Corrective communication strategies

Corrective communication strategies
Corrective communications influence consumers’ various perceptions
of products, including those around stigmatized ingredients
such as MSG. The communication literature identifies two
common strategies relevant to the aims of the present study:
communications that employ emotional appeals and those that
use rational appeals (Pallak, Murroni, & Koch, 1983). While numerous
other appeal types have also been considered, much of the
literature centers on one or both of these types. The role of rational
appeals originates from information-processing models of
cognition. These models stipulate that consumers are rational
decision-makers, who logically evaluate products on factors such
as price and quality (Albers-Miller & Stafford, 1999). Rational
appeals use factual information from credible sources to alter the
decision-making of consumers by changing the rational evaluation
of the factors at play (Braverman, 2008; Van Kleef et al., 2009). A
rational appeal might include statistical information or facts such
as ‘scientific studies have repeatedly shown that the consumption
of MSG has no major health implications.’ Theories of rational
choice assume that when people are personally invested in an
issue, they will allocate more cognitive effort to the choice task
making such appeals likely to succeed (Schwarz, Sanna, Skurnik,
& Yoon, 2007). Similarly, the theory of planned behavior posits that
rational attitude formation is a major determinant of people’s
intentions and behavior (Ajzen, 1991).
Emotional appeals trigger affective as opposed to rational
responses with these responses being characterized as generally
either substantively positive or negative (Cox & Cox, 2001). Emotional
appeals influence judgment through subjective factors such
as the attractiveness of the person providing the information, the
use of humor, or inciting fear or jealousy in the audience
(Braverman, 2008). Emotional appeals can take the form of testimonials
and anecdotes and are often used in political campaigns,
public health campaigns, and brand advertising (Braverman,
2008; Cox & Cox, 2001; Jones, Hofman, & Young, 2012). Emotional
appeals use relatability or ‘self-referencing’ to convince people to
receive and integrate corrective information into their memory
(Dunlop et al., 2010; Greene, Campo, & Banerjee, 2010). Unlike
rational appeals, emotional appeals can bypass cognitive scrutiny
and illicit affective reactions (Dunlop et al., 2010). An example of
an emotional appeal is the statement ‘I never really thought about
MSG until my daughter had a reaction to a meal containing it.’ In
response to this emotional appeal, a person would empathize with
the mother’s feelings, and reflect on their own or their children’s
exposure to MSG. In essence, emotional appeals are considered
effective because they help people to identify with the issue.
Emotional appeals contrast against more rational appeals that
can be perceived as abstract and less relevant to the self (Allen &
Preiss, 1997).
Both rational and emotional appeals have demonstrated effectiveness
in various contexts, though uncertainty remains about
which is most effective and the circumstances under which that
may change (Cox & Cox, 2001; Greene et al., 2010; Piqueras-
Fiszman & Jaeger, 2014). For example, in Kazoleas’s (1993) study,
factual evidence outperformed emotional anecdotes in convincing
respondents of the importance of seatbelt usage. However, the
anecdotal account (emotional appeal) was better recalled a
fortnight later compared to the rational appeal. In a similar line
of research examining genetic modification technology, a metaanalysis
encompassing fifteen studies demonstrated rational
appeals in the form of statistical evidence are marginally more persuasive
compared to emotional appeals (in the form of narratives
and anecdotes) (Allen & Preiss, 1997). Although food research has
examined food risk perceptions (e.g., Siegrist et al., 2007), only
one study has manipulated information and attitudes about stigmatized
ingredients like MSG. The only study to modify beliefs
about a stigmatized ingredient is by Wansink et al. (2014), whom
focused on avoidance of high fructose corn syrup among US mothers.
The study showed the provision of factual information
improved mothers’ ‘healthfulness’ ratings by increasing their
familiarity with the product (Wansink et al., 2014).
Other studies have considered the effect of emotional responses
to appeals and how this can sway consumer perceptions and
actions. A study about the emotions associated with organic food
consumption demonstrated the power of emotions, such as fear,
pleasure, safety and guilt, has on swaying consumers’ food choices
(Aertsens, Verbeke, Mondelaers, & Van Huylenbroeck, 2009). A
study by Olsen, Røssvoll, Langsrud, and Scholderer (2014) also
examined the power of fear in assessing the risk of food poisoning
in rare hamburger meat consumption. The study demonstrated
that salient emotions influence participants’ assessment of risk in
food (Olsen et al., 2014). The study showed rare-cooked hamburger
patties triggered more negative emotions (fear and disgust) in half
the participants and those participants were less likely to consume
the rare burger. The role of emotions in driving consumption of
stigmatized ingredients like MSG are thus likely to be quite high.
The credibility of the information’s source is an important
consideration when assessing the validity of risk claims and the
affective response to those claims (Frewer, Scholderer, & Bredahl,
2003). In the context of the present study, we would expect
emotions of fear and safety produced by the emotional appeal to
influence consumers’ attitudes towards consuming MSG in food.
MSG is a commonly feared ingredient and the influence of an
emotional corrective appeal from a credible individual, such as a
respected chef, should reassure the majority of anxious consumers
and reduce opposition to the ingredient (Hooton, 2014).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กลยุทธ์การสื่อสารแก้ไขแก้ไขการสื่อสารมีอิทธิพลต่อการรับรู้ต่าง ๆ ของผู้บริโภคผลิตภัณฑ์ รวมทั้งผู้ที่อยู่รอบส่วนผสม stigmatizedเช่นผงชูรส ระบุเอกสารข้อมูลทางการสื่อสาร 2ทั่วไปกลยุทธ์ที่เกี่ยวข้องกับจุดมุ่งหมายของการศึกษาปัจจุบัน:สื่อสารที่ใช้อารมณ์อุทธรณ์และผู้ที่ใช้เชือดอุทธรณ์ (Pallak, Murroni, & คอ 1983) ขณะที่อีกมากมายชนิดอื่นอุทธรณ์มีได้รับการพิจารณา มากเอกสารประกอบการศูนย์หนึ่งหรือสองชนิดนี้ บทบาทของเหตุผลอุทธรณ์มีต้นกำเนิดมาจากแบบจำลองการประมวลผลข้อมูลประชาน Stipulate โมเดลเหล่านี้ว่า ผู้บริโภคจะเชือดผู้ผลิตตัดสินใจ ผู้ประเมินผลิตภัณฑ์ในปัจจัยดังกล่าวทางตรรกะราคาและคุณภาพ (Albers มิลเลอร์แอนด์สตัฟฟอร์ด 1999) เชือดอุทธรณ์ใช้ข้อมูลจริงจากแหล่งที่น่าเชื่อถือในการเปลี่ยนแปลงตัดสินใจของผู้บริโภคโดยการเปลี่ยนการประเมินเหตุผลปัจจัยที่เล่น (Braverman, 2008 Van Kleef et al., 2009) Aเชือดอุทธรณ์อาจรวมถึงข้อมูลทางสถิติหรือข้อเท็จจริงดังกล่าวเป็น ' วิทยาศาสตร์ศึกษาหลายครั้งแสดงให้เห็นที่ปริมาณการใช้ของผงชูรสมีผลกระทบสุขภาพที่สำคัญไม่ ' ทฤษฎีของเชือดเลือกสมมุติว่าเมื่อคนลงทุนเองในการปัญหา พวกเขาจะจัดสรรพยายามรับรู้เพิ่มเติมงานเลือกการอุทธรณ์ดังกล่าวมีแนวโน้มที่จะประสบความสำเร็จ (Schwarz ซานนา Skurnikและจินเกสท์ 2007) ในทำนองเดียวกัน ทฤษฎีพฤติกรรมตามแผน posits ที่ก่อตัวของทัศนคติเชือดเป็นดีเทอร์มิแนนต์ที่สำคัญของประชาชนความตั้งใจและพฤติกรรม (Ajzen, 1991)อุทธรณ์ทางอารมณ์ทำให้เกิดผลตรงข้ามกับเหตุผลตอบสนองกับการตอบสนองเหล่านี้มีลักษณะโดยทั่วไปเป็นsubstantively ค่าบวก หรือค่าลบ (ค็อกซ์และค็อกซ์ 2001) ทางอารมณ์อุทธรณ์พิพากษาผ่านตามอัตวิสัยเช่นปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อเป็นที่สนใจของบุคคลที่ให้ข้อมูล การใช้ของอารมณ์ขัน inciting ความกลัวหรือพระผู้ชม(Braverman, 2008) อารมณ์อุทธรณ์สามารถใช้แบบฟอร์มของใบรับรองและ anecdotes และจะมักใช้ในทางการเมืองส่งเสริมการขายสาธารณสุขส่งเสริมการขาย และแบรนด์ที่โฆษณา (Braverman2008 ค็อกซ์และค็อกซ์ 2001 โจนส์ แช็ต และ เยาวชน 2012) ทางอารมณ์อุทธรณ์ใช้ relatability หรือ 'อ้างตนเอง' การโน้มน้าวใจคนได้รับ และรวมข้อมูลการแก้ไขลงในหน่วยความจำของพวกเขา(ดันลอป et al., 2010 Greene บรรดา และ Banerjee, 2010) ซึ่งแตกต่างจากเชือดอุทธรณ์ การอุทธรณ์ทางอารมณ์สามารถข้าม scrutiny รับรู้และผิดกฎหมายผลปฏิกิริยา (ดันลอป et al., 2010) ตัวอย่างของการอุทธรณ์ทางอารมณ์คือ คำสั่ง ' ไม่เคยคิดเกี่ยวกับผงชูรสจนลูกสาวฉันมีปฏิกิริยากับอาหารที่ประกอบด้วยนั้น ' ในตอบอุทธรณ์นี้อารมณ์ คนจะ empathize มีความรู้สึกของแม่ และไตร่ตรองของตนเอง หรือของบุตรสัมผัสกับผงชูรส ในสาระสำคัญ พิจารณาอุทธรณ์ทางอารมณ์มีประสิทธิภาพ เพราะจะช่วยให้ผู้คนกับปัญหาอุทธรณ์อารมณ์ความคมชัดกับเชือดมากอุทธรณ์ที่สามารถมองเห็นเป็นนามธรรม และไม่เกี่ยวข้องกับตนเอง (อัลเลนและPreiss, 1997)เหตุผล และอารมณ์อุทธรณ์ได้แสดงประสิทธิภาพในบริบทต่าง ๆ แม้ว่าความไม่แน่นอนยังคงเกี่ยวกับซึ่งมีประสิทธิภาพสูงสุดและสถานการณ์ใดที่อาจเปลี่ยน (ค็อกซ์และค็อกซ์ 2001 Al. ร้อยเอ็ด Greene, 2010 Piqueras-Fiszman และ Jaeger, 2014) ในการศึกษาของ Kazoleas (1993) ตัวอย่างหลักฐานเรื่องที่ outperformed anecdotes อารมณ์ในการหลอกลวงตอบความสำคัญของการใช้ seatbelt อย่างไรก็ตาม การบัญชีเล็ก ๆ (อารมณ์อุทธรณ์) ถูกยกเลิกดีกว่าเป็นเปรียบเทียบในภายหลังให้ผู้อุทธรณ์ทราบเหตุผลสั้น ๆ ในบรรทัดที่คล้ายกันตรวจสอบการเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรมเทคโนโลยี metaanalysis ที่วิจัยท่านศึกษา 15 แสดงเชือดอุทธรณ์ในรูปแบบของหลักฐานทางสถิติจะดีมาก persuasiveเมื่อเทียบกับอุทธรณ์ทางอารมณ์ (ในรูปแบบของ narrativesและ anecdotes) (อัลเลนและ Preiss, 1997) แม้ว่างานวิจัยอาหารมีการรับรู้ความเสี่ยงของอาหาร (เช่น Siegrist et al., 2007), การตรวจสอบเท่านั้นการศึกษาหนึ่งได้จัดการข้อมูล และทัศนคติเกี่ยวกับ stigmatizedส่วนผสมเช่นผงชูรส การศึกษาเฉพาะการปรับเปลี่ยนความเชื่อเกี่ยวกับส่วนผสม stigmatized เป็นโดย Wansink et al. (2014), ที่เน้นหลีกเลี่ยงของน้ำเชื่อมข้าวโพดฟรักโทสสูงระหว่างเราแม่การศึกษาแสดงให้เห็นว่าบทบัญญัติเรื่องข้อมูลปรับปรุงการจัดอันดับ 'healthfulness' ของแม่ โดยการเพิ่มความความคุ้นเคยกับผลิตภัณฑ์ (Wansink et al., 2014)การศึกษาอื่น ๆ มีพิจารณาผลของการตอบสนองทางอารมณ์การอุทธรณ์และวิธีนี้สามารถเอนเอียงผู้บริโภครับรู้ และการดำเนินการ การศึกษาเกี่ยวกับอารมณ์ที่เกี่ยวข้องกับอาหารอินทรีย์ใช้แสดงอำนาจของอารมณ์ เช่นความหวาดกลัวความสุข ความปลอดภัย และความ ผิด มีต้นตัวผู้บริโภคอาหาร(Aertsens, Verbeke, Mondelaers และรถตู้ Huylenbroeck, 2009) Aนอกจากนี้ยังศึกษา ทางโอลเซ็น Røssvoll, Langsrud, Scholderer (2014)ตรวจสอบอำนาจของความกลัวในการประเมินความเสี่ยงอาหารเป็นพิษหายากแฮมเบอร์เกอร์เนื้อบริโภค แสดงให้เห็นว่าการศึกษาว่า อารมณ์เด่นมีอิทธิพลต่อผู้เข้าร่วมการประเมินความเสี่ยงในอาหาร (โอลเซ็น et al., 2014) การศึกษาแสดงให้เห็นว่าแฮมเบอร์เกอร์อาหารหายากpatties ทริกเกอร์การลบเพิ่มเติมอารมณ์ (ความกลัวและความขยะแขยง) ครึ่งผู้เข้าร่วมและคนเหล่านั้นมีน้อยน่าจะใช้เบอร์เกอร์ที่หายาก บทบาทของอารมณ์ในการขับขี่การใช้stigmatized ส่วนผสมเช่นผงชูรสจึงมักจะค่อนข้างสูงความน่าเชื่อถือของแหล่งข้อมูลที่มีความสำคัญพิจารณาเมื่อประเมินความของสินไหมทดแทนความเสี่ยงและผลตอบสนองต่อการเรียกร้องเหล่านั้น (Frewer, Scholderer, & Bredahl2003) . ในบริบทของการศึกษาปัจจุบัน เราหวังอารมณ์ความกลัวและความปลอดภัยผลิต โดยอารมณ์อ้อนมีอิทธิพลต่อทัศนคติของผู้บริโภคต่อการบริโภคผงชูรสในอาหารผงชูรสเป็นส่วนผสมมักกลัวและอิทธิพลของการแก้ไขอารมณ์ดึงดูดจากบุคคลที่น่าเชื่อถือ เช่นการยอมรับเชฟ ควรเวบส่วนใหญ่ผู้บริโภคกังวลและลดการต่อต้านการส่วนผสม (Hooton, 2014)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กลยุทธ์การสื่อสารการแก้ไขการสื่อสารที่ถูกต้องของผู้บริโภคที่มีอิทธิพลต่อการรับรู้ที่แตกต่างกันของผลิตภัณฑ์รวมทั้งผู้ที่มีส่วนผสมstigmatized รอบเช่นผงชูรส วรรณกรรมสื่อสารระบุสองกลยุทธ์ที่พบบ่อยที่เกี่ยวข้องกับจุดมุ่งหมายของการศึกษาในปัจจุบัน: การสื่อสารที่ใช้อารมณ์และดึงดูดความสนใจของผู้ที่ใช้เสน่ห์ที่มีเหตุผล (Pallak, Murroni & Koch, 1983) ในขณะที่หลายชนิดอุทธรณ์อื่น ๆ ยังได้รับการพิจารณามากของวรรณกรรมศูนย์หนึ่งหรือทั้งสองประเภทนี้ บทบาทของเหตุผลอุทธรณ์มาจากรูปแบบการประมวลผลข้อมูลของความรู้ รูปแบบเหล่านี้กำหนดว่าผู้บริโภคมีเหตุผลมีอำนาจตัดสินใจที่มีเหตุผลประเมินผลิตภัณฑ์กับปัจจัยดังกล่าวเป็นราคาและคุณภาพ(Albers มิลเลอร์และฟอร์ด, 1999) เหตุผลอุทธรณ์ใช้ข้อมูลจริงจากแหล่งที่น่าเชื่อถือในการเปลี่ยนแปลงการตัดสินใจของผู้บริโภคโดยการเปลี่ยนการประเมินผลที่มีเหตุผลของปัจจัยที่เล่น(Braverman 2008. Van Kleef et al, 2009) อุทธรณ์เหตุผลอาจรวมถึงข้อมูลสถิติหรือข้อเท็จจริงดังกล่าวว่า'การศึกษาทางวิทยาศาสตร์ได้แสดงให้เห็นว่าการบริโภคซ้ำผงชูรสไม่มีผลกระทบด้านสุขภาพที่สำคัญ. ทฤษฎีของเหตุผลทางเลือกที่คิดว่าเมื่อคนมีการลงทุนในส่วนตัวปัญหาที่พวกเขาพยายามที่จะจัดสรรความรู้ความเข้าใจมากขึ้นในการเลือกงานที่ทำอุทธรณ์ดังกล่าวมีแนวโน้มที่จะประสบความสำเร็จ(ชวาตซ์ Sanna, Skurnik, และยุน 2007) ในทำนองเดียวกันทฤษฎีของพฤติกรรมการวางแผน posits ว่าการสร้างทัศนคติที่มีเหตุผลเป็นปัจจัยที่สำคัญของผู้คนที่มีความตั้งใจและพฤติกรรม(Ajzen, 1991). อุทธรณ์อารมณ์เรียกอารมณ์เมื่อเทียบกับเหตุผลการตอบสนองกับการตอบสนองเหล่านี้ถูกลักษณะเป็นโดยทั่วไปทั้งsubstantively บวกหรือลบ (คอคส์ และ Cox, 2001) อารมณ์อุทธรณ์คำพิพากษามีผลต่อการผ่านปัจจัยอัตนัยดังกล่าวเป็นความน่าดึงดูดใจของบุคคลที่ให้ข้อมูลการใช้งานของอารมณ์ขันหรือเอาตัวรอดจากความกลัวหรือความหึงหวงในกลุ่มผู้ชม(Braverman 2008) อุทธรณ์อารมณ์สามารถใช้รูปแบบของการรับรองและเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยและมักจะถูกนำมาใช้ในแคมเปญทางการเมืองแคมเปญสุขภาพของประชาชนและการโฆษณาตราสินค้า(Braverman, 2008; Cox และ Cox, 2001 โจนส์ Hofman และหนุ่มสาว 2012) อารมณ์อุทธรณ์ใช้ relatability หรือ 'ตัวเองอ้างอิง' ที่จะโน้มน้าวให้คนที่จะได้รับและบูรณาการการแก้ไขข้อมูลในหน่วยความจำของพวกเขา(Dunlop et al, 2010;. กรีน Campo และ Banerjee 2010) ซึ่งแตกต่างจากการอุทธรณ์เหตุผลอุทธรณ์อารมณ์สามารถหลีกเลี่ยงการตรวจสอบข้อเท็จจริงความรู้ความเข้าใจและปฏิกิริยาของอารมณ์ที่ผิดกฎหมาย(Dunlop et al., 2010) ตัวอย่างของการอุทธรณ์ทางอารมณ์เป็นคำสั่งของฉันไม่เคยคิดจริงๆเกี่ยวกับผงชูรสจนกระทั่งลูกสาวของฉันมีการตอบสนองต่ออาหารที่มีมันเป็น. ในการตอบสนองต่ออารมณ์นี้คนจะเอาใจใส่กับความรู้สึกของแม่และสะท้อนให้เห็นถึงตัวเองหรือบุตรหลานของพวกเขาสัมผัสกับผงชูรส ในสาระสำคัญที่ดึงดูดความสนใจของอารมณ์จะถือว่ามีประสิทธิภาพเพราะพวกเขาช่วยให้ผู้คนในการระบุเกี่ยวกับปัญหา. อุทธรณ์อารมณ์ความคมชัดกับการอุทธรณ์มีเหตุผลมากขึ้นที่สามารถรับรู้เป็นนามธรรมและน้อยที่เกี่ยวข้องกับตัวเอง (อัลเลนแอนด์ Preiss, 1997). ทั้งสองอุทธรณ์เหตุผลและอารมณ์ มีแสดงให้เห็นถึงประสิทธิภาพในบริบทต่างๆแต่ยังคงมีความไม่แน่นอนเกี่ยวกับการที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดและภายใต้สถานการณ์ที่ว่าอาจมีการเปลี่ยนแปลง(Cox และ Cox, 2001; กรี et al, 2010;. Piqueras- Fiszman และ Jaeger 2014) ยกตัวอย่างเช่นใน Kazoleas ของ (1993) การศึกษาหลักฐานข้อเท็จจริงเฮงเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยที่น่าเชื่อทางอารมณ์ในการตอบแบบสอบถามถึงความสำคัญของการใช้เข็มขัดนิรภัย อย่างไรก็ตามบัญชีประวัติ (อารมณ์) เป็นจำได้ดีกว่าสองสัปดาห์ต่อมาเมื่อเทียบกับการอุทธรณ์เหตุผล เป็นเส้นที่คล้ายกันของการวิจัยเทคโนโลยีการตรวจสอบการดัดแปลงพันธุกรรมเป็น metaanalysis ครอบคลุมการศึกษาแสดงให้เห็นถึงสิบห้าเหตุผลดึงดูดความสนใจในรูปแบบของหลักฐานทางสถิติที่มีการโน้มน้าวใจเล็กน้อยมากขึ้นเมื่อเทียบกับการอุทธรณ์ทางอารมณ์(ในรูปของเรื่องเล่าและเกร็ดเล็กเกร็ดน้อย) (อัลเลนแอนด์ Preiss, 1997) แม้ว่าการวิจัยอาหารมีการตรวจสอบการรับรู้ความเสี่ยงอาหาร (เช่น Siegrist et al., 2007) เพียงหนึ่งในการศึกษาการจัดการข้อมูลและทัศนคติเกี่ยวกับstigmatized ส่วนผสมเช่นผงชูรส การศึกษาเท่านั้นที่จะปรับเปลี่ยนความเชื่อเกี่ยวกับส่วนผสมที่เป็น stigmatized โดย Wansink et al, (2014) ซึ่งมุ่งเน้นไปที่การหลีกเลี่ยงจากน้ำเชื่อมข้าวโพดฟรุกโตสสูงในหมู่แม่สรอ. จากการศึกษาแสดงให้เห็นว่าการให้ข้อมูลข้อเท็จจริงแม่ดีขึ้น '' healthfulness 'การจัดอันดับโดยการเพิ่มของพวกเขาคุ้นเคยกับผลิตภัณฑ์(Wansink et al., 2014). การศึกษาอื่น ๆ ได้มีการพิจารณาผลของการตอบสนองทางอารมณ์ที่จะดึงดูดความสนใจและวิธีการนี้สามารถรับรู้ของผู้บริโภคที่แกว่งไปแกว่งมาและการดำเนินการ การศึกษาเกี่ยวกับอารมณ์ความรู้สึกที่เกี่ยวข้องกับอาหารอินทรีย์บริโภคแสดงให้เห็นถึงพลังของอารมณ์เช่นความกลัว, ความสุข, ความปลอดภัยและความผิดที่มีต่อไหวของผู้บริโภคเลือกอาหาร(Aertsens, Verbeke, Mondelaers และรถตู้ Huylenbroeck 2009) ศึกษาโดยโอลเซ่นบิน Rossvoll, Langsrud และ Scholderer (2014) นอกจากนี้ยังตรวจสอบอำนาจของความกลัวในการประเมินความเสี่ยงของโรคอาหารเป็นพิษที่ในการบริโภคเนื้อสัตว์ที่หายากแฮมเบอร์เกอร์ ผลการศึกษาแสดงให้เห็นว่าอารมณ์มีอิทธิพลต่อการประเมินเด่นเข้าร่วมของความเสี่ยงในอาหาร(โอลเซ่น et al., 2014) ผลการศึกษาพบแฮมเบอร์เกอร์หายากที่ปรุงสุกไส้เรียกอารมณ์เชิงลบมากขึ้น (ความกลัวและขยะแขยง) ในช่วงครึ่งปีผู้เข้าร่วมประชุมและผู้เข้าร่วมผู้ที่มีโอกาสน้อยที่จะกินเบอร์เกอร์ที่หายาก บทบาทของอารมณ์ในการผลักดันการบริโภคของส่วนผสม stigmatized เช่นผงชูรสจึงมีแนวโน้มที่จะค่อนข้างสูง. ความน่าเชื่อถือของแหล่งข้อมูลที่เป็นสิ่งสำคัญที่พิจารณาเมื่อมีการประเมินความถูกต้องของการเรียกร้องความเสี่ยงและการตอบสนองอารมณ์ที่จะเรียกร้องเหล่านั้น(Frewer, Scholderer และ Bredahl, 2003) ในบริบทของการศึกษาในปัจจุบันที่เราคาดว่าจะได้อารมณ์ของความกลัวและความปลอดภัยที่ผลิตโดยอารมณ์ที่จะมีอิทธิพลต่อทัศนคติของผู้บริโภคที่มีต่อการบริโภคผงชูรสในอาหาร. ผงชูรสเป็นส่วนผสมที่กลัวกันทั่วไปและอิทธิพลของที่อุทธรณ์แก้ไขอารมณ์จากบุคคลที่น่าเชื่อถือเช่นพ่อครัวที่เคารพควรสร้างความมั่นใจให้ผู้บริโภคส่วนใหญ่กังวลและลดความขัดแย้งกับส่วนผสม(Hooton 2014)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กลยุทธ์การสื่อสารเพื่อการติดต่อสื่อสารต่างๆ มีอิทธิพลต่อผู้บริโภค

การรับรู้ของผลิตภัณฑ์ รวมถึงคนรอบข้าง stigmatized ส่วนผสม
เช่นผงชูรส วรรณกรรมทั่วไปกลยุทธ์การสื่อสารระบุสอง
เกี่ยวข้องกับจุดมุ่งหมายของการศึกษา :
) จ้างอุทธรณ์ทางอารมณ์และใช้เหตุผลที่
( pallak murroni & , อุทธรณ์ , Koch , 1983 )ในขณะที่หลายอุทธรณ์
ประเภทอื่น ๆ นอกจากนี้ยังมีการพิจารณา มากของศูนย์วรรณคดี
ในหนึ่งหรือทั้งสองประเภทเหล่านี้ บทบาทของการอุทธรณ์มาจากการประมวลผลข้อมูล

รูปแบบของความรู้ โมเดลเหล่านี้กำหนดว่าผู้บริโภคมีเหตุผล
เปลี่ยนที่สามารถประเมินผลิตภัณฑ์ปัจจัย
ที่ราคาและคุณภาพ ( Albers มิลเลอร์& Stafford , 1999 ) เชือด
สนใจใช้ข้อมูลข้อเท็จจริงจากแหล่งข้อมูลที่น่าเชื่อถือ เพื่อเปลี่ยนแปลงการตัดสินใจของผู้บริโภค โดยการเปลี่ยน

ของปัจจัยในการประเมินผลการเล่น ( เบรเวอร์เมิ่น , 2008 ; ฟาน คลีฟ et al . , 2009 ) a
อุทธรณ์เหตุผลอาจรวมถึงข้อมูลทางสถิติหรือข้อเท็จจริงดังกล่าว
' การศึกษาทางวิทยาศาสตร์ได้แสดงให้เห็นว่าการบริโภคซ้ำของผงชูรสไม่มีผลกระทบสุขภาพ

' ทฤษฎีของเหตุผลหลักเลือกว่าเมื่อคนเองลงทุนใน
ปัญหา พวกเขาจะใช้ความพยายามมากขึ้นในการเลือกงาน
ทำอุทธรณ์ดังกล่าวโอกาสที่จะประสบความสําเร็จ ( ชวาร์ซซานนา skurnik
, , , &ยูน , 2007 ) และทฤษฎีพฤติกรรมตามแผน posits ที่
สร้างทัศนคติการเป็นปัจจัยสําคัญของเจตนารมณ์ของประชาชนและพฤติกรรม (

Ajzen , 1991 )การอุทธรณ์ทางอารมณ์กระตุ้นอารมณ์ตรงข้ามกับการตอบสนองเหล่านี้เป็นลักษณะการตอบสนองด้วยเหตุผล

ไม่ว่าจะเป็นโดยทั่วไปที่สำคัญในเชิงบวกหรือเชิงลบ ( Cox & Cox , 2001 ) อารมณ์มีผลต่อการตัดสินใจ

ผ่านปัจจัยต่างๆเช่นความน่าดึงดูดใจของคนที่ให้ข้อมูลอัตนัย
ใช้ขัน หรือกระตุ้นความกลัวหรือความอิจฉาในผู้ชม
( เบรเวอร์เมิ่น , 2008 )การอุทธรณ์ทางอารมณ์สามารถใช้รูปแบบของข้อความรับรอง
และเกร็ดเล็กเกร็ดน้อย และมักใช้ในแคมเปญทางการเมือง
รณรงค์ด้านสุขภาพ และการโฆษณาตราสินค้า ( เบรเวอร์เมิ่น
, 2008 ; Cox & Cox , 2001 ; โจนส์ Hofman & , หนุ่ม , 2012 ) การอุทธรณ์ทางอารมณ์
ใช้ relatability หรือ ' อ้างอิง ' เพื่อโน้มน้าวให้ประชาชนด้วยตนเอง

รับและรวมข้อมูลการแก้ไขลงในหน่วยความจำของพวกเขา
( Dunlop et al . , 2010 ; กรีนCampo , & Banerjee , 2010 ) ซึ่งแตกต่างจากการอุทธรณ์ทางอารมณ์สามารถอุทธรณ์
,
การพิจารณาความคิดและอารมณ์เถื่อนข้ามปฏิกิริยา ( Dunlop et al . , 2010 ) ตัวอย่างของการอุทธรณ์ทางอารมณ์เป็นงบ

" ผมไม่เคยคิดเรื่องผงชูรส จนลูกสาวมีปฏิกิริยากับอาหารที่มีมัน ในการอุทธรณ์ทางอารมณ์
นี้คนจะเห็นใจ
ความรู้สึกของแม่และสะท้อนของตนเองหรือของเด็ก
การสัมผัสกับผงชูรส ในสาระสำคัญ , การอุทธรณ์ทางอารมณ์ถือว่า
มีประสิทธิภาพเพราะพวกเขาช่วยให้ผู้คนเพื่อระบุปัญหา .
อารมณ์คอนทราสต์กับเหตุผลที่ศาลอุทธรณ์ศาลอุทธรณ์
สามารถรับรู้เป็นนามธรรม และที่เกี่ยวข้องน้อยกว่าตนเอง อัลเลน&
preiss , 1997 ) .
ทั้งเหตุผลและอารมณ์ มีแสดงประสิทธิผล
อุทธรณ์