I am a little flower of deep forest

I am a little flower of deep forest
I do ever blossom, never take rest.
I am a flower of garden of God,
I am a beloved one, ever secret pod.

I grow on muddy, sandy sod,
I raise my head, never fall in nod.
I am covered with petals of wad,
I am never worried for a clod.

I grow up with my own care
Do not know fragrance, goes truly where.
Nobody stands near, I do not stare
While wind blows I twist in fair.

I do sit in the lap of green forest
I do never stay in state of sorest.
I am a flower in garden and smallest,
Tiny soul although I am, still I am strongest.

I do not think back at all my trod,
In wind I do write, I do new prod.
Among flowers I do try to be softest,
My voice is sweet never it is hoarsest.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผมดอกไม้น้อยป่าลึกฉันเคยดอก ไม่ต้องเอาส่วนที่เหลือผมดอกไม้สวนของพระเจ้า ผมเคยลับฝักหนึ่ง รักโตในสดโคลน ทราย ผมยกหัวของฉัน ไม่เคยตกในพยักหน้าฉัน:ปกคลุม ด้วยกลีบ wad ผมไม่เคยกังวลสำหรับการ clodโตขึ้น ด้วยการดูแลตนเองไม่ทราบว่าหอม ไปอย่างแท้จริงที่ไม่มีใครยืนใกล้ ฉันไม่มองในขณะที่ลมพัด ผมบิดในมูลค่ายุติธรรมฉันนั่งตักของป่าสีเขียวนอกจากนี้ฉันไม่เคยอยู่ในสถานะของ sorestฉันเป็นดอกไม้ในสวน และที่เล็กที่ สุด ชีวิตเล็ก ๆ แต่ผม ยังคงฉันที่แข็งแกร่ง ผมไม่คิดกลับที่ทั้งหมดของฉัน trod สายลมเขียน ฉันใหม่ผลิตภัณฑ์ระหว่างดอกไม้ พยายามให้เบาที่สุด เสียงของฉันนั้นหวานไม่เป็น hoarsest

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันเป็นดอกไม้เล็ก ๆ น้อย ๆ ของป่าลึก
ที่ฉันทำเคยเบ่งบานไม่เคยใช้เวลาที่เหลือ.
ผมดอกไม้สวนของพระเจ้า
ฉันรักหนึ่งฝักลับที่เคย. ฉันเติบโตในโคลนดินทรายฉันยกหัวของฉันไม่เคย ตกอยู่ในพยักหน้า. ฉันกำลังปกคลุมด้วยกลีบปึก, ผมไม่เคยกังวลสำหรับปั้นได้. ฉันเติบโตขึ้นกับการดูแลของตัวเองไม่ทราบว่ากลิ่นหอมไปอย่างแท้จริงที่. ไม่มีใครยืนอยู่ใกล้ฉันไม่จ้องมองในขณะที่ลมพัดผมบิดใน ยุติธรรม. ฉันจะนั่งอยู่บนตักของป่าสีเขียวฉันจะไม่เคยอยู่ในสถานะของ sorest. ฉันเป็นดอกไม้ในสวนและมีขนาดเล็กที่สุดจิตวิญญาณจิ๋วแม้ว่าฉันยังคงฉันแข็งแกร่ง. ฉันไม่คิดว่ากลับไปที่ทุกเหยียบของฉันในลมฉันจะเขียนผมทำแยงใหม่. ท่ามกลางดอกไม้ฉันจะพยายามที่จะอ่อนนุ่ม, เสียงของฉันคือหวานไม่มันเป็น hoarsest

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันคือดอกไม้เล็ก ๆน้อย ๆของป่าลึกผมเคยเบ่งบาน ไม่เคยใช้พักผ่อนฉันคือดอกไม้จากสวนของพระเจ้าผมเป็นคนหนึ่งที่รัก เคยลับยานฉันเติบโตบนโคลน ทราย สดผมเงยหน้าขึ้น ไม่ตกอยู่ในพยักหน้าฉันครอบคลุมกับปึก กลีบ ,ผมไม่เคยกังวลกับดินผมเติบโตขึ้นด้วยการดูแลของตัวเองไม่ทราบว่าน้ำหอม ไปอย่างแท้จริง ที่ไม่มีใครยืนใกล้ฉันอย่าจ้องในขณะที่ลมพัดผมบิดได้ในระดับกลางฉันนั่งในตักของป่าสีเขียวผมไม่เคยอยู่ในสถานะของ sorest .ฉันคือดอกไม้ใน สวน และ ที่เล็กที่สุดเล็ก ๆ วิญญาณ แม้ว่า ฉัน ก็ฉันมากที่สุดผมไม่คิดว่าที่ trod ของฉันทั้งหมด ,ในลมผมเขียนผมทำชิ้นงานใหม่ท่ามกลางดอกไม้ ผมก็พยายามจะเบาเสียงก็หวานไม่ hoarsest .