The Greater Mekong Sub-region (GMS)

The Greater Mekong Sub-region (GMS) consists of Thailand, China, Vietnam, Laos, Myanmar and Cambodia.
These countries have turned to be important Para rubber raw materials exporters. There have been some
business transactions carried out by the Chinese traders from the mainland China, e.g., the policy on expansion
of a project viz. East West Economic Corridor (EWEC) where various Chinese traders have participated with
many business engagements, particularly the investment concerning production of raw materials derived from
Para rubber trees. The objective of this paper was to point out newly established regional areas of Para rubber
producers that have relatively turned out to be the important producers of raw materials derived from Para
rubber trees. Some of them could become rivals in trading against the Thai traders in the near future. Also,
the paper gives some important viewpoints on cultivation of the crop when Thailand hasn’t been well equipped
with analytical data on the improvement policy upon Para rubber production. If rival countries offer competitive
price, it could be the case that Thailand misses out its opportunity to share the market as a business partner in
the region. Thus, Thailand may lose its leading role as one of the biggest world exporters of Para rubber raw
materials, and unable to formulate trade direction on prices of the products. It was found that within this decade,
Chinese traders had been involved in overseas business on the establishment of Para rubber plantations, e.g.,
in Laos and Cambodia where they had rapidly increased land areas for Para rubber plantations. Nowadays,
China is the biggest importer of Para rubber raw materials in the world due to the rapid expansion of automotive
industries. In the past, Thailand, Indonesia, and Malaysia used to be the world leading suppliers of Para rubber
raw materials up to 3,922.8 tons or about 39.22 % of total production of the world between the years of 2002
and 2008, which was lesser than a decade later. The countries in the GMS were able to produce Para rubber
raw materials up to 5,844 tons or about 58.44 % of the world production, particularly Vietnam, where exportation
increased most rapidly compared to other exporters. In 2005, Vietnam was ranked the fourth in exporting Para
rubber raw materials to China.
Some important advices in cultivating the crop are recommended.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อนุภูมิภาคแม่น้ำโขงมากขึ้น (GMS) ประกอบด้วยไทย จีน เวียดนาม ลาว พม่า และกัมพูชา ประเทศเหล่านี้ได้เปิดให้ ผู้ส่งออกวัตถุดิบยางสำคัญ มีบาง ธุรกรรมทางธุรกิจดำเนินการ โดยผู้ค้าจีนจากจีนแผ่นดินใหญ่ เช่น นโยบายในการขยาย viz.ตะวันออกตะวันตกเศรษฐกิจภายใน (EWEC) ที่ผู้ค้าจีนต่าง ๆ ได้มีส่วนร่วมกับโครงการ หลายธุรกิจเอม โดยเฉพาะอย่างยิ่งการลงทุนเกี่ยวกับการผลิตวัตถุดิบมาจาก ต้นยาง วัตถุประสงค์ของเอกสารนี้คือการ ชี้พื้นที่ภูมิภาคจัดตั้งขึ้นใหม่ของยาง ผู้ผลิตที่ได้ค่อนข้างกลายเป็นผู้ผลิตที่สำคัญของวัตถุดิบที่มาจากพารา ต้นยาง บางส่วนของพวกเขาอาจกลายเป็นคู่แข่งในการซื้อขายกับผู้ค้าไทยในอนาคตอันใกล้ ยัง กระดาษให้บางมุมมองที่สำคัญในการเพาะปลูกเพาะเมื่อประเทศไทยยังไม่ได้รับความ ข้อมูลวิเคราะห์เกี่ยวกับนโยบายปรับปรุงเมื่อมีการผลิตยาง ถ้าประเทศคู่แข่งมีแข่งขัน ราคา อาจเป็นกรณีที่ประเทศไทยคิดถึงหาโอกาสของการอยู่ร่วมกันเป็นพันธมิตรทางธุรกิจใน ภูมิภาค ดังนั้น ไทยอาจสูญเสียบทบาทของผู้นำเป็นหนึ่งในผู้ส่งออกโลกที่ใหญ่ที่สุดของยางดิบ วัสดุ และไม่สามารถกำหนดทิศทางทางการค้าราคาของผลิตภัณฑ์ พบว่าภายในทศวรรษนี้ ผู้ค้าจีนเคยเกี่ยวข้องกับธุรกิจในต่างประเทศในการจัดตั้งสวนยางพารา เช่น ในลาวและกัมพูชาซึ่งพวกเขาได้อย่างรวดเร็วเพิ่มพื้นที่ดินในสวนยาง ในปัจจุบัน จีนเป็นผู้นำเข้าที่ใหญ่ที่สุดของยางดิบในโลกเนื่องจากการขยายตัวอย่างรวดเร็วของรถยนต์ อุตสาหกรรม ในอดีต ไทย อินโดนีเซีย มาเลเซียใช้เป็น ซัพพลายเออร์ชั้นนำของโลกของยาง ดิบได้ 3,922.8 ตันหรือประมาณ 39.22% ของการผลิตรวมของโลกระหว่างปี 2002 และ 2551 ซึ่งน้อยกว่าทศวรรษในภายหลัง ประเทศใน GMS มีความสามารถในการผลิตยาง 5,844 ตันหรือประมาณ 58.44% ของโลกผลิต โดยเฉพาะอย่างยิ่งเวียดนาม วัตถุดิบที่ส่งออก เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วที่สุดเมื่อเทียบกับผู้ส่งออกอื่น ๆ ในปี 2005 เวียดนามเป็นอันดับสี่ในการส่งออกพารา ยางดิบไปยังประเทศจีนบางใบแจ้งที่สำคัญในการเพาะปลูกพืชแนะนำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลุ่มแม่น้ำโขงอนุภูมิภาค (GMS) ประกอบด้วยไทยจีนเวียดนามลาวพม่าและกัมพูชา.
ประเทศเหล่านี้ได้หันไปเป็นยางพาราที่สำคัญส่งออกวัตถุดิบ มีบางรายการธุรกิจที่ดำเนินการโดยผู้ประกอบการค้าชาวจีนจากแผ่นดินใหญ่จีนเช่นนโยบายเกี่ยวกับการขยายตัวของโครงการได้แก่ East West Economic Corridor (EWEC) ซึ่งผู้ประกอบการค้าชาวจีนต่าง ๆ ได้มีส่วนร่วมกับการนัดหมายทางธุรกิจจำนวนมากโดยเฉพาะอย่างยิ่งการลงทุนที่เกี่ยวข้องกับการผลิตวัตถุดิบที่ได้มาจากต้นยางพารา วัตถุประสงค์ของงานวิจัยนี้คือการชี้ให้เห็นพื้นที่ที่จัดตั้งขึ้นใหม่ในระดับภูมิภาคของยางพาราผลิตที่ค่อนข้างจะมีการเปิดออกมาเป็นผู้ผลิตที่สำคัญของวัตถุดิบที่ได้มาจากพาราต้นยาง บางคนก็อาจจะกลายเป็นคู่แข่งในการซื้อขายกับผู้ค้าไทยในอนาคตอันใกล้ นอกจากนี้กระดาษให้มีมุมมองที่สำคัญในการเพาะปลูกของพืชที่ประเทศไทยไม่ได้รับการตกแต่งอย่างดีด้วยการวิเคราะห์ข้อมูลเกี่ยวกับนโยบายการปรับปรุงเมื่อการผลิตยางพารา หากประเทศคู่แข่งที่มีการแข่งขันราคามันอาจจะเป็นกรณีที่ประเทศไทยคิดถึงออกมีโอกาสที่จะมีส่วนร่วมในตลาดเป็นพันธมิตรทางธุรกิจในภูมิภาค ดังนั้นประเทศไทยอาจสูญเสียบทบาทนำในฐานะที่เป็นหนึ่งในผู้ส่งออกที่ใหญ่ที่สุดของโลกยางพาราดิบวัสดุและไม่สามารถที่จะกำหนดทิศทางการค้าเกี่ยวกับราคาของผลิตภัณฑ์ นอกจากนี้ยังพบว่าภายในทศวรรษนี้ผู้ประกอบการค้าชาวจีนมามีส่วนร่วมในการดำเนินธุรกิจในต่างประเทศในการจัดตั้งสวนยางพาราที่เช่นในประเทศลาวและกัมพูชาที่พวกเขาได้เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในพื้นที่ที่ดินสวนยางพารา ปัจจุบันประเทศจีนเป็นผู้นำเข้ารายใหญ่ที่สุดของยางพาราวัตถุดิบในโลกเนื่องจากการขยายตัวอย่างรวดเร็วของอุตสาหกรรมยานยนต์อุตสาหกรรม ในอดีตที่ผ่านมาประเทศไทยอินโดนีเซียและมาเลเซียที่ใช้จะเป็นชั้นนำของโลกผู้ผลิตยางพาราวัตถุดิบได้ถึง 3,922.8 ตันหรือประมาณ 39.22% ของการผลิตรวมของโลกระหว่างปี 2002 และปี 2008 ซึ่งเป็นน้อยกว่าทศวรรษที่ผ่านมา ต่อมา ประเทศในอนุภูมิภาคลุ่มน้ำโขงมีความสามารถในการผลิตยางพาราวัตถุดิบได้ถึง 5,844 ตันหรือประมาณ 58.44% ของการผลิตโลกโดยเฉพาะเวียดนามที่ส่งออกเพิ่มขึ้นมากที่สุดเมื่อเทียบอย่างรวดเร็วแก่ผู้ส่งออกอื่นๆ ในปี 2005 เวียดนามเป็นอันดับที่สี่ในการส่งออกพาราวัตถุดิบยางไปยังประเทศจีน. บางคำแนะนำที่สำคัญในการเพาะปลูกพืชได้รับการแนะนำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โดยอนุภูมิภาคลุ่มน้ำโขง ( GMS ) ประกอบด้วย ไทย , จีน , เวียดนาม , ลาว , พม่า และกัมพูชา
ประเทศเหล่านี้ได้กลายเป็นวัตถุดิบสำคัญยางพาราส่งออก มีบาง
ธุรกิจธุรกรรมที่ดำเนินการโดยพ่อค้าชาวจีนจากแผ่นดินใหญ่จีน เช่น นโยบายการขยาย
ของ ได้แก่ โครงการเส้นทางระเบียงเศรษฐกิจตะวันออก - ตะวันตก ( ลาว ) ที่ผู้ค้าจีนต่างๆ ได้มีส่วนร่วมกับ
นัดหมายหลายธุรกิจ โดยเฉพาะการลงทุนด้านการผลิตวัตถุดิบมาจาก
ยางพาราต้นไม้ วัตถุประสงค์ของบทความนี้จะชี้ที่จัดตั้งขึ้นใหม่ในพื้นที่ของ
ยางพาราผู้ผลิตที่ค่อนข้างเป็นผู้ผลิตที่สำคัญของวัตถุดิบที่ได้มาจากต้นยางพารา
. บางส่วนของพวกเขาอาจจะกลายเป็นคู่แข่งในการค้ากับพ่อค้าไทยในอนาคตอันใกล้ นอกจากนี้
กระดาษให้มุมมองที่สำคัญบางอย่างเกี่ยวกับการเพาะ ปลูก เมื่อไทยไม่ได้เป็นอย่างดี
กับการวิเคราะห์ข้อมูลในการปรับปรุงนโยบาย เมื่อการผลิตยางพารา หากประเทศคู่แข่งเสนอราคาแข่งขัน
, มันอาจเป็นกรณีที่ประเทศไทยขาดโอกาสที่จะร่วมเป็นพันธมิตรทางธุรกิจในตลาด
ภูมิภาค ดังนั้นประเทศไทยอาจสูญเสียบทบาทเป็นหนึ่งของโลกที่ใหญ่ที่สุดผู้ส่งออกยางพาราดิบ
วัสดุและไม่สามารถกำหนดทิศทางการค้าในราคาของผลิตภัณฑ์ พบว่าภายในทศวรรษนี้
พ่อค้าจีนได้รับการมีส่วนร่วมในธุรกิจในต่างประเทศในการทำสวนยางพารา เช่น
ในลาวและกัมพูชา ที่พวกเขาได้เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วพื้นที่ถือครองสวนยางพารา . ทุกวันนี้
จีนเป็นผู้นำเข้ายางพาราดิบที่ใหญ่ที่สุดในโลก เนื่องจากการขยายตัวอย่างรวดเร็วของอุตสาหกรรมยานยนต์

ในอดีต ประเทศไทย อินโดนีเซีย และมาเลเซียที่ใช้จะเป็นซัพพลายเออร์ชั้นนำของโลกของ
ยางพาราดิบถึง 3922.8 ตันหรือประมาณ 39.22 % ของปริมาณการผลิตของโลกระหว่างปี 2002 และ 2008
ซึ่งน้อยกว่าทศวรรษที่ผ่านมาในภายหลังประเทศในภูมิภาคสามารถผลิต
ยางพาราดิบได้ถึง 1 ตัน หรือประมาณ 1 % ของการผลิตโลก โดยเฉพาะเวียดนามที่ส่งออกเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วมากที่สุด
เมื่อเทียบกับผู้ส่งออกอื่น ๆ ในปี 2005 , เวียดนามอยู่ในอันดับที่ 4 ในการส่งออกยางพารา

วัตถุดิบให้จีน ที่สำคัญปรึกษาในการเพาะปลูกพืชที่แนะนํา