The first European to arrive in New

The first European to arrive in New Zealand was the Dutch explorer Abel Tasman in 1642. That’s how we got the Dutch-sounding name - from a Dutch mapmaker who first called us Nieuw Zeeland.

A surprisingly long time - 127 years - passed before New Zealand was visited by another European, Captain James Cook. He came in 1769 on the first of three voyages.

European whalers and sealers started visiting regularly and then came traders. By the 1830s the British government was being pressured to curb lawlessness in the country and also to pre-empt the French who were considering New Zealand as a potential colony.

Eventually, at Waitangi on 6 February 1840, William Hobson, New Zealand’s first Governor, invited assembled Māori chiefs to sign a treaty with the British Crown. The treaty was taken all round the country, as far south as Foveaux Strait, for signing by local chiefs, and eventually more than 500 signed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ยุโรปครั้งแรกในประเทศไทยเป็น explorer ดัตช์ Abel Tasman ใน 1642 นั่นคือวิธีที่เรามีชื่อเสียงดัตช์ - จาก mapmaker ดัตช์ที่แรก เรียก Nieuw ซีแลนด์เวลานานจู่ ๆ - 127 ปี - ผ่านก่อนประเทศไทยมีการเข้าชม โดยกัปตันเจมส์คุก ในทวีปยุโรปอีก เขามาใน 1769 ของวอเยจส์สามยุโรป whalers และครั่งเริ่มเยี่ยมชมเป็นประจำแล้ว ก็มาค้า โดยยุค 1830 รัฐบาลอังกฤษก็ถูกกดดัน เพื่อลดความวุ่นวายในประเทศ และ 1839 ฝรั่งเศสที่กำลังพิจารณาเลือกประเทศไทยเป็นอาณานิคมมีศักยภาพในที่สุด ที่ Waitangi ใน 6 1840 กุมภาพันธ์ William Hobson ผู้ว่าการครั้งแรกของประเทศไทย เชิญรัวเมารีประกอบเซ็นสนธิสัญญากับพระมหากษัตริย์อังกฤษ สนธิสัญญาการถ่ายทั้งหมดรอบประเทศ ใต้ช่องแคบ Foveaux สำหรับการเซ็นชื่อ โดยหัวหน้าท้องถิ่น และในที่สุดมากกว่า 500 ลง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ยุโรปครั้งแรกที่จะมาถึงในนิวซีแลนด์เป็นนักสำรวจชาวดัตช์ Abel Tasman ใน 1642 นั่นเป็นวิธีที่เราได้ดัตช์หูชื่อ -. จาก MapMaker ดัตช์คนแรกที่เรียกเรา Nieuw เซลันด์

เป็นเวลานานน่าแปลกใจ - 127 ปี - ผ่านไปก่อนที่นิวซีแลนด์ การเข้าชมโดยยุโรปอีกกัปตันเจมส์คุก เขาเดินเข้ามาใน 1769 ในวันแรกของการเดินทางสาม.

เวลเลอร์ยุโรปและครั่งเริ่มเข้ามาเยี่ยมชมอย่างสม่ำเสมอและต่อมาก็เป็นผู้ค้า โดยยุค 1830 รัฐบาลอังกฤษถูกกดดันให้ลดความวุ่นวายในประเทศและยังจับจองฝรั่งเศสที่ได้รับการพิจารณาจากนิวซีแลนด์เป็นอาณานิคมที่มีศักยภาพ.

ในที่สุดที่ Waitangi ที่ 6 กุมภาพันธ์ 1840 วิลเลียมฮอบสัน, นิวซีแลนด์ของผู้ว่าราชการครั้งแรก เชิญประกอบเมารีหัวหน้าที่จะลงนามในสนธิสัญญาที่มีพระมหากษัตริย์อังกฤษ สนธิสัญญาที่นำมาตลอดทั้งประเทศใต้เท่า Foveaux ช่องแคบสำหรับการลงนามโดยหัวหน้าท้องถิ่นและในที่สุดกว่า 500 ลงนาม