All AFLP markers were dominant, whe

All AFLP markers were dominant, whereas approximately 20% of the polymorphic SRAPs (26 markers) segregated as co-dominant markers. The AFLP as well as SRAP markers were distributed fairly evenly in nine major linkage groups covering 2,165 cM (Table 1, Fig. 2). No major differences of genome coverage were observed for the two marker techniques. Therefore, similar to AFLPs, the wide genome coverage of SRAP markers and their high reproducibility results in the construction of genetic maps with optimal marker distribution. As expected, each co-dominant marker pair (each band was scored independently, Fig. 3) was located in the map at almost the same position, at distances between 2 to 10 cM. They failed to fall exactly at the same location because, being scored separately, their genetic distance theoretically matched the level of residual heterozygosity (1/25) which exists in this RI population after five rounds of selfing. The relative high frequency of co-dominant SRAP markers is another important advantage of this technique over AFLP markers.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เครื่องหมาย AFLP ทั้งหมดถูกหลัก ในขณะที่ประมาณ 20% ของ polymorphic SRAPs (26 เครื่องหมาย) แยกเป็นเครื่องหมายร่วมโดดเด่น AFLP ที่เช่นเดียวกับเครื่องหมาย SRAP ถูกแจกจ่ายเป็นธรรมอย่างเท่าเทียมกันในกลุ่มการเชื่อมโยงหลักเก้าที่ครอบคลุม 2,165 ซม. (ตารางที่ 1, 2 รูป) ไม่มีความแตกต่างที่สำคัญของความคุ้มครองพันธุถูกสังเกตสำหรับเทคนิคเครื่องหมายสอง ดังนั้น คล้ายกับ AFLPs ครอบคลุมพื้นที่กว้างพันธุ SRAP เครื่องหมายและการแสดงของพวกเขาสูงขึ้นในการสร้างแผนที่ทางพันธุกรรมการแจกเครื่องหมายที่เหมาะสม ตามที่คาดไว้ แต่ละคู่หมายโดดเด่นร่วม (แต่ละแถบได้คะแนนอิสระ fig. 3) อยู่ในแผนที่ที่เกือบเดียวกันตำแหน่ง ระยะระหว่าง 2 ถึง 10 เซนติเมตร พวกเขาไม่ตกตรงที่ตำแหน่งเดียวกันเนื่องจาก มีประตูต่างหาก ระยะทางพันธุกรรมของพวกเขาตรงกับระดับของ heterozygosity เหลือทางทฤษฎี (1/25) ซึ่งมีอยู่ในประชากรนี้ RI หลัง selfing ห้ารอบ ความถี่สูงสัมพันธ์ของเครื่องหมาย SRAP โดดเด่นร่วมเป็นอีกประโยชน์ที่สำคัญของเทคนิคนี้ผ่านเครื่องหมาย AFLP

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทั้งหมดเครื่องหมาย AFLP เป็นที่โดดเด่นในขณะที่ประมาณ 20% ของ SRAPs polymorphic (26 เครื่องหมาย) แยกเป็นเครื่องหมายร่วมที่โดดเด่น AFLP เช่นเดียวกับเครื่องหมาย SRAP ถูกแจกจ่ายธรรมอย่างเท่าเทียมกันในเก้ากลุ่มเชื่อมโยงที่สำคัญครอบคลุม 2,165 เซนติเมตร (ตารางที่ 1 รูปที่. 2) ไม่มีความแตกต่างที่สำคัญของความคุ้มครองจีโนมถูกตั้งข้อสังเกตสำหรับทั้งสองเทคนิคเครื่องหมาย ดังนั้นคล้ายกับ AFLPs, ความคุ้มครองจีโนมกว้างของเครื่องหมาย SRAP และผลการทำสำเนาสูงของพวกเขาในการก่อสร้างของแผนที่ทางพันธุกรรมที่มีการกระจายเครื่องหมายที่ดีที่สุด เป็นที่คาดหวังของแต่ละร่วมโดดเด่นเครื่องหมายคู่ (แต่ละวงเป็นฝ่ายอิสระรูปที่. 3) ตั้งอยู่ในแผนที่ที่เกือบจะในตำแหน่งเดียวกันที่ระยะทางระหว่าง 2 10 ซม พวกเขาล้มเหลวที่จะตกอยู่ว่าในสถานที่เดียวกันเพราะถูกยิงแยกระยะทางพันธุกรรมของพวกเขาในทางทฤษฎีที่ตรงกับระดับของ heterozygosity ที่เหลือ (1/25) ซึ่งมีอยู่ในประชากร RI นี้หลังจากที่ห้ารอบของ selfing ความถี่สูงญาติของผู้ร่วมที่โดดเด่นเครื่องหมาย SRAP เป็นอีกหนึ่งประโยชน์ที่สำคัญของเทคนิคนี้มากกว่าเครื่องหมาย AFLP