The source of my happiness isn't th

The source of my happiness isn't that I'm being embraced by a woman.

It might be the effect of what they call group psychology.

The wild enthusiasm has certainly paralyzed my heart.

It's not bad.

I couldn't think about the people I had killed with my own hand or anything else.


I am good.

Anyway we won with almost no damage on our side.

I should be happy about it.

So to say that I don't have to think about it is fine.

I'm fine.

I did it for the first time; surprisingly it may not have been that big of a deal.

This is how it is living in this world.

It isn't necessary to forever be bound by the ethics of my previous life or to the rules I'd established in my youth.

There is a time for the spear and a time to hold back.

I should no longer hesitate if I need to kill a person.

I am in control.


"Prince Zanoba has returned!"


This was said by a messenger who had come from the lower floor.

During the chaos of the battle I had forgotten completely about Zanoba.


I ran downstairs in the blink of a eye.

But the scene at the bottom of the stairs was frightening.


A group of people with clearly different hair color is surrounded by ten of our soldiers.

They were filthy with leaves, dirt, soil, soot, sweat and blood.

One of our men, a ferociousness man in splendid armor raised his voice to greet me.


"Ah, Shishou!"


Who was this?

I thought I knew who it was.

Who was this with his victim's blood in his hair?

There was damage all over his armor.

Even his glasses were smeared with blood.


"Zanoba?"


Zanoba is Zanoba.

He looked like a different person who looks exactly like Zanoba.

It was so much so that I wanted to complain.

I just couldn't make the connection between this man and Zanoba in my head.


"You are..."


When I approached the crowd split in two.

So I swallowed my words.


At Zanoba's feet was a kneeling figure.

This guy tied up in a net was also covered in mud.

It is a net that I recognize.

It is the magical item that I had lent to Zanoba.


"Thanks to Shishou, the surprise attack was a success, we caught the enemy's commander."

"Ah, ummm..."


The soldiers around the fort are praising the dozen or so muddy warriors.

The eyes they turn towards Zanoba are different than when we first came to the fort.

They are different from those eyes filled with suspicion.

They are eyes full of respect.


I mean, only ten men.

Why are there so few?

When they left there should have been almost 100.


"Um... where are the others?"

"They were killed. They died honorably in battle."


Oh, I see.

If you raid that huge army with 100 people it becomes like this.

But isn't it strange?

Wouldn't we have won this battle even without making this raid?

They shouldn't have had to make a desperate raid like that.


"Just what... did you win something from the raid that would be worth the lives of 90 men?"

"Of course we did. This person is a member of the enemy's royal family. If we negotiate with him as a hostage the war should end."


Oh, I see...

I get it.

Yeah.

I understand now.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แหล่งที่มาของความสุขของฉันไม่ว่า ฉันกำลังถูกโอบล้อม ด้วยผู้หญิง มันอาจเป็นผลของสิ่งที่พวกเขาเรียกกลุ่มจิตวิทยา ความกระตือรือร้นป่าแน่นอนมีอัมพาตหัวใจ ไม่เลว ผมไม่คิดว่า คนที่ฉันฆ่า ด้วยมือของตัวเองหรืออะไร ฉันเป็นคนดี ต่อไป เราชนะ ด้วยแทบไม่เสียหายด้านของเรา ผมควรจะมีความสุขเลย ดังนั้น จะบอกว่า ไม่คิดถึงมันได้ดี ฉันสบายดี ไม่ได้เป็นครั้งแรก จู่ ๆ มันอาจไม่ได้ว่าใหญ่ของการจัดการ วิธีนี้อาศัยอยู่ในโลกนี้ได้ ไม่จำเป็นตลอดติด โดยจริยธรรมของชีวิตก่อนหน้า หรือกฎ ฉันได้ก่อตั้งขึ้นในเยาวชนของฉัน มีเวลาสำหรับหอกและเวลาการ ฉันไม่ควรลังเลถ้าต้องการจะฆ่าคน ผมอยู่ในการควบคุม "เจ้าชาย Zanoba ได้กลับมา" นี้ก็บอกแมสที่ได้มาจากชั้นล่าง ในความวุ่นวายของการต่อสู้ระหว่าง ฉันลืมอย่างสมบูรณ์เกี่ยวกับ Zanoba ฉันวิ่งลงบันไดในชั่วพริบตา แต่ฉากที่ด้านล่างของบันไดก็น่ากลัว กลุ่มคนที่มีสีแตกต่างกันชัดเจนผมถูกล้อมรอบ ด้วยสิบของทหาร พวกส่วนใบไม้ ดิน ดิน ฟุ้ง เหงื่อ และเลือด หนึ่งของผู้ชาย ชาย ferociousness เกราะสวยงามยกเขาเสียงทักทายฉัน "อา Shishou ! " นี้ได้ที่ ฉันคิดว่า ฉันรู้ว่าที่มันเป็น ที่สามารถเป็นได้กับเลือดของเหยื่อของเขาในผมของเขา มีความเสียหายทั่วเกราะของเขา แม้แต่แว่นตาของเขาถูกป้าย ด้วยเลือด "Zanoba" Zanoba เป็น Zanoba เขาเหมือนคนอื่นที่มีลักษณะเหมือนกับ Zanoba ได้มากที่อยากจะบ่น ฉันเพียงแค่ไม่สามารถทำการเชื่อมต่อระหว่างมนุษย์และ Zanoba นี้ในหัวของฉัน "จะ..." เมื่อฉันเวลาฝูงชนแบ่งสอง ดังนั้น ฉันกลืนกินคำพูดของฉัน ที่เท้าของ Zanoba มีรูป kneeling ผู้ชายคนนี้ติดสุทธิถูกยังครอบคลุมอยู่ในโคลน สุทธิที่ฉันรู้จักได้ สินค้ามหัศจรรย์ที่ฉันได้ยืมไป Zanoba ได้ "ขอบคุณ Shishou การโจมตีแปลกใจประสบความสำเร็จ เราจับผู้บัญชาการของข้าศึก" "อา อึม..." ทหารสถานป้อมจะสรรเสริญการโหล หรือเพื่อให้ โคลนนักรบ ตาที่จะหันมา Zanoba จะแตกต่างจากเมื่อเราก่อนมาถึงป้อม จะแตกต่างจากตาคู่นั้นเต็มไป ด้วยความสงสัย พวกเขาเป็นสายตาที่เต็มไปด้วยความเคารพ ผมหมายถึง เพียงสิบคน ทำไมมีน้อยมากหรือไม่ เมื่อพวกเขามีเหลือต้องการเกือบ 100 "อึม...อื่นหรือไม่? " "พวกเขาถูกฆ่า พวกเขาตาย honorably ในการต่อสู้" อ๋อ เข้าใจแล้ว ถ้าคุณโจมตีกองทัพที่ใหญ่ มี 100 คน จะกลายเป็นเช่นนี้ แต่ไม่แปลก ไม่เราได้ชนะสงครามนี้ได้โดยไม่ทำการโจมตีนี้ พวกเขาไม่ควรมีหากต้องการโจมตีหมดหวังเช่นนั้น "เพียงสิ่ง...คุณชนะจากเรดที่จะคุ้มค่าชีวิตของคน 90" "แน่นอนเราไม่ คนนี้เป็นสมาชิกของพระราชวงศ์ของข้าศึก ถ้าเราเจรจากับเขาเป็นตัวประกันที่ควรสิ้นสุดสงคราม" อ๋อ เข้าใจแล้ว ฉันได้รับมัน ใช่ ผมเข้าใจตอนนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แหล่งที่มาของความสุขของฉันไม่ว่าฉันถูกโอบล้อมไปด้วยผู้หญิง. มันอาจจะมีผลกระทบจากสิ่งที่พวกเขาเรียกว่าจิตวิทยากลุ่ม. ความกระตือรือร้นป่าได้เป็นอัมพาตอย่างแน่นอนหัวใจของฉัน. มันไม่ได้เลวร้าย. ฉันไม่สามารถคิดเกี่ยวกับ คนที่ฉันเคยฆ่าด้วยมือของตัวเองหรือสิ่งอื่น. ฉันดี. อย่างไรก็ตามเราได้รับรางวัลที่มีความเสียหายเกือบจะไม่มีในด้านของเรา. ฉันควรจะมีความสุขกับมัน. ดังนั้นจะบอกว่าผมไม่ได้มีความคิดเกี่ยวกับมันเป็นเรื่องปกติผมสบายดี. ฉันไม่ได้เป็นครั้งแรก; น่าแปลกใจที่มันอาจจะไม่ได้รับการที่ใหญ่ของการจัดการ. นี้เป็นวิธีการที่จะมีชีวิตอยู่ในโลกนี้. มันไม่จำเป็นที่จะตลอดไปจะผูกพันตามจริยธรรมของชีวิตของฉันก่อนหน้าหรือกฎที่ผมก่อตั้งขึ้นในเยาวชนของฉันมีเวลาสำหรับหอกและเวลาที่จะกลั้น. ฉันไม่ควรลังเลที่ถ้าฉันต้องการที่จะฆ่าคน. ผมอยู่ในการควบคุม. "เจ้าชาย ZANoBa ได้กลับมา!" นี้ได้รับการกล่าวว่าผู้ส่งสารที่ได้มาจาก ชั้นล่าง. ในช่วงความวุ่นวายของการต่อสู้ผมลืมสมบูรณ์เกี่ยวกับ ZANoBa. ฉันวิ่งลงมาชั้นล่างในพริบตา. แต่ฉากที่ด้านล่างของบันไดเป็นที่น่ากลัว. กลุ่มของคนที่มีสีผมที่แตกต่างกันอย่างชัดเจนถูกล้อมรอบด้วย หนึ่งในสิบของทหารของเรา. พวกเขามีใบสกปรกสิ่งสกปรกดินเขม่าเหงื่อและเลือด. หนึ่งในคนของเราเป็นคน ferociousness ในชุดเกราะที่สวยงามขึ้นเสียงของเขาที่จะทักทายผม. "อา Shishou!" ใครเป็นแบบนี้? ฉัน คิดว่าฉันรู้ว่าใครมันเป็น. ใครเป็นแบบนี้ด้วยเลือดของเหยื่อในผมของเขา? มีความเสียหายทั่วเกราะของเขา. แม้แว่นตาของเขาถูกป้ายด้วยเลือด. "ZANoBa?" ZANoBa เป็น ZANoBa. เขามองเหมือนคนที่แตกต่างกันที่มีลักษณะ เหมือน ZANoBa. มันเป็นมากเสียจนผมอยากจะบ่น. ฉันไม่สามารถทำให้การเชื่อมต่อระหว่างมนุษย์นี้และ ZANoBa ในหัวของฉัน. "คุณ ... " เมื่อตอนที่ผมเดินเข้ามาใกล้แยกฝูงชนในสอง. ดังนั้นผม กลืนคำพูดของฉัน. ที่เท้า ZANoBa เป็นรูปคุกเข่า. ผู้ชายคนนี้ผูกขึ้นในสุทธิถูกปกคลุมยังอยู่ในโคลน. มันเป็นสุทธิที่ผมรู้จัก. มันเป็นรายการที่มีมนต์ขลังที่ฉันได้ยืม ZANoBa. "ขอบคุณที่ Shishou, จู่โจมที่ประสบความสำเร็จเราจับผู้บัญชาการทหารของศัตรู. " "อา ummm ... " ทหารรอบป้อมจะยกย่องนักรบโหลหรือโคลนดังนั้น. ดวงตาที่พวกเขาหันไปทาง ZANoBa จะแตกต่างจากตอนแรกที่เรามาถึง ป้อม. พวกเขามีความแตกต่างไปจากสายตาของผู้ที่เต็มไปด้วยความสงสัย. พวกเขามีสายตาที่เต็มไปด้วยความเคารพ. ผมหมายถึงเพียงสิบคน. ทำไมจึงมีไม่กี่ดังนั้น? เมื่อพวกเขาทิ้งไว้ที่นั่นควรจะได้รับเกือบ 100. "อืม ... อยู่ที่ไหน คนอื่น ๆ ? " "พวกเขาถูกฆ่าตาย พวกเขาเสียชีวิตตรงไปตรงมาในการต่อสู้. " โอ้ฉันเห็น. ถ้าคุณโจมตีกองทัพขนาดใหญ่ที่ 100 คนมันจะกลายเป็นเช่นนี้. แต่ไม่ได้แปลก? เราจะไม่ได้รับรางวัลการต่อสู้ครั้งนี้แม้จะไม่ได้ทำให้การโจมตีนี้ได้อย่างไรพวกเขาไม่ควร ' เสื้อมีที่จะทำให้การโจมตีหมดหวังเช่นนั้น. "เพียงแค่สิ่งที่ ... คุณชนะบางสิ่งบางอย่างจากการโจมตีที่จะคุ้มค่าชีวิตของ 90 คนได้หรือไม่" "แน่นอนเราทำ คนนี้เป็นสมาชิกของพระราชวงศ์ของศัตรู ถ้าเราเจรจาต่อรองกับเขาเป็นตัวประกันสงครามควรจะจบ. " โอ้ฉันเห็น ... ฉันได้รับมัน. ใช่. ผมเข้าใจตอนนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แหล่งที่มาของความสุขของฉัน ไม่ได้บอกว่าผมถูกโอบกอดโดยผู้หญิง

มันอาจจะเป็นผลของสิ่งที่พวกเขาเรียกว่าจิตวิทยากลุ่ม

ความกระตือรือร้นป่าก็เป็นอัมพาต หัวใจของฉัน

มันก็ไม่เลว

ผมไม่ได้คิดเกี่ยวกับคนที่ฉันฆ่าด้วยมือของผมเอง หรืออย่างอื่น


ผมดี

แต่เราก็เกือบไม่มีความเสียหายในด้านของเรา

ผมควรจะมีความสุขกับมัน

เพื่อที่จะบอกว่าผมไม่ต้องไปคิดถึงมันหรอก

ไม่เป็นไร

ผมทำครั้งแรก ; จู่ ๆมันอาจจะไม่ได้ขนาดนั้นหรอก

นี่มันอาศัยอยู่ในโลกนี้

ไม่ต้องไปผูกพันตามจรรยาบรรณในชาติก่อน หรือกฎที่ผมก่อตั้งขึ้นในเยาวชนของฉัน

มีเวลาสำหรับหอก และเวลาที่จะถือกลับ

ผมไม่ควรลังเล ถ้าฉันต้องการจะฆ่าคน

ฉันเป็นคนควบคุม


" เจ้าชาย zanoba กลับมาแล้ว !


นี้ถูกกล่าวโดย Messenger ที่มาจากชั้นล่าง .

ในความวุ่นวายของการต่อสู้ที่ฉันได้ลืมสมบูรณ์เกี่ยวกับ zanoba .


ผมวิ่งลงไปในพริบตา .

แต่ฉากที่ด้านล่างของบันไดมันน่ากลัว


กลุ่มของคนที่แตกต่างกันอย่างชัดเจน สีผมถูกล้อมรอบด้วยสิบของทหารของเรา

มันสกปรกด้วยใบไม้ , ดิน , ดิน , เขม่า , เหงื่อและเลือด

คนของเรา ชายในชุดเกราะ ferociousness วิจิตรขึ้นเสียงเพื่อทักทายฉัน


" อ๊ะ Shishou หรือ ! "


ใคร ?

ฉันคิดว่าฉันรู้ว่าเป็นใคร

ใครคือเลือดของเหยื่อในผมของเขา

มีความเสียหายทั้งหมดกว่าเกราะของเขา

แม้แว่นตาของเขาเปื้อนไปด้วยเลือด


" zanoba ? "


zanoba เป็น zanoba .

เขาเหมือนเป็นคนละคน ที่หน้าตาเหมือน zanoba .

มันมากดังนั้นฉันต้องการที่จะบ่น

เราแค่ยังไม่ได้ทำการเชื่อมต่อระหว่างมนุษย์และ zanoba ในหัวของฉัน


" คุณ . . . . . . . "


เมื่อฉันเข้าหาฝูงชนแยกเป็นสอง

ผมกลืนคำพูดของฉัน


ที่ zanoba คุกเข่าเท้าเป็นรูป

คนนี้อยู่ในข่ายถูกปกคลุมไปด้วยโคลน

มันเป็นเน็ตที่ผมรู้จัก

มันเป็นสินค้ามหัศจรรย์ที่ผมยืมไป zanoba .


" ขอบคุณ Shishou หรือ , จู่โจมสำเร็จ เราจับแม่ทัพของศัตรู . . . "

" อ๋อ อืม . . . . . . . "


ทหารรอบป้อมสรรเสริญโหลหรือดังนั้นนักรบโคลน

สายตาเขาเปลี่ยนไป zanoba ต่างจากครั้งแรกที่เรามาที่ป้อม

พวกเขาแตกต่างจากดวงตาคู่นั้นเต็มไปด้วยความสงสัย

มันเป็นสายตาที่เต็มไปด้วยความเคารพ


ผมหมายถึงคนที่สิบ

ทำไมมันน้อยจัง ?

เมื่อพวกเขาซ้ายตรงนั้นน่าจะเกือบ 100


" เอ่อ . . . . . . . คนอื่นอยู่ไหน ?

" พวกเขาถูกฆ่า พวกเขาตายอย่างมีเกียรติในการต่อสู้ "

อ่อ

ถ้าคุณโจมตีว่ากองทัพขนาดใหญ่ มี 100 คน จะกลายเป็นแบบนี้

แต่มันไม่แปลกหรอ

เราไม่ชนะการต่อสู้นี้ได้โดยไม่ทำให้การบุกครั้งนี้ ?

มันไม่ควรต้องทำให้การโจมตีรุนแรงแบบนั้น


" แล้ว . . . . . . . แล้วคุณได้อะไรจากการโจมตีนั้นจะคุ้มค่าชีวิต 90 คน " ?

" แน่นอนว่าเราทำ คนๆนี้คือสมาชิกของราชวงศ์ของศัตรูถ้าเราเจรจากับเขาเป็นเชลยสงครามจะยุติ "

อ้อ . . . . . . .

ผมได้รับมัน

ครับ

ตอนนี้ผมเข้าใจแล้ว