2.4.2. Solubility and swelling powe

2.4.2. Solubility and swelling power
Solubility (S) and swelling power (SP) were determined, using
the method reported by Aparicio-Saguilán et al. (2005). In this
experiment, 20 ml of starch suspension (5 g/100 ml) were transferred
to centrifuge tubes and heated in a water bath for 30 min
at 50 C, 70 C, or 90 C. After the tubes had cooled to room temperature,
they were centrifuged at 3000 rpm for 15 min. The sediment
and supernatant were separated; the sediment was dried and
weighed. S and SP were calculated using Eqs. (2) and (3),
respectively.
S ð%Þ ¼
A
W  100% ð2Þ
SP ð%Þ ¼
D
Wð1  SÞ
 100% ð3Þ
where A is the weight of dry dissolved solids in the supernatant, W
is the weight of the sample, and D is the weight of the sediment.
2.4.3. Transparency
An aqueous starch solution was preparing by mixing 1.0 g of
starch with 99.0 g of water. This solution was heated in a boiling
water bath for 15 min under continuous stirring and subsequently
cooled to room temperature. The transparency of the resulting
starch paste was detected at 620 nm (UV-1800 spectrophotometer,
Shimadzu Co., Japan). Distilled water was used as a blank control,
which was considered to have a transparency of 100%.
2.4.4. Starch–iodine absorption spectra
Spectra of iodine-bound starch samples were determined, using
the method reported by Klucinec and Thompson (1998). BRS
(50 mg) was dispersed into 10.0 ml of DMSO containing 10% of
6.0 M urea. Subsequently, 2.0 ml of the dispersed solution, 25 ml
of distilled water, and 1.0 ml of I2-KI (2.0 mg I2/ml and 20.0 mg
KI/ml) were pipetted into a 50 ml volumetric flask and mixed.
The mixed solution was brought to a volume of 50 ml with distilled
water. Control solutions were prepared without BRS. A UV–visible
spectrophotometer (UV-1800, Shimadzu Co., Japan) was used to
scan each sample from 500 to 800 nm; kmax for each sample was
defined as the wavelength that resulted in the highest absorbance
value.
2.4.5. Pasting properties
A microviscoamylograph (Visgraph-E, Brabender Instruments,
Inc., Germany) was used to determine the viscosity profiles (in
Brabender units, BU) of the starch samples. Dispersions of BRS
(6%, dry basis) were transferred to the microviscoamylograph
and subjected to thorough agitation. The dispersion was brought
to an initial temperature of 30 C and subsequently to 95 C at a
rate of 1.5 C/min. The temperature of the dispersion was maintained
at 95 C for 30 min; subsequently, the dispersion was cooled
to 50 C at a rate of 1.5 C/min and maintained at 50 C for 30 min
(Aparicio-Saguilán et al., 2005).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2.4.2 การละลายและกำลังบวมละลาย (S) และพลังงาน (SP) บวมถูกกำหนด ใช้วิธีการรายงานโดย Aparicio Saguilán et al. (2005) ในที่นี้มีการถ่ายโอนการทดลอง ปริมาณ 20 ml ของแป้งระงับ (5 g/100 ml)กับท่อเครื่องหมุนเหวี่ยง และความร้อนในน้ำอาบน้ำ 30 นาทีที่ 50 C, 70 C ซี 90 หลังจากที่หลอดมีระบายความร้อนด้วยอุณหภูมิห้องพวกเขาถูก centrifuged ที่ 3000 rpm สำหรับ 15 นาที ตะกอนและมี แยก supernatant ตะกอนถูกอบแห้ง และชั่งน้ำหนัก S และ SP ได้คำนวณใช้ Eqs (2) และ (3),ตามลำดับÐ S %Þ¼AW ð2Þ 100%Ð SP %Þ¼DWð1 SÞð3Þ 100%คือ น้ำหนักของของแข็งละลายแห้งใน supernatant, Wเป็นน้ำหนักของตัวอย่าง และ D คือ น้ำหนักของตะกอน2.4.3 การโปร่งใสในโซลูชันที่แป้งอควีถูกเตรียม โดยผสม 1.0 g ของแป้งกับ g 99.0 น้ำ วิธีนี้ถูกความร้อนในการต้มห้องน้ำสำหรับ 15 นาทีภาย ใต้กวนอย่างต่อเนื่อง และในเวลาต่อมาระบายความร้อนด้วยอุณหภูมิห้อง ความโปร่งใสของการส่งผลวางแป้งพบที่ 620 nm (UV-1800 เครื่องทดสอบกรดด่างShimadzu Co. ญี่ปุ่น) ใช้น้ำกลั่นเป็นตัวควบคุมว่างซึ่งไม่ถือว่ามีความโปร่งใส 100%2.4.4. แป้งไอโอดีนดูดซึมแรมสเป็คตราแรมสเป็คตราอย่างผูกกับไอโอดีนแป้งถูกกำหนด ใช้วิธีการรายงาน โดย Klucinec และทอมป์สัน (1998) BRS(50 มิลลิกรัม) มีกระจายเป็น 10.0 ml ของ DMSO ประกอบด้วย 10% ของ6.0 M ยูเรีย ในเวลาต่อมา 2.0 ml ของโซลูชันกระจัดกระจาย 25 mlน้ำกลั่น และ 1.0 ml ของ I2-KI (2.0 มิลลิกรัม I2/ml และ 20.0 มิลลิกรัมKI/ml) pipetted เป็นหนาวเป็น volumetric 50 ml และผสมโซลูชั่นแบบผสมถูกนำตัวไปเป็นปริมาตร 50 ml มีกลั่นน้ำ โซลูชั่นควบคุมถูกเตรียม โดย BRS มี UV – มองเห็นได้มีการใช้เครื่องทดสอบกรดด่าง (UV-1800 บริษัท Shimadzu ญี่ปุ่น)สแกนแต่ละตัวอย่าง 500 กับ 800 nm kmax สำหรับแต่ละตัวอย่างถูกกำหนดเป็นความยาวคลื่นที่ทำให้เกิด absorbance สูงสุดค่า2.4.5 วางคุณสมบัติMicroviscoamylograph (Visgraph-E เครื่อง Brabenderใช้เพื่อกำหนดค่าความหนืด(Inc. เยอรมนี)หน่วย Brabender, BU) อย่างแป้ง Dispersions BRS(6% พื้นฐานแห้ง) ถูกโอนย้ายไป microviscoamylographและอาการกังวลต่อการอย่างละเอียด กระจายตัวได้นำมีอุณหภูมิเริ่มต้นของ 30 C และต่อมา C 95 ในการอัตรา 1.5 C/นาที มีรักษาอุณหภูมิของการกระจายตัวที่ 95 C สำหรับ 30 นาที ในเวลาต่อมา การกระจายตัวระบายความร้อนด้วยถึง 50 C ที่อัตรา 1.5 C/นาที และรักษาที่ 50 C สำหรับ 30 นาที(Aparicio Saguilán et al., 2005)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2.4.2 การละลายและบวมอำนาจการละลาย (S) และกำลังการพองตัว (SP) ได้รับการพิจารณาโดยใช้วิธีการรายงานโดยAparicio-Saguilán et al, (2005) ในการนี้การทดลอง 20 มล. ของการระงับแป้ง (5 กรัม / 100 มล.) มีการถ่ายโอนไปยังหลอดcentrifuge และให้ความร้อนในอ่างน้ำเป็นเวลา 30 นาทีที่50 องศาเซลเซียส 70 องศาเซลเซียสหรือ 90 องศาเซลเซียส หลังจากที่ท่อระบายความร้อนได้ที่อุณหภูมิห้อง, พวกเขาจะถูกหมุนเหวี่ยงที่ 3000 รอบต่อนาทีเป็นเวลา 15 นาที ตะกอนและใสถูกแยกออก; ตะกอนแห้งและชั่งน้ำหนัก S และ SP จะถูกคำนวณโดยใช้ EQS (2) และ (3) ตามลำดับ. S% d Þ¼ W? 100% ð2Þ SP% d Þ¼ D Wð1? STH? 100% ð3Þที่เป็นน้ำหนักของของแข็งที่ละลายแห้งในสารละลายที่W น้ำหนักของตัวอย่างและ D เป็นน้ำหนักของตะกอนที่. 2.4.3 ความโปร่งใสโซลูชั่นแป้งน้ำได้เตรียมความพร้อมโดยการผสม 1.0 กรัมของแป้งที่มี99.0 กรัมของน้ำ วิธีการแก้ปัญหานี้ถูกความร้อนในการต้มน้ำอาบนาน 15 นาทีภายใต้กวนอย่างต่อเนื่องและต่อมาระบายความร้อนที่อุณหภูมิห้อง โปร่งใสของผลแป้งถูกตรวจพบที่ 620 นาโนเมตร (spectrophotometer UV-1800, Shimadzu Co. , ญี่ปุ่น) น้ำกลั่นถูกนำมาใช้เป็นตัวควบคุมที่ว่างเปล่าซึ่งได้รับการพิจารณาให้มีความโปร่งใส 100% ได้. 2.4.4 การดูดซึมแป้งไอโอดีนสเปกตรัมSpectra ตัวอย่างแป้งไอโอดีนที่ถูกผูกไว้ได้รับการพิจารณาโดยใช้วิธีการรายงานโดยKlucinec และ ธ อมป์สัน (1998) BRS (50 มก.) ได้รับการแพร่ระบาดเข้าสู่ 10.0 มิลลิลิตร DMSO ที่มี 10% ของ6.0 M ยูเรีย ต่อมา 2.0 มล. ของการแก้ปัญหาการแพร่ระบาด 25 มล. น้ำกลั่นและ 1.0 มิลลิลิตร I2-KI (2.0 มก. I2 / มล. และ 20.0 มิลลิกรัมKI / ml) เป็นปิเปตลงในขวดปริมาตร 50 มิลลิลิตรผสม. วิธีการแก้ปัญหาที่หลากหลายเป็น นำไปปริมาณ 50 มล. กับกลั่นน้ำ โซลูชั่นการควบคุมได้จัดทำขึ้นโดยไม่ต้อง BRS UV-มองเห็นspectrophotometer (UV-1800, Shimadzu Co. , ญี่ปุ่น) ถูกใช้ในการสแกนแต่ละตัวอย่าง500-800 นาโนเมตร; kmax ตัวอย่างแต่ละคนถูกกำหนดให้เป็นคลื่นที่ส่งผลให้การดูดกลืนแสงสูงสุดค่า. 2.4.5 คุณสมบัติวางmicroviscoamylograph (Visgraph-E, Brabender Instruments, อิงค์เยอรมนี) ถูกใช้ในการกำหนดรูปแบบความหนืด (ในหน่วยBrabender, BU) ของกลุ่มตัวอย่างแป้ง กระจายของ BRS (6% ตามลำดับแห้ง) ถูกย้ายไป microviscoamylograph และภายใต้ความปั่นป่วนอย่างละเอียด การกระจายตัวถูกนำไปสู่การเริ่มต้นของการที่อุณหภูมิ 30 องศาเซลเซียสและต่อมาถึง 95 องศาเซลเซียสในอัตรา1.5 องศาเซลเซียส / นาที อุณหภูมิของการกระจายที่ถูกเก็บรักษาไว้ที่ 95 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 30 นาที; ต่อมาได้รับการกระจายตัวระบายความร้อนถึง 50 องศาเซลเซียสในอัตรา 1.5 องศาเซลเซียส / นาทีและเก็บรักษาไว้ที่ 50 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 30 นาที (Aparicio-Saguilán et al., 2005)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2.4.2 . การละลายและกำลังการพองตัวการละลาย ( s ) และการพองตัว ( SP ) ถูกกำหนดโดยใช้วิธีรายงานโดย Aparicio saguil . kgm n et al . ( 2005 ) ในนี้การทดลอง 20 มิลลิลิตร ระงับแป้ง ( 5 กรัม / 100 มล. ) คือหลอด centrifuge และอุ่นในอ่างน้ำ 30 นาทีที่อุณหภูมิ 50 C 70 องศาเซลเซียส หรือ 90 C หลังหลอดได้เย็นอุณหภูมิห้องพวกเขาเป็นระดับที่ 3000 รอบต่อนาทีเป็นเวลา 15 นาที และดินตะกอนและ นำแยก ; ตะกอนแห้งและชั่งน้ำหนัก และ SP ) คำนวณโดยใช้ EQS . ( 2 ) และ ( 3 )ตามลำดับs ð % Þ¼เป็นð 2 Þ W 100 %SP ð % Þ¼D1 W ðÞ100 % ð 3 Þซึ่งมีน้ำหนักแห้งของแข็งละลายในน่าน , Wคือน้ำหนักของตัวอย่าง และ d คือน้ำหนักของตะกอน2.4.3 . ความโปร่งใสเป็นสารละลายแป้งน้ำเตรียมโดยการผสม 1.0 กรัมแป้งกับ 99.0 กรัมของน้ำ โซลูชั่นนี้จะให้ความร้อนในการต้มน้ำอาบ 15 นาทีภายใต้กวนและต่อมาอย่างต่อเนื่องเย็นที่อุณหภูมิห้อง ความโปร่งใสของผลวางแป้งที่ตรวจพบใน 620 Nm ( uv-1800 Spectrophotometer ,Shimadzu Co . , ญี่ปุ่น ) น้ำกลั่นที่ใช้เป็นตัวควบคุมว่างซึ่งถือว่ามีความโปร่งใส 100%2.4.4 . แป้ง–ค่าการดูดกลืนรังสีสเปกตรัมของไอโอดีนจำกัดแป้ง ตัวอย่าง โดยใช้วิธีรายงานโดย klucinec และทอมป์สัน ( 1998 ) Brs( 50 มิลลิกรัม ) ถูกกระจายออกไปเป็น 10.0 กรัม DMSO ผสม 10% ของ6 M ยูเรีย ต่อมา 2.0 มิลลิลิตรฉีดสารละลาย 25 มล.น้ำกลั่นและ 1.0 มิลลิลิตร i2-ki 2.0 มก. / มล. ( I2 และ 20.0 มิลลิกรัมคิ / มิลลิลิตร pipetted ลงในขวดปริมาตร 50 มิลลิลิตร ผสมผสมสารละลายถูกนำปริมาณ 50 ml พร้อมกลั่นน้ำ โซลูชั่นการควบคุมเตรียมโดยไม่ Brs . UV และมองเห็นได้วัสดุ ( uv-1800 Shimadzu Co . , Japan ) คือใช้สแกนแต่ละตัวอย่างจาก 500 ถึง 800 nm ; kmax สำหรับแต่ละตัวอย่างกําหนดเป็นความยาวคลื่นที่ให้ค่าการดูดกลืนแสงสูงสุดค่า2.4.5 . คุณสมบัติเป็น microviscoamylograph ( visgraph-e brabender , เครื่องมือ( เยอรมนี ) ถูกใช้เพื่อตรวจสอบความหนืด ( ในโปรไฟล์หน่วย brabender BU ) ของแป้งตัวอย่าง การกระจายของ Brs( 6 ) บริการพื้นฐาน ) ถูกย้ายไป microviscoamylographและต้องไม่ทั่วถึง การกระจายพามีอุณหภูมิเริ่มต้นของ 30 C และต่อมาถึง 95 องศาเซลเซียส ที่อัตรา 1.5 องศาเซลเซียส / นาที อุณหภูมิของการกระจาย คือ รักษา95 C นาน 30 นาที ; ต่อมาการกระจายตัวเป็นเย็นถึง 50 องศาเซลเซียสในอัตรา 1.5 องศาเซลเซียส / นาทีและเก็บรักษาไว้ที่ 50 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 30 นาที( saguil Aparicio . kgm n et al . , 2005 )