Her body suddenly snapped up to loo

Her body suddenly snapped up to look at Liu Yue, but nothing came out from her mouth.

How could it…how could it be? How could she know what poison she gave her? Exactly how skilled was Mu Rong Liu Yue? Who was she exactly?

How could she know everything? Why was she helpless against her?

Her body started trembling as Empress Liu started to feel truly afraid. The fear in her eyes almost swallowed her whole.

Seeing the fear in Empress Liu’s face, Liu Yue narrowed her eyes, killing aura emitting from her body, “Since you liked playing with poison so much, I shall personally send you away with poison.”

Image
Her hands shot out as she grasped Empress Liu’s lower jaw with two fingers. Empress Liu’s small mouth was immediately forced open wide.

With a flick of her wrist, that precious poison from inside the treasury appeared in Liu Yue’s palms.

Smiling coldly, she poured the poison into Empress Liu’s mouth, drop by drop. Liu Yue watch emotionlessly as Empress Liu’s face distorted with fear.

With a cold humph, Liu Yue swung her hands, throwing Empress Liu hard down to the ground.

“Wuwu…” Unable to close her mouth, unable to speak, only weak, unstoppable whimpers could come out of Empress Liu’s mouth. Then, she suddenly started scratching her whole body, using all the strength she had in her hands.

However, the more she tried to scratch away the itchiness, the more painful it got.

Countless bloody scars started to appear on her body. Her skin had been torn away, revealing the flesh underneath.

However, Empress Liu didn’t stop scratching herself as she kept rolling on the ground.

She wanted to stop, but couldn’t. She had consumed a poison that will break one’s heart and decay one’s bone. After consuming such a poison, one would die from scratching as their bodies would be turned into mush.

They would watch themselves die yet unable to take their own lives. This poison was indeed the most ruthless and evil of all poison.

Empress Liu’s body continued to distort as she approached her death. In the silent night, her cries sent chills down everyone’s spines.

Raising her head, Liu Yue ignored Empress Liu who was writhing on the ground as she started towards the Eastern Palace.

The willow trees planted along the way danced with the wind, bringing the scent of flowers so sweet that it could penetrated people’s hearts. The whole place was silent, so silent that not even a sound was heard.

Nobody heard it when Empress Liu struggled in her last moments; not even any breathing sound were heard. It was complete silence, a deathly silence.

There was no one in the Eastern Palace. All the servants were gone, the palace hall was an empty space.

Illuminated by moonlight, Liu Yue kicked the Eastern Palace door open, stepping inside the empty hall.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Her body suddenly snapped up to look at Liu Yue, but nothing came out from her mouth.How could it…how could it be? How could she know what poison she gave her? Exactly how skilled was Mu Rong Liu Yue? Who was she exactly?How could she know everything? Why was she helpless against her?Her body started trembling as Empress Liu started to feel truly afraid. The fear in her eyes almost swallowed her whole.Seeing the fear in Empress Liu’s face, Liu Yue narrowed her eyes, killing aura emitting from her body, “Since you liked playing with poison so much, I shall personally send you away with poison.”ImageHer hands shot out as she grasped Empress Liu’s lower jaw with two fingers. Empress Liu’s small mouth was immediately forced open wide.With a flick of her wrist, that precious poison from inside the treasury appeared in Liu Yue’s palms.Smiling coldly, she poured the poison into Empress Liu’s mouth, drop by drop. Liu Yue watch emotionlessly as Empress Liu’s face distorted with fear.With a cold humph, Liu Yue swung her hands, throwing Empress Liu hard down to the ground.“Wuwu…” Unable to close her mouth, unable to speak, only weak, unstoppable whimpers could come out of Empress Liu’s mouth. Then, she suddenly started scratching her whole body, using all the strength she had in her hands.However, the more she tried to scratch away the itchiness, the more painful it got.รอยแผลเป็นเลือดนับไม่ถ้วนเริ่มปรากฏบนร่างกายของเธอ ผิวของเธอมีการฉีกขาด เผยให้เห็นเนื้อใต้อย่างไรก็ตาม หลิวไม่หยุดเกาตัวเอง ตามที่เธอเก็บไว้กลิ้งบนพื้นดินเธอต้องการหยุด แต่ไม่ เธอได้ใช้ยาพิษที่จะทำลายใจ และสลายตัวของกระดูก หลังจากบริโภคยาพิษดังกล่าว หนึ่งจะตายจากรอยขีดข่วน ตามร่างกายจะเปลี่ยนเป็นข้าวต้มพวกเขาจะดูตัวเองตายยังสามารถที่จะใช้ชีวิตของตัวเอง แน่นอนที่สุดเหี้ยม และชั่วร้ายของพิษทั้งพิษนี้ได้ร่างกายของหลิวยังคงแผลงเป็นเธอเข้าหาความตายของเธอ ในกลางคืนเงียบ เสียงร้องของเธอส่งหนาวสั่นลงเงี่ยงของทุกคนเพิ่มหัวของเธอ Liu Yue ละเว้นหลิวที่เขียนบนพื้นเธอเริ่มไปทางวังตะวันออกวิลโลว์ต้นไม้ปลูกตามวิธีเต้นกับลม นำกลิ่นหอมของดอกไม้จึงหวานที่มันอาจจะทะลุหัวใจของผู้คน สถานทั้งหมดเลยเงียบ เงียบที่ไม่แม้แต่เสียงได้ยินไม่มีใครได้ยินเมื่อหลิวต่อสู้ในช่วงเวลาสุดท้ายของเธอ ไม่มีแม้แต่เสียงหายใจที่ได้ยิน มันเป็นสมบูรณ์เงียบ เงียบรางก็ไม่มีใครในวังตะวันออก ข้าราชการทั้งหมดได้หายไป หอวังเป็นว่างสว่าง ด้วยแสงจันทร์ Liu Yue เตะเปิดประตูตะวันออกพาเลซ ก้าวภายในบริเวณว่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ร่างกายของเธออย่างกระทันหัน snapped ขึ้นไปดูที่หลิวยู แต่ไม่มีอะไรออกมาจากปากของเธอ.

วิธีการอาจมัน ... วิธีการมันอาจจะเป็นอย่างไร วิธีที่เธอจะได้รู้ว่าสิ่งที่เธอให้พิษของเธอ? ว่าวิธีการที่มีทักษะเป็น Mu Rong หลิวยู? ที่ถูกเธอว่า?

ทำไมเธอรู้ทุกอย่าง? ทำไมเธอทำอะไรไม่ถูกกับเธอ?

ร่างกายของเธอเริ่มสั่นเป็นจักรพรรดินีหลิวเริ่มรู้สึกกลัวอย่างแท้จริง ความกลัวในดวงตาของเธอเกือบจะกลืนกินของเธอ.

เห็นความกลัวในการเผชิญกับคุณหญิงหลิวหลิวยูหรี่ตาของเธอฆ่าออร่าเปล่งออกจากร่างกายของเธอ "ตั้งแต่คุณชอบเล่นกับพิษมากผมเองจะส่งคุณไปด้วยยาพิษ "

ภาพ
มือของเธอยิงออกมาขณะที่เธอคว้าคุณหญิงหลิวขากรรไกรล่างด้วยสองนิ้ว ปากเล็กคุณหญิงหลิวถูกบังคับทันทีเปิดกว้าง.

ด้วยการสะบัดข้อมือของเธอที่มีค่าสารพิษจากภายในธนารักษ์ที่ปรากฏในฝ่ามือหลิวยู.

ยิ้มอย่างเย็นชาเธอเทพิษเข้าไปในปากของคุณหญิงหลิวละหยด หลิวยูดูอารมณ์ในขณะที่ใบหน้าคุณหญิงหลิวบิดเบี้ยวด้วยความกลัว.

ด้วยฮึเย็นหลิวยูเหวี่ยงมือของเธอโยนคุณหญิงหลิวยากลงไปที่พื้น.

"Wuwu ... " ไม่สามารถปิดปากของเธอไม่สามารถที่จะพูดเพียงอ่อนแอผ่านพ้น whimpers จะออกมาจากปากของจักรพรรดินีของหลิว จากนั้นเธอก็เริ่มเการ่างกายของเธอโดยใช้กำลังทั้งหมดที่เธอมีอยู่ในมือของเธอ.

แต่ยิ่งเธอพยายามที่จะออกไปเกาอาการคันที่เจ็บปวดมากขึ้นมันก็.

รอยแผลเป็นเลือดนับไม่ถ้วนเริ่มที่จะปรากฏบนร่างกายของเธอ ผิวของเธอได้รับการฉีกออกเผยให้เห็นเนื้อหนังใต้.

อย่างไรก็ตามคุณหญิงหลิวก็ไม่ได้หยุดเกาตัวเองขณะที่เธอเก็บไว้กลิ้งอยู่บนพื้นดิน.

เธออยากจะหยุด แต่ไม่สามารถทำได้ เธอได้บริโภคยาพิษที่จะทำลายกระดูกหัวใจและการสลายตัวของคนหนึ่งของ หลังจากการบริโภคเช่นพิษหนึ่งจะตายจากรอยขีดข่วนเป็นร่างกายของพวกเขาจะกลายเป็นข้าวต้ม.

พวกเขาจะดูตัวเองตายยังไม่สามารถที่จะใช้ชีวิตของตัวเอง พิษนี้แน่นอนเหี้ยมมากที่สุดและความชั่วร้ายของพิษทั้งหมด.

ร่างกายคุณหญิงหลิวยังคงบิดเบือนขณะที่เธอเดินเข้ามาใกล้ตายของเธอ ในตอนกลางคืนเงียบเสียงร้องของเธอส่งหนาวลงเงี่ยงของทุกคน.

ยกหัวของเธอ Liu Yue ละเว้นคุณหญิงหลิวที่ถูกบิดบนพื้นดินขณะที่เธอเริ่มต้นไปสู่พระราชวังตะวันออก.

วิลโลว์ต้นไม้ที่ปลูกไปพร้อมกันเต้นกับลมนำ กลิ่นหอมของดอกไม้หวานว่ามันจะทะลุหัวใจของผู้คน สถานที่ทั้งเงียบจึงเงียบที่ไม่ได้เสียงก็ได้ยินเสียง.

ไม่มีใครได้ยินมันเมื่อคุณหญิงหลิวต่อสู้ในช่วงเวลาสุดท้ายของเธอ ไม่ได้แม้แต่เสียงหายใจใด ๆ ก็ได้ยินเสียง มันเป็นความเงียบที่สมบูรณ์เงียบเหมือนคนตาย.

ไม่มีใครอยู่ในวังตะวันออก บรรดาข้าราชการก็หายไปในห้องโถงพระราชวังเป็นพื้นที่ว่างเปล่า.

อร่ามแสงจันทร์หลิวยูเตะประตูพระราชวังตะวันออกเปิดก้าวภายในห้องโถงที่ว่างเปล่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ร่างกายของเธอทันที snapped ขึ้นมองหลิวเย่ แต่ไม่มีอะไรออกมาจากปากของเธอทำไมมัน . . . . . . . เป็นไปได้อย่างไร ? เธออาจรู้ว่าพิษเธอ ? ว่าฝีมือ คือ มู่หรง Liu Yue ? หล่อนเป็นใครกันแน่วิธีที่เธอจะรู้ทุกสิ่ง ทำไม เธอหมดหนทางต่อสู้กับเธอ ?ร่างของเธอเริ่มสั่นเป็นจักรพรรดินีหลิวเริ่มรู้สึกกลัวจริงๆ ความกลัวในสายตาของเธอเกือบจะกลืนเธอทั้งตัวเห็นความกลัวในใบหน้าของจักรพรรดินีหลิว หลิวเย่คอดตาของเธอเปล่งออร่าอำมหิตจากร่างกายของเธอ เนื่องจากเธอชอบเล่นกับพิษมาก ข้าจะส่งเจ้าไปเองด้วยยาพิษ .ภาพมือของเธอถูกยิงขณะที่เธอคว้าของจักรพรรดินีหลิวขากรรไกรล่างด้วยสองนิ้ว ของจักรพรรดินีหลิวปากเล็กทันที บังคับให้เปิดกว้างกับสะบัดของข้อมือที่สำคัญพิษภายในคลังปรากฏใน Liu Yue ปาล์มยิ้มอย่างเย็นชา เธอเทยาพิษในปากของจักรพรรดินีหลิวหยดและหยด ยูเว่ดูหลากหลายของจักรพรรดินีหลิว ใบหน้าบิดเบี้ยวด้วยความหวาดกลัวด้วยฟองเย็น , Liu Yue เหวี่ยงมือเธอโยนจักรพรรดินีหลิวหนักลงกับพื้น" wuwu . . . . . . . " ไม่สามารถปิดปากเธอไม่ได้พูด แต่ . . . อ่อนแอ อาจจะออกมาจากปากของจักรพรรดินีหลิว แล้วเธอก็เริ่มเการ่างกายของเธอใช้แรงทั้งหมดที่เธอมีในมือของเธอแต่ยิ่งเธอพยายามขูดทิ้งอาการคัน ยิ่งมันเจ็บปวดได้แผลเป็นเลือดมากมายเริ่มปรากฏบนตัวเธอ ผิวของเธอถูกฉีกขาดออกไป เผยให้เห็นเนื้อข้างในอย่างไรก็ตาม จักรพรรดินีหลิวไม่ได้หยุดเกาตัวเธอเอาแต่กลิ้งไปบนพื้นเธอต้องการจะหยุด แต่ก็ทำไม่ได้ เธอได้บริโภคยาพิษนั้นจะทำลายหัวใจของใครคนหนึ่งและการสลายตัวของกระดูก หลังจากการบริโภคเช่นพิษ จะตายจากการเกาตามร่างกายของพวกเขาจะกลายเป็นข้าวต้ม .พวกเขาจะดูแลตัวเองตาย แต่ไม่สามารถที่จะใช้ชีวิตของตัวเอง ยาพิษนี้ถูกสุดโหดเหี้ยม และความชั่วร้ายของพิษร่างของจักรพรรดินีหลิวยังคงบิดเบือนเธอเข้าหาความตายของเธอ ในคืนที่เงียบงัน เธอร้องไห้ส่งหนาวลงกระดูกสันหลังของทุกคนเงยหน้าขึ้นมองข้ามจักรพรรดินีหลิวเย่หลิวที่ถูกเขียนบนพื้นดินที่เธอเริ่มต่อวังตะวันออกต้นวิลโลว์ต้นไม้ที่ปลูกตามวิธีเต้นรำกับลม พากลิ่นหอมของดอกไม้แสนหวาน มันสามารถทะลุหัวใจของผู้คน ทั้งร้านก็เงียบ เงียบไม่มีแม้แต่เสียงจะถูกได้ยินไม่มีใครได้ยินมันเมื่อจักรพรรดินีหลิวพยายามในวินาทีสุดท้ายของเธอ ไม่มีแม้แต่เสียงใด ๆ หายใจอยู่ได้ยิน มันคือความเงียบที่สมบูรณ์ ความเงียบที่เป็นอย่างยิ่งไม่มีใครในพระราชวังตะวันออก ข้าราชการทั้งหมดหายไป หอวังพื้นที่ว่างเปล่าสว่างไสวด้วยแสงจันทร์ ยูเว่เตะประตูพระราชวังตะวันออกเปิดประตูก้าวเข้าไปในห้องที่ว่างเปล่า