Impact modelsMoon-forming collision

Impact models
Moon-forming collisions are studied through simulations. Because the energy caused by the impact of the colliding planets is high enough to melt or even partially vaporize them, pressure forces and phase changes are incorporated into the models. Gravitational interactions and torques are also included because the collision distorts the planets and ejects debris into a disk. Mantle and core materials need to be tracked.

In the canonical giant-impact model, developed since the late 1970s, the Moon is explained as the product of a slow, glancing blow from a Mars-sized body — about 10–15% of Earth's mass — on the early Earth6. The collision left Earth spinning rapidly, once every five hours, with the Moon orbiting close to Earth. Gravitational interactions and torques then caused the Moon's orbit to expand and Earth's rotation to slow to our current 24-hour day. This model is consistent with the Moon's mass, its lack of iron and the angular momentum of the Earth–Moon system.

More detailed chemical properties are harder to explain. The giant-impact model has the Moon condensing from material in a disk, which in canonical impacts is derived primarily from the impactor's mantle. But it is improbable that the impactor had the same composition as the early Earth. The oxygen isotope composition of Mars, for example, differs from that of the Earth by more than a factor of 50 (ref. 1). If the impactor was as different from Earth as Mars is, its signature would still be detectable in the Moon, even after a giant collision.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แบบจำลองผลกระทบดวงจันทร์ขึ้นรูปตามที่ได้ศึกษาผ่านสถานการณ์จำลอง เนื่องจากพลังงานที่เกิดจากผลกระทบของดาวเคราะห์ชนไม่สูงพอที่จะละลาย หรือแม้บางส่วน vaporize นั้น กองความดันและการเปลี่ยนแปลงระยะจัดตั้งขึ้นในรูปแบบ โต้ตอบความโน้มถ่วงและ torques ได้ยัง เพราะชน distorts การดาวเคราะห์ และเลื่อนเศษลงในดิสก์ หิ้งและหลักต้องติดตามในรุ่นยักษ์ผลกระทบต่อมาตรฐาน พัฒนาตั้งแต่ปลายทศวรรษที่ 1970 จันทร์อธิบายเป็นผลิตภัณฑ์ของเป่าช้า ทิวทัศน์จากร่างกายขนาดดาวอังคาร — ประมาณ 10 – 15% ของโลกของมวล — บน Earth6 ต้น ชนซ้ายเอิร์ทปั่นอย่างรวดเร็ว ทันทีทุก 5 ชั่วโมง ดวงจันทร์โคจรใกล้โลก โต้ตอบความโน้มถ่วงและ torques แล้ว เกิดจากวงโคจรของดวงจันทร์เพื่อขยาย และเอิร์ทของหมุนไปช้าเพื่อวันของเราตลอด 24 ชั่วโมงปัจจุบัน รุ่นนี้จะสอดคล้องกับมวลของดวงจันทร์ การขาดเหล็กและโมเมนตัมเชิงมุมของระบบโลกดวงจันทร์คุณสมบัติเติมเคมีหนักจะอธิบาย แบบจำลองผลกระทบยักษ์จันทร์กลั่นตัวจากวัสดุในดิสก์ ซึ่งในมาตรฐานผลกระทบมาจากหิ้งของ impactor หลัก ได้ แต่มันเป็น improbable ที่ impactor ที่มีองค์ประกอบเดียวกันเป็นแผ่นดินต้น องค์ประกอบของไอโซโทปออกซิเจนของดาวอังคาร เช่น ต่างจากโลก โดยมากกว่าตัว 50 (อ้างอิงที่ 1) ถ้า impactor ที่เป็นแตกต่างจากดินเป็นดาวอังคาร ลายเซ็นของยังจะอาสาในดวงจันทร์ แม้หลังจากชนยักษ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แบบจำลองผลกระทบ
ชนดวงจันทร์ขึ้นรูปมีการศึกษาผ่านการจำลอง เพราะพลังงานที่เกิดจากผลกระทบของดาวเคราะห์ชนสูงพอที่จะละลายหรือแม้กระทั่งบางส่วนกลายเป็นไอพวกกองกำลังความดันและการเปลี่ยนแปลงขั้นตอนการจะรวมอยู่ในรูปแบบ ปฏิสัมพันธ์แรงโน้มถ่วงและแรงบิดที่จะถูกรวมยังเป็นเพราะการปะทะกันบิดเบือนดาวเคราะห์และสำรอกเศษเป็นดิสก์ วัสดุปกคลุมและแกนจะต้องมีการติดตาม. ในรูปแบบที่ยอมรับผลกระทบยักษ์พัฒนามาตั้งแต่ช่วงปลายปี 1970 ที่ดวงจันทร์จะมีการอธิบายเป็นผลิตภัณฑ์ของช้า glancing ระเบิดจากร่างกายขนาดเท่าดาวอังคาร - ประมาณ 10-15% ของโลก มวล - ในช่วงต้น Earth6 ชนโลกหมุนซ้ายอย่างรวดเร็วทุกๆห้าชั่วโมงกับดวงจันทร์โคจรใกล้โลก ปฏิสัมพันธ์แรงโน้มถ่วงและแรงบิดนั้นเกิดจากวงโคจรของดวงจันทร์เพื่อขยายและหมุนของโลกที่จะชะลอตัวลงวันที่ 24 ชั่วโมงของเราในปัจจุบัน รุ่นนี้มีความสอดคล้องกับมวลของดวงจันทร์ขาดธาตุเหล็กและโมเมนตัมเชิงมุมของระบบโลกดวงจันทร์. คุณสมบัติทางเคมีรายละเอียดอื่น ๆ ยากที่จะอธิบาย แบบจำลองผลกระทบยักษ์มีดวงจันทร์กลั่นจากวัสดุในดิสก์ซึ่งผลกระทบที่ยอมรับได้มาส่วนใหญ่มาจากเสื้อคลุมกระแทกของ แต่มันก็ไม่น่าจะเป็นที่ Impactor มีองค์ประกอบเดียวกับโลกในยุคแรก องค์ประกอบไอโซโทปออกซิเจนของดาวอังคารเช่นแตกต่างจากที่ของโลกมากกว่าปัจจัยจาก 50 (Ref. 1) ถ้ากระแทกได้เป็นแตกต่างจากโลกเป็นดาวอังคารเป็นลายเซ็นของตนยังคงมีการตรวจพบในดวงจันทร์แม้หลังจากการชนยักษ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลกระทบแบบ
พระจันทร์สร้างการชนจะเรียนผ่านการจำลอง . เพราะพลังงานที่เกิดจากผลกระทบของการชนกันของดาวเคราะห์สูงมากพอที่จะละลาย หรือแม้แต่บางส่วนกลายเป็นไอพวกเขาบังคับความดันและการเปลี่ยนแปลงเฟสจะรวมอยู่ในรุ่น ปฏิสัมพันธ์แรงโน้มถ่วงและแรงบิดยังมีอยู่เพราะการชนบิดเบือนดาวเคราะห์และ ejects เศษเป็นดิสก์เสื้อคลุม และวัสดุหลัก ต้องติดตาม

ในมาตรฐานโมเดลยักษ์กระทบพัฒนาตั้งแต่ปลายทศวรรษ ดวงจันทร์ จะอธิบายเป็นผลิตภัณฑ์ของช้า เสียหลักจากดาวอังคารมีขนาดตัวประมาณ 10 – 15 % ของมวลของโลกใน earth6 แต่เช้า ชนซ้ายโลกกำลังหมุนอย่างรวดเร็ว ทุกๆห้าชั่วโมง ดวงจันทร์โคจรใกล้โลกปฏิสัมพันธ์แรงโน้มถ่วงและแรงบิดแล้วทำให้วงโคจรของดวงจันทร์เพื่อขยายและโลกหมุนช้า วัน บริการของเราในปัจจุบัน รุ่นนี้มีความสอดคล้องกับมวลของดวงจันทร์ การขาดเหล็กและโมเมนตัมเชิงมุมของระบบโลกและดวงจันทร์

ทางเคมีคุณสมบัติรายละเอียดเพิ่มเติมยากที่จะอธิบาย โมเดลยักษ์กระทบดวงจันทร์ได้กลั่นตัวจากข้อมูลในดิสก์ซึ่งผลกระทบ Canonical ที่ได้มาส่วนใหญ่มาจากอิมแพคเตอร์ของเสื้อคลุม แต่มันก็ไม่น่าจะเป็นไปได้ที่อิมแพคเตอร์มีองค์ประกอบเช่นเดียวกับโลกก่อน ออกซิเจนไอโซโทปองค์ประกอบของดาวอังคาร ตัวอย่างเช่นที่แตกต่างจากที่ของโลกมากกว่าปัจจัย 50 ( อ้างอิงที่ 1 ) ถ้าอิมแพคเตอร์เป็นแตกต่างจากโลกดาวอังคารคือ ลายเซ็นก็จะตรวจพบในดวงจันทร์หลังจากการปะทะกันของยักษ์