At the surface, Yudhoyono's moderat

At the surface, Yudhoyono's moderating presidency appeared successful He escaped impeachment proceedings, maintained stability in his government, and reduced communal violence. For a country with a long history of political Indonesia's decade of should not be taken for and Yudhoyono deserves credit for presiding over it. Yet after two presidential terms, Yudhoyono did not end his rule amidst collective praise. in the words of an Australian commentator in October 2014, Yudhoyono was booed off stage In May 2013, only 30 per cent of Indonesians were still satisfied with Yudhoyono's performance, down from 75 per cent in November 2009 Apparently, what Yudhoyono himself proudly perceived as prudent, consensus-oriented executive management was now widely condemned as unwillingness to make tough decisions and, indeed, refusal to carry out presidential responsibilities. More seriously for Indonesia, it turned out that Yudhoyono's ostensible pacification of the country's deep-seated tensions had been temporary at best; at worst, Yudhoyono aggravated these conflicts by creating an environment in which a populist, belligerent challenge to the political stasis was almost inevitable. Paradoxically, then, Yudhoyono's major legacy was to provoke public calls for the dismantling of the artificial calm he had imposed on Indonesian politics

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ที่พื้นผิว ถึงของดูแลประธานาธิบดีปรากฏสำเร็จเขาหนีตอน impeachment รักษาความมั่นคงในรัฐบาลของเขา และลดความรุนแรงในชุมชน สำหรับประเทศที่มีประวัติศาสตร์ยาวนานเมืองอินโดนีเซียไม่ควรถึงทศวรรษของการ และสินเชื่อสำหรับพยานมันสมควรถึง หลังจากสองเงื่อนไขประธานาธิบดี ยังถึงได้ไม่สิ้นสุดกฎของเขาอยู่ท่ามกลางการสรรเสริญรวม ในคำวิจารณ์ที่ออสเตรเลียในเดือน 2014 ตุลาคม ถึงมี booed ปิดเวทีใน 2013 พฤษภาคม เพียงร้อยละ 30 ของชาวก็ยังคงพอใจกับประสิทธิภาพของถึง ลงจากร้อยละ 75 ใน 2552 พฤศจิกายนเห็นได้ชัด ถึงสิ่งตนเองภาคภูมิใจมองเห็นเป็นระมัดระวัง มติเชิงบริหารขณะนี้อย่างกว้างขวางประณามเป็น unwillingness ให้ตัดสินใจยาก และ แน่นอน ให้ดำเนินการรับผิดชอบของประธานาธิบดี อย่างจริงจังมากขึ้นในอินโดนีเซีย จะเปิดออกว่า ของถึงแบบ ostensible ของความตึงเครียดที่ฝังลึกในประเทศได้ชั่วคราวที่สุด ที่เลวร้ายที่สุด ถึง aggravated ความขัดแย้งเหล่านี้ โดยการสร้างสภาพแวดล้อมที่ท้าทายดีการเมืองประชานิยม belligerent ถูกแทบหลีกเลี่ยงไม่ได้ Paradoxically แล้ว มรดกสำคัญของถึงถูกเย้าโทรศัพท์สาธารณะสำหรับวันของความสงบเทียมเขาได้เก็บเมืองอินโดนีเซีย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่พื้นผิวที่ Yudhoyono ประธานาธิบดีดูแลปรากฏที่ประสบความสำเร็จเขาหนีการดำเนินคดีฟ้องร้องรักษาความมั่นคงในรัฐบาลของเขาและลดความรุนแรงของชุมชน สำหรับประเทศที่มีประวัติศาสตร์อันยาวนานของทศวรรษที่ผ่านมาทางการเมืองของอินโดนีเซียไม่ควรจะได้รับและ Yudhoyono สมควรได้รับเครดิตสำหรับประธานในมัน แต่หลังจากที่สองแง่ประธานาธิบดียุดโยโนยังไม่สิ้นสุดการปกครองของเขาท่ามกลางสรรเสริญส่วนรวม ในคำพูดของผู้ประกาศข่าวของออสเตรเลียในเดือนตุลาคม 2014 ยุดโยโนได้รับการโห่ไล่ลงจากเวทีในเดือนพฤษภาคมปี 2013 เพียงร้อยละ 30 ของอินโดนีเซียยังคงมีความพึงพอใจกับประสิทธิภาพการทำงานของยุดโยโนลดลงจากร้อยละ 75 ในเดือนพฤศจิกายน 2009 เห็นได้ชัดว่าสิ่งที่ Yudhoyono ตัวเองรับรู้ภาคภูมิใจเป็นอย่างรอบคอบ การจัดการบริหารที่มุ่งเน้นฉันทามติในขณะนี้ได้รับการประณามอย่างกว้างขวางว่าเป็นไม่เต็มใจที่จะทำให้การตัดสินใจที่ยากลำบากและแน่นอนการปฏิเสธที่จะดำเนินการรับผิดชอบประธานาธิบดี อย่างจริงจังมากขึ้นสำหรับอินโดนีเซียจะเปิดออกที่ชัดเจน Yudhoyono สงบของประเทศความตึงเครียดฝังลึกที่ได้รับการชั่วคราวที่ดีที่สุด ที่เลวร้ายที่สุด Yudhoyono กำเริบความขัดแย้งเหล่านี้โดยการสร้างสภาพแวดล้อมที่ประชาธิปไตยท้าทายสงครามกับชะงักงันทางการเมืองอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้เกือบ ขัดแย้งแล้วมรดกที่สำคัญ Yudhoyono ก็คือการกระตุ้นการโทรสาธารณะสำหรับการรื้อของความสงบเทียมที่เขาได้กำหนดไว้ในการเมืองอินโดนีเซีย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่ผิวของประธานาธิบดียูโดโยโนควบคุมปรากฏประสบความสำเร็จ เขาหนีการฟ้องร้องดำเนินคดี รักษาเสถียรภาพในรัฐบาลของเขา และลดความรุนแรงในชุมชน สำหรับประเทศที่มีประวัติยาวนานของการเมืองอินโดนีเซียทศวรรษของไม่ควรถ่ายและ Yudhoyono สมควรได้รับเครดิตสำหรับประธาน . แต่หลังจากสองประธานาธิบดียูโดโยโนไม่ได้จบด้านกฎของเขาท่ามกลางร่วมสรรเสริญ ในคำพูดของนักวิจารณ์ของออสเตรเลียในเดือนตุลาคมปี 2014 นั่นถูกโห่ ปิดเวทีในเดือนพฤษภาคมปี 2013 เพียง 30 เปอร์เซ็นต์ของอินโดนีเซียยังพอใจกับประสิทธิภาพนั่นคือลดลงจาก 75 เปอร์เซ็นต์ในเดือนพฤศจิกายน 2552 ปรากฏว่า อะไรนั่น ตัวเองภูมิใจมองว่ารอบคอบ บริหารจัดการที่มุ่งเน้นฉันทามติคือตอนนี้อย่างกว้างขวางประณามว่าไม่เต็มใจที่จะให้ การตัดสินใจอย่างเด็ดขาดและแน่นอน การปฏิเสธในการรับผิดชอบของประธานาธิบดี อย่างจริงจังมากขึ้น สำหรับอินโดนีเซีย มันกลับกลายเป็นว่า นั่นคือความสงบที่เห็นได้ชัดของความตึงเครียดที่ลึกลับของประเทศได้ชั่วคราว ที่ ดี ที่สุด ที่เลวร้ายที่สุด ยูโดโยโน aggravated ความขัดแย้งเหล่านี้ โดยการสร้างสภาพแวดล้อมที่เป็นประชานิยม , ก้าวร้าวท้าทายภาวะหยุดนิ่งทางการเมืองแทบจะหลีกเลี่ยงไม่ได้ ขัดแย้งแล้ว นั่นเป็นหลักมรดกคือยั่วโทรสาธารณะสำหรับการถอดประกอบเทียมสงบเขาได้บังคับในการเมืองอินโดนีเซีย