“Where am I?”He had no idea how lon

“Where am I?”

He had no idea how long he had slept, but his body was as stiff as stone. With great effort, he managed to stand up. To the average person, his surroundings would appear to be dark. To him, this setting was as bright as day. He was in a small, thatched hut. The crisp, fresh air was filled with the flavor of straw. He frowned slightly when the voice of an elderly man drifted into his ears, and pushed his sore body up, and left the hut with stiff steps.

It was a somber night. There was no moon, and there were no stars. An old man was sitting on the ground under the curtain of darkness, surrounded by seven or eight children. Their eyes were fixed on the old man, captivated by the fables he had told countless times before.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ผมอยู่ที่ไหน"เขามีความคิดที่เขาได้นอนนาน แต่ร่างกายของเขาก็เป็นแข็งเหมือนก้อนหิน มีความพยายามดี เขาสามารถยืนขึ้น คนเฉลี่ย สภาพแวดล้อมของเขาจะปรากฏ เป็นสีเข้ม เขา การตั้งค่านี้เป็นที่สดใสเป็นวัน เขาเป็นกระท่อมมุงจาก เล็ก อากาศสดชื่น สดก็เต็มไป ด้วยรสชาติของฟาง เขาเล็กน้อย frowned เมื่อเสียงของคนสูงอายุที่ลอยเข้ามาในหูของเขา และผลักดันร่างกายของเขาเจ็บขึ้น และซ้ายฮัทตอนแข็งมันเป็นคืนอึมครึม ดวงจันทร์ไม่มี และมีไม่มีดาว ชราคนหนึ่งนั่งบนพื้นดินภายใต้ม่านแห่งความมืด ล้อมรอบ ด้วยเด็กเจ็ด หรือแปด ตาของพวกเขาได้รับการแก้ไขในชรา หลงรัก โดยนิทานที่เขาได้บอกนับไม่ถ้วนครั้งก่อน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ฉันอยู่ที่ไหน?"

เขามีความคิดไม่ว่าระยะเวลาที่เขาเคยนอน แต่ร่างกายของเขาเป็นแข็งเป็นหิน ด้วยความพยายามที่ดีเขามีการจัดการที่จะยืนขึ้น เพื่อคนเฉลี่ยสภาพแวดล้อมของเขาจะปรากฏเป็นสีเข้ม ให้เขาตั้งค่านี้เป็นสดใสเท่าวัน เขาอยู่ในขนาดเล็กกระท่อมมุงจาก กรอบที่มีอากาศบริสุทธิ์ก็เต็มไปด้วยรสชาติของฟาง เขาขมวดคิ้วเล็กน้อยเมื่อเสียงของชายสูงอายุคนหนึ่งลอยเข้าไปในหูของเขาและผลักดันให้ร่างกายเจ็บของเขาขึ้นและทิ้งกระท่อมด้วยขั้นตอนแข็ง.

มันเป็นคืนที่อึมครึม ไม่มีดวงจันทร์เป็นและไม่มีดาว ชายชราคนหนึ่งกำลังนั่งอยู่บนพื้นดินที่อยู่ภายใต้ม่านแห่งความมืดที่ล้อมรอบด้วยเจ็ดหรือแปดเด็ก สายตาของพวกเขาได้รับการแก้ไขในชายชราหลงรักโดยนิทานที่เขาบอกว่าก่อนที่จะนับครั้งไม่ถ้วน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ฉันอยู่ที่ไหนเนี่ย ? "เขามีความคิดว่า เขาหลับไป แต่ร่างกายของเขาก็แข็งเป็นหิน มีความพยายามดี เขาจัดการที่จะยืน กับคน สิ่งแวดล้อมของเขาจะปรากฏเป็นสีดำ เขา การตั้งค่านี้เป็นสว่าง เขาอยู่ในขนาดเล็ก หลังคามุงกระท่อม สดชื่น อากาศบริสุทธิ์ เต็มไปด้วยกลิ่นฟาง เขาขมวดคิ้วเล็กน้อยเมื่อเสียงของชายสูงอายุที่ลอยเข้ามาในหูของเขาและผลักร่างกายเจ็บของเขาขึ้น และทิ้งฮัท ด้วยขั้นตอนที่เข้มงวดมันเป็นคืนที่เศร้าหมอง ไม่มีดวงจันทร์ ไม่มีดาว ชายชรานั่งอยู่บนพื้นดินใต้ม่านแห่งความมืดล้อมรอบด้วยเจ็ดหรือแปดคน สายตาของพวกเขาคงที่ในคนแก่ หลงใหลนิทาน เขาบอกว่านับไม่ถ้วนครั้ง