปสู่ห้องนอน ผนังถูกปกคลุม ด้วย bookshelves ทั้งหมด และยังมีบันไดสำหรับพวกเขาในห้องใช้ชีวิตที่ก่อนหน้านี้เป็นมาตรฐาน ได้ไม่เกือบเป็นในหนังสือ ตามห้องสมุดของเมืองจะ แต่ควรเดินตรงกับคอลเลกชันของไลบรารีโรงเรียน มีเครื่องมือวิเศษที่แขวนจากเพดาน ให้ปิดแสงสว่าง"โอ้ ยินดีต้อนรับ Marcel sama"ผมได้ยินเสียงมาจากเขาของหนังสือ ฝังหมู่กองและกองหนังสือถูกหลักของคอทเทจ Wolfram ผู้สูงอายุOjii-ซานนี้เป็นคนเดียวที่ Marcel ยังไม่รู้วิธีการเข้าถึง ขณะนี้ เขาไม่ได้เหมือนตาหรืออะไร เป็นการอ่านและการเขียนครูฉันและมิเชลล์ แต่เขาไม่ได้เป็นข้าราชการธรรมดา จากความจริงที่ว่า แม้พ่อจ่ายเงินกับเขา ฉันคิดว่า มันอาจจะเหมาะสมมากที่จะอธิบายว่า เขาเป็นแขกไม่ทราบว่าตำแหน่งของเขาคืออะไร หรือความสัมพันธ์ของเขากับพ่อแม่ของฉันคืออะไร เขาน่าจะมีความสามารถค่อนข้างบางในสอน aristocrats แม้ว่าดังนั้นจึงน่าเป็นว่า เขาได้รับเชิญเพื่อวัตถุประสงค์ดังกล่าวลองใช้โอกาสนี้ในการดูสิ่งที่เขาทำ"ดีแล้ว มา ใช้จองที่นั่งกว่ามีที่สำหรับคุณวันนี้ ถ้าคุณได้รับเบื่อ สิ่งดีที่สุดคือการ อ่านหนังสือ"หลังจากให้คำแนะนำ หมาป่า jii ซังก็กลับไปอ่านหนังสือของเขาเอง เวลาเขาจะยกแก้วของเขากับริมฝีปากของเขาเรื่องของไวน์ตั้งแต่ Marcel เริ่มเข้าใจลักษณะของโลก ซาน jii นี้จะเสมอจะละลายในไวน์ขณะอ่านหนังสือ ด้วยมือของเขาครั้งแรก เขาไม่ได้สอน Marcel ถูกอ่าน และเขียนบ้าง แต่ในภายหลังนั้นโดยทั่วไปกลายเป็นทั้งหลัก เขาจะแนะนำให้อ่านสิ่ง และหลังจากนั้น ก็เป็นเพียงการอ่าน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลังจากการฝึกอบรมของฉันกับลอยด์เสร็จแล้วฉันอย่างใดมีการจัดการที่จะลากตัวเองไปอาบน้ำแม้จะมีความอ่อนล้าของฉัน ด้วยจำนวนที่นับไม่ถ้วนของการหยุดพักในระหว่างรอบรวมทั้งที่ผมไม่ได้ทำก่อนหน้านี้ที่ผมต้องทำ 35 รอบรวม. ที่จ่าฝึกปีศาจแม้เขาจะบอกว่าเขาจะสอนฉันดาบหลังจากที่ผมเสร็จสิ้นการทำงานมีเพียงฉันแกว่ง ดาบไม้ 100 ครั้ง. ดีเพราะมันอาจจะดีที่สุดไม่ได้ที่จะสอนฉันจนกว่าฉันจะมีปัจจัยพื้นฐานลงเขาต้องสอนฉันขั้นตอนโดยขั้นตอนที่ผมคิดว่า. ก็สามารถที่จะบอกว่าเขายังเป็นครูที่ดีเช่นเดียวกับนางสาวแมรี่. หลังจากที่ ออกจากห้องอาบน้ำที่ฉันวางตัวเองอยู่ในห้องของฉัน เป็นที่คาดหวังผมไม่ได้อ่านหนังสือและมีเพียงแค่วางอยู่บนเตียงของฉัน. เมื่อฉันเป็นเพียงเกี่ยวกับการนอนหลับเนื่องจากวิธีการเหนื่อยผมก็มีการเคาะประตูและผมมุ่งหน้าไปยังห้องรับประทานอาหาร . ในห้องอาหารที่ผมได้รับประทานอาหารกลางวันซึ่งถูกจัดทำเช่นเดียวกับตามคำแนะนำฉันให้เมื่อวานนี้ อืมผมสงสัยว่ามันเป็นเพราะผมใช้สิทธิมากผมคิดว่าผมจะไม่คิดเนื้อนิด ๆ หน่อย ๆ . โดยทั่วไปพูดอัตราการบริโภคน้ำมันเชื้อเพลิงของร่างกายนี้ไม่ดีงามอันเนื่องมาจากนิสัยที่ไม่แข็งแรงที่ได้สะสมจนถึงขณะนี้ ไม่ฉันไม่สามารถฉันไม่สามารถไม่ว่าสิ่งที่ฉันไม่สามารถเพิ่มปริมาณของเนื้อจากเมื่อวานนี้และวันนี้จำนวนเงินหรือฉันจะอายมาก. อย่างน้อยที่สุดขอให้ไปจนกว่าท้องหย่อนยานนี้มี รับการลดลงอย่างสิ้นเชิง. "โอ้ฉัน Onii-sama ดังนั้นคุณจริงๆกินผัก มีอะไรเพิ่มเติมเกี่ยวกับเท่าที่ฉันทำ. "มิเชลเดินเข้ามาในห้องรับประทานอาหารและกล่าวว่าเพื่อให้มีดวงตาที่เบิกกว้าง." อ่าเมื่อใดก็ตามที่ฉันจะได้รับขึ้นในตอนเช้าท้องของฉันจะรู้สึกชนิดของอึดอัดใจ แต่ที่ไม่ได้กรณีที่ในวันนี้ ดูเหมือนว่าในปริมาณที่เหมาะสมของผักและปริมาณปานกลางของเนื้อเป็นสิ่งที่ดีสำหรับร่างกาย. "" Onii-sama คุณใช้อยู่เสมอแพ็คอาหารมากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้เข้าสู่ร่างกายของคุณและสิ่งที่เพิ่มเติมให้เร็วที่สุดเท่าที่คุณสามารถ "เตือนฉันของคลื่นของนิสัยการรับประทานอาหารจนถึงขณะนี้น้องสาวของผมก็หัวเราะคิกคัก." ตอนนี้ที่ฉันคิดว่ามันฉันไม่คิดว่าเป็นสง่างามมาก ...... "ในขณะที่ผมยังคงเป็นหมูรอบมันก็ดูเหมือนว่าเรามักจะทะเลาะกันอันเนื่องมาจากมิเชลทำให้ความสนุกของคลื่น แต่เวลานี้ผมตรงไปตรงมาสะท้อนให้เห็นถึงการกระทำที่ผ่านมาของฉัน. "...... Onii-sama ดังนั้นคุณจริงๆมีเป้าหมายที่จะเป็นเช่น Raiheart-sama ใช่มั้ย." "แน่นอน ก็เพื่อที่ฉันไม่อึดอัดใจตัวเองเป็นพี่ชายของเจ้าชายเอ็ดเวิร์ด ถ้าฉันได้เก็บไว้อย่างต่อเนื่องเช่นเดียวกับที่ผมจะได้รับเป็นรอบเป็นหมูและจะได้รับอายมากที่จะยืนอยู่ใกล้เขา. "" โอ้เจ้าชายเอ็ดเวิร์ดเป็นเช่นคนที่ยอดเยี่ยมแม้ว่าเขาจะไม่ทำอะไรบางอย่าง ชอบตัดสินคนขึ้นอยู่กับลักษณะภายนอก! เมื่อผมคุยกับเขาในพระราชวังไม่เพียง แต่เขาหล่อและใจดีเขาผงาดกล่าวว่าไม่ว่าสิ่งที่คนมองที่ไม่เหมือนใครเขาจะมีน้ำใจของความรู้สึกของตน แน่นอนผมเห็นด้วยกับเขาเช่นกัน ". เป็นที่คาดหวังของเจ้าชายเอ็ดเวิร์ด -. เขาที่เหลือดังกล่าวประทับใจที่ดีกับน้องสาวยิ้มของฉันมิเชลล์อืมคุณถูกเลี้ยงดูมาในสถานที่ดังกล่าวไม่ดีเป็นพี่ชายของฉันเป็นห่วงเกี่ยวกับชนิดของการสนทนาที่คุณจะต้อง ...... ถึงแม้ว่าผมคาดว่ามันเธอยังเห็นเจ้าชายด่าคนโดยกล่าวว่าที่ทำคุณคิดว่าคุณและเขาก็เป็นที่ห่างไกลจากคนอื่น ๆ และโทษพวกเขาสำหรับสิ่งที่. และเพื่อให้น้องสาวของฉันเห็นด้วยกับสิ่งที่เป็นความรู้สึกร่วมกัน โดยไม่สังเกตเห็นมัน. ...... ในการเปรียบเทียบกับมิเชลล์ความประทับใจแรกของเจ้าชายที่ต่ำกว่ามาก ดูเหมือนว่าฉันจะได้ไปเยี่ยมชมพระราชวังและกำหนดสิ่งที่ติดตาม. ในขณะที่ความคิดเกี่ยวกับกลยุทธ์ในการจัดการกับเรื่องนี้ผมจ่ายเงินไม่มีความสำคัญกับมิเชลบอกเรื่องราวเกี่ยวกับเจ้าชายเอ็ดเวิร์ดและยังคงกินอาหารกลางวัน. หลังจากที่ การรับประทานอาหารที่ผมวางในห้องของฉันสำหรับบิตแล้วเรียนกับนางสาวแมรี่ ถึงแม้ว่าผมจะได้คิดว่าผมอาจจะไม่สามารถที่จะย้ายที่ทุกคนในวันนี้เนื่องจากการฝึกวินัยเช้านี้ผมได้หายเนื่องจากการอาบน้ำของฉันอาหารและพักผ่อนและก็สามารถที่จะทำงานอย่างหนักที่การศึกษาได้โดยไม่มีปัญหาใด ๆ . ระหว่างการออกกำลังกายของฉัน เช้านี้ลอยด์ได้ยินแผนการของฉันสำหรับวันจากฉันถ้าเขาคำนวณเมนูการฝึกอบรมของเขาด้วยทั้งหมดนี้ในใจแล้วเขาน่าทึ่งจริงๆ. ตั้งแต่ฉันได้มากน้อยเวลาที่มีอยู่สำหรับการศึกษาในวันนี้เมื่อเทียบกับเมื่อวานนี้เรามุ่งเน้นไปที่หัวข้อของ คณิตศาสตร์และภูมิศาสตร์ ผมคิดว่าทั้งหมดของมิสแมรี่เครื่องมือการเรียนการสอนและวัสดุที่จะทำด้วยมือเธอใส่หัวใจของเธอในการทำสิ่งที่เธอสอนสั้นยังมีขนาดกะทัดรัด ฉันคิดว่าเธอเป็นจริงค่อนข้างเป็นครูที่ดี. หลังจากที่ผมเสร็จสิ้นการศึกษาที่ฉันมาที่กระท่อมเดี่ยวในสวนทางทิศตะวันตก เมื่อทุกสามวันผมจะมาอ่านหนังสือที่นี่และวันนี้วันนั้น. นับตั้งแต่ที่ฉันจำได้ว่าชีวิตที่ผ่านมาของฉันฉันคิดว่าระบบการศึกษาของที่นี่แปลก โดยทั่วไปการเรียนรู้จากสิ่งที่ผู้ปกครองสอนคุณ แต่การอ่านและการเขียนเป็นเรื่องเดียวที่ไม่รวมอยู่ในนั้น. แล้วถ้าคุณขอให้สิ่งที่ทำแทนก็ว่าฉันควรจะมาที่นี่เพื่ออ่านหนังสือทุกๆสามวัน . ผมมองขึ้นไปข้างบนกระท่อม มันเป็นหอที่มีลักษณะจากภายนอกเหมือนว่ามันจะเป็นเรื่องของสองชั้นสูงที่ ผมเปิดประตูและเรียกออกมาอวยพร. "หมาป่า jii ซังฉันอยู่ที่นี่." รสชาติตกแต่งภายในกระท่อมก็ค่อนข้างแตกต่างจากคฤหาสน์ ในใจกลางของห้องพักที่มีตารางที่มีหนังสือจำนวนมากซ้อนอยู่ด้านบน นอกเหนือจากประตูที่นำไปสู่ห้องนอนผนังถูกปกคลุมไปอย่างสิ้นเชิงกับชั้นหนังสือและก็ยังมีบันไดสำหรับพวกเขาในห้องพัก. การใช้ชีวิตของฉันก่อนหน้าเป็นมาตรฐานก็ไม่ได้เกือบหนังสือมากที่สุดเท่าที่ห้องสมุดประชาชนของเมืองจะ เป็น แต่มันได้อย่างง่ายดายควรจะตรงกับห้องสมุดโรงเรียนของฉัน มีเครื่องมือวิเศษก็ห้อยลงมาจากเพดานให้ปิดไฟสว่าง. "โอ๋ยินดีต้อนรับคลื่น-sama." ฉันได้ยินเสียงดังมาจากภูเขาของหนังสือ ฝังอยู่ในหมู่กองและกองหนังสือที่เป็นผู้สูงอายุต้นแบบของกระท่อมนี้ Wolfram. นี้ ojii ซังเป็นเพียงคนเดียวที่มาร์เซลยังไม่ทราบวิธีการที่จะเข้าใกล้ถึงตอนนี้ เขาไม่ได้ชอบคุณปู่หรืออะไร เขาอ่านและการเขียนครูสำหรับผมและมิเชล แต่เขาไม่ได้เป็นคนรับใช้สามัญ จากความจริงที่ว่าแม้กระทั่งพ่อแม่ของฉันจ่ายเงินจำนวนหนึ่งของการเคารพกับเขาผมคิดว่ามันอาจจะเหมาะสมกว่าที่จะบอกว่าเขาเป็นแขกรับเชิญ. ผมไม่ทราบว่าสิ่งที่ตำแหน่งของเขาหรือสิ่งที่ความสัมพันธ์ของเขากับพ่อแม่คือเขาดูเหมือนว่า ที่จะมีความสามารถค่อนข้างบางในการสอนขุนนางแม้ว่าดังนั้นจึงเป็นไปได้ว่าเขาได้รับเชิญสำหรับวัตถุประสงค์ดังกล่าว. ขอใช้โอกาสนี้ดูสิ่งที่เขาสามารถทำได้. "ถ้าอย่างนั้นมาใช้หนังสือเล่มนั้นนั่งอยู่ที่นั่นที่ให้คุณในวันนี้ ถ้าคุณได้รับเหนื่อยสิ่งที่ดีที่สุดคือการอ่านหนังสือ. "หลังจากที่ให้คำแนะนำผมหมาป่าjii ซังก็กลับไปอ่านหนังสือของเขาเอง จากเวลาที่เขาจะยกแก้วของเขาที่จะริมฝีปากของเขา. มันเป็นไวน์. นับตั้งแต่มาร์เซลเริ่มต้นความเข้าใจวิธีการของโลกนี้ jii ซังมักจะได้รับการผ่อนคลายในไวน์ในขณะที่อ่านหนังสือด้วยมืออื่น ๆ ของเขา. ตอนแรกเขา ไม่ Marcel สอนวิธีการอ่านและเขียนไปบ้าง แต่ต่อมามันก็กลายเป็นพื้นทั้งการศึกษาด้วยตนเอง เขาจะสั่งให้ฉันไปอ่านบางสิ่งบางอย่างและหลังจากนั้นมันเป็นเพียงแค่การอ่าน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลังจากการฝึกกับลอยด์ เสร็จ ผมก็จัดการลากตัวเองไปอาบน้ำทั้งๆที่อ่อนล้าของฉัน กับตัวเลขที่นับไม่ถ้วนของพัก รวมถึงรอบผมก่อนหน้านี้ผมทำ 3 รอบรวม

ที่ปีศาจจ่า แม้ว่าเขาบอกว่าจะสอนฉันดาบหลังจากวิ่งเสร็จ แค่ฉันแกว่งดาบไม้ 100 ครั้ง

ดีเพราะมันอาจจะดีที่สุดที่จะไม่สอนผมจนผมมีพื้นฐานแล้ว เขาถูกสอนทีละขั้นตอน ผมว่า

มันพูดไม่ได้หรอกว่าเขายังเป็นครูที่ดีเหมือนคุณแมรี่

หลังจากออกจากห้องน้ำ ฉันพักตัวเองอยู่ในห้อง อย่างที่คาดไว้ ผมยังไม่ได้อ่านหนังสือ และก็วางมันบนเตียงของฉัน

ตอนที่ข้ากำลังจะหลับเพราะเหนื่อยยังไง ผมมีเสียงเคาะประตู ฉันมุ่งหน้าไปที่ห้องอาหาร

ในห้องอาหาร ผมได้รับประทานอาหารกลางวันที่เตรียมไปเป็นตามคำแนะนำที่ผมให้เมื่อวาน อืม ฉันสงสัยว่ามันเป็นเพราะผมออกกำลังกายมาก ฉันคิดว่าฉันคงไม่สนใจอีกนิด

โดยทั่วไปพูด , เนื้ออัตราการสิ้นเปลืองเชื้อเพลิงร่างกายนี้เลย เนื่องจากนิสัยที่ไม่แข็งแรงที่ได้สะสมมาจนถึงตอนนี้ ไม่ ฉันทำไม่ได้ ทำไม่ได้ ไม่ว่ายังไงก็ตามฉันไม่สามารถปริมาณเนื้อและเพิ่มปริมาณจากเมื่อวานวันนี้หรือฉันจะอาย

อย่างน้อยๆ ทำต่อไปจนท้องหย่อนยานนี้ได้ทั้งหมดลดลง

" โอ้ โอนี่ซามะ ,ดังนั้น คุณจะกินผัก มีอะไรเพิ่มเติมเกี่ยวกับเท่าที่ฉันทำ . "

มิเชลเข้ามาในห้อง บอกว่ากว้างตา

" เฮ้อ เมื่อไหร่จะตื่นในตอนเช้า ท้องฉันก็รู้สึกคลื่นไส้ แต่ไม่ใช่วันนี้ ดูเหมือนว่าปริมาณที่เหมาะสมของผักและปริมาณปานกลางของอาหารที่ดีสำหรับร่างกาย . "

" โอนี่ซามะ ,นายชอบแพ็คอาหารมากที่สุดในร่างกายของคุณและสิ่งที่เพิ่มเติมให้เร็วที่สุดเท่าที่คุณสามารถ . "

เตือนฉันของมาร์เซล นิสัยกินจนถึงตอนนี้ น้องสาวผมก็ขำ

" ตอนนี้ที่ผมคิดเกี่ยวกับมัน ผมไม่คิดว่ามันฉลาดมาก . . . . . . . "

ตอนที่อยู่รอบหมู มันดูเหมือนว่า เรามักจะทะเลาะกันเนื่องจาก มิเชล ล้อเลียนมาเซลแต่เวลานี้ฉันที่จริงสะท้อนให้เห็นถึงการกระทำในอดีตของฉัน

" . . . . . . . โอนี่ซามะ ดังนั้นคุณจะมุ่งมั่นที่จะเป็นเหมือน raiheart ซามะ เอ๊ะ . . . "

" แน่นอน ก็เพื่อที่ฉันจะได้ไม่ต้องอับอายในฐานะพี่ชายของเจ้าฟ้าชายเอ็ดเวิร์ด ถ้าฉันยังคงต่อเนื่องไปในแบบนั้น ฉันคงจะเป็นรอบเป็นหมู และคงจะอายที่ยืนอยู่ใกล้ๆเขา . "

" โอ้เจ้าฟ้าชายเอ็ดเวิร์ดเป็นคนที่แสนวิเศษ แม้ว่าเขาจะไม่ทำสิ่งที่ชอบตัดสินคนอื่นจากรูปลักษณ์ภายนอก ! เมื่อฉันได้พูดคุยกับเขา ในพระราชวัง เขาจะไม่เพียง แต่หล่อและใจดี เขาวิเศษ กล่าวว่า ไม่ว่าคน ดูเหมือนเขาจะคิดถึงความรู้สึกของพวกเขา แน่นอน ฉันตกลงกับเขาด้วย

"อย่างที่องค์ชายเอ็ดวาร์ด – เขาทิ้งความประทับใจที่ดีที่ฉันยิ้ม พี่มิเชล

อืม คุณถูกเลี้ยงในสถานที่ที่ไม่ดี เป็นพี่ชาย ฉันกังวลเกี่ยวกับสิ่งที่ชนิดของการสนทนาที่คุณมี . . . . . . . แต่ที่ผมคิด เธอยังเห็นด่าใครว่าใคร องค์ชาย คุณคิดว่าคุณเป็น และเขายังห่างไกลจากคนอื่น และพวกเขาโทษสำหรับสิ่งที่

และพี่เห็นด้วยกับสิ่งที่สามัญสำนึกโดยไม่มีเหตุผล

. . . . . . . ในการเปรียบเทียบกับมิเชล ความประทับใจครั้งแรกของฉันของเจ้าชายก็ลดลงมาก ดูเหมือนว่าฉันจะต้องไปที่พระราชวัง และตั้งค่าสิ่งที่ติดตาม

เมื่อคิดถึงแผนการที่จะจัดการกับนี้ฉันจ่ายไม่มีความสนใจกับมิเชลได้บอกเรื่องราวเกี่ยวกับ Prince Edwards และยังคงกินข้าว



หลังจากกินแล้ว ฉันก็อยู่ในห้องของฉันนิดหน่อย แล้วเรียนกับคุณแมรี่ แม้ว่าฉันคิดว่าฉันอาจจะไม่สามารถที่จะย้ายในวันนี้ทั้งหมด เนื่องจากระบบการปกครองการฝึกอบรมเมื่อเช้านี้ ผมได้คืนเนื่องจากฉันอาบน้ำ , อาหารและที่พัก และต้องพยายามอย่างหนักในการเรียน โดยไม่มีปัญหาใด ๆ .

ในระหว่างการออกกำลังกายของฉันเช้านี้ ลอยด์ ได้ยินว่าแผนของผมวันนี้จาก ฉันถ้าเขาคิดเมนูการฝึกอบรมของเขากับนี้ในจิตใจแล้ว เขาเป็นคนน่าทึ่งจริงๆ นะ

เพราะผมมีมากน้อยเวลาของการเรียนในวันนี้เทียบกับเมื่อวาน เราเน้นเรื่องของคณิตศาสตร์และภูมิศาสตร์ ฉันคิดว่าทั้งหมดของมิสแมรี่ สอนเครื่องมือและวัสดุเป็นมือเธอวางหัวใจเธอทำสิ่งที่เธอสอนสั้นยังขนาดกะทัดรัดฉันคิดว่า เธอค่อนข้างเป็นครูที่ดีจริงๆ

หลังจากที่ฉันเรียนจบ ฉันมาเดี่ยวในกระท่อมสวนตะวันตก ทุกๆ 3 วัน ผมก็จะมาอ่านหนังสือที่นี่ และวันนี้คือวันนั้น

ตั้งแต่ผมจำชีวิตที่ผ่านมาของฉัน ฉันคิดว่า ระบบการศึกษา ที่นี่ก็แปลก โดยการเรียนรู้จากสิ่งที่พี่เลี้ยงสอนคุณแต่ อ่าน และเขียน เป็นเพียงวิชาที่ไม่รวมอยู่ในนั้น

ถ้าคุณขอให้สิ่งที่ทำแทน มันว่าผมควรจะมาที่นี่เพื่ออ่านหนังสือทุกๆ 3 วัน

ผมมองขึ้นข้างบนกระท่อม มันคือหอที่ดูจากภายนอกเหมือนเกี่ยวกับ สูง 2 ชั้น ฉันเปิดประตูและตะโกนทักทาย

" หมาป่าจีซาน ฉันอยู่นี่ "

ตกแต่งรสชาติภายในกระท่อมค่อนข้าง แตกต่างจาก แมนชั่น ตรงกลางห้องมีโต๊ะเต็มไปด้วยหนังสือที่ซ้อนอยู่ด้านบน นอกจากประตูที่นำไปสู่ห้องนอนผนังทั้งหมดครอบคลุมกับชั้นหนังสือ และมีบันไดสำหรับพวกเขาในห้องพัก

ใช้ชีวิตของฉันก่อนหน้านี้เป็นมาตรฐานมันไม่เกือบเป็นหนังสือหลายเล่ม เช่น ห้องสมุดสาธารณะของเมืองจะถูก แต่มันควรจะได้อย่างง่ายดายตรงกับการเก็บห้องสมุดของฉัน มีมายากลเครื่องมือที่แขวนจากเพดาน ปิดให้แสงที่สดใส

" โอ้ , ยินดีต้อนรับ , มาร์เซล ซามะ "

ฉันได้ยินเสียงมาจากภูเขาของหนังสือ ถูกฝังระหว่างเสาเข็มและหนังสือคือผู้สูงอายุต้นแบบของกระท่อมนี้ Wolfram .

นี้ ojii ซังเป็นคนเดียวที่ มาร์เซล ยังไม่รู้วิธีการเข้าหา จนถึงเดี๋ยวนี้ เขาไม่เหมือนปู่เลย เขาคือการอ่านและการเขียน ครู สำหรับฉันและมิเชล แต่เขาไม่ได้เป็นข้าราชการธรรมดา จากความจริงที่ว่าพ่อแม่ของฉันยังจ่ายยอดนับถือเขา ฉันคิดว่ามันอาจจะเหมาะสมมากขึ้นเพื่ออธิบายเขาเป็นแขก

ข้าไม่รู้ว่าเขาอยู่หรือมีความสัมพันธ์กับพ่อแม่ของฉัน เขาดูเหมือนจะค่อนข้างมีความสามารถในการสอน แม้ว่าขุนนางจึงเป็นไปได้ที่เขาได้รับเชิญทาง

ขอใช้โอกาสนี้ เพื่อดูว่าเขาสามารถทำ

" งั้นมานี่ เอาหนังสือเล่มนั้นไปนั่งที่เพื่อคุณวันนี้ ถ้าคุณเบื่อ สิ่งดีที่สุดคือ มีหนังสือให้อ่าน

"หลังจากที่ให้คำแนะนำ หมาป่า จีซาน กลับไปอ่าน หนังสือของเขาเอง เวลาเขาจะชูแก้วของเขากับริมฝีปากของเขา . . . . . .

มันเป็นไวน์

ตั้งแต่มาร์เซล เริ่มเข้าใจความเป็นไปของโลกนี้ จีซานจะโอ๋ในไวน์ในขณะที่อ่านหนังสือ ด้วยมืออื่น ๆของเขา . . . . . .

ตอนแรก เขาสอนวิธีการอย่างถูกต้องอ่าน และ มาร์เซล เขียนบ้างแต่ต่อมามันก็กลายเป็น ทั้งหมด เรียนรู้ด้วยตนเอง เขาจะสั่งให้ผมอ่านอะไร และหลังจากนั้นมันก็อ่าน