Page 1Grape vine pests and their ma

Page 1
Grape vine pests and their management June 2014 Primefact 511 second edition Greg Dunn Leader Viticulture Wagga Wagga Bev Zurbo Biosecurity Officer Wagga Wagga Introduction Grapes are grown in several climatic zones in New South Wales (NSW). The main areas producing wine and table grapes are the Murrumbidgee irrigation area, the Hunter Valley, the central rangelands of Mudgee, Orange and Cowra and the area encompassing Wagga Wagga, Young and Gundagai. Table grapes are also grown in Sydney's south-west and grapes for dried fruit are grown in the lower Murray irrigation area. Mites Mites are in the order Acari within the class Arachnida, and are therefore closely related to spiders. Mites are not insects: they can be distinguished from insects as they possess two distinct body segments, no antennae and usually four pairs of legs. The easiest way to distinguish between different mite pests of grapevines is by the damage that they cause. However, for accurate identifications of mite specimens, microscopic magnification of at least 40x is necessary. Recent Australian research examining the molecular biology of grapeleaf bud and blister mites suggests that they are separate species rather than different strains of the same species. For the purposes of this Primefact the scientific name Colomerus vitis is still applied to both bud and blister mites. Mite diagnostic services are offered by NSW Department of Primary Industries (DPI). For more information contact your local NSW DPI office. Grapeleaf bud mite ( Colomerus vitis ) Grapeleaf bud mite is 0.2 mm long, creamy white in colour, wormlike and possesses two pairs of legs near the head. Adult females lay eggs during spring inside the swelling bud and these eggs hatch after five to 25 days. Immature bud mites feed under the bud scale and develop into mature adults in about 20 days. Up to 12 generations are thought to occur in a year, with later generations in autumn feeding deeper in the developing bud, damaging cells which would have become leaves and bunches in the next season. Bud mites over-winter as adults under the outer scales of buds. During budburst, mites move from the budding shoot to new developing buds. Within a month of budburst most mites have moved into developing buds. Feeding by bud mite can lead to malformed leaves, aborted or damaged bunches, tip death and even bud death. Recent research has shown that symptoms similar to restricted spring growth can be caused by bud mite. Monitoring prior to budburst in vineyards that have a history of damage may be useful in gauging mite presence or absence. Dormant winter buds can be examined for characteristic tissue bubbling damage around the outer scales. Over-wintering bud mites may be seen by viewing dissected basal buds under a stereo microscope. Grapeleaf blister mite ( Colomerus vitis ) Grapeleaf blister mite is 0.2 mm long, white or creamy and worm-like with two pairs of legs at the anterior end of the body. Blister mite and bud mite, although morphologically similar, can be easily distinguished by the damage they cause. Blister mites feed on the under-surface of leaves and cause very obvious blisters on the upper surface of leaves and white or brown hairy growths within the raised blisters on the lower surface of leaves.
Page 2
Grapevine pests and their management Blister mite over-winters inside buds, but after budburst they move onto leaves to feed and complete their lifecycle within the hairy blister. Damage can be unsightly but does not usually have economic consequences. Figure 1 Grapeleaf blister mite damage (Photo: A Loch) Grapeleaf rust mite ( Calepitrimerus vitis ) Grapeleaf rust mite is 0.2 mm long, cream to pink in colour, wormlike and possesses two pairs of legs near the head. Rust mites are in the same family (Eriophyidae) as bud and blister mites but are much more active. Rust mites over-winter under the bark of cordons or the trunk near the crown. Smaller numbers can be found under the outer scales of dormant buds. Lower nodes of canes tend to have the most heavily infested buds. At mid to late chardonnay woolly bud (when less than 10% of buds are at the first green tip stage), the mites start to migrate to the swelling buds and produce the first generation. Two weeks after bud burst most of the mites have migrated to the developing shoots and leaves. During the growing season, rust mites can disperse by active movement across overlapping parts of the canopy. Between three and 12 generations a year are likely. Mites start to migrate to their winter shelters from early February to mid March. This early migration could explain why post-harvest wettable sulphur sprays have been found to be ineffective in reducing over-wintering rust mite numbers. There is increasing awareness of the damage that rust mites can cause. Early season rust mite damage can be confused with bud mite or cold injury, as the leaf distortion or crinkling symptoms and poor shoot growth can be similar. The damage is most obvious from bud burst to when five to eight leaves have emerged. The damage then becomes much less visible as the shoots recover and grow out. Severe early spring damage can still be detected in mature leaves through the growing season. Symptoms resembling those of restricted spring growth have also been recently attributed to feeding by rust mite. The most visible and easily recognisable symptoms of rust mite occur from January to March. The leaves start to darken and take on a bronzed appearance because of the presence of rust mites feeding on, and damaging, the surface cells of the leaf. Bunch mite ( Brevipalpus californicus and Brevipalpus lewisi ) Bunch mite adults are 0.3 mm long, flat, shield- shaped and reddish-brown in colour. Eggs are oval, bright red and deposited throughout the vine. The six-legged larvae, which are lighter coloured than the adults, subsequently moult to eight-legged nymphs, which moult into adults. In spring, bunch mites feed on developing canes, and later on the under-surfaces of leaves. Early season damage is characterised by small dark spots or scars around the base of canes. They then move to the bunch stalks, berry pedicels and berries. Damage to the bunch stalks and pedicels can partly starve the berries, preventing sugar accumulation. The adults spend the winter under the outer bud scales and under the rough bark at the base of the canes. Two-spotted mite ( Tetranychus urticae ) Two-spotted mite is 0.5 mm long and just visible to the naked eye. They are pale coloured and have two distinct dark spots on their body. Development of two-spotted mite can be as little as a week and many generations can be completed in a season. Development is similar to bunch mite with six- legged larvae moulting into eight-legged nymphs before the eight-legged adult stage. These mites are sap suckers and cause chlorosis or yellowing of leaves. Severe infestations can lead to leaves dying. Associated with feeding is the characteristic webbing they spin on the underside of leaves. Outbreaks of two-spotted mite have occurred in the Lower Hunter Valley and can almost always be linked to applications of insecticides toxic to their natural enemies. The best strategy for control is to avoid the use of insecticides as much as possible. 2 NSW Department of Primary Industries, July 2014
Page 3
Grapevine pests and their management Mite control Although the broad management principles for the control of rust, bud and blister mites are similar, recommended control strategies differ for each species. Several predatory insects and spiders feed on mites but the most efficient natural predators of mite pests are predatory mites. Two species, Euseius victoriensis ('Victoria') and Typhlodromus doreenae ('Doreen'), are particularly important in several Australian viticultural regions for maintaining low pest mite populations. Should chemical control be necessary to control severe infestations of pest mites, a registered chemical must be used and applied at an appropriate time to provide good control. Predatory mites are susceptible to several insecticides and fungicides, so chemicals that are friendly to predatory mites should be selected to ensure high numbers of predatory mites in the vineyard. Control of bud mite is best conducted after budburst when mites are exposed on bud scales and leaf axils. Blister mite rarely requires control but, if necessary, control should be initiated at the woolly bud stage. Rust mite is most effectively treated by spraying very high volumes of wettable sulphur and oil to runoff at the time of chardonnay woolly bud stage and when temperatures reach at least 15°C. For control of all mite pests, use a registered chemical according to instructions on the label. Insects Lightbrown apple moth ( Epiphyas postvittana ) Lightbrown apple moth (LBAM) is a native Australian leafroller moth, which is a serious pest of several horticultural crops. The species is found throughout Australia but does not survive well at high temperatures and is therefore a more serious problem in cooler areas with mild summers. Male moths are smaller than female moths and have a dark band on the hind part of the forewings. Eggs are laid in masses of 20 to 50 eggs, usually on upper surfaces of leaves or on shoots. Eggs are blue-green when newly laid but turn green-yellow close to hatching. The larvae or caterpillars are yellow when young but become green as they mature. Caterpillars roll shoots and leaves together with silken web, and feed on leaves and bunches. Pupation occurs on the vine at the feeding site either within webbed leaves and shoots or bunches. The pupa or chrysalis is brown and approximately 1 cm long. LBAM undergoes three to four generations each year depending on the prevailing climatic conditions. In all areas, a winter generation occurs on several species of broad-leaved weeds. Large caterpillars of this generation can occasionally move onto vines at budburst and destroy new bud

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หน้า 1ศัตรูพืชองุ่นไวน์และการ 2014 มิถุนายน Primefact 511 ฉบับกาดันน์นำ Viticulture วักวัก Bev Zurbo Biosecurity เจ้าหน้าที่วักก้าวักก้าแนะนำองุ่นปลูกในหลาย ๆ โซน climatic ในใหม่ใต้เวลส์ (นิวเซาธ์เวลส์) พื้นที่หลักที่ผลิตไวน์และตารางองุ่นมีพื้นที่ชลประทาน Murrumbidgee ฮันเตอร์วัลเล่ย์ rangelands กลาง Mudgee ส้ม และคอวร่า และตั้งบริบูรณ์วักก้าวักก้า หนุ่ม และ Gundagai ยังมีปลูกองุ่นในตะวันตกเฉียงใต้ของซิดนีย์ และปลูกในพื้นที่ชลประทานเมอร์เรย์ล่างองุ่นสำหรับผลไม้แห้ง ไรอยู่ในลำดับ Acari ภายในคลาส Arachnida และอย่างใกล้ชิดจึงเกี่ยวข้องกับแมงมุม ไม่เป็นไรแมลง: สามารถแตกต่างจากแมลงมีร่างกายที่แตกต่างเซ็กเมนต์ที่สอง เสาอากาศไม่ และขามักสี่คู่ วิธีที่ง่ายที่สุดเพื่อแยกระหว่างศัตรูพืชจากสารอื่นของ grapevines คือ โดยความเสียหายที่เกิด อย่างไรก็ตาม สำหรับรหัสถูกต้องของสารไว้เป็นตัวอย่าง ขยายกล้องจุลทรรศน์ของ x 40 น้อยจำเป็นต้อง วิจัยออสเตรเลียล่าสุดตรวจสอบชีววิทยาโมเลกุลของ grapeleaf บัดและพุพองไรแนะนำว่า เป็นสายพันธุ์ที่แยกต่างหากแทนที่เป็นสายพันธุ์ที่แตกต่างกันของชนิดเดียวกัน สำหรับ Primefact นี้ vitis Colomerus ชื่อวิทยาศาสตร์ยังใช้ไรทั้งดอกตูมและพุพอง บริการวินิจฉัยเจอด้ามโดยนิวเซาธ์เวลส์แผนกของหลักอุตสาหกรรม (DPI) สำหรับข้อมูลเพิ่มเติมติดต่อสำนักงานนิวเซาธ์เวลส์ DPI ของคุณ Grapeleaf ดอกตูมไร (Colomerus vitis) Grapeleaf ตาไรเป็น 0.2 mm ยาว ขาวครีมใน สี wormlike และมีสองคู่ขาใกล้หัว หญิงผู้ใหญ่วางไข่ในช่วงฤดูใบไม้ผลิภายในตาบวม และฟักไข่เหล่านี้หลังจากวันที่ 5-25 ไร immature บัดอาหารภายใต้มาตราส่วนดอกตูม และพัฒนาเป็นผู้ใหญ่ประมาณ 20 วัน ค่าทอด 12 มีความคิดเกิดขึ้นในปี รุ่นที่ใหม่กว่ารุ่นในฤดูใบไม้ร่วงอาหารลึกแตกหน่อพัฒนา ทำลายเซลล์ซึ่งจะกลายเป็น ใบ และช่อในฤดูถัดไป ดอกตูมไรหนาวเกินเป็นผู้ใหญ่ภายใต้สมดุลภายนอกของอาหาร ระหว่าง budburst ไรย้ายจากยิงโตกับอาหารใหม่พัฒนา ภายในหนึ่งเดือนของ budburst ไรส่วนใหญ่ได้ย้ายไปพัฒนาอาหาร อาหาร โดยดอกตูมไรสามารถนำไปมีใบ ยกเลิก หรือหายช่อ แนะนำเกี่ยวกับความตายและความตายแม้แต่บัดนั้น การวิจัยล่าสุดได้แสดงว่า อาการคล้ายกับฤดูใบไม้ผลิที่จำกัดการเจริญเติบโตอาจมีสาเหตุจากไรดอกตูม ตรวจสอบก่อนที่จะ budburst ในไร่องุ่นที่มีประวัติความเสียหายอาจเป็นประโยชน์ใน gauging ไร อาหารหนาวเฉย ๆ สามารถถูกตรวจสอบความเสียหายต่อไหลเอื่อย ๆ ลักษณะเนื้อเยื่อรอบ ๆ เกล็ดภายนอก อาจเห็นไรบัด wintering เกิน โดยดูอาหารโรค dissected ภายใต้กล้องจุลทรรศน์สเตอริโอ Grapeleaf ร้อนไร (Colomerus vitis) Grapeleaf ร้อนไรเป็น 0.2 mm ยาว สีขาว หรือครีม และหนอนเหมือนกับสองคู่ขาท้ายแอนทีเรียร์ของร่างกาย เจอแผลพุพองและตาไร แม้ morphologically คล้าย สามารถง่าย ๆ แตกต่าง โดยเกิดความเสียหาย ไรร้อนกินใบไม้ผิวน้อย และทำให้เกิดแผลชัดบนพื้นผิวด้านบนของใบและสีขาว หรือสีน้ำตาลขนเจริญเติบโตภายในแผลยกขึ้นบนพื้นผิวด้านล่างของใบหน้าที่ 2Grapevine ศัตรูพืชและการจัดการแผลพุพองไรเกิน winters ภายในอาหาร แต่หลังจาก budburst พวกเขาย้ายไปที่ใบเลี้ยง และสมบูรณ์ของวงจรภายในตุ่มขน ความเสียหายได้อย่างไม่น่าดู แต่มักจะไม่มีผลกระทบทางเศรษฐกิจ 1 รูป Grapeleaf ร้อนเจอความเสียหาย (ภาพ: ล็อค A) Grapeleaf ไรสนิม (Calepitrimerus vitis) Grapeleaf สนิมไรเป็น 0.2 mm ยาว ครีมกับชมพูสี wormlike และมีสองคู่ขาใกล้หัว ไรสนิมอยู่ในครอบครัวเดียวกัน (Eriophyidae) เป็นดอกตูมและพุพองไรแต่จะทำงานมากขึ้น ไรสนิมเกินหนาวภายใต้เปลือกของลำต้นใกล้มงกุฎหรือ cordons สามารถพบเลขที่มีขนาดเล็กภายใต้สมดุลภายนอกของอาหารเฉย ๆ โหนล่างของอ้อยมักจะ มีอาหารมากที่สุดรบกวน ที่กลางกับสายชาดอนเนย์กล้วยป่าดอกตูม (เมื่อน้อยกว่า 10% ของอาหารแนะนำสีเขียวระยะแรก), ไรเริ่มโยกย้ายไปอาหารบวม และผลิตรุ่นแรก สองสัปดาห์หลังจากดอกตูมระเบิดส่วนใหญ่ไรได้ย้ายไปถ่ายภาพพัฒนาและใบไม้ ในระหว่างฤดูกาลเติบโต ไรสนิมสามารถจัดกระจาย โดยการเคลื่อนไหวที่ใช้งานอยู่ในส่วนของฝาครอบซ้อนทับกัน ระหว่างสาม และรุ่น 12 ปีมีแนวโน้ม ไรเริ่มโยกย้ายไปพิงความหนาวจากช่วงต้นเดือนกุมภาพันธ์ถึงกลางมีนาคม ย้ายช่วงนี้สามารถอธิบายเหตุสเปรย์ซัลเฟอร์ wettable เก็บเกี่ยวหลังพบมีผลในการลดเลขไรสนิม wintering มากเกินไป มีเพิ่มมีจิตสำนึกของความเสียหายที่ทำให้ไรสนิม ต้นฤดูไรสนิมหายสามารถสับสนกับดอกตูมไรหรือบาดเจ็บเย็น เป็นอาการเพี้ยนหรือ crinkling ใบและเจริญเติบโตไม่ดียิงได้เหมือนกัน ความเสียหายที่ชัดเจนที่สุดจากดอกตูมระเบิดไปเมื่อ 5-8 ใบได้เกิด ความเสียหายแล้วจะมองเห็นมากน้อย ตามยอดกู้คืน และขยายออก ยังสามารถพบความเสียหายรุนแรงตอนต้นฤดูใบไม้ผลิในใบไม้เป็นผู้ใหญ่ผ่านฤดูกาลเติบโต อาการคล้ายของสปริงจำกัดการเจริญเติบโตได้ยังถูกล่าบันทึกอาหารโดยไรสนิม มองเห็นได้มากที่สุด และได้รู้จักอาการไรสนิมเกิดจากเดือนมกราคมถึงมีนาคม ใบไม้เริ่ม darken และใช้ในลักษณะเล็กเหลือบ เพราะของไรสนิมอาหารบน และความเสีย หาย เซลล์ผิวใบ พวงพวงไร (Brevipalpus californicus และ Brevipalpus lewisi) เจอผู้ใหญ่เป็น 0.3 มม.ยาว แบน โล่-น้ำตาลน้ำตาลสี และรูปทรง ไข่มีสีแดงสดใส รูปไข่ และฝากตลอดเถาวัลย์ ต่อ 6 ขาตัวอ่อน ซึ่งมีสีอ่อนกว่าผู้ใหญ่ moult ไปแปดขา nymphs ซึ่ง moult เป็นผู้ใหญ่ ในฤดูใบไม้ผลิ พวงไรกินพัฒนาอ้อย และในภายหลังน้อยพื้นผิวของใบไม้ ความเสียหายต้นฤดูมีประสบการ์ โดยจุดดำเล็ก ๆ หรือรอยแผลเป็นรอบ ๆ ฐานของอ้อย พวกเขาแล้วย้ายไป stalks พวง pedicels เบอร์รี่ และครบ ความเสียหายของพวง stalks และ pedicels สามารถบางส่วนอดครบ ป้องกันการสะสมน้ำตาล ผู้ใหญ่ใช้หนาวภาย ใต้เกล็ดตาภายนอก และภาย ใต้เปลือกหยาบในอ้อย เจอสองด่างด่างสองไร (Tetranychus urticae) 0.5 มม.ยาว และเพิ่งมองเห็นตาเปล่าได้ พวกเขามีสีจาง และมีจุดสีเข้มแตกต่างกันสองบนร่างกายของพวกเขา พัฒนาของไรสองด่างสามารถเพียงเป็นสัปดาห์ และหลายรุ่นสามารถจะแล้วเสร็จในฤดูกาล พัฒนาจะคล้ายกับพวงไรกับหก - ขาเปลือยตัวอ่อนการลอกคราบเป็น nymphs แปดขาก่อนผู้ใหญ่ระยะแปดขา ไรเหล่านี้เป็นซับ suckers และ chlorosis หรือสีเหลืองของใบไม้ Infestations รุนแรงอาจทำให้ใบไม้ที่ตาย เกี่ยวข้องกับอาหารเป็น webbing ลักษณะจะหมุนบน underside ของใบไม้ ระบาดของไรสองด่างเกิดขึ้นในหุบเขาฮันเตอร์ต่ำกว่า และสามารถเชื่อมโยงได้กับโปรแกรมประยุกต์ของพิษยาฆ่าแมลงศัตรูธรรมชาติเกือบเสมอ กลยุทธ์ที่ดีสำหรับการควบคุมคือการ หลีกเลี่ยงการใช้ยาฆ่าแมลงมากที่สุด 2 อุตสาหกรรมแผนกหลักนิวเซาธ์เวลส์ 2014 กรกฎาคมหน้า 3Grapevine ศัตรูพืชและการบริหารจัดการสารควบคุมแม้ว่าหลักการบริหารงานสะดวกในการควบคุมของสนิม ดอกตูม และไรแผลพุพองจะคล้าย ควบคุมแนะนำกลยุทธ์ที่แตกต่างกันในแต่ละสายพันธุ์ แมงมุมและแมลงมหาศาลหลายกินไร แต่ล่าธรรมชาติมีประสิทธิภาพสูงสุดของไรศัตรูพืช ไรมหาศาล สองพันธุ์ Euseius victoriensis ('วิคตอเรีย') และ Typhlodromus doreenae ('Doreen'), มีความสำคัญอย่างยิ่งในหลายภูมิภาค viticultural ออสเตรเลียสำหรับการรักษาประชากรไรศัตรูพืชต่ำ ควรต้องควบคุม infestations รุนแรงของไรศัตรูพืชควบคุมสารเคมี สารเคมีลงทะเบียนต้องใช้ และใช้ในเวลาที่เหมาะสมเพื่อให้การควบคุมที่ดีที่ ไรมหาศาลมีความไวต่อยาฆ่าแมลงหลายและซึ่งเกิดจากเชื้อ ดังนั้นจึงควรเลือกสารเคมีที่ไม่โหดร้ายไรให้เลขไรมหาศาลในองุ่นสูง ส่วนจะดำเนินการควบคุมไรบัดหลัง budburst เมื่อสัมผัสบนเกล็ดดอกตูม และใบ axils เจอตุ่มไม่ค่อยต้องควบคุม แต่ ถ้าจำเป็น ควบคุมควรเริ่มต้นในระยะดอกตูมกล้วยป่า ไรสนิมถือว่ามีประสิทธิภาพสูงสุด โดยพ่นวอลุ่มสูง wettable ซัลเฟอร์และน้ำมันที่ไหลบ่าในเวลา ของขั้นตอนดอกตูมกล้วยป่าชาดอนเนย์ และเมื่ออุณหภูมิต่ำกว่า 15 องศาเซลเซียส สำหรับการควบคุมศัตรูพืชสารทั้งหมด การจดทะเบียนสารเคมีตามคำแนะนำบนฉลาก แมลง Lightbrown แอปเปิ้ล moth (Epiphyas postvittana) Lightbrown แอปเปิ้ล moth (LBAM) เป็น moth leafroller ออสเตรเลียพื้นเมือง ซึ่งเป็นศัตรูพืชที่ร้ายแรงของผลผลิตทางพืชหลาย สายพันธุ์พบออสเตรเลีย แต่ไม่รอดดีที่อุณหภูมิสูง และเป็นปัญหารุนแรงมากขึ้นในพื้นที่เย็นฤดูร้อนที่ไม่รุนแรงดังนั้น Moths ชายน้อยกว่าหญิง moths และมีวงสีเข้มในส่วนหลังของ forewings ไข่ที่วางในมวลของไข่ 20 50 ปกติ บนพื้นผิวด้านบนของใบ หรือยอด ไข่มีสีฟ้า-เขียวเมื่อวางใหม่แต่เปิดสีเขียวเหลืองใกล้ฟักไข่ ตัวอ่อนหรือตัวบุ้งจะเหลืองเมื่อหนุ่มสาว แต่เป็นสีเขียว ตามที่พวกเขาเติบโต ตัวบุ้งม้วนอ่อนและใบไม้กับเว็บซิลเก้น และกินใบ และช่อ Pupation เกิดบนเถาวัลย์ที่ไซต์อาหารภายใน webbed ใบ และหน่อ หรือช่อ ดักแด้หรืออย่างไร chrysalis เป็นสีน้ำตาลและยาวประมาณ 1 ซม. LBAM ทนี้ 3 4 รุ่นแต่ละปีขึ้นอยู่กับเงื่อนไข climatic ยึด ในทุกพื้นที่ สร้างหนาวเกิดขึ้นในหลายพันธุ์วัชพืช broad-leaved ตัวบุ้งใหญ่รุ่นนี้สามารถย้ายไปนำที่ budburst และทำลายดอกตูมที่ใหม่บางครั้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หน้า 1
เถาองุ่นศัตรูพืชและการจัดการมิถุนายน 2014 primefact 511 รุ่นที่สองเกร็กดันน์ ผู้นำการปลูกองุ่น Wagga Wagga Wagga Wagga ออสเตรเลีย เบฟ zurbo เจ้าหน้าที่เบื้องต้น องุ่นที่ปลูกในเขตภูมิอากาศหลายในรัฐนิวเซาท์เวลส์ของออสเตรเลีย ( NSW ) พื้นที่หลักผลิตไวน์และองุ่นจะบิดชลประทาน , Hunter Valley , rangelands กลางของ Mudgee ,สีส้มและคอวร่าและพื้นที่ครอบคลุม Wagga Wagga หนุ่มและ Gundagai . ตารางองุ่นยังโตในทางตะวันตกเฉียงใต้ของซิดนีย์ และ องุ่น ผลไม้แห้งจะปลูกในพื้นที่เขตชลประทานกว่าเมอร์เรย์ . ขี้ ขี้ อยู่ในลำดับ 7 ภายใน Class Arachnida , และดังนั้นจึงเกี่ยวข้องกับแมงมุม ขี้ไม่ได้เป็นแมลง :พวกเขาจะแตกต่างจากแมลงเป็นพวกเขามีร่างกายที่แตกต่างกันสองส่วน ไม่มีหนวดและมักจะสี่คู่ของขา วิธีที่ง่ายที่สุดที่จะแยกแยะระหว่างแตกต่างไรศัตรูของต้นองุ่น โดยความเสียหายที่พวกเขาก่อให้เกิด อย่างไรก็ตาม สำหรับตัวอย่างที่ถูกต้องอะไรบ่งบอกไรขยายกล้องจุลทรรศน์อย่างน้อย 40 x ที่จําเป็นล่าสุดออสเตรเลียวิจัยศึกษาชีววิทยาระดับโมเลกุลของดอกตูมและ grapeleaf ตุ่มไรบ่งบอกว่าพวกเขาเป็นชนิดที่แยกจากกันมากกว่าสายพันธุ์ที่แตกต่างกันของชนิดเดียวกัน สำหรับวัตถุประสงค์ของ primefact นี้ชื่อวิทยาศาสตร์ colomerus องุ่นยังใช้ได้ทั้งบัดกับตุ่มขี้ บริการวินิจฉัยไรเสนอโดยรัฐกรมอุตสาหกรรมพื้นฐาน ( dpi )สำหรับข้อมูลเพิ่มเติมติดต่อ NSW DPI สำนักงานท้องถิ่นของคุณ grapeleaf บัดไร ( colomerus องุ่น ) grapeleaf บัดไรยาว 0.2 มิลลิเมตร สีขาวนวล สี ซึ่งมีลักษณะคล้ายตัวหนอน และครบถ้วนของขาที่อยู่ใกล้หัวสองคู่ ผู้ใหญ่เพศหญิงวางไข่ในช่วงฤดูใบไม้ผลิภายในบวม ตาไข่ฟักและหลังจาก 5 ถึง 25 วันเด็กป๋าขี้เลี้ยงใต้ตา ขนาด และพัฒนาเป็นผู้ใหญ่ในอีก 20 วัน ถึง 12 รุ่น มีความคิดที่จะเกิดขึ้นในปีนี้ กับอีกรุ่นในฤดูใบไม้ร่วงให้ลึกในการพัฒนา แต่เซลล์เกิดความเสียหายซึ่งจะเป็นใบโตในฤดูกาลถัดไป เพื่อนขี้มากกว่าฤดูหนาว เป็นผู้ใหญ่ในระดับรอบนอกของตา budburst ใน ,ตัวย้ายจากรุ่นยิงตูมพัฒนาใหม่ ภายในหนึ่งเดือน budburst ไรส่วนใหญ่ได้ย้ายในการพัฒนาตา . การให้อาหารโดยบัดไรสามารถนำใบผิดแบบน่ะซี่ ยกเลิก หรือเสียหาย , ป่า , และแม้กระทั่งความตายปลายหน่อย การวิจัยล่าสุดได้แสดงให้เห็นว่าอาการคล้ายกับการสปริงจำกัดสามารถเกิดจากเพื่อนไรการตรวจสอบก่อน budburst ในไร่องุ่นที่มีประวัติของความเสียหายที่อาจจะมีประโยชน์ในการประเมินไรตน หรือขาด จำศีลฤดูหนาวตาสามารถตรวจลักษณะเนื้อเยื่อโป่งพองความเสียหายรอบเครื่องนอก ผ่านฤดูหนาวบัดไรอาจจะเห็นการชำแหละแรกเริ่มตาภายใต้กล้องสเตอริโอ . grapeleaf ตุ่มไร ( colomerus องุ่น ) grapeleaf ตุ่มไร 0ยาว 2 มม. สีขาวหรือสีครีมและหนอนเหมือนกับสองคู่ของขา ที่ปลายด้านหน้าของร่างกาย ไรไรตาตุ่ม และถึงแม้ว่าที่คล้ายกันจาก สามารถได้อย่างง่ายดาย โดดเด่น โดยความเสียหายที่พวกเขาก่อให้เกิดเลี้ยงในตุ่มไรภายใต้พื้นผิวของใบไม้ และทำให้เกิดแผลชัดเจนมากบนพื้นผิวด้านบนของใบ และสีขาวหรือสีน้ำตาลขนเจริญภายในยกตุ่มบนล่างพื้นผิวของใบ หน้า 2

ต้นองุ่นศัตรูพืชและการจัดการตุ่มไรมากกว่าฤดูหนาวภายในตา แต่หลังจาก budburst พวกเขาย้ายไปยังใบให้อาหารและสมบูรณ์ วงจรชีวิตของพวกเขาภายในตุ่มขนความเสียหายจะน่าดู แต่ไม่ได้มักจะมีผลทางเศรษฐกิจ รูปที่ 1 grapeleaf ความเสียหายไรตุ่ม ( ภาพ : ทะเลสาบ ) grapeleaf สนิมไร ( calepitrimerus องุ่น ) grapeleaf สนิมไรยาว 0.2 มิลลิเมตร เนื้อครีมสีชมพูสี ซึ่งมีลักษณะคล้ายตัวหนอน และครบถ้วนของขาที่อยู่ใกล้หัวสองคู่ สนิมขี้อยู่ในตระกูลเดียวกัน ( eriophyidae ) บัดกับตุ่มไรแต่จะมากใช้งานมากขึ้นสนิมขี้มากกว่าฤดูหนาวภายใต้เปลือกของลำต้นใกล้ cordons หรือมงกุฎ ตัวเลขที่มีขนาดเล็กที่สามารถพบได้ภายใต้เกล็ดชั้นนอกอยู่ตา โหนดล่างของอ้อย มักจะมีงานมากที่สุดรบกวนเพื่อน ในกลางถึงปลายขนตาชาร์ดอนเน่ ( เมื่อน้อยกว่า 10% ของตาที่มีปลายสีเขียวในระยะแรก ) , ไรเริ่มอพยพไปบวมที่ตาและผลิตรุ่นแรกสองสัปดาห์หลังจากที่แตกหน่อออกมาส่วนใหญ่ของไรได้อพยพสู่การพัฒนา ลำต้นและใบ ในช่วงฤดูเพาะปลูก สนิมขี้สามารถสลายโดยปราดเปรียวเคลื่อนไหว ในส่วนของหลังคา ซ้อนกัน ระหว่าง 3 และ 12 รุ่นที่ปีนี้มีแนวโน้มที่ ตัวเริ่มอพยพไปยังที่พักของฤดูหนาวช่วงต้นเดือนกุมภาพันธ์ถึงกลางเดือนมีนาคมก่อนการอพยพนี้อาจอธิบายได้ว่า ทำไมหลังการเก็บเกี่ยว wettable มาศสเปรย์ได้รับพบจะไม่ได้ผลในการลดกว่าฤดูหนาวสนิมไรเบอร์ มีการรับรู้ที่เพิ่มขึ้นของความเสียหายที่สนิมขี้สามารถทำให้เกิด ต้นฤดูไรสนิมความเสียหายสามารถสับสนกับเพื่อนไรเย็นบาดเจ็บเหมือนใบไม้ บิดเบือน หรือ crinkling อาการและการยิงไม่ดีอาจคล้ายกันความเสียหายที่ชัดเจนที่สุดจากดอกตูมออกมาเมื่อห้าถึงแปดใบ เกิดขึ้นได้ ความเสียหายแล้วจะกลายเป็นมองเห็นได้น้อยมากเป็นยอดกู้คืนและเติบโตออกไป ฤดูใบไม้ผลิความเสียหายรุนแรงยังสามารถตรวจพบในผู้ใหญ่ใบผ่านฤดูกาลเติบโต . อาการคล้ายกับที่ของการเจริญเติบโต สปริง จำกัด ยังได้รับเมื่อเร็ว ๆนี้โดยให้อาหารด้วยไรสนิมที่มองเห็นได้มากที่สุดและจดจําได้ง่าย อาการไรสนิมเกิดขึ้นจากเดือนมกราคมถึงมีนาคม ใบไม้เริ่มมืดและใช้ในลักษณะที่ทำให้เพราะการแสดงตนของสนิมขี้กิน และสร้างความเสียหาย เซลล์ผิวของใบ พวงไร ( brevipalpus และ californicus brevipalpus lewisi ) พวงไรผู้ใหญ่ยาวแบน 0.3 มม. , โล่รูปและสีน้ำตาลแดงในสีไข่เป็นรูปไข่สีแดงสดและฝากตลอดเถา หกขา ตัวอ่อน ซึ่งจะเบากว่าสีมากกว่าผู้ใหญ่ ภายหลังลอกคราบถึงแปดขา นางไม้ที่ลอกคราบเป็นผู้ใหญ่ ในฤดูใบไม้ผลิ , พวงขี้เลี้ยงพัฒนาอ้อยและต่อมาอยู่ภายใต้พื้นผิวของใบ ก่อนฤดูกาลความเสียหายเป็น characterised โดยเล็กจุดด่างดำหรือรอยแผลเป็นรอบฐานของไม้เท้าพวกเขาก็ย้ายไปพวงก้าน , pedicels เบอร์รี่และผลเบอร์รี่ ความเสียหายต่อพวงดอก pedicels บางส่วนและสามารถอดอาหารเบอร์รี่ ป้องกันการสะสมน้ำตาล ผู้ใหญ่ใช้จ่ายฤดูหนาวภายใต้เกล็ดแตกหน่อด้านนอกและภายใต้เปลือกขรุขระที่ฐานของไม้เท้า สองแอบเห็นไร ( tetranychus จุดสองจุด ) ไรแล้วจะมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า 0.5 มิลลิเมตรพวกเขาเป็นสีอ่อน และมีสองจุดที่มืดที่แตกต่างกันในร่างกายของพวกเขา การพัฒนาของทั้งสองเห็นไรสามารถเล็กน้อยเป็นสัปดาห์ และหลายรุ่นที่สามารถจะแล้วเสร็จในช่วงฤดู การพัฒนาคล้ายกับพวงไรกับหก - ขา ตัวอ่อนลอกคราบเป็นแปดนางไม้ขาก่อนแปดขาผู้ใหญ่เวที ไรพวกนี้ดูด SAP และให้คลอโรซิหรือสีเหลืองของใบไม้ภาวะที่รุนแรงสามารถทำให้ใบจะตาย ที่เกี่ยวข้องกับอาหารเป็นลักษณะใยแมงมุมมันหมุนอยู่ด้านล่างของใบ การระบาดของไรสองจุดขึ้นล่างใน Hunter Valley และสามารถมักจะเชื่อมโยงกับการใช้งานของแมลงพิษต่อศัตรูธรรมชาติของพวกเขา กลยุทธ์ที่ดีที่สุดสำหรับการควบคุม คือ หลีกเลี่ยงการใช้ยาฆ่าแมลงมากที่สุด2 รัฐกรมอุตสาหกรรมพื้นฐาน กรกฎาคม 2014
3
หน้าองุ่นศัตรูพืชและการจัดการควบคุมไรแม้ว่าหลักการคร่าว ๆสำหรับการควบคุม และตุ่มสนิมบาน ไรกัน แนะนำกลยุทธ์การควบคุมที่แตกต่างกันสำหรับแต่ละชนิด แมลงและแมงมุมในอาหารหลายกินไร แต่ธรรมชาตินักล่าที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดของไรศัตรูพืชมีไรขูดรีดสองชนิด euseius victoriensis ( 'victoria ' ) และ typhlodromus doreenae ( 'doreen ' ) สำคัญในหลายภูมิภาคแถบออสเตรเลียเพื่อรักษาประชากรไรศัตรูพืชน้อย ควรจำเป็นจะต้องควบคุมสารเคมีรุนแรง infestations ของไรศัตรูพืช จดทะเบียนสารเคมีที่ต้องใช้และใช้ในเวลาที่เหมาะสมเพื่อให้การควบคุมที่ดีไรล่าจะเสี่ยงต่อการถูกแมลงและ fungicides หลาย ดังนั้นสารเคมีที่เป็นมิตรกับไรล่าควรจะเลือกเพื่อให้แน่ใจว่าตัวเลขสูงของไรล่าในไร่องุ่น การควบคุมบัดไรที่ดีที่สุดทดสอบหลังจาก budburst เมื่อไรสัมผัสบนเกล็ดแตกหน่อ และ axils ใบ ตุ่มไรแทบไม่ต้องควบคุม แต่ถ้าจำเป็นการควบคุมควรเริ่มที่ขั้นตอนบัดขน . ไรสนิมมีประสิทธิภาพมากที่สุดการรักษาโดยฉีดพ่นสูงมาก ปริมาณของกำมะถัน wettable และน้ำมันกับน้ำท่าเวลาชาร์ดอนเน่ 8 หน่อ เวที และเมื่ออุณหภูมิถึงอย่างน้อย 15 ° C ในการควบคุมศัตรูพืชโดยทั้งหมดใช้จดทะเบียนสารเคมีตามคำแนะนำบนฉลากแอปเปิ้ลมอดแมลง ไลท์ บราวน์ ( epiphyas postvittana ) แอปเปิ้ลมอด ไลท์ บราวน์ ( lbam ) เป็นผีเสื้อ leafroller พื้นเมืองออสเตรเลีย ซึ่งเป็นแมลงที่ร้ายแรงหลาย พืชสวน พืชไร่ สายพันธุ์ที่พบทั่วประเทศออสเตรเลียแต่ไม่ได้อยู่รอดได้ดีที่อุณหภูมิสูงและดังนั้นจึงเป็นปัญหาร้ายแรงในพื้นที่เย็นกับอ่อน ซัมเมอร์ผีเสื้อตัวผู้มีขนาดเล็กกว่าตัวเมีย และมีผีเสื้อวงเข้ม ส่วนด้านหลังของ forewings . ไข่จะถูกวางในฝูงของ 20 ถึง 50 ฟอง ปกติบนพื้นผิวด้านบนของใบหรือยอด ไข่เขียว เมื่อวางใหม่แต่เปิดปิดสีเหลืองเขียวฟัก ตัวอ่อน หรือ หนอนมีสีเหลืองเมื่อหนุ่มแต่เป็นสีเขียวเป็นพวกเขาเป็นผู้ใหญ่หนอนม้วนใบและใบด้วยไหม เว็บ และ กินใบไม้ และมัด ว่าเกิดขึ้นบนเถาที่ป้อนเว็บไซต์ทั้งภายในใบเป็นพืดและหน่อหรือมัด ดักแด้หรือดักแด้สีน้ำตาล ประมาณ 1 เซนติเมตร ยาว lbam ผ่านสามถึงสี่รุ่นในแต่ละปีขึ้นอยู่กับการแลกเปลี่ยนสภาพภูมิอากาศ . ในพื้นที่ทั้งหมดฤดูหนาวรุ่นเกิดขึ้นในหลายชนิดของ broad-leaved วัชพืช หนอนผีเสื้อขนาดใหญ่รุ่นนี้สามารถบางครั้งไปบนเถาที่ budburst และทำลายหน่อใหม่