Free VerseWhile it is easy to think

Free Verse
While it is easy to think that poems have to rhyme, free verse is a type of poetry that does not require any rhyme scheme or meter. Poems written in free verse, however, do tend to employ other types of creative language such as alliteration, words that begin with the same sound, or assonance, the repetition of vowel sounds.
Some people find free verse to be a less restrictive type of poetry to write since it doesn't have to employ the form or the rhyming schemes of other types of poetry.
The free verse form of poetry became popular in the 1800s, and continues to be popular among poets even to this day. TS Eliot was one of the masters of the form, as best seen in his poems The Waste Land and The Love Song of J. Alfred Prufrock, which begins:
Let us go then, you and I,
When the evening is spread out against the sky
Like a patient etherized upon a table;
Let us go, through certain half-deserted streets,
The muttering retreats
Of restless nights in one-night cheap hotels
And sawdust restaurants with oyster-shells:
Streets that follow like a tedious argument
Of insidious intent
To lead you to an overwhelming questionÉ.
Oh, do not ask, ÒWhat is it?Ó
Let us go and make our visit.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ร้อยกรองอิสระในขณะที่มันเป็นเรื่องง่ายที่จะคิดว่าบทกวีที่ต้องสัมผัสร้อยกรองอิสระเป็นชนิดของบทกวีที่ไม่ต้องใช้รูปแบบการสัมผัสหรือเมตร บทกวีที่เขียนในข้อฟรี แต่มีแนวโน้มที่จะใช้ประเภทอื่น ๆ ของภาษาความคิดสร้างสรรค์เช่นสัมผัสอักษรคำที่ขึ้นต้นด้วยเสียงเดียวกันหรือคล้ายคลึงซ้ำของเสียงสระ.
บางคนพบว่าร้อยกรองอิสระที่จะเป็นประเภทที่เข้มงวดน้อยกว่าที่จะเขียนบทกวีเพราะมันไม่ได้มีการใช้รูปแบบหรือแผนการกวีประเภทอื่น ๆ ของบทกวี.
รูปแบบบทกวีฟรีของบทกวีเป็นที่นิยมในปี 1800 และยังคง จะเป็นที่นิยมในหมู่กวีแม้กระทั่งวันนี้ เอเลียตเป็นหนึ่งในต้นแบบของรูปแบบที่ดีที่สุดเท่าที่เห็นในบทกวีของเขาถิ่นทุรกันดารและเพลงรักของเจอัลเฟรด Prufrock ซึ่งจะเริ่ม:
ให้เราไปแล้วคุณและฉัน,
เมื่อตอนเย็นจะถูกกระจายออกกับท้องฟ้า
เช่นผู้ป่วย etherized บนโต๊ะ;
ให้เราไปผ่านถนนครึ่งร้างบาง
พึมพำ ถอย
คืนไม่สงบในหนึ่งคืนราคาถูก
โรงแรมและร้านอาหารที่มีขี้เลื่อยหอยนางรมหอย:
ถนนที่เป็นไปตามที่ต้องการอาร์กิวเมนต์ที่น่าเบื่อของเจตนา

ร้ายกาจที่จะนำคุณไปสู่​​questionÉครอบงำ
โอ้ไม่ถามÒwhatมันคืออะไร O
ให้เราไปและให้เข้าชมของเรา.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ข้อฟรี
ขณะพักคิดว่า บทกวีมีสัมผัส ฟรีข้อเป็นบทกวีที่ไม่ต้องสัมผัสร่างหรือวัดใด ๆ บทกวีที่เขียนในข้อฟรี อย่างไรก็ตาม มีแนวโน้มการ จ้างงานชนิดอื่น ๆ ของภาษาความคิดสร้างสรรค์เช่น alliteration คำที่ขึ้นต้น ด้วยเหมือนเสียง หรือ assonance เสียงซ้ำของสระ
บางคนค้นหาฟรีข้อชนิดเข้มงวดน้อยของบทกวีเขียนเนื่องจากมันไม่ต้องจ้างแบบฟอร์มหรือแผน rhyming ชนิดอื่น ๆ ของบทกวี
แบบฟรีท่อนของบทกวีเป็นที่นิยมในเพราะการ และยังเป็นที่นิยมในหมู่กวีแม้จนถึงทุกวันนี้ เอเลียต TS เป็นหนึ่งในต้นแบบของฟอร์ม เห็นเป็นที่สุดในบทกวีของเขาเสียที่ดินและเพลงของเดอะเลิฟเจ อัลเฟรด Prufrock ซึ่งเริ่มต้น:
ให้เราไป แล้ว คุณ และ ฉัน,
เมื่อช่วงเย็นจะแผ่กับท้องฟ้า
เช่นผู้ป่วย etherized ตามตาราง
เราผ่าน ถนนบางร้างครึ่ง,
เข้าเงียบ muttering
คืนกระสับกระส่ายในน้ำหยัด
และอาหารขี้เลื่อยกับหอยเชลล์:
ถนนตามเช่นอาร์กิวเมนต์น่าเบื่อ
ของ insidious เจตนา
จะนำคุณไปสู่ questionÉ ครอบงำ
โอ้ ขอ ÒWhat เป็นอย่างไรÓ
เราไป และทำให้เราชมกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แบบไม่เสียค่าบริการนั้น
ซึ่งจะช่วยในขณะที่เป็นการง่ายที่จะคิดว่าที่มีการใช้ในโคลงฉันท์กาพย์กลอนบทกวีนั้นแบบไม่เสียค่าบริการเป็นบทกวีที่ไม่ต้องใช้โครงสร้างกลอนหรือตารางเมตร. บทกวีเขียนบทกวีในแบบไม่เสียค่าบริการแต่ถึงอย่างไรก็ตามไม่มีแนวโน้มที่จะใช้ ประเภท อื่นๆของ ภาษา ความคิดสร้างสรรค์เช่นตกต้นตาลตายคำที่ขึ้นต้นด้วยเสียงเดียวกันหรือความคล้ายคลึงอย่างซ้ำซากของเสียงสระ.
บางคนได้พบกับแบบไม่เสียค่าบริการนั้นจะต้องไม่จำกัด ประเภท ของบทกวีจะเขียนเพราะมันไม่ได้มีการใช้แบบฟอร์มหรือที่พจนานุกรมบอกคำสัมผัสรูปแบบของ ประเภท อื่นๆของบทกวี.
ที่ไม่เสียค่าบริการนั้นรูปแบบของบทกวีกลายเป็นที่ได้รับความนิยมใน 1800 S ,และจะเดินทางต่อไปยังได้รับความนิยมในหมู่นักกวีนักวันนี้. เซิร์ฟเวอร์ Telephony ( TS )อีเลียตเป็นหนึ่งในผู้นำของแบบฟอร์มจะดีที่สุดเท่าที่เคยเห็นในบทกวีของเขาเสียที่ดินและความรักเพลงของ J .อัลเฟรด prufrock ,ซึ่งจะเริ่มต้น:
ปล่อยให้เราไปแล้ว,คุณและ i ,
เมื่อช่วงเย็นกระจายตัวไปกับท้องฟ้า
เหมือนที่ผู้ป่วย etherized บนโต๊ะ;
ปล่อยให้เราเข้าไป,ผ่านบางอย่างแบบครึ่งร้างถนน,

ที่บ่นพึมพำกับตัวเองเป็นครั้งคราวบุกเข้าอยู่ไม่สุขของคืนในราคาถูกในยามค่ำคืนโรงแรม
ขี้เลื่อยและร้านอาหารพร้อมด้วยหอยนางรมหอย:
ถนนที่ทำตามอย่างที่น่าเบื่อของอาร์กิวเมนต์

ไม่เจตนาจะนำคุณไปยัง questioné อย่างท่วมท้น
โอ้อย่าถาม òwhat มีหรือไม่? o
ปล่อยให้เราไปและทำให้การเที่ยวชมของเรา.