The painting shows children resting

The painting shows children resting safely in their beds, oblivious to the perils of this world, as their parents look on. Their mother tucks them in while their father holds a newspaper describing the horrors of the ongoing conflict. However, his attention is fully on his children and not on the alarming headlines. According to another view, the children are already asleep, and their parents are checking on them in their shared narrow bed before they themselves turn in for the night. The father appears as the "classic Rockwell onlooker" who serves as a viewer within the painting. Since he is holding his glasses, we assume that he has finished reading the Bennington Banner in his hand. The newspaper's headline reads "Bombings Ki ... Horror Hit", referencing the Blitz.[6] In the background is a lit hallway and a stairway leading to the first floor.[6]

According to Rockwell, who did not really care much for the work, the theme "was based on a rather smug idea. Painted during the bombing of London, it was supposed to say, 'Thank God we can put our children to bed with a feeling of security, knowing they will not be killed in the night.'"[7]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภาพวาดที่แสดงให้เห็นว่าเด็กยืนอยู่อย่างปลอดภัยในห้องนอนของพวกเขาลบเลือนไปอันตรายของโลกนี้เป็นพ่อแม่ของพวกเขาดูได้ที่ แม่ของพวกเขา tucks พวกเขาในขณะที่พ่อของพวกเขาถือเป็นหนังสือพิมพ์ที่อธิบายถึงความน่ากลัวของความขัดแย้งอย่างต่อเนื่อง แต่ความสนใจของเขาเป็นอย่างเกี่ยวกับเด็กของเขาและไม่ได้อยู่ในหัวข้อที่น่ากลัว ตามที่อีกมุมมองหนึ่งที่เด็กมีอยู่แล้วหลับไปและพ่อแม่ของพวกเขากำลังตรวจสอบเกี่ยวกับพวกเขาอยู่บนเตียงแคบ ๆ ของพวกเขาที่ใช้ร่วมกันก่อนที่พวกเขาจะเปิดในคืนนี้ พ่อปรากฏว่า "ถอดแบบมาจากผู้ชมคลาสสิก" ที่ทำหน้าที่เป็นผู้ชมที่อยู่ในภาพวาด นับตั้งแต่ที่เขามีการถือครองแว่นตาของเขาเราคิดว่าเขาได้เสร็จสิ้นการอ่านแบนเนอร์เบนนิงตันในมือของเขา พาดหัวหนังสือพิมพ์อ่าน "ระเบิด Ki ... สยองขวัญยอดฮิต" อ้างอิง Blitz. [6] ในพื้นหลังเป็นห้องโถงไฟและบันไดนำไปสู่ชั้นแรก. [6]

ตามที่ถอดแบบมาจากใครไม่ได้จริงๆสนใจมากสำหรับการทำงานในรูปแบบ "อยู่บนพื้นฐานของความคิดที่ค่อนข้างพอใจในตัวเอง. Painted ในระหว่างการระเบิดของกรุงลอนดอน มันก็ควรจะพูดว่า 'ขอบคุณพระเจ้าที่เราสามารถใส่ลูกหลานของเราไปนอนกับความรู้สึกของการรักษาความปลอดภัยรู้ว่าพวกเขาจะไม่ถูกฆ่าตายในเวลากลางคืน.' "[7]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภาพวาดแสดงเด็กพักผ่อนอย่างปลอดภัยในเตียงของพวกเขา , ลบเลือนไปจากโลกนี้ เป็นพ่อแม่ดูอยู่ แม่ของอาหารในขณะบิดาถือหนังสือพิมพ์บรรยายความน่ากลัวของความขัดแย้งอย่างต่อเนื่อง อย่างไรก็ตาม ความสนใจของเขาได้อย่างเต็มที่บนลูกๆ ของเขา และไม่ได้อยู่ในหัวข้อข่าวที่น่ากลัว จากมุมมองอื่น ๆเด็ก ๆหลับไปแล้ว และพ่อแม่ของพวกเขากำลังตรวจสอบพวกเขาใช้ร่วมกันของพวกเขาก่อนที่พวกเขากลายเป็นแคบที่นอนสำหรับคืนนี้ พ่อจะปรากฏเป็น " ผู้เฝ้าดูร็อคเวลล์ คลาสสิก " ที่ทำหน้าที่เป็นผู้ชมภายในภาพวาด ตั้งแต่เขาถือแว่นตาของเขา เราคิดว่าเขาได้อ่านเบนนิงตันแบนเนอร์ในมือของเขาเสร็จ ของหนังสือพิมพ์พาดหัวข่าว อ่าน " ระเบิด คิ . . . . . . . สยองขวัญ กดปุ่ม " อ้างอิงสงคราม [ 6 ] ในพื้นหลังเป็น ไฟทางเดินและบันไดสู่ชั้นที่ 1 [ 6 ]ตาม Rockwell , ที่ไม่ได้ดูแลมากสำหรับงาน หัวข้อ " ใช้ความคิดค่อนข้างสบายใจ วาดระหว่างการทิ้งระเบิดลอนดอน มันควรจะพูดว่า " ขอบคุณพระเจ้าที่เราสามารถใส่ลูกเข้านอนด้วยความรู้สึกของการรักษาความปลอดภัย ทราบว่า พวกเขาจะไม่ถูกฆ่าในเวลากลางคืน . " [ 7 ]