The relationship between fem and 22

The relationship between fem and 226Ra activity concentrations,
determined previously in soil samples from the
same lithological units [40], is shown in Fig. 4. Values of
fem about 0.04 (in a red circle) seem to be typical for our
samples. The samples with values higher than 0.1 might
have been affected by groundwater, resulting in radium
distribution predominantly on the grain surface [19–21].
All soil samples on carbonate rocks with increased 226Ra
values (above 100 Bq kg-1), are also characterised by
increased fem, which is in favour with the assumption of
radium concentrated on the surface of soil grains. In the
previous study of radionuclides in soil [40] it was concluded,
that high 226Ra concentrations on carbonate rocks
can be explained by migration of 238U and 226Ra by water
from nearby rocks with slightly elevated 238U contents,
followed by subsequent wash out of more mobile 238U.
Beside samples on carbonate rocks (C), also soil samples
on clastic sediments containing clay (B1) show wide
scattering of fem values. These samples show elevated fem,
but usually moderate radium concentrations. Increase of
fem could thus again be assigned to distribution of 226Ra
atoms on grain surface.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความสัมพันธ์ระหว่างเฟิร์นและ 226Ra
ความเข้มข้นของกิจกรรมที่กำหนดก่อนหน้านี้ในตัวอย่างดินจากหน่วย
lithological เดียวกัน [40] แสดงในรูป 4.
ค่าของเฟิร์น0.04 (ในวงกลมสีแดง)
ดูเหมือนจะเป็นเรื่องปกติสำหรับเราตัวอย่าง กลุ่มตัวอย่างที่มีค่าสูงกว่า 0.1
อาจได้รับผลกระทบจากน้ำบาดาลที่มีผลในเรเดียมกระจายส่วนใหญ่บนพื้นผิวเม็ด
[19-21].
ทั้งหมดตัวอย่างดินบนโขดหินคาร์บอเนตที่มีเพิ่มขึ้น 226Ra
ค่า (สูงกว่า 100 Bq kg-1) นอกจากนี้ยังมี โดดเด่นด้วยเฟิร์นเพิ่มขึ้นซึ่งอยู่ในความโปรดปรานด้วยสมมติฐานของเรเดียมจดจ่ออยู่กับพื้นผิวของเม็ดดิน ในการศึกษาก่อนหน้านี้ของกัมมันตรังสีในดิน [40] มันก็สรุปว่าความเข้มข้น226Ra สูงอยู่บนโขดหินคาร์บอเนตสามารถอธิบายได้ด้วยการย้ายถิ่นของ238U และ 226Ra ด้วยน้ำจากหินที่อยู่ใกล้เคียงกับการยกระดับเล็กน้อย238U เนื้อหาตามด้วยการซักครั้งต่อไปจากมือถือมากขึ้น238U. นอกจากตัวอย่างบนโขดหินคาร์บอเนต (C) ยังตัวอย่างดินในตะกอนดินเหนียวที่มีclastic (B1) แสดงกว้างกระเจิงของค่าเฟิร์น ตัวอย่างเหล่านี้แสดงให้เห็นเฟิร์นสูงแต่มักจะมีความเข้มข้นในระดับปานกลางเรเดียม การเพิ่มขึ้นของเฟิร์นอาจทำให้อีกครั้งได้รับมอบหมายให้กระจายของ 226Ra อะตอมบนพื้นผิวเม็ด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความสัมพันธ์ระหว่างปริมาณและวิธี 226ra กิจกรรม
กำหนดก่อนหน้านี้ในตัวอย่างดินจาก
[ 40 ] หน่วยเดียวกัน lithological , แสดงในรูปที่ 4 ค่า
FEM เกี่ยวกับ 0.04 ( ในวงกลมสีแดง ) ดูเหมือนจะเป็นปกติสำหรับตัวอย่างของเรา

ตัวอย่างที่มีค่าสูงกว่า 0.1 อาจ
ได้รับผลกระทบจากมลพิษ ทำให้การกระจายเรเดียม
เด่นบนพื้นผิวเม็ด– 21
[ 19 ]ทั้งหมดตัวอย่างดินในหินคาร์บอเนตเพิ่มขึ้น 226ra
ค่า ( สูงกว่า 100 Bq kg-1 ) ยังเป็นลักษณะโดยวิธี
เพิ่มขึ้น ซึ่งในความโปรดปรานกับสมมติฐาน
เรเดียมเข้มข้นบนพื้นผิวของเม็ดดิน ในการศึกษาก่อนหน้านี้ของสารกัมมันตรังสีในดิน
[ 40 ] มันเป็นสรุปที่ความเข้มข้นสูง 226ra

ในหินคาร์บอเนตสามารถอธิบายได้โดยการ 238u 226ra
และโดยน้ำจากหินที่อยู่ใกล้เคียงกับสูงเล็กน้อย 238u เนื้อหา
ตามด้วยตามมาล้างออกของโทรศัพท์มือถือ 238u .
ข้างตัวอย่างบนหินคาร์บอเนต ( C ) นอกจากนี้ในตัวอย่างดินตะกอนที่มีดิน clastic
( B1 ) แสดงกว้าง
การกระเจิงของ FEM ค่า ตัวอย่างนี้แสดงวิธี
แต่มักจะสูง , ปานกลางเรเดียมเข้มข้น เพิ่ม
เฟมจึงอีกครั้งได้รับมอบหมายกระจาย 226ra
อะตอมบนผิวเมล็ด