Feedlot performance of the cows (Ex

Feedlot performance of the cows (Exp. 2) is shown in Table 5. Only main effects are reported because there were no interactions (P > .23). Testosterone treatment did not influence cow performance as it had influenced
heifer performance. They observed no effect of zeranol on mature cows but an 8% (nonsignificant) improvement with heifers. Lack of response to steroid implantation by mature animals has been observed by others. Daily gain decreased and feed effi- ciency was poorer (P < .05) as time on feed increased from 42 to 84 d. The live gain does not reflect carcass gain. From 42 to 84 d the cows gained live weight at .46 kg/d and carcass weight at 1.23 kg/d. The cows appa- rently had more rumen fill on d 42 than on d 84 as reflected in the lower dressing percent. Feed conversions were similar but were better than those reported by Matulis et al. (1987). Less time and fewer diets used by Matulis et al. (1987), when adapting cattle to the finishing diet, may have contributed to subacute acidosis and thus to the difference in response.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Feedlot ประสิทธิภาพของวัว (exp. 2) จะแสดงในตาราง 5 รายงานเฉพาะหลักผลเนื่องจากมีไม่โต้ตอบ (P > .23). รักษาฮอร์โมนเพศชายได้อิทธิพลวัวประสิทธิภาพ ตามที่ได้มีอิทธิพลต่อ ประสิทธิภาพของ heifer พวกเขาพบการปรับปรุง (nonsignificant) 8% กับ heifers แต่ไม่มีผลของ zeranol วัวสุก ขาดการตอบสนองต่อฤทธิ์เตียรอยด์โดยสัตว์ที่เป็นผู้ใหญ่มีการสังเกตผู้อื่น กำไรต่อวันลดลง และอาหาร effi ciency ถูกย่อม (P < .05) เป็นเวลาอาหารที่เพิ่มขึ้นจาก 42 84 d กำไรชีวิตสะท้อนกำไรซาก จาก 42 การ 84 d วัวรับน้ำหนักอยู่ที่น้ำหนักกิโลกรัม.46/d และซากที่ 1.23 kg/d Appa วัว - rently ได้เพิ่มเติมต่อเติมบน d 42 กว่า d 84 เท่าเปอร์เซ็นต์แป้งต่ำ แปลงตัวดึงข้อมูลคล้ายกัน แต่มีดีกว่านั้นรายงานโดย Matulis et al. (1987) น้อยกว่าเวลาและอาหารน้อยกว่าที่ใช้ โดย Matulis et al. (1987), เมื่อวัวดัดแปลงเพื่อการตกแต่งอาหาร อาจมีส่วนกึ่ง acidosis และดังนั้นความแตกต่างในการตอบสนอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลการดำเนินงานของขุนวัว (EXP. 2) จะแสดงในตารางที่ 5 ผลกระทบหลักที่จะมีการรายงานเพียงเพราะมีปฏิสัมพันธ์ไม่มี (P> 0.23)
การรักษาฮอร์โมนเพศชายไม่ได้มีผลต่อประสิทธิภาพการทำงานของวัวในขณะที่มันมีอิทธิพลต่อประสิทธิภาพการทำงานของวัวเมีย พวกเขาไม่พบผลกระทบของ zeranol ในวัว แต่ผู้ใหญ่ 8% (ไม่มีนัยสำคัญ) การปรับปรุงกับสาว ขาดการตอบสนองต่อการปลูกเตียรอยด์โดยสัตว์ที่เป็นผู้ใหญ่ได้รับการปฏิบัติโดยคนอื่น ๆ กำไรประจำวันลดลงและอาหารเป็นที่สุดนั่นคือการขาดที่ยากจนกว่า (P <0.05) ในขณะที่เวลาในการฟีดเพิ่มขึ้น 42-84 d กำไรมีชีวิตอยู่ไม่ได้สะท้อนถึงกำไรซาก จาก 42-84 d วัวได้รับน้ำหนักอยู่ที่ 0.46 กิโลกรัม / วันและน้ำหนักซากที่ 1.23 กก. / วัน วัว rently appa- มีกระเพาะมากขึ้นเกี่ยวกับการกรอก d 42 กว่าง 84 ที่แสดงในร้อยละที่ลดลงรวมทั้งการตกแต่ง แปลงฟีดมีความคล้ายคลึงกัน แต่ดีกว่าที่รายงานโดย Matulis et al, (1987) เวลาน้อยลงและน้อยกว่าอาหารที่ใช้โดย Matulis et al, (1987) เมื่อปรับตัววัวที่จะรับประทานอาหารตกแต่งที่อาจจะทำให้ดิสก์กึ่งเฉียบพลันและทำให้ความแตกต่างในการตอบสนอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โคขุน ประสิทธิภาพของวัว ( EXP 2 ) แสดงดังตารางที่ 5 แต่ผลหลักรายงานเพราะไม่มีปฏิสัมพันธ์ ( P > . 23 ) ฮอร์โมนรักษาไม่มีผลต่อประสิทธิภาพ วัวมันมีผลต่อ
ประสิทธิภาพสาว . พวกเขาพบว่าไม่มีผลของซีรานอลผู้ใหญ่วัวแต่ 8% ( ไม่ ) การปรับปรุงตัวการตอบสนองต่อการเติบโตของสเตอรอยด์สัตว์ได้รับการตรวจสอบโดยผู้อื่น เข้าทุกวัน ลดลงและอาหาร effi - ประสิทธิภาพลดลง ( P < . 05 ) ในอาหารเพิ่มขึ้นจาก 42 84 วัน อยู่ได้ไม่สะท้อนเข้าซาก จาก 42 84 D วัวน้ำหนักอยู่ที่ 46 กิโลกรัม / วัน น้ำหนักซากที่ 1.23 กิโลกรัม / วันวัวพ่อ - rently มีกระบวนการเติมเพิ่มใน D 42 กว่า D 84 ที่สะท้อนในลดยศ ) การแปลงอาหารกัน แต่กว่าที่รายงานโดย matulis et al . ( 1987 ) เวลาที่น้อยลงและน้อยลง อาหารที่ใช้ โดย matulis et al . ( 1987 ) เมื่อการปศุสัตว์เพื่อการตกแต่งอาหาร อาจจะส่งผลถึงระดับกึ่งเฉียบพลันและดังนั้นเพื่อความแตกต่างในการตอบสนอง