Reactive Yellow 2 and C.I. Reactive

Reactive Yellow 2 and C.I. Reactive Red 4 dyes, respectively.
The values of q indicate that the formation of a complete molecular
layer (q ¼ 1) was not achieved for the three dyes and
a large fraction of the adsorbent surface remains unoccupied,
particularly in the case of C.I. Reactive Red 4. The incomplete
formation of a monolayer may be attributed to large molecular
diameter of the dye molecules which cannot fully access the
sorbent micropores that account for about 87% of the total surface
area of the adsorbent (see Table 3).
3.3.1.2. Freundlich model. The model parameters and r2
values are presented in Table 4, which indicate that this model
showed lower correlation with the experimental adsorption
data compared to the Langmuir model. The extent of adsorption
for C.I. Reactive Blue 2 was approximately three times
that of C.I. Reactive Red 4, as inferred from the values of
KF, 0.30 and 0.10, respectively. The high adsorption capacity
of C.I. Reactive Blue 2 compared to C.I. Reactive Red 4 can
also be illustrated from the values of Qmax using the Langmuir
model. The n values for all adsorption systems studied were
less than unity, which reflects the favorable adsorption of the
reactive dyes over the entire concentration range used in this
study (1.0  104e1.2  103 mol/dm3) [31]. Furthermore,
the surface of activated carbon is known to be highly heterogeneous
and the energies of active sites are highly variable,
which would also tend to make the values of n less than unity
[22,32].
3.4. Effect of solution pH and ionic strength on
dye adsorption and identification of the
adsorption mechanism
The effect of solution pH on dye removal from solution was
studied under identical conditions for the three dyes chosen for
this study. The data are presented in Fig. 5, which indicate that
the adsorption behavior of each of the reactive dyes was similar,
from pH 2 to pH 10, (e.g., the removal of C.I. Reactive
Blue 2 decreased from 70% to 56%, when the pH was increased
from 2 to 4, with the percentage removal then remaining
almost constant up to pH 8). A large decrease in adsorption
capacity for this dye was observed under basic conditions (i.e.,
a decrease to 40% removal at pH 10). Similar adsorption behavior
with variation in solution pH has been reported in the
literature [2,33]. If electrostatic interaction was the only mechanism
for the dye adsorption, then the removal capacity should

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2 ปฏิกิริยาสีเหลืองและสีแดงปฏิกิริยาซีไอกรุ๊ป 4 สีย้อม ตามลำดับค่าของ q บ่งชี้ว่า การก่อตัวของการเสร็จสมบูรณ์โมเลกุลไม่สำเร็จสำหรับสีสามชั้น (q ¼ 1) และส่วนใหญ่ของพื้นผิว adsorbent ยังคงว่างโดยเฉพาะอย่างยิ่งในกรณีของซีไอกรุ๊ปปฏิกิริยาสีแดง 4 ที่ไม่สมบูรณ์เกิดเป็น monolayer อาจนำมาประกอบกับขนาดใหญ่ระดับโมเลกุลเส้นผ่าศูนย์กลางของโมเลกุลสีย้อมที่ไม่สามารถเข้าถึงได้อย่างเต็มmicropores ดูดซับที่บัญชีประมาณ 87% ของพื้นผิวทั้งหมดพื้นที่ของ adsorbent การ (ดูตารางที่ 3)3.3.1.2. รุ่น Freundlich รูปแบบพารามิเตอร์และ r2ค่าที่แสดงในตาราง 4 ซึ่งบ่งชี้ว่า รุ่นนี้แสดงให้เห็นความสัมพันธ์ต่ำกับดูดซับทดลองข้อมูลเปรียบเทียบกับแบบจำลอง Langmuir ขอบเขตของการดูดซับReactive ซีไอกรุ๊ป 2 สีน้ำเงินคือประมาณสามเท่าที่สีแดงปฏิกิริยาซีไอกรุ๊ป 4 เช่นสรุปจากค่าของKF, 0.30 และ 0.10 ตามลำดับ ความจุการดูดซับสูงของซีไอกรุ๊ป 2 น้ำเงินปฏิกิริยาเปรียบเทียบกับซีไอกรุ๊ป สีแดงปฏิกิริยา 4 สามารถเป็นตัวอย่างจากค่าของ Qmax ใช้ของ Langmuirรุ่น ค่า n สำหรับระบบดูดซับทั้งหมดที่ศึกษาได้น้อยกว่าความสามัคคี ซึ่งสะท้อนถึงการดูดซับที่ดีของการสีปฏิกิริยาช่วงความเข้มข้นทั้งหมดที่ใช้ในการการศึกษา (4e1.2 1.0 10 10 3 mol/dm3) [31] นอกจากนี้เรียกว่าพื้นผิวของถ่านจะต่างกันสูงและพลังงานของการใช้งานไซต์ผันแปรสูงซึ่งจะยังมีแนวโน้มจะทำให้ค่าของ n น้อยกว่าสามัคคี[22,32]3.4. ผลของสารละลาย pH และความแรงของไอออนในย้อมสีดูดซับและการระบุของการกลไกการดูดซับผลของสารละลาย pH ในการกำจัดสีย้อมจากโซลูชันแก้ไขภายใต้เงื่อนไขที่เหมือนกันสำหรับสีสามที่เลือกสำหรับศึกษาการศึกษาครั้งนี้ ข้อมูลแสดงในรูป 5 ซึ่งบ่งชี้ว่าลักษณะการทำงานของแต่ละสีปฏิกิริยาดูดซับคือคล้ายจาก pH 2 pH 10, (เช่น การกำจัดของ Reactive ซีไอกรุ๊ปสีฟ้า 2 ลดลงจาก 70% เป็น 56% เมื่อค่า pH เพิ่มขึ้นจาก 2 เป็น 4 มีการกำจัดเปอร์เซ็นต์แล้ว ที่เหลือเกือบคงจนถึง pH 8) การดูดซับลดลงขนาดใหญ่กำลังการผลิตสำหรับย้อมนี้พบว่า ภายใต้เงื่อนไขพื้นฐาน (เช่นลดลงถึงลบ 40% ที่ pH 10) ดูดซับการทำงานด้วยในการแก้ไขปัญหาการเปลี่ยนแปลง ค่า pH มีการรายงานในการวรรณกรรม [2,33] ถ้าโต้สถิต กลไกเท่านั้นสำหรับดูดซับสีย้อม แล้วความจุกำจัดควร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปฏิกิริยาเหลืองที่ 2 และ CI Reactive สีแดง 4 สี, ตามลำดับ.
ค่าของ Q แสดงให้เห็นว่าการก่อตัวของโมเลกุลที่สมบูรณ์
Layer (Q ¼ 1) ก็ไม่ได้ประสบความสำเร็จสำหรับสามสีและ
ส่วนใหญ่ของพื้นผิวของตัวดูดซับที่ยังคงว่าง
โดยเฉพาะอย่างยิ่งใน กรณีของ CI Reactive สีแดง 4. ไม่สมบูรณ์
การก่อตัวของ monolayer อาจนำมาประกอบกับโมเลกุลขนาดใหญ่
เส้นผ่าศูนย์กลางของโมเลกุลของสีย้อมที่ไม่สามารถเข้าถึง
micropores ตัวดูดซับที่บัญชีประมาณ 87% ของพื้นผิวรวม
พื้นที่ของการดูดซับ (ดูตารางที่ 3 ).
3.3.1.2 รุ่น Freundlich พารามิเตอร์รุ่นและ R2
ค่าที่แสดงในตารางที่ 4 ซึ่งแสดงให้เห็นว่ารุ่นนี้
มีความสัมพันธ์ที่ต่ำกว่าด้วยการดูดซับการทดลอง
ข้อมูลเมื่อเทียบกับรุ่น Langmuir ขอบเขตของการดูดซับ
สำหรับ CI Reactive สีฟ้า 2 ประมาณสามครั้ง
ที่ CI Reactive สีแดง 4 เป็นสรุปจากค่าของ
KF, 0.30 และ 0.10 ตามลำดับ ความจุในการดูดซับสูง
ของ CI Reactive สีฟ้า 2 เมื่อเทียบกับ CI Reactive สีแดง 4 สามารถ
ยังสามารถแสดงให้เห็นได้จากค่านิยมของคิวแม็กซ์โดยใช้ Langmuir
รุ่น ค่า n สำหรับระบบการดูดซับทุกศึกษาคือ
น้อยกว่าความสามัคคีซึ่งสะท้อนให้เห็นถึงการดูดซับที่ดีของ
สีย้อมปฏิกิริยาในช่วงความเข้มข้นทั้งหมดที่ใช้ในการนี้
การศึกษา (1.0? 10? 4e1.2? 10? 3 mol / dm3) [31] . นอกจากนี้
พื้นผิวของถ่านกัมมันเป็นที่รู้จักกันเป็นอย่างสูงที่แตกต่างกัน
และพลังงานของเว็บไซต์ที่ใช้งานอยู่เป็นตัวแปรสูง
ซึ่งยังจะมีแนวโน้มที่จะทำให้ค่าของ n น้อยกว่าความสามัคคี
[22,32].
3.4 ผลของสารละลายอิออนและความแข็งแรงใน
การดูดซับสีย้อมและบัตรประจำตัวของ
กลไกการดูดซับ
ผลกระทบของการแก้ปัญหาค่า pH เกี่ยวกับการกำจัดสีย้อมจากการแก้ปัญหาที่ถูก
ศึกษาภายใต้เงื่อนไขที่เหมือนกันสำหรับสามสีย้อมเลือกสำหรับ
การศึกษาครั้งนี้ ข้อมูลจะถูกนำเสนอในรูป 5 ซึ่งแสดงให้เห็นว่า
พฤติกรรมการดูดซับของแต่ละสีย้อมปฏิกิริยาเป็นที่คล้ายกัน
จากค่า pH 2 ถึงค่า pH ที่ 10 (เช่นการกำจัดของ CI ปฏิกิริยา
สีฟ้า 2 ลดลงจาก 70% ถึง 56% เมื่อค่าความเป็นกรดเพิ่มขึ้น
จาก 2 4 กับการกำจัดเปอร์เซ็นต์แล้วที่เหลือ
เกือบคงที่ขึ้นอยู่กับค่า pH 8) การลดลงของขนาดใหญ่ในการดูดซับ
ความสามารถในการย้อมสีนี้พบว่าภายใต้เงื่อนไขพื้นฐาน (เช่น
การลดลงของการกำจัด 40% ที่ pH 10) พฤติกรรมการดูดซับที่คล้ายกัน
กับรูปแบบในการแก้ปัญหาค่า pH ได้รับรายงานใน
วรรณคดี [2,33] หากมีปฏิสัมพันธ์ไฟฟ้าสถิตเป็นเพียงกลไก
สำหรับการดูดซับสีย้อมแล้วจุกำจัดควร