(2) Next, try thinking about your n

(2) Next, try thinking about your notes as a kind of transitional space between what you’ve read and what you’re preparing to write. Imagine yourself having a conversation with the author of the story/novel/play/poem/article/book you’re reading, in which you repeatedly ask yourself the following questions:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

(2) ต่อไปลองคิดเกี่ยวกับบันทึกย่อของคุณเป็นชนิดของพื้นที่เฉพาะกาลระหว่างสิ่งที่คุณได้อ่านและสิ่งที่คุณกำลังเตรียมที่จะเขียน คิดว่าตัวเองมีการสนทนากับผู้เขียนเรื่อง / นวนิยายเล่น / / บทกวีบทความ / / หนังสือที่คุณกำลังอ่านหนังสือในที่ที่คุณซ้ำ ๆ ถามตัวเองคำถามต่อไปนี้:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

(2) ถัดไป ลองคิดเกี่ยวกับบันทึกย่อของคุณเป็นแบบอีกรายการช่องว่างระหว่างสิ่งที่คุณได้อ่านและสิ่งที่คุณกำลังเตรียมการเขียน ลองนึกภาพตัวเองที่มีการสนทนากับผู้เขียนเรื่อง/นวนิยาย/เล่น/กลอน/บทความ/หนังสือคุณกำลังอ่าน ที่คุณซ้ำ ๆ ถามตัวเองคำถามต่อไปนี้:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

( 2 )ถัดไปลองคิดเกี่ยวกับบันทึกของคุณเป็นของพื้นที่เฉพาะกาลระหว่างสิ่งที่คุณได้อ่านและสิ่งที่คุณกำลังเขียน จินตนาการได้ด้วยตัวของท่านเองว่ามีการสนทนาพร้อมด้วยผู้เขียนจะได้มีเรื่องเขียน/อ่าน/เล่น/บทกวี/ article /หนังสือที่คุณกำลังอ่านหนังสือที่คุณซ้ำหลายครั้งถามตัวคุณเองด้วยคำถามต่อไปนี้: