There were several limitations to t

There were several limitations to this study. First, it should be noted that the percentage of aggressive behavioral symptoms in this study was low compared with that of other studies. For example,reported that 41% of patients with dementia developed aggression. Thus, our results may be because of either well managed patient care in NHs or an under reporting of aggressive behavioral symptoms. Second, this study was limited by secondary analysis of federally man dated MDS assessment data in NHs. The sensitivity analysis in the adjusted HLM modeling showed that the relationships among study variables remained the same, indicating robustness across NH settings. Because the study design was descriptive and cross-sectional, the study does not provide a temporal direction for the observed associations between pain and aggressive behavioral symptoms. Third, only resident-related variables in the MDS were included this study. The unmeasured individual or other factors that contribute to aggressive behavioral symptoms (e.g., staff mix and ratio complexity, and ambient environmental conditions were not included. Finally, there was no differentiation of types or length of time of dementia diagnoses in the MDS, so no subgroup analysis was possible on these variables.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีข้อจำกัดหลายการศึกษานี้ ครั้งแรก มันควรจะสังเกตว่า เปอร์เซ็นต์อาการพฤติกรรมก้าวร้าวในการศึกษานี้ได้ต่ำเมื่อเทียบกับการศึกษาอื่น ๆ ตัวอย่างเช่น รายงานว่า 41% ของผู้ป่วยที่มีภาวะสมองเสื่อมได้รับการพัฒนาความก้าวร้าว ดังนั้น ผลของเราอาจเป็น เพราะการดูแลผู้ป่วยอย่างใดอย่างหนึ่งกันใน NHs หรือภายใต้การรายงานอาการพฤติกรรมก้าวร้าวได้ ที่สอง การศึกษานี้ถูกจำกัด โดยรองวิเคราะห์งถนนคนวันประเมินข้อมูล MDS ใน NHs การวิเคราะห์ความไวในการสร้างโมเดล HLM ปรับปรุงแสดงให้เห็นว่า ความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรการศึกษายังคงเหมือนเดิม แสดงความทนทานผ่านการตั้งค่า NH เนื่องจากการออกแบบการศึกษาอธิบาย และโรงพยาบาล การศึกษาไม่ได้ให้ทิศทางความสัมพันธ์สังเกตระหว่างอาการปวดและอาการพฤติกรรมก้าวร้าวขมับ ที่สาม เฉพาะถิ่นที่อยู่ที่เกี่ยวข้องกับตัวแปรในแบบ MDS มาพร้อมศึกษานี้ Unmeasured บุคคลหรือปัจจัยอื่น ๆ ที่นำไปสู่อาการพฤติกรรมก้าวร้าว (เช่น พนักงานผสมและอัตราส่วนความซับซ้อน และสภาพแวดล้อมรอบข้างไม่อยู่ ในที่สุด มีเป็นไม่มีความแตกต่างของชนิดหรือระยะเวลาของการวินิจฉัยภาวะสมองเสื่อมใน MDS ดังนั้นการวิเคราะห์กลุ่มย่อยไม่ได้ตัวแปรเหล่านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีข้อ จำกัด หลายประการคือเพื่อการศึกษาครั้งนี้ ครั้งแรกก็ควรจะตั้งข้อสังเกตว่าร้อยละของอาการพฤติกรรมก้าวร้าวในการศึกษาครั้งนี้อยู่ในระดับต่ำเมื่อเทียบกับการศึกษาอื่น ๆ ตัวอย่างเช่นมีรายงานว่า 41% ของผู้ป่วยที่มีภาวะสมองเสื่อมพัฒนารุกราน ดังนั้นผลของเราอาจจะเป็นเพราะทั้งการดูแลผู้ป่วยที่มีการจัดการดีในพลุกพล่านหรือภายใต้การรายงานอาการพฤติกรรมก้าวร้าว ประการที่สองการศึกษาครั้งนี้ถูก จำกัด โดยการวิเคราะห์รองของรัฐบาลกลางคนลงวันที่ MDS ข้อมูลการประเมินผลในพลุกพล่าน การวิเคราะห์ความไวในการสร้างแบบจำลอง HLM แสดงให้เห็นว่าการปรับความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรการศึกษายังคงเหมือนเดิมทนทานแสดงให้เห็นทั่ว NH การตั้งค่า เพราะการออกแบบการศึกษาคือการบรรยายและตัดการศึกษาไม่ได้ให้ทิศทางชั่วคราวสำหรับสมาคมระหว่างสังเกตอาการปวดและอาการพฤติกรรมก้าวร้าว ประการที่สามเพียงตัวแปรที่เกี่ยวข้องกับการมีถิ่นที่อยู่ใน MDS ได้รวมการศึกษาครั้งนี้ ไม่สามารถวัดของแต่ละบุคคลหรือปัจจัยอื่น ๆ ที่นำไปสู่​​อาการพฤติกรรมก้าวร้าว (เช่นผสมพนักงานและความซับซ้อนอัตราส่วนและโดยรอบสภาพแวดล้อมที่ไม่ได้ถูกรวม. สุดท้ายมีความแตกต่างของประเภทหรือระยะเวลาของการวินิจฉัยภาวะสมองเสื่อมใน MDS ไม่มีจึงไม่มี การวิเคราะห์กลุ่มย่อยเป็นไปได้เกี่ยวกับตัวแปรเหล่านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีหลายข้อ จำกัด ในการศึกษานี้ ครั้งแรก มันควรจะสังเกตว่าร้อยละของพฤติกรรมก้าวร้าว อาการในการศึกษานี้มีค่าต่ำเมื่อเปรียบเทียบกับการศึกษาอื่น ๆ ตัวอย่างเช่น รายงานว่า 41% ของผู้ป่วยโรคสมองเสื่อมพัฒนาก้าวร้าว ดังนั้น ผลอาจเป็นเพราะทั้งสองก็จัดการดูแลผู้ป่วยใน NHS หรือภายใต้การรายงานอาการของพฤติกรรมก้าวร้าว ประการที่สองการศึกษานี้ถูก จำกัด โดยการวิเคราะห์ข้อมูลทุติยภูมิของ " ผู้ชายเดท MDS ประเมินข้อมูลใน NHS . การวิเคราะห์ความอ่อนไหวในการปรับอาหาร พบว่า ความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรที่ศึกษายังคงเหมือนเดิม แสดงความแข็งแกร่งในการตั้งค่า NH . เพราะแบบบรรยายและแบบตัดขวาง การศึกษาไม่ได้ให้ทิศทางชั่วคราวเพื่อตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างความเจ็บปวดและอาการของพฤติกรรมก้าวร้าว สาม เพียงอาศัยตัวแปรที่เกี่ยวข้องใน MDS คือการศึกษา ที่บุคคลหรือปัจจัยอื่น ๆซึ่งวัดไม่ได้ช่วยให้อาการพฤติกรรมก้าวร้าว เช่น พนักงาน และอัตราส่วนผสมที่ซับซ้อน และสภาวะแวดล้อมสิ่งแวดล้อมไม่รวม และไม่มีความแตกต่างของประเภทหรือระยะเวลาของการเป็นโรคใน MDS จึงไม่มีกลุ่มย่อยการวิเคราะห์เป็นไปได้ของตัวแปรเหล่านี้