CHAPTER 5:When night again over the

CHAPTER 5:
When night again over the place, I went again to the forest, go away, maybe to think or spend idle time.
At the foot of a nearby lake I see the moon shine with intensity, observed a moment, then lowered his head to accommodate over my legs. I close my eyes and feel like my bare feet touch the cold side, while the evening breeze caresses me.

- Who are you? -Wondering what it would be nothing for a human, but I know there is a presence nearby, and not that of Will.
- I see you're a vampire like me, a mortal could not do that. -Says in a sweet but somewhat disturbing.- My name is Nuch-Nuch, I just came to this town.
- For the first time in a while I meet someone of my race. -I limit to say.
- What about you like your name?
- Keira. -I look at her, her short black hair, a pale complexion, is taller than me and probably also older. -What brings you here Nuch- Nuch ? - I continue.
- Taking a walk I have found you, you live alone? -Question soon.
- If. -I say while turning strongly to one side, I felt Will, I calm down because surely gets up for anything.
- Really you live alone? -Back to ask.
- Normally yes, but this weekend I have invited. -I resign myself to say.
- A human... Because as you said... I am the first vampire you see in a long time. -Solve logically.
- Already good, but do not do anything. -I say as nail my eyes on hers as warning signal -Tell me about yourself. She changed the subject.

We talked for hours, she is two years older than me and now lives in a comfortable house quite far from where we are, and more vampires. Repeats also wonder Will you be human, but does not tell me that, certainly I'm not aware of things of our race, only we can do and what not, maybe my parents could not teach me to time.

At dawn, I head back home in his company, let him be there a while or to give you leave. I think I like you, maybe we could be friends someday.
We walked, going to the salon to sit a bit, she goes to the kitchen. Minutes later I hear the door of my room, just woke up, immediately afterwards I see coming down the stairs.

- Good morning. -Greet with a small smile.
- Likewise. -Answer, when you try to kiss me.
- We visit. -I am forced to cut.
- Who? -Look puzzled.
Your questions are resolved when he appears behind Nuch- Nuch. This is presented and settles on the only remaining free space.

- Will... you tell me you met earlier with a vampire? I do not know , maybe in your innocent childhood. -Interrogate blatantly.
- Do not remember much from when I was little... but I would say never. -Answer briefly.

She says nothing, just smiles necessarily, it seems that a hidden secret and that I will for the moment.
I get up leaving them alone, I head to the bathroom to shower and go out and buy some food.
Will gives me a knowing look, you may feel uncomfortable with Nuch- Nuch as it ignores the fact that they also know how to control your hunger.

I shed the clothes I'm wearing, and introduce slowly my body in the shower, I open the tap and let the water flow.
When I finish, I go and get dressed , do my hair and wear makeup, then I take a small bag with some money, immediately afterwards under the stairs.

- Back in a while. -Communicate.

I close the door and go outside, I walk to the store, I wear what is appropriate to mount on the bike.

- Why did not you go with her? He asks my new friend.
- The only clothes I have, is made about foxes. -Explain.

After a time Nuch- Nuch leaves, leaving him alone with the only entertainment to be expected.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ 5:.
เมื่อคืนอีกครั้งทั่วสถานที่ผมไปอีกครั้งเพื่อป่าหายไปอาจจะคิดหรือใช้เวลาว่าง
ที่เท้าของทะเลสาบสถานที่ใกล้เคียงฉันเห็นเงาดวงจันทร์มีความรุนแรงตั้งข้อสังเกตสักครู่แล้ว ลดลงหัวของเขาที่จะรองรับในช่วงขาของฉัน ฉันปิดตาของฉันและความรู้สึกเหมือนเท้าเปล่าของฉันสัมผัสด้านเย็นในขณะที่อากาศสดชื่นยามลูบไล้ผม

-. คุณเป็นใคร?-สงสัยว่ามันจะเป็นอะไรเลยสำหรับมนุษย์ แต่ฉันรู้ว่ามีการแสดงตนที่ใกล้เคียงและไม่ว่าจะ
-. ฉันเห็นคุณชอบฉันแวมไพร์มนุษย์ไม่สามารถดำเนินการได้ -พูดว่าในหวาน แต่รบกวนค่อนข้าง -. ชื่อของฉันคืออ่อนนุชอ่อนนุชครับผมเพิ่งมาถึงเมืองนี้
-. เป็นครั้งแรกในขณะที่ฉันได้พบกับใครบางคนจากการแข่งขันของฉัน i-จำกัด ที่จะพูด
-. สิ่งที่เกี่ยวกับคุณต้องการชื่อของคุณ
- เคียร่า -ฉันมองไปที่เธอผมสีดำของเธอสั้นผิวซีดเป็นสูงกว่าฉันและอาจจะเก่า สิ่งที่นำคุณมาที่นี่อ่อนนุชอ่อนนุช? - ฉันยังคง
-. เดินฉันได้พบคุณคุณอยู่คนเดียว? -คำถามในเร็ว ๆ นี้
-. ถ้า i-พูดในขณะที่เปิดอย่างยิ่งที่จะด้านใดด้านหนึ่งผมก็รู้สึกว่าจะผมสงบลงเพราะก็ลุกขึ้นสำหรับสิ่งที่
-. จริงๆที่คุณอยู่คนเดียว? -Back to ask
-. ปกติใช่ แต่เมื่อสุดสัปดาห์ที่ฉันได้รับเชิญนี้i-ลาออกจากตำแหน่งตัวเองที่จะพูด
-. มนุษย์ ... เพราะที่คุณกล่าวว่า ... ผมแวมไพร์แรกที่คุณเห็นในระยะเวลานาน แก้ปัญหาอย่างมีเหตุผล-
-. ดีแล้ว แต่ไม่ทำอะไร -I Say เล็บเป็นตาของฉันเธอเป็นคำเตือนสัญญาณบอกฉันเกี่ยวกับตัวเอง เธอเปลี่ยนเรื่อง.

เราได้พูดคุยสำหรับชั่วโมงเธอเป็นสองปีแก่กว่าผมและตอนนี้อาศัยอยู่ในบ้านที่สะดวกสบายค่อนข้างจะไกลจากที่เรามีและแวมไพร์มากขึ้น ซ้ำยังสงสัยว่าคุณจะได้ของมนุษย์ แต่ไม่ได้บอกผมว่าแน่นอนฉันไม่ได้ตระหนักถึงสิ่งที่มีการแข่งขันของเราเท่านั้นที่เราสามารถทำและสิ่งที่ไม่อาจจะพ่อแม่ของฉันไม่สามารถสอนฉันเวลา.

ตอนย่ำรุ่ง ผมหันหลังเดินกลับบ้านใน บริษัท ของเขาให้เขาจะอยู่ที่นั่นหรือให้คุณออก ฉันคิดว่าฉันชอบคุณบางทีเราอาจจะมีเพื่อนสักวันหนึ่ง.
เราเดินไปที่ร้านเสริมสวยที่จะนั่งบิต,เธอเดินไปที่ห้องครัว นาทีต่อมาผมได้ยินเสียงประตูห้องของฉันเพียงแค่ตื่นขึ้นมาทันทีหลังจากที่ผมเห็นมาลงบันได

-. ตอนเช้าดี ทักทายด้วยรอยยิ้มเล็ก ๆ
-. เช่นเดียวกัน คำตอบเมื่อคุณพยายามที่จะจูบฉัน
-. เราเยี่ยมชม -ฉันถูกบังคับให้ตัด
-. ใคร? -หน้าตื่น.
คำถามของคุณได้รับการแก้ไขเมื่อเขาปรากฏขึ้นหลังอ่อนนุชอ่อนนุชนี้จะนำเสนอและ settles บนพื้นที่ว่างที่เหลืออยู่เพียงคนเดียว

-. จะ ... คุณบอกฉันว่าคุณได้พบกับก่อนหน้านี้ที่มีแวมไพร์? ผมไม่ทราบว่าอาจจะอยู่ในวัยเด็กไร้เดียงสาของคุณ -สอบปากคำโจ๋งครึ่ม
-. จำไม่ได้มากจากเมื่อฉันเป็นคนตัวเล็ก ... แต่ผมจะบอกว่าไม่เคย คำตอบสั้น ๆ .

เธอไม่พูดอะไรเพียงแค่ยิ้มจำเป็นต้องมันก็ดูเหมือนว่าเป็นความลับที่ซ่อนอยู่และที่ฉันจะสักครู่.
ผมลุกขึ้นปล่อยให้พวกเขาคนเดียวผมมุ่งหน้าไปที่ห้องน้ำเพื่ออาบน้ำและออกไปและซื้ออาหารบางอย่าง.
จะทำให้ผมดูรู้ว่าคุณอาจรู้สึกอึดอัดกับอ่อนนุชอ่อนนุชในขณะที่มันไม่สนใจความจริงที่ว่าพวกเขายังรู้วิธีการควบคุม หิวของคุณ.

ผมหลั่งเสื้อผ้าที่ฉันสวมใส่และแนะนำช้าร่างกายของฉันในห้องอาบน้ำ, ฉันเปิดก๊อกน้ำและปล่อยให้น้ำไหล.
เมื่อฉันเสร็จผมไปและได้รับการแต่งตัวทำผมและแต่งหน้าสวมใส่แล้วฉันใช้ถุงขนาดเล็กที่มีเงินบางส่วนหลังจากนั้นทันทีใต้บันได

-. ย้อนกลับไปในขณะที่ สื่อสาร-

ผมปิดประตูแล้วเดินออกไปผมเดินไปยังร้านค้าที่ฉันสวมใส่อะไรที่มีความเหมาะสมที่จะติดบนจักรยาน

-.. ทำไมคุณไม่ไปกับเธอ? เขาถามเพื่อนใหม่ของฉัน
-. เสื้อผ้าเดียวที่ฉันมีจะทำเกี่ยวกับสุนัขจิ้งจอก -อธิบาย.

หลังจากเวลาใบอ่อนนุชอ่อนนุช,ปล่อยให้เขาอยู่ตามลำพังกับความบันเทิงเพียงอย่างเดียวที่จะคาดหวัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 5:
เมื่อคืนอีกครั้งผ่าน ผมไปอีกป่า ไป อาจจะ ไปคิดว่า ใช้เวลาว่าง
ที่เท้าของทะเลสาบใกล้เคียงเห็นดวงจันทร์ส่องแสงกับความเข้ม สังเกตได้ขณะนี้ แล้วลดลงศีรษะเพื่อรองรับช่วงขาของฉัน ฉันปิดตา และรู้สึกเหมือนฉันเท้าเปล่าสัมผัสด้านเย็น ในขณะที่สายลมเย็น caresses me.

-คุณคือใคร -สงสัยอะไรมันจะเป็นอะไรสำหรับมนุษย์ แต่ฉันรู้ว่า มีอยู่ในบริเวณใกล้เคียง และไม่ว่าจะ
-เห็นคุณแวมไพร์เช่นฉัน มนุษย์สามารถทำเช่นนั้น -ว่า ในหวานแต่ค่อนข้างรบกวน - ชื่อของฉันคือ นุชนุช ฉันมาถึงเมืองนี้
-ครั้งแรกในขณะฉันพบแข่งขันของฉันบางคน -จำกัดการพูด
- สิ่งที่เกี่ยวกับคุณเช่นชื่อของคุณ?
-Keira -มองเธอ ผมสีดำของเธอสั้น ผิวซีด สูง กว่าผม และคงยังเป็นรุ่นเก่า -อะไรทำให้คุณนุชนุช - ที่นี่ -ดำเนินการ
-การเดินทางที่ได้พบคุณ อยู่คนเดียว -ถามเร็ว
- - ถ้า -พูดขณะเลี้ยวอย่างยิ่งข้างใดข้างหนึ่ง ฉันรู้สึกจะ ฉันสงบลงเพราะย่อม ได้รับค่าสำหรับอะไร
-จริง ๆ คุณอยู่ตามลำพัง -กลับไปถาม
- ปกติใช่ แต่สุดสัปดาห์นี้ผมได้รับเชิญ -เลิกเล่นเองจะพูด
-มนุษย์... เนื่องจากคุณกล่าวว่า ... ฉันแวมไพร์แรกที่คุณเห็นเป็นเวลานาน -แก้ทางตรรกะ
- ดีแล้ว แต่ไม่ทำอะไร -ผมพูดเป็นเล็บตาบนเธอเป็นเตือนสัญญาณ - บอกฉันเกี่ยวกับตัวเอง เธอเปลี่ยนเรื่อง

เราคุยกันชั่วโมง เธอเป็นรุ่นเก่ากว่าผมสองปี และตอนนี้ อยู่บ้านสบายจริง ๆ ที่เรามี และแวมไพร์มาก ทำซ้ำยังสงสัยว่า คุณจะเป็นมนุษย์ แต่ไม่บอกว่า แน่นอนผมไม่ทราบของการแข่งขันของเรา เพียงเราสามารถทำได้ และอะไรที่ ไม่ บางทีพ่ออาจสอนให้เวลาฉัน

ที่รุ่งอรุณ ฉันใหญ่กลับบ้านในบริษัทฯ ให้เขาเป็นในขณะที่มี หรือให้ คุณปล่อย ฉันคิดว่า ฉันชอบคุณ บางทีเราอาจเป็นเพื่อนวันนั้น
เราเดิน ไปร้านนั่งเล็ก เธอไปห้องครัว นาทีต่อมาผมได้ยินเสียงประตูห้องของฉัน เพียงตื่น ทันทีหลังจากนั้น ฉันเห็นลงบันไดมา

- สวัสดี -ทักทาย ด้วยตัวเล็กยิ้ม
- ทำนองเดียวกัน -ตอบ เมื่อคุณพยายามที่จะจูบ me.
-เราไป -ถูกบังคับให้ตัด
-ใคร -ดู puzzled.
คำถามของคุณจะสามารถแก้ไขได้เมื่อเขาปรากฏหลังนุชนุช นี้จะนำเสนอ และจับคู่บนตัวเดียวที่เหลือฟรีพื้นที่

-จะ...คุณบอกก่อนหน้านี้คุณพบกับแวมไพร์ ฉันไม่รู้ บางทีในวัยเด็กของคุณผู้บริสุทธิ์ -ถาม blatantly.
-จำมากจากเมื่อผมเล็ก ๆ... แต่จะบอกไม่ -ตอบสั้น ๆ

เธอว่า อะไร รอยยิ้มเพียงจำเป็น ดูเหมือนว่า ความลับที่ซ่อนอยู่และที่จะตอนนี้
ฉันลุกออกจากพวกเขาคนเดียว ฉันมุ่งหน้าไปห้องน้ำอาบ น้ำออก และซื้ออาหารบาง.
จะให้ฉันดูรู้ คุณอาจรู้สึกอึดอัดกับนุชนุชจะละเว้นความจริงที่ว่า พวกเขายังรู้วิธีการควบคุมความหิวของคุณ

ผมผลัดเสื้อผ้าฉันก็สวมใส่ และแนะนำช้าร่างกายของฉันในห้องฉันเปิดประปา และให้กระแสน้ำ.
เมื่อฉันเสร็จแล้ว ฉันไป และแต่ง ไม่แต่งหน้าผมและชุดของฉัน แล้วฉันใช้ถุงขนาดเล็ก ด้วยเงินบาง ทันทีหลังใต้บันได

- ในขณะนั้น -สื่อสาร

ผมปิดประตู แล้วไปนอก ฉันเดินไปยังที่เก็บ ผมใส่อะไรเหมาะกับเขาบนจักรยาน

-ทำไมไม่ไม่คุณไปกับเธอหรือไม่ เขาถามฉันใหม่เพื่อน
-ทำเสื้อผ้าเท่าที่มี เกี่ยวกับละมั่งสุนัขจิ้งจอก -อธิบาย

หลังจากเวลานุชนุชใบ ออกจากเขาคนเดียว ด้วยความบันเทิงเฉพาะการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทที่ 5 :
เมื่อยามค่ำคืนอีกครั้งในช่วงที่ผมเข้าไปอีกครั้งเพื่อเป็นป่าที่อาจจะอยู่ห่างออกไปในระยะทางไปยังคิดหรือใช้ช่วงเวลาไม่ใช้งาน.
ที่เท้าของทะเลสาบ Lake ที่อยู่ในบริเวณใกล้เคียงที่ผมดูดวงจันทร์ที่ความเงางามแก่เส้นผมด้วยความเข้มข้นสังเกตเห็นแล้วลดลงหัวของเขาเพื่อรองรับผู้ใช้บริการมากกว่าขาของฉัน ผมอยู่ใกล้ดวงตาของฉันและให้ความรู้สึกเหมือนเท้าเปล่าเปลือยของฉันที่ด้านข้างความหนาวเย็นในขณะที่สายลมอ่อนๆในยามเย็นที่พักผ่อนๆโอบกอดฉัน.

- คุณเป็นใคร- สงสัยกันอยู่ว่าจะไม่มีอะไรสำหรับมนุษย์แต่ผมรู้ว่ามีอยู่ในบริเวณใกล้เคียงและไม่ใช่ว่าของจะ.
- - ผมเห็นคุณจะค้างคาวดูดเลือดเหมือนผมที่ไม่สามารถทำอย่างนั้น - กล่าวว่าใน nuch-nuch หวานแต่ค่อนข้างจะรบกวนใคร. - ชื่อของผมคือผมเพิ่งมาถึงในเมืองนี้.
- - เป็นครั้งแรกในขณะที่ผมพบกับใครบางคนในการแข่งขันของฉัน - I จำกัดกล่าวว่า.
- - อะไรที่เกี่ยวกับคุณเช่นชื่อของคุณหรือไม่?
- - keira . - ผมมองเธอ,เส้นผมสีดำสั้นๆสีผิวสีอ่อนที่มีสูงขึ้นมากกว่าผมและเป็นรุ่นเก่า - สิ่งที่จะนำท่านอยู่ที่นี่สวนนงนุช - สวนนงนุช? - ผมต่อไป.
- - การเดินที่ฉันได้พบคุณอยู่ตัวคนเดียว - คำถามในเร็วๆนี้.
- - หาก. - ผมพูดว่าในขณะที่การเปิดอย่างมากไปอีกด้านหนึ่งที่ผมรู้สึกว่าจะให้ผมสงบลงเพราะแน่นอนว่าจะได้อะไร.
- - จริงๆแล้วคุณอยู่ตัวคนเดียวหรือไม่ - กลับมาถาม.
- - ตามปกติได้แต่ในช่วงวันหยุดสุดสัปดาห์นี้ผมมีได้รับเชิญให้เข้าร่วม- ผมลาออกผมจะบอกว่า.
- - มนุษย์... เพราะเมื่อคุณกล่าว ฉันค้างคาวดูดเลือดครั้งแรกที่คุณจะเห็นในช่วงเวลาที่ยาวนาน - แก้ไขปัญหาตามลำดับ.
- - ที่ดีอยู่แล้วแต่ไม่มีอะไร - ผมพูดไว้ว่าเป็นตะปูดวงตาของฉันในตัวเธอเป็นสัญญาณเตือน ภัย - บอกผมเกี่ยวกับตัวคุณเอง เธอเปลี่ยนเรื่อง.

เราคุยกันเป็นเวลาหลายชั่วโมงเธอเป็นสองปีอายุมากกว่าผมและตอนนี้ชีวิตความเป็นอยู่ในบ้านความสะดวกสบายที่ค่อนข้างไกลจากสถานที่ซึ่งเราจะได้รับผีดิบและมากขึ้น. :เล่นซ้ำความน่ามหัศจรรย์ใจท่านจะได้มนุษย์ได้แต่ไม่ได้บอกให้ผมว่าแน่นอนว่าผมไม่ได้ตระหนักถึงสิ่งของของการแข่งขันของเราเท่านั้นเราสามารถทำอะไรได้บ้างและสิ่งที่ไม่อาจเป็นพ่อแม่ของฉันไม่สามารถสอนให้ผมเวลา.

รุ่งผมมุ่งหน้ากลับบ้านในบริษัทของเขาปล่อยให้เขาอยู่ที่นั่นในขณะที่หรือให้คุณออกจาก ผมคิดว่าผมชอบคุณบางทีเราอาจจะมีเพื่อนสักวันหนึ่ง.
เราเดินไปที่ร้านเสริมสวยเพื่อนั่งที่เธอไปยังห้องครัว ใช้เวลาเดินทางไม่กี่นาทีหลังจากนั้นผมจะได้ยินเสียงเปิดประตูห้องของฉันตื่นขึ้นมาทันทีหลังจากนั้นผมเห็นเดินลงบันไดมาแล้ว.ดี

- - ทักทายด้วยรอยยิ้มขนาดเล็กที่.
- - ในทำนองเดียวกัน - คำตอบ,เมื่อคุณพยายามที่จะจูบผม.
- - เราจะได้เที่ยวชม. - ผมต้องถูกบังคับให้ตัด.
- - ที่หรือไม่? - ดูงง.
ของคุณได้รับการแก้ไขเมื่อเขาจะปรากฏขึ้นด้านหลังสวนนงนุช - สวนนงนุช.โรงแรมแห่งนี้ได้รับการนำเสนอและบรรเทาเฉพาะในพื้นที่แบบไม่เสียค่าบริการที่เหลือ.

- คุณจะบอกผมว่าคุณได้พบก่อนหน้านี้กับค้างคาวดูดเลือดที่ ฉันไม่รู้ว่าจะอยู่ในวัยเด็กไร้เดียงสาของคุณ - รองผู้ว่าดังลั่น.
- - ไม่จำได้มากจากเมื่อตอนที่ผมยังน้อยมาก...แต่ผมก็จะบอกว่าไม่เคย. - ตอบเป็นเวลาสั้นๆ.

เธอบอกว่าไม่มีอะไรแค่ยิ้มจำเป็นต้องเป็นไปได้ว่าเป็นความลับที่ซ่อนอยู่และว่าเราจะให้เวลาที่.
ฉันจะได้รับเพิ่มขึ้นทำให้เขาคนเดียวที่ผมไปที่ห้องอาบน้ำฝักบัวและจะออกไปและจัดซื้ออาหารบางอย่าง.
จะทำให้ผมได้รู้ว่าดูแล้วคุณอาจรู้สึกไม่สะดวกใจพร้อมด้วยสวนนงนุช - สวนนงนุชเป็นระบบจะไม่ป้องกันตามที่พวกเขาก็รู้ว่าในการควบคุมของคุณความอดอยาก.

ผมตกเสื้อผ้าผมสวมใส่และแนะนำอย่างช้าๆร่างกายในฝักบัว,ฉันเปิดให้แตะและปล่อยให้น้ำไหล.
เมื่อผมด้วยผมไปและการแต่งตัว,ทำผมของฉันและสวมใส่สำหรับแต่งหน้าแล้วก็นำถุงขนาดเล็กที่พร้อมด้วยเงินบางส่วนในทันทีหลังจากนั้นใต้บันได.

- กลับไปในที่นี้ - การสื่อสาร.

ผมอยู่ใกล้ประตูและเข้าไปทางด้านนอกผมเดินไปยังที่จัดเก็บที่ฉันสวมใส่อะไรที่เหมาะสมสำหรับติดตั้งบนรถมอเตอร์ไซค์.

- ทำไมจึงไม่ได้คุณไปด้วย เขาจะถามเพื่อนใหม่ของฉัน.
- เสื้อผ้าเท่านั้นที่ผมได้ทำเกี่ยวกับสุนัขจิ้งจอก - อธิบาย.

หลังจากเวลาที่สวนนงนุช - สวนนงนุชใบ,ออกเดินทางจากตัวเขาคนเดียวพร้อมด้วยความบันเทิงเท่านั้นที่จะได้รับการคาดหวัง