Persuasive speaking is the type of

Persuasive speaking is the type of speaking that most people engage in the most. This type of speech can involve everything from arguing about politics to talking about what to eat for dinner. Persuasive speaking is very connected to the audience, as the speaker must, in a sense, meet the audience halfway. Persuasion, obviously, is not entirely controlled by the speaker--persuasion occurs when an audience assents to what a speaker says. Consequently, persuasive speaking requires extra attention to audience analysis.

Traditionally, persuasion involves ethos (credibility), logos (logic), and pathos (emotion). By performing these three elements competently, a speaker can enhance their persuasive power.

Tips for Persuasive Speaking

Recognize that the audience is constantly processing what the speaker is saying. Nonverbal reactions are common for an audience listening to a persuasive speech--a furrowed brow, nodding head, or rolling eyes can be signals from audience members that they either like or dislike what the speaker is saying. Acknowledging these nonverbal reactions can help a speaker explain more in detail certain points.

Identify the target audience. In almost any persuasive speaking situation, there will be a subset of the audience that agrees, that disagrees, and that are undecided about the topic. Preaching to the choir--speaking to persuade those that already believe the speaker--might consolidate the audiences' beliefs but has little benefit beyond that. Trying to persuade the segment of the audience that adamantly disagrees with the perspective voiced is generally unlikely (though not unheard of). Therefore, a speaker ought to focus on the part of the audience that is undecided on the issue. Speaking more directly to this group of undecideds allows a speaker to tailor their speech more towards their concerns.

Pre-empt common objections. Many audience members might be skeptical of the viewpoint advanced by a presenter. Consequently, an orator ought to acknowledge and respond to these objections within the speech. This approach might answer some of the questions that audience members might be asking of themselves.

Most persuasive speeches concern questions of fact, value, or policy. Issues of fact are similar to informative speeches in that they review findings. The difference is that persuasive speeches make judgments about which findings are accurate. Issues of value tackle the time-honored questions of what is good, right, or beautiful. Values can be either individually, communally, or nationally held, and are thus contentious and often clashing. Issues of policy concern what actions should be taken to resolve a particular problem. Policy questions posit a problem and a solution.

Articulate the goals of the speech. Does the speaker want the audience to sign a petition, write their legislator, boycott a product, talk to their friends, buy a certain product, or take some other tangible action? Oftentimes, the conclusion enables a speaker to make a call to action that is the culmination of a persuasive speech.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พูด persuasive เป็นชนิดของการพูดที่คนส่วนใหญ่มีส่วนร่วมในสุด เสียงชนิดนี้สามารถเกี่ยวข้องกับทุกอย่างจากการโต้เถียงเกี่ยวกับการเมืองเพื่อพูดคุยเกี่ยวกับสิ่งที่รับประทานอาหารค่ำ พูด persuasive เป็นมากที่เชื่อมต่อกับผู้ชม เป็นลำโพงที่ต้อง ในความรู้สึก ตามผู้ชมที่อยู่ตรงกลาง จูงใจ แน่นอน ไม่ทั้งหมดควบคุม โดยลำโพง - จูงใจเกิดขึ้นเมื่อผู้ชม assents จะพูดว่า ดังนั้น persuasive พูดต้องวิเคราะห์ผู้ชมความพิเศษประเพณี จูงใจเกี่ยวข้องกับปัด (ความน่าเชื่อถือ), โลโก้ (ตรรกะ), และ pathos (อารมณ์) โดยดำเนินการองค์ประกอบเหล่านี้ครบถ้วน ลำโพงสามารถเพิ่มอำนาจ persuasiveเคล็ดลับการพูด Persuasiveรับรู้ว่า ผู้ชมอยู่ตลอดเวลาประมวลผลว่าผู้พูด ปฏิกิริยา nonverbal เป็นทั่วไปสำหรับผู้ชมฟังเสียง persuasive - คิ้ว furrowed, nodding หัว หรือกลิ้งตาสามารถเป็นสัญญาณจากสมาชิกผู้ชมว่า จะชอบ หรือไม่ชอบอะไรที่ผู้บรรยายพูดว่า จิตเหล่านี้ปฏิกิริยา nonverbal สามารถช่วยพูดอธิบายรายละเอียดเพิ่มเติมในบางจุดระบุกลุ่มเป้าหมาย ในเกือบทุกสถานการณ์พูด persuasive จะมีชุดย่อยของผู้ชมที่ตกลง ที่ไม่เหมาะ และที่ลังเลเกี่ยวกับหัวข้อนี้ พระธรรมเทศนาการร้องประสานเสียง - พูดโน้มน้าวใจที่แล้วเชื่อว่าลำโพง - อาจรวมความเชื่อของผู้ชม แต่มีประโยชน์น้อยเกินกว่าที่ พยายามชักชวนเซกเมนต์ของผู้ชมที่ adamantly ไม่เหมาะกับมุมมองที่เสียงไม่น่าทั่วไป (แม้ไม่ได้ยินของ) ดังนั้น ผู้บรรยายควรจะเน้นในส่วนของผู้ชมที่ลังเลกับการตัดสินค้าจากคลัง พูดมากตรงนี้กลุ่มของ undecideds ช่วยให้ลำโพงเพื่อปรับเสียงของพวกเขาเพิ่มมากขึ้นต่อความกังวลของพวกเขาPre-empt ทั่วไปคัดค้าน สมาชิกผู้ชมมากอาจแคลงใจของจุดชมวิวสูงเป็นผู้นำเสนอ ดังนั้น orator ที่ควรจะยอมรับ และตอบสนองต่ออุปสรรคเหล่านี้ภายในการออกเสียง วิธีการนี้อาจตอบคำถามบางคำถามที่อาจถามสมาชิกผู้ชมของตัวเองสุด persuasive สุนทรพจน์เกี่ยวกับคำถามของความเป็นจริง ค่า หรือนโยบาย ปัญหาของจริงจะเหมือนกับสุนทรพจน์ข้อมูลที่พวกเขาตรวจสอบพบ ความแตกต่างได้ว่า สุนทรพจน์ persuasive ทำการตัดสินเกี่ยวกับผลการวิจัยถูกต้อง ปัญหาของค่าแสวงคำถาม time-honored ของสิ่งดี เหมาะสม หรือสวยงาม ค่าสามารถเป็นทั้งที communally หรือผลงานจัด และโต้เถียง และมัก clashing ปัญหาของนโยบายเกี่ยวกับการดำเนินการควรดำเนินการแก้ไขปัญหาเฉพาะ คำถามนโยบาย posit ปัญหาและการแก้ไขปัญหาบอกเป้าหมายของการออกเสียง ลำโพงที่ไม่ต้องให้ผู้ชมลงชื่อ เขียน legislator ของพวกเขา คว่ำบาตรสินค้า พูดคุยกับเพื่อน ซื้อผลิตภัณฑ์บางอย่าง หรือดำเนินการอื่น ๆ ที่จับต้องได้ อาจเกิด บทสรุปที่ทำให้ลำโพงโทรไปดำเนินการที่เป็นสุดยอดของเสียง persuasive

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การพูดโน้มน้าวใจเป็นประเภทของการพูดที่คนส่วนใหญ่มีส่วนร่วมในที่สุด ชนิดของคำพูดนี้จะเกี่ยวข้องกับทุกอย่างจากการโต้เถียงเกี่ยวกับการเมืองที่จะพูดคุยเกี่ยวกับสิ่งที่จะกินสำหรับอาหารค่ำ การพูดโน้มน้าวใจเป็นอย่างมากที่เชื่อมต่อกับผู้ชมที่เป็นผู้พูดต้องในความรู้สึกตอบสนองครึ่งหนึ่งของผู้ชม ชักชวนเห็นได้ชัดว่าไม่ได้ถูกควบคุมโดยสิ้นเชิงลำโพง - ชักชวนเกิดขึ้นเมื่อผู้ชม assents กับสิ่งที่เป็นลำโพงพูดว่า ดังนั้นการพูดโน้มน้าวใจต้องให้ความสนใจเป็นพิเศษในการวิเคราะห์ผู้ฟัง. ตามเนื้อผ้าชักชวนเกี่ยวข้องกับร๊อค (ความน่าเชื่อถือ) โลโก้ (ตรรกะ) และสิ่งที่น่าสมเพช (อารมณ์) โดยการดำเนินการทั้งสามองค์ประกอบ competently ลำโพงสามารถเพิ่มอำนาจโน้มน้าวใจของพวกเขา. เคล็ดลับสำหรับการพูดโน้มน้าวใจยอมรับว่าผู้ชมจะประมวลผลอย่างต่อเนื่องสิ่งที่ลำโพงไม่ว่าจะเป็น ปฏิกิริยาอวัจนภาษาเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับผู้ชมฟังการพูดโน้มน้าวใจ - ขมวดคิ้วหัวพยักหน้าหรือตากลิ้งสามารถเป็นสัญญาณจากผู้ชมว่าพวกเขาทั้งสองชอบหรือไม่ชอบสิ่งที่ลำโพงไม่ว่าจะเป็น ยอมรับปฏิกิริยาเหล่านี้สามารถช่วยให้อวัจนภาษาลำโพงอธิบายเพิ่มเติมในรายละเอียดบางจุด. ระบุกลุ่มเป้าหมาย ในเกือบทุกสถานการณ์การพูดโน้มน้าวใจใด ๆ ที่จะมีส่วนหนึ่งของผู้ชมว่าเห็นด้วยที่ไม่เห็นด้วยและที่มีความไม่แน่นอนเกี่ยวกับหัวข้อ พระธรรมคณะนักร้องประสานเสียง - การพูดที่จะชักชวนให้ผู้ที่มีอยู่แล้วเชื่อว่าลำโพง - อาจรวมความเชื่อของผู้ชม แต่มีประโยชน์น้อยกว่านั้น พยายามที่จะชักชวนส่วนของผู้ชมที่ยืนกรานไม่เห็นด้วยกับมุมมองที่เปล่งออกมาโดยทั่วไปไม่น่า (แต่ไม่เคยได้ยินมาก่อน) ดังนั้นลำโพงที่ควรจะให้ความสำคัญในส่วนของผู้ชมที่มีความไม่แน่นอนเกี่ยวกับเรื่องนี้ พูดมากขึ้นโดยตรงกับกลุ่มนี้ undecideds ช่วยให้ลำโพงที่จะปรับแต่งพูดของพวกเขามากขึ้นต่อกังวลของพวกเขา. Pre-empt คัดค้านที่พบบ่อย ผู้ชมหลายคนอาจจะสงสัยในมุมมองขั้นสูงโดยพรีเซนเตอร์ ดังนั้นโจทก์ควรจะรับทราบและตอบสนองต่อการคัดค้านเหล่านี้ภายในการพูด วิธีการนี้อาจตอบคำถามบางคำถามที่ผู้ชมอาจจะถามตัวเอง. กล่าวสุนทรพจน์โน้มน้าวใจส่วนใหญ่กังวลคำถามของความเป็นจริงค่าหรือนโยบาย เรื่องของความเป็นจริงที่มีความคล้ายคลึงกับการกล่าวสุนทรพจน์ในการให้ข้อมูลที่พวกเขาค้นพบการตรวจสอบ ความแตกต่างก็คือการกล่าวสุนทรพจน์การโน้มน้าวใจให้คำตัดสินเกี่ยวกับการที่ผลการวิจัยที่มีความถูกต้อง ประเด็นของค่าจัดการกับคำถามเวลาเกียรติของสิ่งที่เป็นสิ่งที่ดีที่ถูกต้องหรือความสวยงาม ค่าสามารถเป็นได้ทั้งรายบุคคล communally หรือที่จัดขึ้นทั่วประเทศและจึงเป็นที่ถกเถียงกันและมักจะปะทะกัน ประเด็นที่เกี่ยวข้องกับนโยบายการดำเนินการจะต้องดำเนินการในการแก้ไขปัญหาเฉพาะ คำถามนโยบายวางตัวปัญหาและวิธีการแก้ปัญหา. ปล้องเป้าหมายของการพูด ลำโพงไม่ต้องการให้ผู้ชมที่จะลงนามในคำร้องเขียนสภานิติบัญญัติของพวกเขาซื้อสินค้าและพูดคุยกับเพื่อนของพวกเขาซื้อสินค้าบางอย่างหรือใช้การกระทำบางอย่างที่มีตัวตนอื่น ๆ บ่อยครั้งที่ข้อสรุปที่ช่วยให้ลำโพงที่จะทำให้การเรียกร้องให้การกระทำที่เป็นสุดยอดของการโน้มน้าวใจคำพูดที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การพูดโน้มน้าวใจคือชนิดของการพูดว่า ประชาชนส่วนใหญ่ มีส่วนร่วมใน ที่สุด การพูดประเภทนี้สามารถที่เกี่ยวข้องกับทุกอย่างจากการเถียงกันเรื่องการเมืองที่จะพูดคุยเกี่ยวกับสิ่งที่กินสำหรับมื้อค่ำ การพูดโน้มน้าวใจมากเชื่อมต่อกับผู้ชม เป็นผู้พูดจะต้อง ในความรู้สึก ตอบสนองผู้ชมไปครึ่งทางแล้ว การชักชวน , แน่นอนไม่ได้ทั้งหมดที่ควบคุมโดยลำโพง -- การโน้มน้าวใจเกิดขึ้นเมื่อผู้ชม assents สิ่งที่ผู้พูดกล่าว จากนั้น ประทับ การพูดต้องมีความสนใจเป็นพิเศษเพื่อการวิเคราะห์ผู้ชม

ผ้า การจูงใจ เกี่ยวข้องกับ ธอส ( เงิน ) , โลโก้ ( ตรรกะ ) และความรู้สึก ( อารมณ์ ) โดยแสดงทั้งสามองค์ประกอบ competently ลำโพงช่วยเพิ่มพลังที่ประทับของพวกเขา .

เคล็ดลับสำหรับ

จำที่พูดโน้มน้าวใจผู้ชมอย่างต่อเนื่องการประมวลผลที่ผู้พูดพูด ปฏิกิริยาแบบทั่วไปสำหรับผู้ชมฟังการพูดโน้มน้าวใจ -- หน้าผากเป็นรอยย่นหัวสัปหงก หรือกลิ้งตาได้สัญญาณจากผู้ชมที่พวกเขาชอบ หรือ ไม่ชอบอะไรที่ผู้พูดพูดปฏิกิริยาอวัจนภาษาเหล่านี้ acknowledging สามารถช่วยให้ผู้บรรยายอธิบายเพิ่มเติมในรายละเอียดบางจุด

ระบุผู้ชมเป้าหมาย การพูดโน้มน้าวใจในเกือบทุกสถานการณ์ จะมีบางส่วนของผู้ชมที่เห็นด้วย ว่า ไม่เห็นด้วย และยังไม่ตัดสินใจเกี่ยวกับเรื่องสอนหนังสือสังฆราช -- การพูดเพื่อโน้มน้าวผู้ที่เชื่อแล้วลำโพง -- อาจรวบรวมความเชื่อผู้ชมแต่ได้ประโยชน์น้อยเกินกว่าที่ พยายามที่จะชักชวนให้กลุ่มของผู้ชมที่ยืนกรานไม่เห็นด้วยกับมุมมองที่เปล่งออกมาโดยทั่วไปไม่น่า ( แต่ไม่เคยได้ยินมาก่อน ) ดังนั้นลำโพงควรจะมุ่งเน้นในส่วนของผู้ชมที่ไม่ได้ตัดสินใจเกี่ยวกับเรื่องนี้ การพูดมากขึ้น โดยกลุ่มนี้ยังไม่ตัดสินใจหรือช่วยให้ลำโพงปรับเสียงของพวกเขามากขึ้น กับความกังวลของพวกเขา .

ก่อน empt ร่วมกันคัดค้าน . ผู้ชมหลายคนอาจสงสัยในมุมมองขั้นสูงโดยเสนอ จากนั้นเป็นนักพูดควรจะรับรู้และตอบสนองต่อการคัดค้านเหล่านี้ในการพูด วิธีการนี้อาจตอบบางคำถาม ที่ผู้ชมอาจจะถามตัวเอง

ส่วนใหญ่ประทับสุนทรพจน์กังวลคำถามของความเป็นจริง ค่า หรือนโยบาย ปัญหาของความเป็นจริงจะคล้ายกับข้อมูลสุนทรพจน์ในที่พวกเขาตรวจสอบพบความแตกต่างก็คือ การพูดโน้มน้าวใจให้คำตัดสินเกี่ยวกับการที่ข้อมูลจะต้องถูกต้อง ปัญหาค่าแก้ไขคำถามที่ได้รับสิ่งที่ดี หรือสวยงาม ค่าสามารถให้บุคคลร่วมหรือทั่วประเทศจัดขึ้น จึงมีการโต้เถียงและมักจะอึกทึก ประเด็นของปัญหานโยบายว่าควรที่จะแก้ไขปัญหาโดยเฉพาะคำถาม ข้อสงสัย ปัญหานโยบายและโซลูชั่น

บอกเป้าหมายของการพูด มีผู้พูดต้องการให้ผู้ชมที่จะลงนามในคำร้อง เขียนสภานิติบัญญัติของพวกเขาบอยคอตสินค้า พูดคุยกับเพื่อนของพวกเขาซื้อผลิตภัณฑ์บางอย่าง หรือบางอื่น ๆได้กระทำ ? Oftentimes , ข้อสรุปช่วยให้ลำโพงเพื่อให้เรียกการกระทำที่เป็นสุดยอดของสุนทรพจน์