- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
Chapter 38 - LiteracyZhao didn't kn
Chapter 38 - Literacy
Zhao didn't know what was happening outside the thatched hut. He believed that Meirin would take care of it. He was really tired now and just wanted to have a good sleep.
From the barn, he pulled out a blanket, then he immediately layed down on the bed. It only took him a few minutes to fall asleep. After drinking the Water of Nothingness, his body couldn't even handle a large amount of exercise, let alone the situation that happened today.
Outside the thatched hut, the slaves were also resting. With such a rare opportunity to rest, they naturally wouldn't say anything. Plus the ground was covered with a soft blanket. Soon the entire space was quiet. Even in front of Zhao's door, Rockhead and Blockhead was sitting down while napping.
After more than two hours, Meirin woke up. She slowly walked to the hut and opened the door to check up on Zhao, finding him fast asleep. She then quietly closed the door.
Looking at the slaves, she saw that some of them were already awake, just sitting there not knowing what to do.
Although Meirin could teach them how to read, she didn't know if now was the right time. Teaching these people would make noise, and she didn't want to wake Zhao up.
But then she noticed that the radishes, which were planted before she slept, had actually started to sprout. She was very surprised. This was her first time seeing how fast something could grow in this space.
Meirin couldn't help but squat to look at the growing radish seedlings. These seedlings were very sturdy, and they looked healthy.
Making the same movement, Meg crouched down next to Meirin, and whispered, "Grandma, how could these radishes sprout so quickly? Is it some kind of advance vegetable magic?
Meirin smiled slightly. "Master told me long ago that anything he planted in this space would have a greatly shortened maturation time. But I didn't think that it would be this short."
"In this space, the magic radishes will mature every eight hours." Zhao's voice came from a distance.
Meirin and Meg were surprised for a moment. They turned around and saw that Zhao had come out of the hut, with Blockhead and Rockhead standing behind him. Meirin stood up. "Master, is what you say true? A batch of magic radishes can mature in eight hours?"
Zhao nodded, then he pointed to the corn field. "See those corn? In the space, they only need fourteen hours to reach maturity after planting them."
They followed the direction of Zhao's finger. They saw the growing corn, with green leaves that looked strong and long.
Zhao turned to Meirin. "We will have enough food to eat inside this space. So it's better to stay here instead of encountering those spirit beasts."
"Yes, Master is right," Meirin said. "If we don't have to worry about finding something to eat, then we could stay here for a few days."
Zhao turned around and looked at everyone who was awake. The slaves were standing up respectfully while watching him. "Grandma Meirin, while you teach them to read, Blockhead and I will dig a stove to cook."
They had more than a hundred people to feed. Although Zhao had brought a lot of supplies from the castle's storage, if he wanted to make something for the slaves to eat, he would have to build a place to make a fire. There was nothing like that here in the space, so he could only dig a simple stove.
"Master, let the slaves build it," Meirin said. "They can do it in a shorter amount of time, and it would be strange for you to do it."
Zhao looked at the slaves and nodded his head. If the slaves were learning how to read and write, while their master was digging a stove, it would scare the slaves because it was contrary to what they knew.
Meirin saw Zhao nod, and immediately organized the slaves to start digging a stove. Zhao fortunately had the castle's supplies in his spatial barn so they weren't lacking any tools.
Although they had to feed more than a hundred people, they only needed ten or so to dig the stove. Then they would use the pot that Green had purposely bought for the slaves.
In fact, many slave owners would use this kind of method because it was the easiest way to feed the slaves. While the slaves were working, you just needed to find two people to carry the pot and cook the rice, thus saving a lot of time.
The ten slaves dug a good stove frame, but it was impossible to light a fire now. Zhao had to wait for the corn to mature first, then they would have something to burn, otherwise they would have to use the wood that he had brought, which would be a pity.
Zhao knew that they were short on wood, and he didn't know when Green would come back. After he returns, they could sell the radishes in exchange for gold coins, and then they would be able to buy more wood. But for now, Zhao didn't want to waste the supplies he had on hand.
After looking at the stove frame, Zhao nodded at the slaves, then he turned to Meirin. "Grandma Meirin, it'll take mo
Zhao didn't know what was happening outside the thatched hut. He believed that Meirin would take care of it. He was really tired now and just wanted to have a good sleep.
From the barn, he pulled out a blanket, then he immediately layed down on the bed. It only took him a few minutes to fall asleep. After drinking the Water of Nothingness, his body couldn't even handle a large amount of exercise, let alone the situation that happened today.
Outside the thatched hut, the slaves were also resting. With such a rare opportunity to rest, they naturally wouldn't say anything. Plus the ground was covered with a soft blanket. Soon the entire space was quiet. Even in front of Zhao's door, Rockhead and Blockhead was sitting down while napping.
After more than two hours, Meirin woke up. She slowly walked to the hut and opened the door to check up on Zhao, finding him fast asleep. She then quietly closed the door.
Looking at the slaves, she saw that some of them were already awake, just sitting there not knowing what to do.
Although Meirin could teach them how to read, she didn't know if now was the right time. Teaching these people would make noise, and she didn't want to wake Zhao up.
But then she noticed that the radishes, which were planted before she slept, had actually started to sprout. She was very surprised. This was her first time seeing how fast something could grow in this space.
Meirin couldn't help but squat to look at the growing radish seedlings. These seedlings were very sturdy, and they looked healthy.
Making the same movement, Meg crouched down next to Meirin, and whispered, "Grandma, how could these radishes sprout so quickly? Is it some kind of advance vegetable magic?
Meirin smiled slightly. "Master told me long ago that anything he planted in this space would have a greatly shortened maturation time. But I didn't think that it would be this short."
"In this space, the magic radishes will mature every eight hours." Zhao's voice came from a distance.
Meirin and Meg were surprised for a moment. They turned around and saw that Zhao had come out of the hut, with Blockhead and Rockhead standing behind him. Meirin stood up. "Master, is what you say true? A batch of magic radishes can mature in eight hours?"
Zhao nodded, then he pointed to the corn field. "See those corn? In the space, they only need fourteen hours to reach maturity after planting them."
They followed the direction of Zhao's finger. They saw the growing corn, with green leaves that looked strong and long.
Zhao turned to Meirin. "We will have enough food to eat inside this space. So it's better to stay here instead of encountering those spirit beasts."
"Yes, Master is right," Meirin said. "If we don't have to worry about finding something to eat, then we could stay here for a few days."
Zhao turned around and looked at everyone who was awake. The slaves were standing up respectfully while watching him. "Grandma Meirin, while you teach them to read, Blockhead and I will dig a stove to cook."
They had more than a hundred people to feed. Although Zhao had brought a lot of supplies from the castle's storage, if he wanted to make something for the slaves to eat, he would have to build a place to make a fire. There was nothing like that here in the space, so he could only dig a simple stove.
"Master, let the slaves build it," Meirin said. "They can do it in a shorter amount of time, and it would be strange for you to do it."
Zhao looked at the slaves and nodded his head. If the slaves were learning how to read and write, while their master was digging a stove, it would scare the slaves because it was contrary to what they knew.
Meirin saw Zhao nod, and immediately organized the slaves to start digging a stove. Zhao fortunately had the castle's supplies in his spatial barn so they weren't lacking any tools.
Although they had to feed more than a hundred people, they only needed ten or so to dig the stove. Then they would use the pot that Green had purposely bought for the slaves.
In fact, many slave owners would use this kind of method because it was the easiest way to feed the slaves. While the slaves were working, you just needed to find two people to carry the pot and cook the rice, thus saving a lot of time.
The ten slaves dug a good stove frame, but it was impossible to light a fire now. Zhao had to wait for the corn to mature first, then they would have something to burn, otherwise they would have to use the wood that he had brought, which would be a pity.
Zhao knew that they were short on wood, and he didn't know when Green would come back. After he returns, they could sell the radishes in exchange for gold coins, and then they would be able to buy more wood. But for now, Zhao didn't want to waste the supplies he had on hand.
After looking at the stove frame, Zhao nodded at the slaves, then he turned to Meirin. "Grandma Meirin, it'll take mo
0/5000
บทที่ 38 - Literacyเจียวไม่ทราบสิ่งที่เกิดขึ้นนอกกระท่อมมุงจาก เขาเชื่อว่า Meirin จะดูแลมัน เขาเหนื่อยจริง ๆ ตอนนี้ และเพียงต้องการนอนหลับดีจากยุ้งข้าว เขาดึงผ้าห่ม แล้วเขาทันทีเป็นพนักงานปูลงบนเตียง มันแค่เขาจะหลับไปเพียงไม่กี่นาที หลังจากดื่มน้ำความว่างเปล่า ร่างกายของเขาไม่สามารถแม้จัดการออกกำลังกาย ประสาสถานการณ์ที่เกิดขึ้นวันนี้เป็นจำนวนมากนอกกระท่อมมุงจาก ทาสก็ยังพักผ่อน ด้วยเช่นโอกาสที่หายากที่เหลือ พวกเขาตามธรรมชาติจะไม่พูดอะไร รวม ทั้งพื้นดินถูกปกคลุม ด้วยผ้าห่มนุ่ม เร็ว ๆ นี้ พื้นที่ทั้งหมดถูกเงียบ แม้ด้านหน้าของประตูของ Zhao, Rockhead และคนโง่นั่งลงขณะงีบหลับหลังจากกว่าสองชั่วโมง Meirin ตื่นขึ้นมา เธอค่อย ๆ เดินไปฮัท และเปิดประตูเพื่อตรวจสอบค่าใน Zhao หาเขาหลับไปอย่างรวดเร็ว เธอแล้วเงียบ ๆ ปิดประตูเธอกำลังดูทาส เห็นว่า บางส่วนของพวกเขาได้แล้ว เพียงแค่นั่งอยู่ที่นั่นไม่รู้จะทำอย่างไรแม้ว่า Meirin จะสอนวิธีการอ่าน เธอไม่ทราบว่า ตอนนี้เป็นเวลาเหมาะสม สอนคนเหล่านี้จะทำให้เสียงรบกวน และเธอไม่ต้องการการปลุก Zhaoแต่แล้ว เธอสังเกตเห็นว่า radishes ซึ่งได้ปลูกก่อนเธอนอน จริงเริ่มจะงอก เธอประหลาดใจมาก นี้เป็นครั้งแรกของเธอเห็นวิธีที่รวดเร็วสิ่งที่สามารถเจริญเติบโตในพื้นที่นี้Meirin couldn't help but squat to look at the growing radish seedlings. These seedlings were very sturdy, and they looked healthy.Making the same movement, Meg crouched down next to Meirin, and whispered, "Grandma, how could these radishes sprout so quickly? Is it some kind of advance vegetable magic?Meirin smiled slightly. "Master told me long ago that anything he planted in this space would have a greatly shortened maturation time. But I didn't think that it would be this short.""In this space, the magic radishes will mature every eight hours." Zhao's voice came from a distance.Meirin and Meg were surprised for a moment. They turned around and saw that Zhao had come out of the hut, with Blockhead and Rockhead standing behind him. Meirin stood up. "Master, is what you say true? A batch of magic radishes can mature in eight hours?"Zhao nodded, then he pointed to the corn field. "See those corn? In the space, they only need fourteen hours to reach maturity after planting them."They followed the direction of Zhao's finger. They saw the growing corn, with green leaves that looked strong and long.Zhao turned to Meirin. "We will have enough food to eat inside this space. So it's better to stay here instead of encountering those spirit beasts.""Yes, Master is right," Meirin said. "If we don't have to worry about finding something to eat, then we could stay here for a few days."Zhao turned around and looked at everyone who was awake. The slaves were standing up respectfully while watching him. "Grandma Meirin, while you teach them to read, Blockhead and I will dig a stove to cook."
They had more than a hundred people to feed. Although Zhao had brought a lot of supplies from the castle's storage, if he wanted to make something for the slaves to eat, he would have to build a place to make a fire. There was nothing like that here in the space, so he could only dig a simple stove.
"Master, let the slaves build it," Meirin said. "They can do it in a shorter amount of time, and it would be strange for you to do it."
Zhao looked at the slaves and nodded his head. If the slaves were learning how to read and write, while their master was digging a stove, it would scare the slaves because it was contrary to what they knew.
Meirin saw Zhao nod, and immediately organized the slaves to start digging a stove. Zhao fortunately had the castle's supplies in his spatial barn so they weren't lacking any tools.
Although they had to feed more than a hundred people, they only needed ten or so to dig the stove. Then they would use the pot that Green had purposely bought for the slaves.
In fact, many slave owners would use this kind of method because it was the easiest way to feed the slaves. While the slaves were working, you just needed to find two people to carry the pot and cook the rice, thus saving a lot of time.
The ten slaves dug a good stove frame, but it was impossible to light a fire now. Zhao had to wait for the corn to mature first, then they would have something to burn, otherwise they would have to use the wood that he had brought, which would be a pity.
Zhao knew that they were short on wood, and he didn't know when Green would come back. After he returns, they could sell the radishes in exchange for gold coins, and then they would be able to buy more wood. But for now, Zhao didn't want to waste the supplies he had on hand.
After looking at the stove frame, Zhao nodded at the slaves, then he turned to Meirin. "Grandma Meirin, it'll take mo
They had more than a hundred people to feed. Although Zhao had brought a lot of supplies from the castle's storage, if he wanted to make something for the slaves to eat, he would have to build a place to make a fire. There was nothing like that here in the space, so he could only dig a simple stove.
"Master, let the slaves build it," Meirin said. "They can do it in a shorter amount of time, and it would be strange for you to do it."
Zhao looked at the slaves and nodded his head. If the slaves were learning how to read and write, while their master was digging a stove, it would scare the slaves because it was contrary to what they knew.
Meirin saw Zhao nod, and immediately organized the slaves to start digging a stove. Zhao fortunately had the castle's supplies in his spatial barn so they weren't lacking any tools.
Although they had to feed more than a hundred people, they only needed ten or so to dig the stove. Then they would use the pot that Green had purposely bought for the slaves.
In fact, many slave owners would use this kind of method because it was the easiest way to feed the slaves. While the slaves were working, you just needed to find two people to carry the pot and cook the rice, thus saving a lot of time.
The ten slaves dug a good stove frame, but it was impossible to light a fire now. Zhao had to wait for the corn to mature first, then they would have something to burn, otherwise they would have to use the wood that he had brought, which would be a pity.
Zhao knew that they were short on wood, and he didn't know when Green would come back. After he returns, they could sell the radishes in exchange for gold coins, and then they would be able to buy more wood. But for now, Zhao didn't want to waste the supplies he had on hand.
After looking at the stove frame, Zhao nodded at the slaves, then he turned to Meirin. "Grandma Meirin, it'll take mo
การแปล กรุณารอสักครู่..
บทที่ 38 - ความรู้
Zhao ไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นนอกกระท่อมมุงจาก เขาเชื่อว่าเมรินจะดูแลมัน เขาเป็นคนที่เหนื่อยมากในขณะนี้และแค่อยากที่จะมีการนอนหลับที่ดี.
จากยุ้งฉางเขาดึงออกมาจากผ้าห่มแล้วทันทีที่เขาวางลงบนเตียง เอาแค่เพียงเขาไม่กี่นาทีในการนอนหลับ หลังจากที่ดื่มน้ำแห่งจิตใจ, ร่างกายของเขาไม่สามารถที่จะจัดการกับจำนวนมากของการออกกำลังกายให้อยู่คนเดียวกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้นในวันนี้.
นอกกระท่อมมุงทาสก็ยังยืนอยู่ ด้วยเช่นโอกาสที่หายากที่เหลือก็เป็นธรรมชาติจะไม่พูดอะไร พลัสพื้นดินถูกปกคลุมด้วยผ้าห่มนุ่ม เร็ว ๆ นี้พื้นที่ทั้งหมดเป็นที่เงียบสงบ แม้จะอยู่ในด้านหน้าของประตู Zhao ของ Rockhead และคนโง่ก็นั่งลงในขณะที่หลับ.
หลังจากใช้เวลานานกว่าสองชั่วโมงเมรินตื่นขึ้นมา เธอค่อย ๆ เดินไปที่กระท่อมและเปิดประตูไปสู่การตรวจสอบใน Zhao หาเขาหลับไปอย่างรวดเร็ว จากนั้นเธอก็เงียบ ๆ ปิดประตู.
มองไปที่ทาสเธอเห็นว่าบางส่วนของพวกเขาอยู่แล้วตื่นขึ้นมาเพียงแค่นั่งอยู่ที่นั่นไม่ทราบว่าจะทำอย่างไร.
แม้ว่าเมรินจะสอนพวกเขาว่าจะอ่านเธอไม่ทราบว่าตอนนี้เป็นที่เหมาะสม เวลา. การเรียนการสอนคนเหล่านี้จะทำให้เสียงรบกวนและเธอไม่ต้องการที่จะตื่นขึ้น Zhao.
แต่แล้วเธอสังเกตเห็นว่าหัวไชเท้าซึ่งถูกนำมาปลูกก่อนที่เธอจะนอนหลับได้จริงเริ่มงอก เธอรู้สึกประหลาดใจมาก นี่เป็นครั้งแรกของเธอเห็นว่าบางสิ่งบางอย่างได้อย่างรวดเร็วสามารถเจริญเติบโตได้ในพื้นที่นี้.
เมรินไม่สามารถช่วย แต่หมอบจะมองไปที่การเจริญเติบโตของต้นกล้าหัวไชเท้า ต้นกล้าเหล่านี้มีความทนทานมากและพวกเขาดูมีสุขภาพดี.
ทำเคลื่อนไหวเดียวกันเม็กหมอบลงถัดจากเมรินและกระซิบ "ยายว่าหัวไชเท้าเหล่านี้อาจแตกหน่ออย่างรวดเร็ว? มันเป็นชนิดของผักมายากลล่วงหน้าบาง
เมรินยิ้มเล็กน้อย "เจ้านายบอกผมว่านานมาแล้วว่าอะไรที่เขาปลูกในพื้นที่นี้จะมีช่วงเวลาที่สั้นลงการเจริญเติบโตอย่างมาก แต่ผมไม่ได้คิดว่ามันจะเป็นแบบนี้สั้น. "
" ในพื้นที่นี้หัวไชเท้ามายากลจะครบทุกแปดชั่วโมง. "เสียง Zhao มาจากระยะไกล.
เมรินและ Meg ประหลาดใจสักครู่. พวกเขาหันไปรอบ ๆ และเลื่อย ที่ Zhao ได้ออกมาจากกระท่อมกับคนโง่และ Rockhead ยืนอยู่ข้างหลังเขา. เมรินลุกขึ้นยืน. "ปริญญาโทเป็นสิ่งที่คุณพูดจริงหรือไม่? ชุดของหัวไชเท้ามายากลสามารถครบกำหนดในแปดชั่วโมง? "
Zhao พยักหน้าแล้วเขาชี้ไปที่สนามข้าวโพด." ดูข้าวโพดเหล่านั้นหรือไม่ ในพื้นที่ที่พวกเขาต้องการเพียงสิบสี่ชั่วโมงกว่าจะถึงครบกําหนดหลังจากปลูกพวกเขา. "
พวกเขาตามทิศทางของนิ้ว Zhao ของ. พวกเขาเห็นปลูกข้าวโพดที่มีใบสีเขียวที่ดูแข็งแรงและยาว.
Zhao หันไปเมริน." เราจะมีเพียงพอ อาหารที่กินอยู่ภายในพื้นที่นี้ ดังนั้นมันจะดีกว่าที่จะอยู่ที่นี่แทนการเผชิญหน้ากับสัตว์วิญญาณเหล่านั้น. "
" ใช่ Master เป็นขวา "เมรินกล่าว." ถ้าเราไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับการหาอะไรกินแล้วเราจะอยู่ที่นี่อีกไม่กี่วัน "
Zhao หันไปรอบ ๆ และมองไปที่ทุกคนที่ตื่น. ทาสกำลังยืนขึ้นกราบขณะที่ดูเขา." ยายเมรินในขณะที่คุณสอนให้พวกเขาอ่านคนโง่และฉันจะขุดเตาในการปรุงอาหาร. "
พวกเขามีมากกว่าหนึ่งร้อย คนที่จะเลี้ยง. แม้ว่า Zhao ได้นำจำนวนมากของวัสดุจากการจัดเก็บของปราสาทถ้าเขาอยากจะทำอะไรบางอย่างให้พวกทาสที่จะกินเขาจะมีการสร้างสถานที่ที่จะทำให้เกิดไฟไหม้. ไม่มีอะไรที่เหมือนกับว่าอยู่ที่นี่ในพื้นที่ เขาจึงจะสามารถขุดเตา Simple.
"เจ้านายให้ทาสสร้างมัน" เมรินกล่าวว่า. "พวกเขาสามารถทำมันได้ในจำนวนเวลาอันสั้นและมันจะแปลกสำหรับคุณที่จะทำมัน."
Zhao มองที่ ทาสและพยักหน้า. ถ้าทาสได้เรียนรู้วิธีการอ่านและเขียนในขณะที่ต้นแบบของพวกเขาถูกขุดเตาก็จะทำให้ตกใจทาสเพราะมันขัดกับสิ่งที่พวกเขารู้ว่า.
เมรินเห็น Zhao พยักหน้าและทันทีที่จัดทาส ที่จะเริ่มต้นการขุดเตา Zhao โชคดีที่มีวัสดุของปราสาทอยู่ในโรงนาเชิงพื้นที่ของเขาเพื่อให้พวกเขาไม่ได้ขาดเครื่องมือใด ๆ .
แม้ว่าพวกเขาจะมีการให้อาหารมากกว่าหนึ่งร้อยคนพวกเขาจำเป็นเท่านั้นสิบหรือเพื่อการขุดเตา แล้วพวกเขาก็จะใช้หม้อที่กรีนได้ซื้อจงใจสำหรับทาส.
ในความเป็นจริงเจ้าของทาสจำนวนมากจะใช้ประเภทของวิธีนี้เพราะมันเป็นวิธีที่ง่ายที่สุดที่จะเลี้ยงทาส ในขณะที่พวกทาสทำงานคุณเพียงแค่ต้องการที่จะหาคนสองคนที่จะดำเนินการในหม้อหุงข้าวและทำให้ประหยัดเวลาได้มาก.
สิบทาสขุดกรอบเตาที่ดี แต่มันเป็นไปไม่ได้ที่จะจุดไฟในขณะนี้ Zhao ต้องรอข้าวโพดสุกก่อนแล้วพวกเขาจะมีบางสิ่งบางอย่างที่จะเผาไหม้มิฉะนั้นพวกเขาจะต้องใช้ไม้ที่เขานำมาซึ่งจะเป็นที่น่าเสียดายก.
Zhao รู้ว่าเขาสั้น ๆ เกี่ยวกับไม้และเขา didn 'T ทราบเมื่อกรีนจะกลับมา หลังจากที่เขากลับมาพวกเขาสามารถขายหัวไชเท้าในการแลกเปลี่ยนสำหรับเหรียญทองและจากนั้นพวกเขาก็จะสามารถที่จะซื้อไม้มากขึ้น แต่ตอนนี้ Zhao ไม่ต้องการที่จะเสียวัสดุที่เขามีอยู่ในมือ.
หลังจากดูที่กรอบเตา Zhao พยักหน้าที่ทาสแล้วเขาหันไปเมริน "ยายเมรินก็จะใช้เวลา MO
Zhao ไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นนอกกระท่อมมุงจาก เขาเชื่อว่าเมรินจะดูแลมัน เขาเป็นคนที่เหนื่อยมากในขณะนี้และแค่อยากที่จะมีการนอนหลับที่ดี.
จากยุ้งฉางเขาดึงออกมาจากผ้าห่มแล้วทันทีที่เขาวางลงบนเตียง เอาแค่เพียงเขาไม่กี่นาทีในการนอนหลับ หลังจากที่ดื่มน้ำแห่งจิตใจ, ร่างกายของเขาไม่สามารถที่จะจัดการกับจำนวนมากของการออกกำลังกายให้อยู่คนเดียวกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้นในวันนี้.
นอกกระท่อมมุงทาสก็ยังยืนอยู่ ด้วยเช่นโอกาสที่หายากที่เหลือก็เป็นธรรมชาติจะไม่พูดอะไร พลัสพื้นดินถูกปกคลุมด้วยผ้าห่มนุ่ม เร็ว ๆ นี้พื้นที่ทั้งหมดเป็นที่เงียบสงบ แม้จะอยู่ในด้านหน้าของประตู Zhao ของ Rockhead และคนโง่ก็นั่งลงในขณะที่หลับ.
หลังจากใช้เวลานานกว่าสองชั่วโมงเมรินตื่นขึ้นมา เธอค่อย ๆ เดินไปที่กระท่อมและเปิดประตูไปสู่การตรวจสอบใน Zhao หาเขาหลับไปอย่างรวดเร็ว จากนั้นเธอก็เงียบ ๆ ปิดประตู.
มองไปที่ทาสเธอเห็นว่าบางส่วนของพวกเขาอยู่แล้วตื่นขึ้นมาเพียงแค่นั่งอยู่ที่นั่นไม่ทราบว่าจะทำอย่างไร.
แม้ว่าเมรินจะสอนพวกเขาว่าจะอ่านเธอไม่ทราบว่าตอนนี้เป็นที่เหมาะสม เวลา. การเรียนการสอนคนเหล่านี้จะทำให้เสียงรบกวนและเธอไม่ต้องการที่จะตื่นขึ้น Zhao.
แต่แล้วเธอสังเกตเห็นว่าหัวไชเท้าซึ่งถูกนำมาปลูกก่อนที่เธอจะนอนหลับได้จริงเริ่มงอก เธอรู้สึกประหลาดใจมาก นี่เป็นครั้งแรกของเธอเห็นว่าบางสิ่งบางอย่างได้อย่างรวดเร็วสามารถเจริญเติบโตได้ในพื้นที่นี้.
เมรินไม่สามารถช่วย แต่หมอบจะมองไปที่การเจริญเติบโตของต้นกล้าหัวไชเท้า ต้นกล้าเหล่านี้มีความทนทานมากและพวกเขาดูมีสุขภาพดี.
ทำเคลื่อนไหวเดียวกันเม็กหมอบลงถัดจากเมรินและกระซิบ "ยายว่าหัวไชเท้าเหล่านี้อาจแตกหน่ออย่างรวดเร็ว? มันเป็นชนิดของผักมายากลล่วงหน้าบาง
เมรินยิ้มเล็กน้อย "เจ้านายบอกผมว่านานมาแล้วว่าอะไรที่เขาปลูกในพื้นที่นี้จะมีช่วงเวลาที่สั้นลงการเจริญเติบโตอย่างมาก แต่ผมไม่ได้คิดว่ามันจะเป็นแบบนี้สั้น. "
" ในพื้นที่นี้หัวไชเท้ามายากลจะครบทุกแปดชั่วโมง. "เสียง Zhao มาจากระยะไกล.
เมรินและ Meg ประหลาดใจสักครู่. พวกเขาหันไปรอบ ๆ และเลื่อย ที่ Zhao ได้ออกมาจากกระท่อมกับคนโง่และ Rockhead ยืนอยู่ข้างหลังเขา. เมรินลุกขึ้นยืน. "ปริญญาโทเป็นสิ่งที่คุณพูดจริงหรือไม่? ชุดของหัวไชเท้ามายากลสามารถครบกำหนดในแปดชั่วโมง? "
Zhao พยักหน้าแล้วเขาชี้ไปที่สนามข้าวโพด." ดูข้าวโพดเหล่านั้นหรือไม่ ในพื้นที่ที่พวกเขาต้องการเพียงสิบสี่ชั่วโมงกว่าจะถึงครบกําหนดหลังจากปลูกพวกเขา. "
พวกเขาตามทิศทางของนิ้ว Zhao ของ. พวกเขาเห็นปลูกข้าวโพดที่มีใบสีเขียวที่ดูแข็งแรงและยาว.
Zhao หันไปเมริน." เราจะมีเพียงพอ อาหารที่กินอยู่ภายในพื้นที่นี้ ดังนั้นมันจะดีกว่าที่จะอยู่ที่นี่แทนการเผชิญหน้ากับสัตว์วิญญาณเหล่านั้น. "
" ใช่ Master เป็นขวา "เมรินกล่าว." ถ้าเราไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับการหาอะไรกินแล้วเราจะอยู่ที่นี่อีกไม่กี่วัน "
Zhao หันไปรอบ ๆ และมองไปที่ทุกคนที่ตื่น. ทาสกำลังยืนขึ้นกราบขณะที่ดูเขา." ยายเมรินในขณะที่คุณสอนให้พวกเขาอ่านคนโง่และฉันจะขุดเตาในการปรุงอาหาร. "
พวกเขามีมากกว่าหนึ่งร้อย คนที่จะเลี้ยง. แม้ว่า Zhao ได้นำจำนวนมากของวัสดุจากการจัดเก็บของปราสาทถ้าเขาอยากจะทำอะไรบางอย่างให้พวกทาสที่จะกินเขาจะมีการสร้างสถานที่ที่จะทำให้เกิดไฟไหม้. ไม่มีอะไรที่เหมือนกับว่าอยู่ที่นี่ในพื้นที่ เขาจึงจะสามารถขุดเตา Simple.
"เจ้านายให้ทาสสร้างมัน" เมรินกล่าวว่า. "พวกเขาสามารถทำมันได้ในจำนวนเวลาอันสั้นและมันจะแปลกสำหรับคุณที่จะทำมัน."
Zhao มองที่ ทาสและพยักหน้า. ถ้าทาสได้เรียนรู้วิธีการอ่านและเขียนในขณะที่ต้นแบบของพวกเขาถูกขุดเตาก็จะทำให้ตกใจทาสเพราะมันขัดกับสิ่งที่พวกเขารู้ว่า.
เมรินเห็น Zhao พยักหน้าและทันทีที่จัดทาส ที่จะเริ่มต้นการขุดเตา Zhao โชคดีที่มีวัสดุของปราสาทอยู่ในโรงนาเชิงพื้นที่ของเขาเพื่อให้พวกเขาไม่ได้ขาดเครื่องมือใด ๆ .
แม้ว่าพวกเขาจะมีการให้อาหารมากกว่าหนึ่งร้อยคนพวกเขาจำเป็นเท่านั้นสิบหรือเพื่อการขุดเตา แล้วพวกเขาก็จะใช้หม้อที่กรีนได้ซื้อจงใจสำหรับทาส.
ในความเป็นจริงเจ้าของทาสจำนวนมากจะใช้ประเภทของวิธีนี้เพราะมันเป็นวิธีที่ง่ายที่สุดที่จะเลี้ยงทาส ในขณะที่พวกทาสทำงานคุณเพียงแค่ต้องการที่จะหาคนสองคนที่จะดำเนินการในหม้อหุงข้าวและทำให้ประหยัดเวลาได้มาก.
สิบทาสขุดกรอบเตาที่ดี แต่มันเป็นไปไม่ได้ที่จะจุดไฟในขณะนี้ Zhao ต้องรอข้าวโพดสุกก่อนแล้วพวกเขาจะมีบางสิ่งบางอย่างที่จะเผาไหม้มิฉะนั้นพวกเขาจะต้องใช้ไม้ที่เขานำมาซึ่งจะเป็นที่น่าเสียดายก.
Zhao รู้ว่าเขาสั้น ๆ เกี่ยวกับไม้และเขา didn 'T ทราบเมื่อกรีนจะกลับมา หลังจากที่เขากลับมาพวกเขาสามารถขายหัวไชเท้าในการแลกเปลี่ยนสำหรับเหรียญทองและจากนั้นพวกเขาก็จะสามารถที่จะซื้อไม้มากขึ้น แต่ตอนนี้ Zhao ไม่ต้องการที่จะเสียวัสดุที่เขามีอยู่ในมือ.
หลังจากดูที่กรอบเตา Zhao พยักหน้าที่ทาสแล้วเขาหันไปเมริน "ยายเมรินก็จะใช้เวลา MO
การแปล กรุณารอสักครู่..
บทที่ 38 - ความรู้เจ้าไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นข้างนอกที่มุงกระท่อม เขาเชื่อว่า meirin จะดูแลมัน เขาเหนื่อยจริงๆ ตอนนี้แค่อยากนอนหลับฝันดีค่ะจากโรงนา เขาดึงผ้าห่มออก แล้วทันทีที่เขานอนลงบนเตียง ใช้เวลาเพียงไม่กี่นาที เขาก็หลับไป หลังจากดื่มน้ำของความว่างเปล่า ร่างกายของเขาไม่สามารถจัดการกับจำนวนมากของการออกกำลังกายให้คนเดียว สถานการณ์ที่เกิดขึ้นในวันนี้นอกกระท่อมมุงจาก , ทาสยังพักผ่อนอยู่ เป็นโอกาสที่หายากเพื่อพักผ่อน พวกเขาเป็นธรรมชาติไม่พูดอะไรเลย บวกกับพื้นดินที่ถูกปกคลุมด้วยผ้าห่มผืนนุ่ม แล้วพื้นที่ทั้งหมดก็เงียบ แม้ในหน้าของจ้าว เป็นประตู ยัยทึ่มคนโง่และได้นั่งลงในขณะที่ nappingหลังจากกว่าสองชั่วโมง meirin ตื่น เธอค่อยๆเดินไปที่กระท่อมและเปิดประตูเพื่อตรวจสอบใน Zhao พบเขาหลับอยู่ จากนั้นเธอก็ค่อยๆปิดประตูดูที่ ทาส เธอเห็นว่าบางส่วนของพวกเขาตื่นแล้ว นั่งเฉยๆ ไม่รู้จะทำอะไรแม้ว่า meirin สามารถสอนพวกเขาวิธีการอ่าน เธอไม่รู้ว่าตอนนี้คือเวลาที่เหมาะสม สอนคนเหล่านี้จะส่งเสียง เธอไม่อยากปลุกเจ้าขึ้นมาแต่แล้วเธอก็สังเกตเห็นว่า หัวไชเท้า ซึ่งปลูกไว้ก่อนที่เธอจะหลับจริง ๆแล้วมันเริ่มงอก เธอประหลาดใจมาก นี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้เห็นวิธีการอย่างรวดเร็วสิ่งที่สามารถเจริญเติบโตได้ในพื้นที่นี้meirin ไม่สามารถช่วย แต่หมอบดู ปลูกหัวไชเท้า ต้นกล้า ต้นกล้าเหล่านี้มีความทนทานมากและพวกเขาดูแข็งแรงทำให้ขบวนการเดียวกัน เม็กหมอบลงข้างๆ meirin และกระซิบ " คุณยาย แล้วหัวไชเท้านี่งอกเร็วจัง มันเป็นบางชนิดของผักล่วงหน้ามายากล ?meirin ยิ้มเล็กน้อย " อาจารย์บอกตั้งนานแล้วว่า อะไรที่เขาปลูกในพื้นที่จะลดลงอย่างมากเป็นเวลา แต่ฉันไม่คิดว่ามันจะสั้นขนาดนี้ "" ในพื้นที่นี้ หัวเมจิกจะเป็นผู้ใหญ่ทุกแปดชั่วโมง เสียง " จ้าวมาจากระยะไกลmeirin และเม็กประหลาดใจสักครู่ พวกเขาหันไปรอบ ๆและเห็นจ้าวได้ออกมาจากกระท่อม กับคนหัวทึบ และยัยบ๊องที่ยืนอยู่ข้างหลังเขา meirin ยืนขึ้น " อาจารย์ พูดจริงรึเปล่าคะ ชุดมายากลหัวไชเท้าสามารถเติบโตในแปดชั่วโมง ? "จ้าวพยักหน้า แล้วชี้ไปยังทุ่งข้าวโพด " เห็นข้าวโพด ในพื้นที่ พวกเขาเพียงต้องการสิบสี่ชั่วโมงถึงวุฒิภาวะหลังจากปลูกพวกเขา”พวกเขาตามทิศทางของจ้าวของนิ้ว พวกเขาเห็นการปลูกข้าวโพด กับใบสีเขียวที่ดูแข็งแรงและยาวจ้าวหันไป meirin ” เราก็จะได้อาหารเพียงพอที่จะกิน ในพื้นที่นี้ อยู่ที่นี่ดีกว่า แทนที่จะพบกับวิญญาณสัตว์เหล่านั้น . "" ค่ะ อาจารย์พูดถูก " meirin กล่าว ถ้าเราไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องการหาอะไรกิน แล้วพวกเราจะอยู่ที่นี่กี่วัน " .จ้าวหันไปรอบ ๆและมองทุกคนที่ยังตื่นอยู่ ทาส คือ การยืนเคารพในขณะที่ดูเขา " คุณยาย meirin ในขณะที่คุณสอนให้อ่าน โง่และผมจะขุดเตาทำอาหาร " .พวกเขามีมากกว่า 100 คน ที่ต้องเลี้ยงดู ถึงแม้ว่าเจ้าได้นำมากมายของวัสดุจากกระเป๋าของปราสาท ถ้าเขาอยากทำอะไรให้ทาสกิน เขาจะต้องสร้างที่ก่อไฟ ไม่มีอะไรที่เหมือนกับว่าอยู่ในพื้นที่ ดังนั้นเขาได้แต่ขุดเตาแบบง่าย" อาจารย์ให้ทาสสร้างมัน " meirin กล่าว พวกเขาสามารถทำมันได้ในเวลาสั้น และมันคงแปลกสำหรับคุณที่จะทำมัน . "จ้าวมองทาสพลางพยักหน้า ถ้าทาสได้เรียนรู้วิธีการอ่าน และ เขียน ในขณะที่เจ้านายของตนกำลังขุดเตา มันจะทำให้ทาส เพราะมันขัดกับสิ่งที่พวกเขารู้meirin เห็นจ้าวพยักหน้า และรีบจัดทาสเริ่มขุดเตา จ้าว โชคดีมีวัสดุของปราสาทในโรงนา พื้นที่ของเขา ดังนั้น พวกเขาไม่ได้ขาดใด ๆ เครื่องมือแม้ว่าพวกเขาจะกินอาหารได้มากกว่าร้อยคน พวกเขาต้องการเพียงสิบหรือเพื่อขุดเตา แล้วพวกเขาจะใช้หม้อสีเขียวที่ได้ตั้งใจซื้อทาสในความเป็นจริงเจ้าของทาสมาก จะใช้วิธีนี้ เพราะมันเป็นวิธีที่ง่ายที่สุดที่จะเลี้ยงทาส ในขณะที่ทาสทำงาน คุณเพียงแค่ต้องไปหาสองคนแบกหม้อหุงข้าวจึงช่วยประหยัดมากของเวลาทาส 10 ขุดเตา กรอบดี แต่มันเป็นไปไม่ได้ที่จะจุดไฟแล้ว เจ้าต้องรอข้าวโพดสุกก่อน แล้วมันจะมีอะไรให้เผา มิฉะนั้นพวกเขาจะต้องใช้ไม้ที่เขานำมาให้ ซึ่งก็น่าเสียดายเจ้ารู้ว่าพวกเขาสั้น ๆ เกี่ยวกับไม้ และเขาไม่ได้รู้ว่าเมื่อสีเขียวกลับมา หลังจากเขากลับมา เขาอาจจะขายหัวไชเท้า แลกกับเหรียญทองและจากนั้นพวกเขาจะสามารถซื้อไม้มากกว่า แต่ตอนนี้ เจ้าไม่อยากเสียวัสดุที่เขามีในมือหลังจากดูที่เตา เฟรม จ้าวพยักหน้าที่ทาส จากนั้นเขาก็กลายเป็น meirin ” คุณยาย meirin จะใช้โม
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- ความสำคัญของจดหมายธุรกิจจดหมายธุรกิจมีคว
- develop
- หมดเวลา
- i myamari myanmar
- derived
- อุทยานแห่งชาติหมู่เกาะลันตา
- Have a good sleep
- She is dedicated to teaching and have pa
- การศึกษาปริญญาเอก ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต สา
- BUSAKORN VILLA POOL ACCESS ROOMEscape to
- งานฮาโลวีนส่วนใหญ่จัดในผับหรือบาร์
- preserve foods but also retain to a grea
- Wichuda,Are you still in Thailand? We ar
- Needed:Full time secretary position avai
- And a company with a great reputation in
- sharksmany different sharks live on the
- Could you please give me $500 in $20 bil
- อุทยานแห่งชาติหมู่เกาะลันตา
- When croossing the road you might be car
- เครื่องมือการเกษตร
- ส้มโอมีรสเปรี้ยวอมหวาน
- To ensure the optimum utilization of the
- อุปกรณ์การเรียน School supplies
- อง
