When Jo came back from the play, sh

When Jo came back from the play, she started looking for her notebook. With panic in her voice, she asked if anyone had seen it. Beth? Meg? Amy? Do you know where it is? The blue one, with all my stories in it?
Everyone shook their heads, but Amy blushed a guilty red. Amy, you’ve got it! Cried Jo.
No I haven’t. I burned it. Burned!
The whole family knew how precious the book was. Jo had worked on it for month, hoping some of the stories might even good enough to print.
Jo shook Amy till her teach chattered together, crying passionately, You wicked girl! I can never forgive you!
Beth flew to comfort Jo while Meg scolded Amy.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อโจกลับมาจากการเล่น เธอเริ่มมองหาโน๊ตบุ๊คของเธอ ด้วยความตื่นตระหนกในเสียงของเธอ เธอถามถ้า ใครได้เห็น ธ Meg เอมิกา คุณรู้ว่า สีฟ้าหนึ่ง กับเรื่องราวทั้งหมดของฉันในนั้น ทุกคนส่ายหัวของพวกเขา แต่เอมี่ขวยเขินสีแดงมีความผิด เอมี่ คุณได้รับมัน โจ้ร้องไม่ฉันไม่ได้ ฉันเขียนมัน เผา ทุกคนในครอบครัวรู้ว่ามีค่าหนังสือ โจเคยทำงานอยู่เดือน หวังบางเรื่องราวอาจยังพอจะพิมพ์ โจ้ส่ายเอมี่จนเธอ teach chattered กัน ร้องไห้จู๋จี๋ คุณเสนียดจัญไรสาว ฉันจะไม่ยกโทษให้คุณ อรอนงค์บินสบายโจ้ขณะ Meg บ ๆ เอมี่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อโจกลับมาจากการเล่นเธอเริ่มมองหาโน๊ตบุ๊คของเธอ ด้วยความหวาดกลัวในเสียงของเธอเธอถามว่าถ้าใครได้เห็นมัน เบ ธ ? เม็ก? เอมี่? คุณรู้ไหมว่ามันอยู่ที่ไหน? หนึ่งสีฟ้ากับทุกเรื่องราวของฉันในมันได้หรือไม่ทุกคนส่ายหัวของพวกเขา แต่เอมี่เขินสีแดงมีความผิด
เอมี่คุณได้มัน! ร้องไห้โจ.
ไม่มีฉันไม่ได้ ฉันเผา เผา!
ทุกคนในครอบครัวรู้ว่ามีค่าหนังสือเล่มนี้ โจเคยทำงานกับมันในเดือนหวังว่าบางเรื่องก็อาจดีพอที่จะพิมพ์.
โจเอมี่ส่ายจนสอนเธอ chattered กันร้องไห้ด้วยความรักและคุณสาวชั่วร้าย! ฉันไม่เคยสามารถให้อภัยคุณเบ ธ บินเพื่อความสะดวกสบายในขณะที่โจเม็กดุเอมี่