Though I had no intention of betray

Though I had no intention of betraying Sylphy, in the end, I broke my promise. I'm sorry."

I kneeled down. Though there was a carpet spread across the floor, northern winters are cold, so the floor was cold. I pressed my head deeply against the floor.


"Eh-, wai-, Rudi!?"


I could hear Sylphy's flustered voice.


"I still love you, Sylphy. But, I might have gotten Roxy pregnant. I have to take responsibility."

"Ah, okay."


The more words I pile up, the cheaper they sound to me. However, they're my true thoughts.

When I look at Sylphy, I find that she has a troubled face. Her mind might be in chaos. It's understandable. A person said that they loved you, and that they would come back without fail. When they do come back, they are in tatters. They've lost their family and their left hand. But because of the fact that at least their life is intact, you are thinking that it is something to be happy about; when suddenly they say something about making some other woman their wife.

Were it me, I'd shout, and shout, and condemn them.

But, I'll speak. Even if it's unreasonable, I'll speak words to force my way through.


"Sylphy. Please forgive me, and allow it."

"There's no way you could be forgiven, right!?"


It was Norn. The one who shouted wasn't Sylphy, but Norn. She powers over to me and grabs my collar.


"Are you going to say you know what kind of feelings Sylphy-nee had when she was waiting for you, Nii-san!?"

"..."

"Every day, [I wonder if Rudi is okay], [I want to see Rudi], [I wonder if Rudi's eaten dinner yet] she'd say. Do you know how lonely Sylphy-nee's voice and expressions were!?"


I don't. Though I don't, I can imagine it. Sylphy's face as she waited for me. Sylphy's lonely voice. Sylphy's form as she idled on a chair, swinging her legs about.


"I thought that it couldn't be helped if Otou-san couldn't be saved! Since it was that difficult a fight and you'd even lost your hand, I thought it couldn't be helped! That's why I thought it'd be barking up the wrong tree if I blamed you, Nii-san, but you actually had the leisure to sleep with another woman and make her yours!?"

"That's not it. I didn't have that sort of leisure. It's because things were like that, that Roxy ignored her own feelings and helped me."

"Were Sylphy-nee there, she'd definitely have helped you!"


That's probably absolutely true. Sylphy has helped me. The one who cured my ED was Sylphy.

However, Roxy has also helped me. She liked me, and despite her knowing that I had someone I loved, she was prepared to throw away her own feelings to help me.


"Norn, even you should understand, right? The feelings you have when you lock yourself in your room, when you have no way out, when you feel that you can't do anything. How could you ignore the person who saved you from that?"

"I understand! I'm thankful to you, Nii-san! But, this and that are different matters! If you take two wives, Milis-sama won't forgive you!"


Aah. I see. Norn was an adherent of Milis, huh? No, it probably doesn't have to do with her faith, huh. I've done something wrong. I try to ignore reason, and force my way through.


"In the first place, why a small kid like this!? Isn't she about the same age as me!?"


Norn glares at Roxy. Expressionless as usual, Roxy looks at Norn. Roxy is a little taller, but the difference in height probably isn't even 10 centimeters. Receiving Norn's gaze without expression, Roxy simply says,


"...I might be small, but I'm still an adult."


I don't know what to say. You could almost see into Roxy's heart by listening to that trembling voice.

But depending on how you took it, those words could probably be interpreted as impudence. Norn is enraged.


"If you're an adult, then shouldn't you know some shame!?"

"..."

"Don't you think anything of butting into our family like this!?"

"Norn, you've said too much. The one who proposed making her my second wife was I. Roxy hasn't done anything wrong. Roxy had wanted to back away."


I refuted Norn in a strong tone. However, Norn continues to condemn Roxy without looking at me.


"Please be quiet, Nii-san! In the first place, if she was going to back away, why didn't she stick to it? In the end, she just took advantage of your words, Nii-san!"


I have a thought to hit Norn. However, it goes without saying that I'm not qualified to do such a thing. If I hit Norn here, I'll probably become worthless in the true meaning of the word.


"..."


At Norn's shout, Roxy stays quiet for a while. With her usual expressionless face, she's hanging her head and looking at the floor. In the end, she finally raises her head and bows to Norn.


"You're right. I'm being shameless. I'm sorry."


Saying this, Roxy gets up and slowly moves. Picking up the luggage she left in the corner of the room and putting on her hat, she quickly leaves. I can't stop her. I understand why they're opposed. I didn't think that they would humor me and easily accept it. But even so, I thought that I'd be able to persuade them somehow.

But I was naive. I consider the current situation. Roxy was relentlessly attacked with words. She probably feels like she's on a bed of nails.

Her life might continue to be this way from now on. Thinking about it, she didn't want to stay here.

Were it me, I'd run away from somewhere like this.

I can't stop her.

I can't hold her back.

But I can't let Roxy leave here with ill feelings.

I don't want that.

I have to pay her back.

I didn't bring her here to make her feel this way.

I brought her here because I wanted her to be happy.

Or could it be something else?


No, think.

What should I do?

What should I do to make Norn accept it?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แต่ผมขอแจ้งเบาะแสเรื่อง Sylphy ในสุด ผมขาดสัญญาของฉัน ขอโทษ" ผม kneeled ลง แม้ว่ามีการแพร่กระจายไปทั่วพื้นปูพรม หนาวภาคเหนือมีอากาศหนาวเย็น ดังนั้นพื้นก็เย็น ฉันกดหัวของฉันอย่างลึกซึ้งกับพื้น "เอ๊ะ-, หวาย- Rudi ? " ฉันสามารถได้ยินเสียงเกิดความสับสนของ Sylphy "ฉันยังรักเธอ Sylphy แต่ ฉันอาจมีอากาศ Roxy ตั้งครรภ์ แล้วชอบ" "อา โอเควันนั้น" คำเพิ่มเติมผมดอง ถูกกว่าที่จะเสียงกับฉัน อย่างไรก็ตาม พวกเขากำลังความคิดของฉันเป็นจริง เมื่อฉันดู Sylphy ฉันพบว่า เธอมีใบหน้าเป็นปัญหา ใจของเธออาจอยู่ในความวุ่นวาย เป็นที่เข้าใจ คนกล่าวว่า พวกเขารักคุณ และว่า พวกเขาจะกลับมาให้ได้ เมื่อพวกเขากลับมา พวกเขาอยู่ใน tatters พวกเขาได้สูญเสียครอบครัวของพวกเขาและพวกเขาซ้ายมือ แต่เนื่อง จากความจริงที่อย่างน้อยชีวิตของพวกเขาอยู่ในสภาพสมบูรณ์ คุณคิดว่า มันเป็นสิ่งที่มีความสุขเกี่ยวกับ เมื่อทันใดนั้นพวกเขาพูดอะไรบางอย่างเกี่ยวกับหญิงอื่นทำให้ภรรยาของพวกเขา มีฉัน ฉันจะ ตะโกน ตะโกน และรื้อถอนออก แต่ ฉันจะพูด แม้ว่าจะเป็น unreasonable ฉันจะพูดคำบังคับผ่านทางของฉัน "Sylphy โปรดยกโทษให้ฉัน และได้รับอนุญาต" "ไม่มีทางได้คุณอาจจะได้รับการอภัยโทษ ขวา?" ก็นอน คนที่ตะโกนไม่ได้ Sylphy แต่นอน เธออำนาจเหนือผม และ grabs คอของฉัน "คุณกำลังจะบอกว่า คุณรู้อะไรชนิดของความรู้สึก Sylphy ณีย์ได้เมื่อเธอไม่รอคุณ Nii ซัง?" "..." "ทุกวัน, [หวังว่า Rudi ไร], [อยากดู Rudi], [ไม่ทราบถ้า Rudi ของกินมื้อเย็นยัง] เธอจะพูด คุณรู้ว่าโลน Sylphy-ณีย์ของเสียง และนิพจน์ได้?" ฉันไม่ แม้ว่าฉันไม่ ฉันสามารถจินตนาการได้ Sylphy ของใบหน้าเป็นเธอรอฉัน Sylphy ของเสียงโดดเดี่ยว Sylphy ของฟอร์มเป็นนาง idled บนเก้าอี้ โล้ขาของเธอเกี่ยวกับการ "คิดว่า มันไม่สามารถจะช่วยถ้าไม่บันทึก Otou ซัง เนื่องจากมันเป็นว่า ยากการต่อสู้และคุณได้แม้สูญเสียมือของคุณ ฉันคิดว่า มันไม่ช่วย จึงคิดว่า มันจะเป็นเก้งขึ้นต้นไม้ผิดถ้าผมตำหนิคุณ Nii ซัง แต่จริงก็พักผ่อนหลับนอนกับหญิงอื่น และทำให้คุณเธอ? " "ใช่ไม่ ไม่มีที่จัดเรียงของผ่อน ได้เนื่องจากมีสิ่งเช่นนั้น Roxy ละเว้นความรู้สึกของตนเอง และช่วยให้ฉัน" "นั่น Sylphy ณีย์ เธอจะแน่นอนได้ช่วยคุณ" ก็คงอย่างแท้จริง Sylphy ได้ช่วยให้ฉัน ผู้รักษา ED ของฉันถูก Sylphy อย่างไรก็ตาม Roxy ยังได้ช่วยให้ฉัน เธอชอบฉัน และแม้ว่าเธอรู้ว่า ฉันมีคนที่ฉันรัก เธอเตรียมพร้อมที่จะทิ้งความรู้สึกของตนเองจะช่วยให้ฉัน "นอน แม้แต่คุณควรทำความเข้าใจ ขวา ความรู้สึกที่คุณมีเมื่อคุณล็อคตัวเองในห้องพัก คุณมีทางออก เมื่อคุณรู้สึกว่า คุณไม่สามารถทำอะไร วิธีสามารถคุณละเว้นผู้บันทึกคุณจากที่" "ฉันเข้าใจ ผมขอบคุณคุณ Nii ซัง แต่ นี้และที่เป็นเรื่องที่แตกต่างกัน ถ้าคุณมีภรรยาสอง Milis-sama ไม่ยกโทษให้คุณ" Aah เข้าใจแล้ว นอนเป็นภาคีของ Milis ฮะ ไม่ มันคงไม่ได้ทำ ด้วยความเชื่อของเธอ ฮะ ฉันได้กระทำสิ่งที่ไม่ถูกต้อง พยายามละเว้นเหตุผล และบังคับผ่านทางของฉัน "ในสถานที่แรก ทำไมเด็กเล็ก ๆ เช่นนี้ ไม่เธอเกี่ยวกับเดียวกันอายุเท่าฉัน?" นอน glares ที่ Roxy Expressionless ตามปกติ Roxy มองดูที่นอน Roxy มีความสูงเล็กน้อย แต่ความแตกต่างในความสูงคงไม่ได้ 10 เซนติเมตร สายตารับนอน โดยนิพจน์ Roxy ก็กล่าว "...อาจเป็นขนาดเล็ก แต่ฉันยังคงผู้ใหญ่" ฉันไม่รู้จะพูดอะไร คุณสามารถดูในใจกลางของ Roxy เกือบ โดยฟังเสียงที่ trembling แต่ขึ้นอยู่กับว่าคุณเอาเรื่อง คำเหล่านั้นไม่อาจจะตีความเป็น impudence นอนได้สนั่น "ถ้าคุณผู้ใหญ่ แล้วไม่ควรคุณรู้บางอย่างอัปยศ?" "..." "ไม่คุณคิดว่า อะไรของ butting เป็นครอบครัวของเราเช่นนี้?" "นอน คุณได้กล่าวมากเกินไป ผู้เสนอภรรยาของฉันทำให้เธอถูก I. Roxy ไม่ทำอะไรผิด Roxy ก็อยากจะกลับไป" ผมโต้แย้งนอนในโทนแข็งแกร่ง อย่างไรก็ตาม นอนยังคงประณามร็อก โดยมองที่ฉัน "หยุดพูด Nii ซัง ในสถานที่แรก ถ้าเธอกำลังจะกลับไปเก็บ ทำไมไม่เธอติดมันหรือไม่ ในสุด เธอเพิ่งเอาประโยชน์ของคำ Nii ซัง" ฉันมีความคิดจะตีนอน อย่างไรก็ตาม มันไปโดยไม่บอกว่า ผมไม่มีคุณสมบัติที่จะทำสิ่งดังกล่าว ถ้าผมตีนอนที่นี่ ผมอาจจะสามหาวในความหมายของคำ "..." ที่นอนของ shout, Roxy ยังคงเงียบสงบในขณะ มีใบหน้าปกติ expressionless เธอเป็นแขวนศีรษะของเธอ และมองที่พื้น ในสุด เธอก็ยกศีรษะของเธอ และริบไปนอน "คุณก็เหมาะสม ฉันกำลังกำลัง shameless ขอโทษ" คำพูดนี้ Roxy รับค่า และย้ายช้า รับกระเป๋าเธอซ้ายมุมห้องและวางบนหมวกของเธอ เธออย่างรวดเร็วใบ ฉันไม่สามารถหยุดเธอ เข้าใจทำไมเป็น opposed ไม่คิดว่า พวกเขาจะเรื่องตลกฉัน และยอมรับมันได้ แต่ถึงกระนั้น ฉันคิดว่า ฉันจะสามารถโน้มน้าวใจอย่างใด แต่ผมขำน่า พิจารณาสถานการณ์ปัจจุบัน Roxy ถูกโจมตี ด้วยคำคืบ เธออาจรู้สึกเหมือนเธออยู่บนเตียงของเล็บ ชีวิตของเธออาจยังคงเป็นวิธีนี้จากนี้ คิดเกี่ยวกับมัน เธอไม่ต้องการ มีฉัน ฉันจะเรียกใช้จากที่ใดที่หนึ่งเช่นนี้ ฉันไม่สามารถหยุดเธอ ฉันไม่สามารถเก็บเธอกลับ แต่ฉันไม่สามารถให้ออกจากที่นี่ ด้วยความรู้สึกป่วย Roxy ไม่ต้องที่ ผมต้องจ่ายเธอกลับ ฉันไม่ให้เธอนี่ทำให้เธอรู้สึกแบบนี้ ฉันทำให้เธอที่นี่ เพราะฉันอยากให้เธอมีความสุข หรือมันอาจเป็นอย่างอื่น ไม่ คิด ฉันควรทำอะไร ฉันควรทำอะไรทำนอนยอมรับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แต่ผมมีความตั้งใจที่จะทรยศ Sylphy ไม่มีในที่สุดผมยากจนสัญญาของฉัน ฉันขอโทษ. " ฉันคุกเข่าลง. แม้ว่าจะมีเป็นพรมกระจายทั่วพื้นฤดูหนาวภาคเหนือมีอากาศหนาวเย็นเพื่อให้พื้นหนาว. ผมกดหัวของฉันอย่างลึกซึ้งกับพื้น. "Eh-, wai- ฤดี !? " ผมได้ยินเสียงเอะอะของ Sylphy. "ผมยังคงรักคุณ Sylphy แต่ผมอาจจะมีอากาศร็อกตั้งครรภ์ ผมต้องรับผิดชอบ. " "อาโอเค." คำพูดมากขึ้นฉันกองพะเนินเทินทึกที่ราคาถูกกว่าที่พวกเขาเสียงกับฉัน. แต่พวกเขากำลังคิดที่แท้จริงของฉัน. เมื่อฉันมองไปที่ Sylphy ผมพบว่าเธอมีใบหน้าที่มีปัญหา . จิตใจของเธออาจจะอยู่ในความสับสนวุ่นวาย. ก็เข้าใจ. คนที่กล่าวว่าพวกเขารักคุณและพวกเขาจะกลับมาโดยไม่ต้องล้มเหลว. เมื่อพวกเขากลับมาพวกเขาอยู่ในผ้าขี้ริ้ว. พวกเขาได้สูญเสียครอบครัวและซ้ายมือของพวกเขา แต่เป็นเพราะความจริงที่ว่าอย่างน้อยชีวิตของพวกเขาเป็นเหมือนเดิมที่คุณคิดว่ามันเป็นสิ่งที่มีความสุขเกี่ยวกับเมื่อพวกเขาก็พูดอะไรบางอย่างเกี่ยวกับการทำบางอย่างผู้หญิงคนอื่น ๆ ภรรยาของพวกเขา. มันอยู่ที่ฉันฉันจะตะโกนและตะโกน และประณามพวกเขา. แต่ผมจะพูด. แม้ว่าจะไม่มีเหตุผลที่ผมจะพูดคำที่จะบังคับทางของฉันผ่าน. "Sylphy กรุณายกโทษให้ฉันและอนุญาตให้มัน. " "ไม่มีทางที่คุณจะได้รับการอภัยขวา !?" มันเป็นหนอน. คนหนึ่งที่ตะโกนไม่ได้ Sylphy แต่น้อมจิต. อำนาจเธอไปฉันและคว้าคอของฉัน. "Are คุณจะบอกว่าคุณรู้ว่าสิ่งที่ชนิดของความรู้สึก Sylphy-nee มีตอนที่เธอกำลังรอให้คุณ Nii ซัง !? " "... " "ทุกวัน [ฉันสงสัยว่าจะถูกฤดี], [ฉันต้องการจะดู ฤดี], [ฉันสงสัยว่าอาหารเย็นฤดีของกินยัง] เธอบอกว่า คุณรู้หรือไม่ว่าเสียงเหงา Sylphy-nee และการแสดงออกเป็น !? " ฉันทำไม่ได้. แม้ว่าฉันไม่ได้ฉันจะคิดว่ามัน. ใบหน้า Sylphy ขณะที่เธอรอคอยสำหรับฉัน. เสียงเหงา Sylphy ของ. รูปแบบ Sylphy ขณะที่เธอเฉย ๆ ใน เก้าอี้แกว่งขาของเธอเกี่ยวกับ. "ผมคิดว่ามันอาจจะไม่ได้รับความช่วยเหลือถ้า Otou ซังไม่สามารถบันทึก! เพราะมันเป็นเรื่องยากที่การต่อสู้และคุณต้องการสูญเสียแม้แต่มือของคุณผมคิดว่ามันช่วยไม่ได้! นั่นเป็นเหตุผลที่ผมคิดว่ามันต้องการจะเห่าขึ้นผิดต้นไม้ถ้าผมตำหนิคุณ Nii ซัง แต่คุณจริงมีการพักผ่อนที่จะหลับนอนกับผู้หญิงอีกคนหนึ่งและทำให้เธอคุณ !? " "นั่นไม่ได้ ผมไม่ได้มีการจัดเรียงของการพักผ่อนที่ มันเป็นเพราะสิ่งที่เป็นเหมือนที่ว่าร็อกไม่สนใจความรู้สึกของเธอเองและช่วยให้ฉัน. " "มี Sylphy-nee ที่นั่นเธอจะแน่นอนได้ช่วยคุณ!" นั่นอาจเป็นความจริงอย่างแน่นอน. Sylphy ได้ช่วยให้ฉัน. คนหนึ่งที่หาย ED ของฉัน เป็น Sylphy. อย่างไรก็ตามร็อกยังได้ช่วยให้ฉัน. เธอชอบฉันและแม้เธอรู้ว่าฉันมีคนที่ฉันรักเธอก็พร้อมที่จะทิ้งความรู้สึกของเธอเองจะช่วยให้ฉัน. "น้อมจิตแม้คุณควรเข้าใจใช่มั้ย? ความรู้สึกที่คุณมีเมื่อคุณล็อคตัวเองในห้องของคุณเมื่อคุณมีวิธีไม่ออกเมื่อคุณรู้สึกว่าคุณไม่สามารถทำอะไร วิธีที่คุณสามารถละเลยคนที่บันทึกคุณจากการที่? " "ผมเข้าใจ! ผมรู้สึกขอบคุณกับคุณ Nii ซัง! แต่นี้และที่เป็นเรื่องที่แตกต่างกัน! ถ้าคุณใช้ภรรยาสองคน Milis-sama จะไม่ยกโทษให้คุณ! " Aah. ฉันเห็น. น้อมจิตเป็นสาวกของ Milis ฮะ? ไม่มีก็อาจจะไม่ได้จะทำอย่างไรกับความเชื่อของเธอ, อืมมม. ที่ผมเคยทำ บางสิ่งบางอย่างที่ไม่ถูกต้อง. ฉันพยายามที่จะไม่สนใจเหตุผลและบังคับทางของฉันผ่าน. "ในสถานที่แรกว่าทำไมเด็กเล็ก ๆ เช่นนี้ !? ไม่ได้เกี่ยวกับอายุของเธอเช่นเดียวกับฉัน !? " น้อมจิตจ้องที่ร็อก. อารมณ์ตามปกติร็อกมีลักษณะที่น้อมจิต. ร็อกเป็นเพียงเล็กน้อยสูง แต่ความแตกต่างในความสูงอาจจะไม่ได้ 10 เซนติเมตร. ที่ได้รับการจ้องมองน้อมจิตโดยไม่ต้อง การแสดงออกของร็อกเพียงแค่บอกว่า"... ฉันอาจจะมีขนาดเล็ก แต่ฉันยังคงเป็นผู้ใหญ่." ผมไม่ทราบว่าสิ่งที่จะพูด. คุณเกือบจะได้เห็นเข้าไปในหัวใจของร็อกโดยการฟังเสียงสั่นว่า. แต่ขึ้นอยู่กับ วิธีการที่คุณเอามันคำพูดเหล่านั้นอาจจะถูกตีความว่าเป็นความทะลึ่ง. น้อมจิตเป็นแค้น. "ถ้าคุณเป็นผู้ใหญ่แล้วคุณไม่ควรรู้จักอายบาง !?" "... " "คุณไม่คิดอะไร โขกเข้าไปอยู่ในครอบครัวของเราเช่นนี้ !? " "น้อมจิตคุณเคยพูดมากเกินไป เป็นผู้หนึ่งที่เสนอทำให้เธอภรรยาคนที่สองของฉันถูก I. ร็อกยังไม่ได้ทำอะไรผิด ร็อกก็อยากที่จะกลับไป. " ฉันข้องแวะน้อมจิตในโทนที่แข็งแกร่ง. อย่างไรก็ตามน้อมจิตยังคงประณามร็อกโดยไม่ได้มองมาที่ฉัน. "โปรดเงียบ, Nii ซัง! ในสถานที่แรกถ้าเธอกำลังจะกลับไปว่าทำไมเธอไม่ได้ยึดติดอยู่กับมันได้หรือไม่ ในที่สุดเธอก็ใช้ประโยชน์จากคำพูดของคุณ, Nii ซัง! " ผมมีความคิดที่จะตีน้อมจิต. อย่างไรก็ตามมันไปโดยไม่บอกว่าฉันไม่ได้มีคุณสมบัติที่จะทำสิ่งนั้น. ถ้าผมตีน้อมจิตที่นี่ผม จะกลายเป็นอาจจะไร้ค่าในความหมายที่แท้จริงของคำว่า. "... " ที่ตะโกนน้อมจิตของร็อกยังคงเงียบสงบในขณะที่. ด้วยใบหน้าไร้อารมณ์ของเธอปกติเธอห้อยหัวของเธอและมองไปที่พื้น. ในท้ายที่สุดเธอ ในที่สุดก็ยกหัวของเธอและคันธนูที่จะน้อมจิต. "คุณขวา ฉันเป็นไร้ยางอาย ฉันขอโทษ. " คำพูดนี้ร็อกลุกขึ้นและค่อยๆย้าย. หยิบขึ้นมากระเป๋าที่เธอเหลืออยู่ในมุมหนึ่งของห้องและวางบนหมวกของเธอเธอได้อย่างรวดเร็วใบ. ฉันไม่สามารถหยุดเธอ. ฉันเข้าใจว่าทำไมพวกเขา ' อีกครั้งตรงข้าม. ผมไม่คิดว่าพวกเขามีอารมณ์ขันฉันได้อย่างง่ายดายและจะยอมรับมัน. แต่ยังให้ฉันคิดว่าฉันจะสามารถที่จะชักชวนให้พวกเขาอย่างใด. แต่ผมก็ไร้เดียงสา. ผมคิดว่าสถานการณ์ปัจจุบัน. ร็อกถูกโจมตีอย่างไม่ลดละ ด้วยคำพูด. เธออาจจะรู้สึกเหมือนเธอบนเตียงของเล็บ. ชีวิตของเธออาจจะยังคงเป็นแบบนี้ต่อจากนี้ไป. คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้เธอก็ไม่ได้ต้องการที่จะอยู่ที่นี่. มันอยู่ที่ฉันฉันจะหนีออกจากที่ใดที่หนึ่ง เช่นนี้. ฉันไม่สามารถหยุดเธอ. ฉันไม่สามารถกลั้นเธอ. แต่ผมไม่สามารถปล่อยให้ร็อกออกจากที่นี่ด้วยความรู้สึกที่ไม่ดี. ฉันไม่ต้องการที่. ฉันต้องจ่ายเงินให้เธอกลับมา. ฉันไม่ได้นำ เธอที่นี่จะทำให้เธอรู้สึกแบบนี้. ผมพาเธอที่นี่เพราะฉันอยากให้เธอมีความสุข. หรืออาจเป็นสิ่งอื่นใดไม่คิดว่า. สิ่งที่ฉันควรทำอย่างไรสิ่งที่ฉันควรจะทำอย่างไรที่จะทำให้หนอนยอมรับได้หรือไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แต่ผมไม่ได้ตั้งใจจะทรยศ ซิลฟี ในตอนท้าย ผมทำผิดสัญญา ฉันขอโทษ . . . "

ฉันคุกเข่าลง แม้ว่ามีพรมแผ่กระจายไปทั่วพื้น หนาว ภาคเหนือ อากาศหนาว พื้นมันเย็น ฉันกดหัวดูดกับพื้น


" เอ๋ - หวาย - รูดี้ ! "

ฉันได้ยินซิลฟี่ก็โวยวายเสียง


" ฉัน ยัง รัก เธอ ซิลฟี . แต่ฉันอาจได้รับ Roxy ท้องผมต้องรับผิดชอบ "

" เอ่อ โอเค


ยิ่งคำกอง , ราคาถูกกว่าเสียงของพวกเขาให้ฉัน อย่างไรก็ตาม พวกเขาความคิดที่แท้จริงของฉัน

เมื่อฉันมองซิลฟี ก็พบว่าเธอมีใบหน้าที่ไม่สบายใจ จิตใจของเธออาจจะอยู่ในความสับสนวุ่นวาย มันเป็นเรื่องที่เข้าใจได้ คนที่บอกว่ารัก และพวกเขาก็กลับมาโดยไม่ต้องล้มเหลว เมื่อพวกเขากลับมา พวกเขาอยู่ในผ้าขี้ริ้ว .พวกเขาได้สูญเสียครอบครัวและใช้มือซ้ายของตน แต่เนื่องจากข้อเท็จจริงที่ว่า อย่างน้อยชีวิตก็ยังคง คุณจะคิดว่า มันเป็นสิ่งที่น่าดีใจ เมื่ออยู่ๆ เขาพูดบางอย่างเกี่ยวกับผู้หญิงคนอื่น ภรรยาของตน

มันผม ผมก็ตะโกน ตะโกน และประณามพวกเขา

แต่ผมจะพูด แม้ว่าไม่มีเหตุผล ผมจะพูดคำบังคับทางของฉันผ่าน .


" ซิลฟี่ .ได้โปรดยกโทษให้ฉันและอนุญาตให้มัน . . . "

" คุณไม่มีทางได้รับการให้อภัยเลย ? "


มันคือหนอน . คนที่ตะโกนไม่ได้ ซิลฟี แต่หนอน . เธอมีพลังมากกว่าฉันและคว้าคอเสื้อ


" คุณกำลังจะบอกว่าคุณทราบชนิดของความรู้สึกซิลฟี่ไม่ได้เมื่อเธอกำลังรอคุณ ดังนั้น ซาน ! ? "

" . . . . . . . "

" ทุก ๆวัน ผมสงสัยว่ารูดี้ครับ ] , [ ฉันต้องการเห็น Rudi ][ ฉันว่ารูดี้ก็กินข้าว ] เธอพูด คุณรู้มั้ยว่าสำนวนเหงาซิลฟี่นี่ดังแล้ว ! ? "


ผมไม่ ผมไม่ ผมสามารถจินตนาการมันได้ ซิลฟี่หน้าเหมือนเธอรอฉัน ซิลฟี่เหงาเสียง ซิลฟี่ร่างเธอดอกบัวบนเก้าอี้ ควงขาของเธอเกี่ยวกับ


" ฉันคิดว่ามันช่วยไม่ได้ถ้า otou ซานก็ไม่รอด !เพราะมันเป็นยากที่คุณจะสูญเสียการต่อสู้ และมือของคุณ , ฉันคิดว่ามันช่วยไม่ได้นี่ ! นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันคิดว่ามันคงเห่าต้นไม้ผิดถ้าฉันตำหนิคุณ ดังนั้น ซาน แต่คุณจริง ๆ ได้พักผ่อนนอนกับผู้หญิงอื่น และให้นายของเธอ ? "

" ไม่ใช่ ผมไม่ได้มีเวลาว่าง . เพราะเรื่องแบบนั้นที่ Roxy ละเลยความรู้สึกของตัวเองและช่วยให้ฉัน . "

" ซิลฟี่นี่มัน เธอจะต้องช่วยเธอ ! "


นั่นอาจจะจริงที่สุด ซิลฟี่ได้ช่วยฉัน คนที่รักษาของฉันเอ็ดเป็นซิลฟี .

แต่ร็อกซี่ยังช่วยฉัน เธอชอบฉัน และแม้เธอทราบว่า ฉันมีคนที่ฉันรัก เธอพร้อมที่จะทิ้งความรู้สึกของตัวเองเพื่อช่วยฉัน


" หนอน ,คุณควรจะเข้าใจนะ ความรู้สึกที่คุณมีเมื่อคุณล็อกตัวเองอยู่ในห้องของเธอ เมื่อเธอมีทางออก เมื่อคุณรู้สึกว่าคุณไม่สามารถทำอะไรได้ วิธีที่คุณสามารถละเว้นคนที่ช่วยชีวิตคุณจากที่

" ผมเข้าใจ ! ฉันต้องขอบคุณคุณ ดังนั้น ซาน ! แต่นั่นมันคนละเรื่อง ! ถ้าคุณพาภรรยาทั้งสอง milis ซามะจะไม่ให้อภัยคุณ !


. . ผมเห็นหนอนเป็นสานุศิษย์ของ milis หือ ? ไม่ มันอาจจะไม่เกี่ยวกับความเชื่อของเธอเหรอ ฉันได้ทำบางอย่างผิด ผมพยายามที่จะไม่สนใจเหตุผล และบังคับทางของฉันผ่าน .


" ในสถานที่แรก ทำไมเป็นเด็กแบบนี้ ? เธอไม่ใช่รุ่นเดียวกับฉัน ? "


นอนจับผิดร็อกซี่ ไร้อารมณ์เช่นเคย ร๊อกซี่ดูหนอน . Roxy เป็นเล็กน้อยสูงกว่าแต่ความแตกต่างในความสูงไม่น่าจะถึง 10 เซนติเมตร รับ นอน โดยไม่มองสีหน้าร็อกซี่ก็บอกว่า


" . . . . . . . ผมอาจจะเล็ก แต่ฉันก็ยังเป็นผู้ใหญ่ "


ไม่รู้จะพูดอะไร คุณจะเห็นหัวใจร็อก โดยฟังเสียงสั่นๆ

แต่ขึ้นอยู่กับวิธีที่คุณใช้มัน คำพูดเหล่านั้นก็อาจจะถูกตีความว่าเป็นนะ . หนอนจะโมโห


" ถ้าคุณเป็นผู้ใหญ่ คุณก็ควรจะรู้ว่าอาย ! ? "

" . . . . . . . "

" คุณไม่คิดอะไร ยุ่งเรื่องครอบครัวของเราแบบนี้ ? "

" หนอน คุณก็พูดเกินไป คนที่เสนอให้นางภรรยาของฉันที่สองฉันร็อกซี่ไม่ได้ทำอะไรผิด ว้าวๆ อยากกลับไป "

ฉัน refuted หนอนในแข็งแรงสี อย่างไรก็ตาม หนอนยังคงประณาม Roxy โดยไม่มองฉัน


" กรุณาเงียบ ดังนั้น ซาน ! ในสถานที่แรก ถ้าเธอจะกลับออกไป ทำไมเธอถึงไม่ติดล่ะ ในตอนท้าย เธอแค่เอาประโยชน์จากคำพูดของคุณ ดังนั้น ซาน !


ผมก็คิดที่จะตีหนอน . อย่างไรก็ตาม , มันจะไปโดยไม่บอกว่าฉันไม่มีคุณสมบัติพอที่จะทำอย่างนั้น ถ้าฉันตีหนอนนี่ ฉันคงไร้ค่าในความหมายที่แท้จริงของคำ

" . . . . . . . "


ที่หนอนกำลังตะโกนRoxy อยู่เงียบๆสักพัก ด้วยใบหน้าไร้อารมณ์ของเธอตามปกติ เธอห้อยหัวของเธอและมองไปที่พื้น ในที่สุด ในที่สุด เธอก็ยกศีรษะของเธอ และโค้งให้หนอน .


" เธอพูดถูก ฉันหน้าด้าน ฉันขอโทษ . . . "

" ร็อกซี่ลุกขึ้นและค่อยๆย้าย หยิบกระเป๋าเธอไว้ในมุมของห้องและใส่หมวกของเธอ เธอรีบปล่อย ฉันหยุดเธอไม่ได้ผมเข้าใจแล้วว่าทำไมพวกเขาถึงต้องต่อต้าน ผมไม่คิดว่าพวกเขาจะตามใจฉันและยอมรับมัน แต่แม้ดังนั้น , ฉันคิดว่าฉันสามารถโน้มน้าวพวกเขาได้

แต่ฉันยังไร้เดียงสา ฉันพิจารณาสถานการณ์ปัจจุบัน Roxy เป็นคืบ ทำร้ายด้วยคำพูด เธออาจจะรู้สึกเหมือนเธอกำลังนอนบนเตียงตะปู

ชีวิตของเธออาจจะยังคงเป็นแบบนี้แล้ว คิดเกี่ยวกับมันเธอไม่อยากอยู่ที่นี่

เป็นฉัน ฉันคงหนีจากที่แบบนี้

ผมหยุดเธอไม่ได้

ผมไม่ได้รั้งเธอกลับมา

แต่ฉันไม่สามารถให้ร็อกซี่ออกไปด้วยความรู้สึกไม่ดี

ผมไม่ได้ต้องการอย่างนั้น

ผมต้องตอบแทนเธอ

ผมไม่ได้พาเธอมาที่นี่เพื่อทำให้เธอถึงรู้สึกแบบนี้

ฉันพาเธอมาที่นี่ เพราะอยากให้เธอมีความสุข

หรืออาจเป็นอย่างอื่น


ไม่คิด

สิ่งที่ฉันควรทำอย่างไร ?

ฉันจะทำยังไงให้หนอนยอมรับมัน ?