Autonomic impairment has been ident

Autonomic impairment has been identified at the time of diabetes diagnosis, which suggests that impairment may be present after a relatively brief exposure to hyperglycemia or develop in conjunction with obesity or insulin resistance (1,2). Cross-sectional studies in adults without diabetes provide evidence that markers of autonomic functioning are inversely associated with obesity, insulin resistance, and fasting glucose (3–6). Recent research suggesting that autonomic dysfunction predicts the development of diabetes (7,8) supports the long-held clinical suspicion that autonomic dysfunction is associated with the development of diabetes in healthy adults (9).
Adults were identified as eligible to participate in the Diabetes Prevention Program (DPP) because they were at risk for developing diabetes, most commonly because of existing hyperglycemia and obesity. Thus, it is plausible that many had existing autonomic impairment at baseline in the study. At the conclusion of the trial, there was a significantly lower incidence of diabetes in the intensive lifestyle modification arm compared with that in the metformin or placebo arms (10). Lifestyle modification involved increasing physical activity and lowering dietary fat intake with a goal of lowering weight. It is not known whether, secondary to weight loss, mechanisms such as improved autonomic function or fitness, which are both inversely associated with diabetes incidence in healthy adults (5,7,11,12), account for the lower incidence of diabetes in the lifestyle arm of the DPP trial.
Thus, the objectives of our post hoc analysis of the DPP trial were to 1) test whether measures of autonomic function at baseline were related to the development of diabetes in each arm over the course of the study, 2) investigate whether changes in measures of autonomic function over the course of the trial differed by treatment arm, and 3) test whether changes in autonomic function over time were related to the development of diabetes. We hypothesized that changes in autonomic function measures would be most favorable in the lifestyle modification arm of the trial and that those participants with the least favorable autonomic function at baseline and over time were more likely to develop diabetes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การด้อยค่าของระบบประสาทส่วนกลางได้รับการระบุในช่วงเวลาของการวินิจฉัยโรคเบาหวานซึ่งแสดงให้เห็นว่าการด้อยค่าอาจจะนำเสนอหลังจากที่มีการเปิดรับแสงค่อนข้างสั้นน้ำตาลในเลือดสูงหรือพัฒนาร่วมกับโรคอ้วนหรือความต้านทานต่ออินซูลิน (1,2) การศึกษาแบบตัดขวางในผู้ใหญ่ที่ไม่เป็นเบาหวานแสดงหลักฐานว่าเครื่องหมายในการทำงานของระบบประสาทที่เกี่ยวข้องผกผันกับโรคอ้วน, ความต้านทานต่ออินซูลินและกลูโคส (3-6) งานวิจัยล่าสุดชี้ให้เห็นว่าความผิดปกติของระบบประสาทส่วนกลางคาดการณ์การพัฒนาของโรคเบาหวาน (7,8) สนับสนุนความสงสัยทางคลินิกระยะยาวถือได้ว่าเป็นความผิดปกติของระบบประสาทที่เกี่ยวข้องกับการพัฒนาของโรคเบาหวานในผู้ใหญ่ที่มีสุขภาพ (9).
ผู้ใหญ่ถูกระบุว่าเป็นสิทธิ์เข้าร่วมในโรคเบาหวาน โปรแกรมการป้องกัน (DPP) เพราะพวกเขาที่มีความเสี่ยงในการพัฒนาโรคเบาหวานกันมากที่สุดเพราะน้ำตาลในเลือดสูงที่มีอยู่และโรคอ้วน ดังนั้นจึงเป็นไปได้ว่าหลายคนที่มีอยู่จากการด้อยค่าของระบบประสาทส่วนกลางที่ baseline ในการศึกษา ในช่วงท้ายของการพิจารณาคดีที่มีอัตราการเกิดที่ลดลงอย่างมีนัยสำคัญของโรคเบาหวานในเข้มข้นแขนปรับเปลี่ยนวิถีการดำเนินชีวิตเมื่อเทียบกับที่อยู่ในยา metformin หรือยาหลอกแขน (10) การปรับเปลี่ยนวิถีการดำเนินชีวิตที่เกี่ยวข้องกับการออกกำลังกายเพิ่มขึ้นและลดปริมาณไขมันในอาหารที่มีเป้าหมายในการลดน้ำหนัก มันไม่ได้เป็นที่รู้จักกันว่ารองการสูญเสียน้ำหนักกลไกเช่นการปรับปรุงการทำงานของระบบประสาทส่วนกลางหรือการออกกำลังกายซึ่งมีทั้งที่เกี่ยวข้องผกผันกับอัตราการเกิดโรคเบาหวานในผู้ใหญ่ที่มีสุขภาพ (5,7,11,12) บัญชีสำหรับอุบัติการณ์ของโรคเบาหวานลดลงใน แขนวิถีชีวิตของการทดลอง DPP.
ดังนั้นวัตถุประสงค์ของเราวิเคราะห์การโพสต์เฉพาะกิจของการทดลอง DPP เป็น 1) การทดสอบว่ามาตรการของฟังก์ชั่นอัตโนมัติที่ baseline ที่เกี่ยวข้องกับการพัฒนาของโรคเบาหวานในแขนแต่ละช่วงเวลาของการศึกษา 2 ) ตรวจสอบว่าการเปลี่ยนแปลงในมาตรการของการทำงานของระบบประสาทส่วนกลางในช่วงของการพิจารณาคดีที่แตกต่างไปจากการรักษาแขนและ 3) การทดสอบว่าการเปลี่ยนแปลงในการทำงานอัตโนมัติเมื่อเวลาผ่านไปมีความสัมพันธ์กับการพัฒนาของโรคเบาหวาน เราตั้งสมมติฐานว่าการเปลี่ยนแปลงในมาตรการการทำงานของระบบประสาทส่วนกลางจะเป็นที่ดีที่สุดในการปรับเปลี่ยนวิถีการดำเนินชีวิตที่แขนของการพิจารณาคดีและว่าผู้เข้าร่วมที่มีฟังก์ชั่นอัตโนมัติที่ดีอย่างน้อยที่ baseline และช่วงเวลาที่มีแนวโน้มที่จะพัฒนาเป็นโรคเบาหวาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ระบบประสาทอัตโนมัติบกพร่องได้รับการระบุในเวลาของการวินิจฉัยเบาหวาน ซึ่งแสดงให้เห็นว่าบกพร่องอาจจะอยู่หลังแสงค่อนข้างสั้น hyperglycemia หรือพัฒนาร่วมกับโรคอ้วนหรือภาวะดื้อต่ออินซูลิน ( 1 , 2 ) การศึกษาตัดขวางในผู้ใหญ่ที่ไม่มีโรคเบาหวานให้หลักฐานว่า เครื่องหมายของการทำงานของระบบประสาทอัตโนมัติเป็นตรงกันข้ามที่เกี่ยวข้องกับโรคอ้วน , ความต้านทานต่ออินซูลินและระดับน้ำตาล ( 3 – 6 ) การวิจัยล่าสุดชี้ให้เห็นว่ามีการคาดการณ์การพัฒนาของโรคเบาหวาน ( 7 , 8 ) สนับสนุนยาว จัดคลินิก ความสงสัยว่ามีการเกี่ยวข้องกับการพัฒนาของโรคเบาหวานในผู้ใหญ่สุขภาพดี ( 9 )ผู้ใหญ่ที่ถูกระบุว่าเป็นสิทธิที่จะเข้าร่วมในโปรแกรมการป้องกันโรคเบาหวาน ( DPP ) เพราะมีความเสี่ยงในการพัฒนาโรคเบาหวานมากที่สุดเพราะ hyperglycemia ที่มีอยู่ และโรคอ้วน ดังนั้นจึงเป็นไปได้ว่า หลายคนมีความบกพร่องที่มีอยู่ที่มีพื้นฐานในการศึกษา ที่สรุปจากการทดลอง มีการลดอุบัติการณ์ของโรคเบาหวานในการอบรมการปรับเปลี่ยนวิถีชีวิตที่แขนเปรียบเทียบกับยาหลอกใน metformin หรือแขน ( 10 ) การปรับเปลี่ยนวิถีชีวิตที่เกี่ยวข้องกับการเพิ่มกิจกรรมทางกาย และลดอาหารไขมันที่บริโภค ด้วยเป้าหมายของการลดน้ำหนัก มันไม่เป็นที่รู้จักไม่ว่าจะเป็น มัธยม เพื่อลดน้ำหนัก กลไก เช่น การปรับปรุงโดยอัตโนมัติฟังก์ชัน หรือฟิตเนส ซึ่งมีทั้งจากอุบัติการณ์ที่เกี่ยวข้องกับโรคเบาหวานในผู้ใหญ่สุขภาพดี ( 5,7,11,12 ) , บัญชีเพื่อลดอุบัติการณ์ของโรคเบาหวานในวิถีชีวิตที่แขนของ DPP ที่ทดลองดังนั้น วัตถุประสงค์ของตูกีการวิเคราะห์ DPP ทดลองคือ 1 ) เพื่อทดสอบว่าวัดอัมพวัน ที่ฐานมีความสัมพันธ์กับการพัฒนาของโรคเบาหวานในแต่ละแขนมากกว่าหลักสูตรของการศึกษา 2 ) ศึกษาว่า การเปลี่ยนแปลงในวัดอัมพวันผ่านหลักสูตรของการรักษาแตกต่างกันตามแขน และ 3 ) ทดสอบว่าการเปลี่ยนแปลงในอัมพวันตลอดเวลา มีความสัมพันธ์กับการพัฒนาของโรคเบาหวาน เราตั้งสมมุติฐานว่า การเปลี่ยนแปลงในวัดอัมพวัน จะเป็นมงคลมากที่สุดในการปรับเปลี่ยนวิถีชีวิต แขนของการทดลองและเข้าร่วมกับอัมพวันมงคลน้อยที่ baseline และช่วงเวลามีแนวโน้มที่จะพัฒนาโรคเบาหวาน