Colonialism, which involves the dom

Colonialism, which involves the domination and exploitation of a native population, has been spurred by economic need or greed and political rivalries. Most historians contend that its costs—including loss of life through disease, relocations, and slavery; inhibition of local economic growth; psychological damage to colonized people; and cultural domination—outweigh any benefits, such as the development of an infrastructure for postcolonial modernization and democratization.
Colonialism, broadly defined as “a system of political, economic, and cultural domination forcibly imposed by a technologically advanced foreign minority on an indigenous majority” (Gellar 1995, 140), is a component of empire building, European expansion, and the creation of the modern world system. Its root word, colony, comes from the Latin word colonie, which referred to agricultural communities that produced food for the Roman Empire.
Colonialism probably goes back some six thousand years in human history to when humans first established settlements large enough to require more food than the surrounding area could provide to support their numbers. The first colonies were probably neighboring peoples whose land or labor (or both) were exploited for food. All classic preindustrial states were colonial in that they often took the land and exploited the labor and resources of subjugated peoples.
Extent and Causes of Western Colonization
Interest in colonialism in the modern era has focused primarily on Western colonialism from about 1500 to the present. Western colonialism has drawn most of the attention because it was so widespread and was a major force in human history. To give some sense of its breadth, consider the German geographer Alexander Supan’s observation that in 1900 European nations and the United States exerted colonial control over 90.4 percent of the territory of Africa, 98.9 percent of the Pacific islands, 56.5 percent of Asia, 100 percent of Australia, and 27.2 percent of the Americas. The major European colonizers were Great Britain, France, Spain, and Germany, with Portugal, the Netherlands, Belgium, and Italy playing a lesser role.
South and Southeast Asia were colonized at first by the Dutch, Portuguese, and Spanish; in the eighteenth and nineteenth centuries the British and French expanded into these regions as well. Africa was colonized by the British, French, Belgians, Spanish, Portuguese, Germans, Italians, and Spanish, with the last decades of the nineteenth and early decades of the twentieth century being the period of most intense colonization.
Colonization of the Americas began at the close of the fifteenth century and did not end until the close of the nineteenth century. Some experts argue that the United States replaced European nations as the colonial power in the Americas through its taking of Native American territory and its dominance over the economies and, at times, governments, of nations such as Honduras, Haiti, and Cuba. This form of colonization is referred to as informal colonialism because the colonizing nation does not have official control over the colonized nation.
In some cases, colonies were placed under direct control of the colonizing nation’s government; in other cases trading companies acted as intermediaries. Still other colonies were organized as protectorates, while some nations remained nominally independent but were run by puppet governments whose policies were ultimately controlled by a Western power (as in informal colonization). In some cases, the method of governing the colony evolved over time: British India, for example, was initially governed through the English East India Company but was taken over by the British government in 1858.

This pictograph, which commemorates the Sioux victory over U.S. forces at the Battle of Little Bighorn, shows warriors leading horses with U.S. military saddles.
Some experts stress economic factors as the root causes of European colonialism; others stress political factors, and still others a combination of factors. Economically, the expanding world system in conjunction with the Industrial Revolution created greater demand for raw materials and markets for products. Colonies met both needs, as they provided raw materials at low cost and monopoly markets for European-produced goods. Politically, the colonial expansion of the mid- to late 1800s was fueled by national rivalries in Europe, balance-of-power concerns, and national pride. The Berlin Conference of 1884–1885 provided a political rationale for colonization by stipulating that control of a territory rested on a colonial power’s occupation of that territory. The technological advances of the Industrial Revolution, especially steam ships, railroads, the telegraph, and more deadly weapons, made colonization quicker, cheaper, and easier. Finally, it should be noted that the ideas of social thinkers such as Charles Darwin, Lewis Henry Morgan, Karl Marx, and Herbert Spencer were used or misused by colonists to portray colonized peoples as inferior and in need of Western civilization, education, democracy, and Christianity. Thus, colonialism was typically rationalized as being beneficial to those being colonized. It was, in the words of Rudyard Kipling, “The White Man’s Burden.”
Exploitative Colonialism
Exploitative colonialism is an economic system in which the colonizers seek to exploit the economic resources of the colony while incurring the lowest possible cost themselves. Agricultural plantations, mining operations, and manufacturing plants are typical of exploitative colonialism. Government and other institutions exist to support the economic endeavor.
Most nineteenth-century Asian and African colonies were run on the exploitative pattern. The colonial power established a new political, economic, and social structure in the colony in the service of economic exploitation. Colonial policy was set in the home nation for the home nation’s benefit and with little concern for the colony. The colony was ruled by a small elite group of Western officials, businessmen, farmers, and missionaries who lived apart from the indigenous population in urban enclaves designed and built in European style. In British Nigeria in the 1920s, for example, there was one British official for every 100,000 people. The colonizers often ruled indirectly through favored local leaders who were expected to maintain order, recruit laborers, and collect taxes and food for the colonists. The local leaders and their families, in turn, received preferential treatment. The colonizing power typically made use of a divide-and-rule strategy in which local ethnic groups were pitted against one another so as to forestall organized resistance to colonization.
Colonialism drew the colonies into the expanding world economic system. The colonizers sought land, the products of the land, mineral wealth, and cheap labor. They also sought to use the colonies as a market for goods produced in the home nation. This activity stimulated economic expansion in the colonies, but nearly all wealth flowed to the home nation. There was relatively little economic opportunity for the colonized peoples. Some might find employment as low-level civil servants or as domestics in European households, but most remained farmers or were forced to work in mines or factories. “Middleman minorities”—people from distant ethnic groups encouraged to settle in the colony to fulfill various roles—were employed. Asian Indians, for example, filled this role in British colonies in Africa and the Caribbean.
Settlers and Settler Colonies
In many colonies, there were some people from the home nation who chose to live in the colony and make it their home. Many in the first generation of settlers saw the new land as their home, and this feeling intensified with successive generations when the latter were permitted to grow up in the new land. In some colonies, such as the United States and New Zealand, the settlers became the largest and dominant group, displacing the indigenous peoples and taking their land. In many other colonies, such as the British colonies in Africa, settlers formed small enclaves, established large farming operations, and lived in relative peace with the indigenous population. Settlers supported independence movements as they, too, saw themselves as suffering from the home country’s economic exploitation. Once independence was achieved, however, settlers and indigenous populations often found themselves on opposite sides of issues such as land reform.
Resistance
Colonized peoples rarely accepted colonization without a fight. Revolts, massacres, destruction of property, and the like were common in the first stages of colonization. Revolts were meet with force—the military and police were key enforcers of colonial rule—and were rarely successful. Later, more serious resistance took various forms, such as the civil disobedience led by Mohandas Gandhi that helped India achieve independence, the Ghost Dance movement in North America, the Boxer Rebellion in China, the Zulu Wars in South Africa, the Mau Mau movement in Kenya, and the Maroon wars in Jamaica. Local Christian churches were often used as vehicles of resistance to oppression and inequality. Educated members of the local population often contributed to the struggle through poetry, literature, and the media.
Costs and Benefits of Colonialism
There is little dispute that the colonizing nations benefited from colonialism, while the colonies suffered—and often continued to suffer after independence. Nonetheless, some scholars argue that there were benefits to the colony. While colonizers depended on slavery in some regions, such as the Americas, they also ended it in many regions. Arguably, other benefits of colonialism included control of regional wars and the establishment of a political and economic structure and infrastructure that allowed for postcolonial modernization and d

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ลัทธิ ซึ่งเกี่ยวข้องกับการปกครองและกดขี่ขูดรีดของประชากรพื้นเมือง ได้รับการกระตุ้น โดยความต้องการทางเศรษฐกิจ หรือความโลภ และ rivalries ทางการเมือง นักประวัติศาสตร์ส่วนใหญ่ขับเคี่ยวที่ของต้นทุนซึ่งรวมถึงเสียชีวิตโดยโรค ย้าย และ ทาส ยับยั้งการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจในท้องถิ่น ความเสียหายทางจิตใจยึดครองคน และการครอบงำทางวัฒนธรรม – เกินประโยชน์ใด ๆ เช่นการพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานการวาทนวัตกรรมและกระบวนการประชาธิปไตยลัทธิ ทั่วไปกำหนดให้เป็น "ระบบการครอบงำทางการเมือง เศรษฐกิจ และวัฒนธรรมที่กำหนดบังคับให้ โดยชนกลุ่มน้อยต่างประเทศเทคโนโลยีขั้นสูงในส่วนใหญ่เป็นคนพื้นเมือง" (เชลล์ 1995, 140), เป็นส่วนประกอบของอาคารเอ็มไพร์ ขยายยุโรป และการสร้างระบบโลกสมัยใหม่ ของรากคำ โคโล มาจาก colonie คำละติน ซึ่งอ้างอิงถึงชุมชนทางการเกษตรที่ผลิตอาหารสำหรับจักรวรรดิโรมันลัทธิอาจกลับไปหกหมื่นปีในประวัติศาสตร์มนุษย์เมื่อมนุษย์ตั้งขึ้นครั้งแรกพอเพียงต้องการอาหารมากขึ้นกว่าบริเวณสามารถให้การสนับสนุนจำนวนจับคู่ อาณานิคมแรกคงถูกเพื่อนบ้านคนที่มีที่ดิน หรือแรงงาน (หรือทั้งสอง) ที่สามารถสำหรับอาหาร อเมริกา preindustrial คลาสสิกทั้งหมดถูกโคโลเนียลที่พวกเขามักจะเอาที่ดิน และสามารถแรงงานและทรัพยากรของคน subjugatedขอบเขตและสาเหตุของอาณานิคมตะวันตกสนใจในลัทธิในยุคสมัยใหม่ได้เน้นหลักในอาณานิคมตะวันตกจากประมาณ 1500 ถึงปัจจุบัน อาณานิคมตะวันตกได้ออกส่วนใหญ่ของความสนใจ เพราะมีแพร่หลายมาก และเป็นแรงสำคัญในประวัติศาสตร์มนุษย์ เพื่อให้ความกว้างของบาง พิจารณาสังเกตโป๊เยอรมันอเล็กซานเดอร์ Supan ที่ 1900 ใน ประเทศยุโรปและโคโลเนียล exerted สหรัฐอเมริกาควบคุมกว่า 90.4 เปอร์เซ็นต์ของดินแดนของแอฟริกา หมู่เกาะแปซิฟิกร้อย ละ 98.9 ร้อย ละ 56.5 ของเอเชีย 100 เปอร์เซ็นต์ของออสเตรเลีย และร้อย ละ 27.2 ของทวีปอเมริกา Colonizers ยุโรปรายใหญ่สหราชอาณาจักร ฝรั่งเศส สเปน เยอรมนี โปรตุเกส เนเธอร์แลนด์ เบลเยี่ยม และบทบาทน้อยกว่าประเทศอิตาลี และเอเชียใต้และเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ถูกยึดครองในตอนแรก โดยดัตช์ โปรตุเกส และ สเปน ในศตวรรษ eighteenth และศตวรรษที่ 19 อังกฤษและฝรั่งเศสขยายเข้าไปในพื้นที่เหล่านี้เช่น ทวีปแอฟริกาถูกยึดครอง โดยอังกฤษ ฝรั่งเศส Belgians สเปน โปรตุเกส ชาวเยอรมัน ชาวอิตาลี และ สเปน กับทศวรรษทศวรรษศตวรรษที่ 19 และช่วงต้นของศตวรรษที่ยี่สิบเป็นระยะของสนามที่รุนแรงที่สุดอาณานิคมของอเมริกาเริ่มขึ้นในศตวรรษสิบห้าปิด และได้ไม่สิ้นสุดจนถึงการปิดของศตวรรษ บางผู้เชี่ยวชาญโต้แย้งว่า สหรัฐอเมริกาแทนประเทศยุโรปเป็นอำนาจอาณานิคมในทวีปอเมริกาโดยถ่ายของชาวอเมริกันพื้นเมืองอาณาเขตและการปกครองเศรษฐกิจและ เวลา รัฐบาล ประเทศฮอนดูรัส เฮติ และคิวบา สนามแบบนี้จะเรียกว่าลัทธิอาณานิคมอย่างไม่เป็นทาง เพราะประเทศ colonizing มีควบคุมยึดครองประเทศอย่างเป็นทางการในบางกรณี อาณานิคมถูกวางภายใต้การควบคุมโดยตรงของรัฐบาลของประเทศ colonizing ในกรณีอื่นๆ บริษัทดำเนินเป็นตัวกลาง ยัง อาณานิคมอื่น ๆ ถูกจัดระเบียบให้เป็น protectorates ในขณะที่บางประเทศยังคงในนามอิสระ แต่ถูกเรียกใช้ โดยรัฐบาลหุ่นที่นโยบายสุดถูกควบคุม โดยอำนาจตะวันตก (ในสนามที่ไม่เป็นทางการ) ในบางกรณี วิธีการควบคุมฝูงพัฒนาเวลา: บริติชอินเดีย เช่น เริ่มถูกควบคุม โดย บริษัทอินเดียตะวันออกอังกฤษ แต่ทำ โดยรัฐบาลอังกฤษในค.ศ. 1858 Pictograph นี้ ซึ่ง commemorates ได้แก่ชัยชนะเหนือกองทัพสหรัฐอเมริกาที่การต่อสู้ของ Little Bighorn แสดงนำม้ากับสหรัฐฯ saddles ทหารนักรบผู้เชี่ยวชาญบางความเครียดปัจจัยทางเศรษฐกิจเป็นต้นตอของอาณานิคมยุโรป ความเครียดปัจจัยทางการเมือง และยังคงใช้ปัจจัยอื่น ๆ กาญจน์ ระบบโลกขยายตัวร่วมกับการปฏิวัติอุตสาหกรรมสร้างมากกว่าความต้องการวัตถุดิบและตลาดสำหรับผลิตภัณฑ์ อาณานิคมตรงตามความต้องการทั้งสอง ตามที่พวกเขามีวัตถุดิบที่ต่ำต้นทุนและการผูกขาดตลาดยุโรปผลิตสินค้า ทางการเมือง ขยายอาณานิคมกลาง-ไปเพราะปลายเป็นเชื้อเพลิง โดย rivalries ชาติในยุโรป สมดุลของพลังงานความกังวล และชาติ การประชุมเบอร์ลินของ 1884 – 1885 โดยเหตุผลทางการเมืองในสนาม stipulating ที่ควบคุมเขตขึ้นอาชีพของกำลังอาณานิคมดินแดนที่ ความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีของการปฏิวัติอุตสาหกรรม อบไอน้ำโดยเฉพาะเรือ รถราง โทรเลข และ อาวุธร้ายแรงมากขึ้น ทำสนามเร็วกว่า ถูกกว่า และง่ายกว่า ในที่สุด มันควรจดบันทึกว่า ความคิดของสังคม thinkers เช่นชาลส์ดาร์วิน เลวิสเฮนรี่มอร์แกน คาร์ล Marx เฮอร์เบิร์ตสเปนเซอร์ใช้ หรือใช้ผิด โดย colonists การวาดภาพคนยึดครอง เป็นน้อย และความ ต้องการของอารยธรรมตะวันตก การศึกษา ประชาธิปไตย และศาสนาคริสต์ ดังนั้น ลัทธิถูกปกติ rationalized เป็นประโยชน์ต่อผู้ยึดครองอยู่ มันเป็น ในคำพูดของคิปลิง "ไวท์แมนของภาระ"ลัทธิที่เผชิญลัทธิที่เผชิญเป็นระบบเศรษฐกิจที่ colonizers ที่พยายามใช้ทรัพยากรเศรษฐกิจของฝูงในขณะที่ผลต่อต้นทุนได้ต่ำด้วยตนเอง สวนเกษตร ดำเนินงานเหมืองแร่ และโรงงานผลิตเป็นของลัทธิเผชิญ รัฐบาลและสถาบันอื่น ๆ ที่มีอยู่เพื่อสนับสนุนการแข่งขันทางเศรษฐกิจส่วนใหญ่ปั้นจั่นศตวรรษเอเชีย และแอฟริกาอาณานิคมถูกเรียกใช้ในรูปแบบการเผชิญ อำนาจอาณานิคมก่อตั้งทางการเมือง เศรษฐกิจ และสังคมโครงสร้างใหม่ในฝูงในบริการการแสวงหาประโยชน์ทางเศรษฐกิจ โคโลเนียลนโยบายถูกกำหนดในประเทศบ้านประโยชน์ของชาวบ้าน และ ด้วยความกังวลเล็กน้อยสำหรับฝูง โคโลนีถูกปกครอง โดยชนชั้นสูงกลุ่มเล็ก ๆ ของตะวันตกเจ้าหน้าที่ นักธุรกิจ เกษตรกร ผู้สอนศาสนาที่อยู่นอกเหนือจากประชากรพื้นเมืองในเมือง enclaves ออกแบบ และสร้างขึ้นในสไตล์ยุโรป ในประเทศไนจีเรียที่อังกฤษในปี 1920 เช่น มีทางอังกฤษหนึ่งคนทุก 100000 Colonizers มักจะปกครองโดยทางอ้อมผ่านผู้นำท้องถิ่นชื่นชอบที่ว่าเพื่อรักษาใบสั่ง สรรหาแรงของการบุกเบิก และเก็บภาษีและอาหาร colonists ที่ ผู้นำท้องถิ่นและครอบครัว จะ ได้รับบริการระดับ อำนาจ colonizing มักใช้กลยุทธ์การแบ่ง และกฎที่กลุ่มชนเผ่าท้องถิ่นถูก pitted ต่อกันเพื่อขัดขวางความต้านทานต่อสนามจัดลัทธิวาดอาณานิคมเข้าสู่ระบบเศรษฐกิจโลกขยายตัว Colonizers ที่ค้นหาที่ดิน ผลิตภัณฑ์ของแผ่นดิน แร่มั่งคั่ง และแรงงานราคาถูก พวกเขายังพยายามที่จะใช้ในอาณานิคมเป็นตลาดสำหรับสินค้าที่ผลิตในประเทศภายในบ้าน ขยายตัวทางเศรษฐกิจในอาณานิคมที่ถูกกระตุ้นกิจกรรมนี้ แต่ให้เลือกมากมายเกือบทั้งหมดเกิดขึ้นในชาติบ้าน มีโอกาสที่เศรษฐกิจค่อนข้างน้อยสำหรับคนยึดครอง บางอาจหางานราชการระดับล่าง หรือ domestics ในยุโรปครัวเรือน แต่ส่วนใหญ่ยังคง เกษตรกร หรือถูกบังคับให้ทำงานในเหมืองหรือโรงงาน "Middleman คมิ" — คนจากกลุ่มชาติพันธ์ไกลขอแนะนำจับคู่ในฝูงเพื่อตอบสนองบทบาทต่าง ๆ ซึ่งถูกว่าจ้าง อินเดียเอเชีย ตัวอย่าง เติมบทบาทนี้ในอังกฤษอาณานิคมในแอฟริกาและแคริบเบียนตั้งถิ่นฐานและอาณานิคม Settlerในอาณานิคมจำนวนมาก มีบางคนจากประเทศบ้านเลือกที่จะอยู่ในฝูง และทำให้บ้านของพวกเขา หลายคนในการตั้งถิ่นฐานรุ่นแรกเห็นแผ่นดินใหม่เป็นบ้านของพวกเขา และความรู้สึกนี้ intensified กับคนรุ่นต่อ ๆ มาเมื่อหลังได้รับอนุญาตให้เติบโตในแผ่นดินใหม่ ในอาณานิคมบาง สหรัฐอเมริกาและนิวซีแลนด์ ตั้งถิ่นฐานเป็น หลัก และใหญ่ที่สุดกลุ่ม ฎพยัคฆ์การชน และการแผ่นดินของเขา ในหลายอื่น ๆ อาณานิคม เช่นอาณานิคมอังกฤษในแอฟริกา ตั้งถิ่นฐานเกิด enclaves เล็ก ทำฟาร์มขนาดใหญ่ก่อตั้ง และอาศัยอยู่ในความสัมพันธ์กับประชากรพื้นเมือง ตั้งถิ่นฐานสนับสนุนความเป็นอิสระในการเคลื่อนไหว ตามที่พวกเขา เกินไป เห็นตัวเองเป็นทุกข์จากการแสวงหาประโยชน์ทางเศรษฐกิจของประเทศบ้าน เมื่อสำเร็จเป็นอิสระ อย่างไรก็ตาม ตั้งถิ่นฐานและประชากรพื้นเมืองมักจะพบตัวเองในด้านตรงข้ามของปัญหาเช่นการปฏิรูปที่ดินความต้านทานยึดครองคนไม่ค่อยยอมรับสนาม โดยไม่มีการต่อสู้ อย่างไร massacres ทำลายทรัพย์สิน ความหมายได้ในขั้นตอนแรกของสนาม ไรได้พบกับกองทัพ-ทหารและตำรวจ enforcers คีย์กฎอาณานิคม — และไม่ค่อยประสบความสำเร็จ ภายหลัง ต่อต้านที่รุนแรงมากขึ้นเอาแบบฟอร์มต่าง ๆ เช่นอารยะโดยคานธี Mohandas ที่ช่วยอินเดียให้เป็นอิสระ เคลื่อนไหวผีเต้นในอเมริกาเหนือ กบฏนักมวยในประเทศจีน สงครามพวกสูลูในแอฟริกาใต้ ย้าย Mau Mau ในเคนยา และสงครามน้ำตาลแดงในจาเมกา โบสถ์คริสเตียนท้องถิ่นมักจะใช้เป็นยานพาหนะต้านการกดขี่และความไม่เท่าเทียมกัน สมาชิกของประชากรในท้องถิ่นมักจะศึกษาส่วนการต่อสู้ผ่านบทกวี วรรณคดี และสื่อต้นทุนและผลประโยชน์ของลัทธิมีข้อโต้แย้งน้อยที่ชาติ colonizing รับประโยชน์จากอาณานิคม ขณะอาณานิคมประสบ — และมักจะเจ็บหลังจากเป็นอิสระ กระนั้น นักวิชาการบางคนโต้แย้งว่า มีประโยชน์เพื่อฝูง ขณะ colonizers ขึ้นอยู่กับการเป็นทาสในบางภูมิภาค เช่นอเมริกา พวกเขายังสิ้นสุดนั้นในหลายภูมิภาค ว่า ลัทธิประโยชน์อื่น ๆ รวมควบคุมสงครามระดับภูมิภาคและการจัดตั้งโครงสร้างทางการเมือง และเศรษฐกิจและโครงสร้างพื้นฐานที่ได้รับอนุญาตสำหรับนวัตกรรมวาทและ d

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลัทธิล่าอาณานิคมที่เกี่ยวข้องกับการปกครองและการใช้ประโยชน์ของชาวพื้นเมืองที่ได้รับการกระตุ้นจากความต้องการทางเศรษฐกิจหรือความโลภและการแข่งขันทางการเมือง นักประวัติศาสตร์ส่วนใหญ่ยืนยันว่าค่าใช้จ่ายColonialism, which involves the domination and exploitation of a native population, has been spurred by economic need or greed and political rivalries. Most historians contend that its costs- —รวมทั้งการสูญเสียของชีวิตผ่านโรคย้ายและทาส ยับยั้งการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจในท้องถิ่น ความเสียหายทางด้านจิตใจให้กับประชาชนอาณานิคม including loss of life through disease, relocations, and slavery; inhibition of local economic growth; psychological damage to colonized people; and cultural domination—outweigh any benefits, such as the development of an infrastructure for postcolonial modernization and democratization.
Colonialism, broadly defined as “a system of political, economic, and cultural domination forcibly imposed by a technologically advanced foreign minority on an indigenous majority” (Gellar 1995, 140), is a component of empire building, European expansion, and the creation of the modern world system. Its root word, colony, comes from the Latin word colonie, which referred to agricultural communities that produced food for the Roman Empire.
Colonialism probably goes back some six thousand years in human history to when humans first established settlements large enough to require more food than the surrounding area could provide to support their numbers. The first colonies were probably neighboring peoples whose land or labor (or both) were exploited for food. All classic preindustrial states were colonial in that they often took the land and exploited the labor and resources of subjugated peoples.
Extent and Causes of Western Colonization
Interest in colonialism in the modern era has focused primarily on Western colonialism from about 1500 to the present. Western colonialism has drawn most of the attention because it was so widespread and was a major force in human history. To give some sense of its breadth, consider the German geographer Alexander Supan’s observation that in 1900 European nations and the United States exerted colonial control over 90.4 percent of the territory of Africa, 98.9 percent of the Pacific islands, 56.5 percent of Asia, 100 percent of Australia, and 27.2 percent of the Americas. The major European colonizers were Great Britain, France, Spain, and Germany, with Portugal, the Netherlands, Belgium, and Italy playing a lesser role.
South and Southeast Asia were colonized at first by the Dutch, Portuguese, and Spanish; in the eighteenth and nineteenth centuries the British and French expanded into these regions as well. Africa was colonized by the British, French, Belgians, Spanish, Portuguese, Germans, Italians, and Spanish, with the last decades of the nineteenth and early decades of the twentieth century being the period of most intense colonization.
Colonization of the Americas began at the close of the fifteenth century and did not end until the close of the nineteenth century. Some experts argue that the United States replaced European nations as the colonial power in the Americas through its taking of Native American territory and its dominance over the economies and, at times, governments, of nations such as Honduras, Haiti, and Cuba. This form of colonization is referred to as informal colonialism because the colonizing nation does not have official control over the colonized nation.
In some cases, colonies were placed under direct control of the colonizing nation’s government; in other cases trading companies acted as intermediaries. Still other colonies were organized as protectorates, while some nations remained nominally independent but were run by puppet governments whose policies were ultimately controlled by a Western power (as in informal colonization). In some cases, the method of governing the colony evolved over time: British India, for example, was initially governed through the English East India Company but was taken over by the British government in 1858.

This pictograph, which commemorates the Sioux victory over U.S. forces at the Battle of Little Bighorn, shows warriors leading horses with U.S. military saddles.
Some experts stress economic factors as the root causes of European colonialism; others stress political factors, and still others a combination of factors. Economically, the expanding world system in conjunction with the Industrial Revolution created greater demand for raw materials and markets for products. Colonies met both needs, as they provided raw materials at low cost and monopoly markets for European-produced goods. Politically, the colonial expansion of the mid- to late 1800s was fueled by national rivalries in Europe, balance-of-power concerns, and national pride. The Berlin Conference of 1884–1885 provided a political rationale for colonization by stipulating that control of a territory rested on a colonial power’s occupation of that territory. The technological advances of the Industrial Revolution, especially steam ships, railroads, the telegraph, and more deadly weapons, made colonization quicker, cheaper, and easier. Finally, it should be noted that the ideas of social thinkers such as Charles Darwin, Lewis Henry Morgan, Karl Marx, and Herbert Spencer were used or misused by colonists to portray colonized peoples as inferior and in need of Western civilization, education, democracy, and Christianity. Thus, colonialism was typically rationalized as being beneficial to those being colonized. It was, in the words of Rudyard Kipling, “The White Man’s Burden.”
Exploitative Colonialism
Exploitative colonialism is an economic system in which the colonizers seek to exploit the economic resources of the colony while incurring the lowest possible cost themselves. Agricultural plantations, mining operations, and manufacturing plants are typical of exploitative colonialism. Government and other institutions exist to support the economic endeavor.
Most nineteenth-century Asian and African colonies were run on the exploitative pattern. The colonial power established a new political, economic, and social structure in the colony in the service of economic exploitation. Colonial policy was set in the home nation for the home nation’s benefit and with little concern for the colony. The colony was ruled by a small elite group of Western officials, businessmen, farmers, and missionaries who lived apart from the indigenous population in urban enclaves designed and built in European style. In British Nigeria in the 1920s, for example, there was one British official for every 100,000 people. The colonizers often ruled indirectly through favored local leaders who were expected to maintain order, recruit laborers, and collect taxes and food for the colonists. The local leaders and their families, in turn, received preferential treatment. The colonizing power typically made use of a divide-and-rule strategy in which local ethnic groups were pitted against one another so as to forestall organized resistance to colonization.
Colonialism drew the colonies into the expanding world economic system. The colonizers sought land, the products of the land, mineral wealth, and cheap labor. They also sought to use the colonies as a market for goods produced in the home nation. This activity stimulated economic expansion in the colonies, but nearly all wealth flowed to the home nation. There was relatively little economic opportunity for the colonized peoples. Some might find employment as low-level civil servants or as domestics in European households, but most remained farmers or were forced to work in mines or factories. “Middleman minorities”—people from distant ethnic groups encouraged to settle in the colony to fulfill various roles—were employed. Asian Indians, for example, filled this role in British colonies in Africa and the Caribbean.
Settlers and Settler Colonies
In many colonies, there were some people from the home nation who chose to live in the colony and make it their home. Many in the first generation of settlers saw the new land as their home, and this feeling intensified with successive generations when the latter were permitted to grow up in the new land. In some colonies, such as the United States and New Zealand, the settlers became the largest and dominant group, displacing the indigenous peoples and taking their land. In many other colonies, such as the British colonies in Africa, settlers formed small enclaves, established large farming operations, and lived in relative peace with the indigenous population. Settlers supported independence movements as they, too, saw themselves as suffering from the home country’s economic exploitation. Once independence was achieved, however, settlers and indigenous populations often found themselves on opposite sides of issues such as land reform.
Resistance
Colonized peoples rarely accepted colonization without a fight. Revolts, massacres, destruction of property, and the like were common in the first stages of colonization. Revolts were meet with force—the military and police were key enforcers of colonial rule—and were rarely successful. Later, more serious resistance took various forms, such as the civil disobedience led by Mohandas Gandhi that helped India achieve independence, the Ghost Dance movement in North America, the Boxer Rebellion in China, the Zulu Wars in South Africa, the Mau Mau movement in Kenya, and the Maroon wars in Jamaica. Local Christian churches were often used as vehicles of resistance to oppression and inequality. Educated members of the local population often contributed to the struggle through poetry, literature, and the media.
Costs and Benefits of Colonialism
There is little dispute that the colonizing nations benefited from colonialism, while the colonies suffered—and often continued to suffer after independence. Nonetheless, some scholars argue that there were benefits to the colony. While colonizers depended on slavery in some regions, such as the Americas, they also ended it in many regions. Arguably, other benefits of colonialism included control of regional wars and the establishment of a political and economic structure and infrastructure that allowed for postcolonial modernization and d

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กลุ่มที่เกี่ยวข้องกับการปกครองและการใช้ประโยชน์ของประชากรพื้นเมืองได้รับการกระตุ้นโดยความต้องการทางเศรษฐกิจ หรือความโลภและการแข่งขันทางการเมือง นักประวัติศาสตร์ส่วนใหญ่สู้ค่าใช้จ่ายรวมถึงการสูญเสียชีวิตด้วยโรค relocations และความเป็นทาส ; การยับยั้งการเจริญเติบโตของเศรษฐกิจท้องถิ่น ; ความเสียหายทางจิตใจที่จะปกครองคน และการครอบงำทางวัฒนธรรม outweigh ประโยชน์ใด ๆเช่นการพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานวิทยาศาสตร์วรรณคดีและความเป็นประชาธิปไตย .
ลัทธิอาณานิคมวงกว้าง เช่น " ระบบการเมือง เศรษฐกิจ และการครอบงำทางวัฒนธรรมโดยการบังคับที่กำหนดโดยเทคโนโลยีขั้นสูงจากต่างประเทศส่วนใหญ่ ส่วนน้อยในพื้นเมือง " ( เกลล่าร์ 1995 140 ) เป็นส่วนประกอบของการสร้างอาณาจักรการขยายตัวในยุโรปและสร้างระบบโลกสมัยใหม่ คำรากของมันอาณานิคม มาจากคำภาษาละติน โคโลนี ซึ่งเรียกว่าชุมชนเกษตรกรรมที่ผลิตอาหารสำหรับจักรวรรดิโรมัน .
อาณานิคมอาจย้อนหลังไปหกพันกว่าปีในประวัติศาสตร์ของมนุษย์ เมื่อมนุษย์แรกสร้างการตั้งถิ่นฐานขนาดใหญ่พอที่จะต้องการอาหารมากกว่าบริเวณโดยรอบสามารถให้การสนับสนุนตัวเลขของพวกเขา อาณานิคมแรกอาจจะใกล้เคียงของประชาชนที่มีที่ดินหรือแรงงาน ( หรือทั้งสอง ) ถูกอาหารสหรัฐอเมริกา preindustrial คลาสสิกทั้งหมดเป็นอาณานิคม พวกเขามักจะเอาที่ดินและใช้ประโยชน์จากแรงงานและทรัพยากรของปราบปรามประชาชน .

สนใจขอบเขตและสาเหตุของการล่าอาณานิคมตะวันตกในการล่าอาณานิคมในสมัยพุทธกาลได้เน้นหลักในการล่าอาณานิคมจากตะวันตกประมาณ 1500 ถึงปัจจุบันลัทธิอาณานิคมตะวันตกได้ดึงดูดความสนใจมากที่สุด เพราะมันแพร่หลายและเป็นแรงสำคัญในประวัติศาสตร์ของมนุษย์ เพื่อให้ความรู้สึกของความกว้าง พิจารณานักภูมิศาสตร์ชาวเยอรมัน Alexander สุพรรณ สังเกตว่าใน 1900 ประเทศยุโรปและสหรัฐอเมริกาใช้ควบคุมอาณานิคมกว่าร้อยละ 90.4 ของดินแดนของทวีปแอฟริกา 98.9 เปอร์เซ็นต์ของหมู่เกาะแปซิฟิก , 56 .ร้อยละ 5 ของเอเชีย ร้อยละ 100 ของออสเตรเลียและ 27.2 เปอร์เซ็นต์ของอเมริกา ยุโรปหลักที่จะเป็น สหราชอาณาจักร ฝรั่งเศส สเปน เยอรมัน โปรตุเกส เนเธอร์แลนด์ เบลเยี่ยม อิตาลี และมีบทบาทน้อย
เอเชียใต้และเอเชียตะวันออกเฉียงใต้เป็นเมืองขึ้นในตอนแรกโดยดัตช์ , โปรตุเกสและสเปน ;ในคริสตศตวรรษที่ 18 และ 19 ศตวรรษที่อังกฤษและฝรั่งเศสขยายตัวในภูมิภาคนี้ได้เป็นอย่างดี แอฟริกาถูกปกครองโดยอังกฤษ ฝรั่งเศส เบลเยี่ยม สเปน โปรตุเกส เยอรมัน อิตาลี และสเปน กับทศวรรษสุดท้ายของศตวรรษที่ 19 และช่วงต้นทศวรรษของศตวรรษที่ยี่สิบเป็นช่วงของการล่าอาณานิคม
ที่รุนแรงที่สุดการล่าอาณานิคมของอเมริกาเริ่มที่ปิดของศตวรรษที่สิบห้าและไม่ได้จนกว่าปิดของศตวรรษที่สิบเก้า ผู้เชี่ยวชาญบางคนยืนยันว่าสหรัฐอเมริกา แทนที่ประเทศยุโรปเป็นอำนาจอาณานิคมในทวีปอเมริกาผ่านการอเมริกันพื้นเมืองของดินแดนและอำนาจเหนือกว่าประเทศและในบางครั้ง รัฐบาลของประเทศต่างๆ เช่น เฮติ เฮติ และคิวบา