Overall, the periapical status of t

Overall, the periapical status of the treated teeth improved significantly after 52 wk (p < 0.0001). A PAI score of 1 or 2 was considered as representing a "good" periapical status while 3, 4, or 5 was a "bad" status. When base line PAI scores were controlled for, the calcium hydroxide group showed the most improvement in PAI score (3, 4, or 5 to 1 or 2), followed by the one-step group (74% vs. 64%). The teeth that were left empty between visits had clearly inferior healing results. Power statistics were conducted to determine the numbers required for significant differences between the groups, and it was shown that large experimental groups on the order of hundreds of patients would be required to show significant differences.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โดยรวม สถานะ periapical ฟันบำบัดขึ้นอย่างมีนัยสำคัญหลังจาก 52 wk (p < มาก 0.0001) คะแนนปาย 1 หรือ 2 ได้ถือว่าเป็นการแสดงสถานะ periapical "ดี" ขณะที่ 3, 4 หรือ 5 อยู่ในสถานะ "ไม่ดี" เมื่อบรรทัดฐานคะแนนปายถูกควบคุมสำหรับ กลุ่มแคลเซียมไฮดรอกไซด์พบว่า ดีขึ้นมากที่สุดในปายคะแนน (3, 4 หรือ 5 ต่อ 1 หรือ 2), ตามกลุ่มขั้นตอนเดียว (74% เทียบกับ 64%) ฟันที่ถูกเว้นว่างไว้ระหว่างเข้าชมได้ผลการรักษาชัดเจนน้อย สถิติการใช้พลังงานได้ดำเนินการเพื่อกำหนดหมายเลขที่จำเป็นสำหรับความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างกลุ่ม และจะถูกแสดงว่า กลุ่มทดลองขนาดใหญ่ขั้นหลายร้อยของผู้ป่วยจะต้องแสดงความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โดยรวม, สถานะ periapical ของฟันได้รับการรักษาที่ดีขึ้นอย่างมีนัยสำคัญหลังจากที่สัปดาห์ที่ 52 (p <0.0001) คะแนนปาย 1 หรือ 2 ได้รับการพิจารณาเป็นคิดเป็น "ดี" ในขณะที่สถานะ periapical 3, 4 หรือ 5 เป็นสถานะ "เลวร้าย" เมื่อฐาน line ได้คะแนนปายถูกควบคุมสำหรับกลุ่มไฮดรอกไซแคลเซียมแสดงให้เห็นว่าการปรับปรุงมากที่สุดในคะแนนปาย (3, 4 หรือ 5-1 หรือ 2) ตามด้วยกลุ่มขั้นตอนเดียว (74% เทียบกับ 64%) ฟันที่ถูกทิ้งไว้ว่างเปล่าระหว่างการเข้าชมได้ด้อยกว่าอย่างชัดเจนผลการรักษา สถิติพลังงานได้ดำเนินการเพื่อตรวจสอบหมายเลขที่จำเป็นสำหรับความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างกลุ่มและมันก็แสดงให้เห็นว่ากลุ่มทดลองขนาดใหญ่ในการสั่งซื้อของหลายร้อยของผู้ป่วยที่จะต้องแสดงความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โดยรวมสภาพ periapical ของฟันที่ได้รับการรักษาดีขึ้นอย่างมากหลังจากที่ 52 สัปดาห์ ( P < 0.0001 ) เป็นปาย คะแนน 1 หรือ 2 ก็ถือว่าเป็น " ดี " periapical สถานะตอนที่ 3 , 4 หรือ 5 เป็นสถานะ " ไม่ดี " เมื่อฐานสายปายคะแนนควบคุม , ปูนขาวปรับปรุงมากที่สุดในกลุ่ม พบว่า คะแนนที่ปาย ( 3 , 4 หรือ 5 ต่อ 1 หรือ 2 ) และตามด้วยขั้นตอนเดียว ( 74% และกลุ่ม64 ) ฟันที่ถูกทิ้งไว้ว่างเปล่าระหว่างการเยี่ยมชมมีผลการรักษาอย่างชัดเจน ด้อยกว่า สถิติพลังงาน มีวัตถุประสงค์เพื่อกำหนดตัวเลขที่ต้องการ สำหรับความแตกต่างระหว่างกลุ่ม และพบว่านักเรียนกลุ่มใหญ่ในการสั่งซื้อของร้อยของผู้ป่วยจะต้องแสดงความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ