Pectin is a natural polymer that is

Pectin is a natural polymer that is found between the cells of plants and within the cell walls. It helps "glue" the plant cells together and keeps the plant tissues firm. And in cooked cranberries, as well as in other fruit jams and jellies, it can help stick the cooked fruit together to form a solid jelly. How does it work? To answer that question, let's start by defining what a polymer is. The basic idea is that a polymer is a series of molecules that attach to each other to form long chains. Molecules are the smallest possible piece of a material and they are so small that they cannot be seen, even with an optical microscope. A great example to explain polymers is a candy necklace. Pretend that the string is one type of molecule and the candy beads are a second type of molecule. The beads attach to the string, creating a necklace, which is just like a long polymer. If you were to jumble a handful of candy necklaces together in a box, they might, under the right conditions, get tangled together and form a larger formation, right? This is exactly what polymers do. As they tangle and interact, they form a rigid structure that traps other molecules around and in between them. In this way, polymers stiffen materials and give them shape and form. So when you are cooking cranberries, the pectin polymers form a net, trapping liquid sugar water molecules so that they cannot flow, and creating a firmer shape.

You can make cranberry sauce or jellied cranberries out of just water, sugar, and cranberries. So where does the pectin come from to make it jellied? The cranberries. Like other fruits and plant parts, cranberries have pectin in them. Cranberries actually have quite a lot of pectin, which helps keep the berries nice and firm before they are cooked. When the cranberries are heated on the stovetop in water, they pop open. The longer the berries are in the hot liquid, the more they break apart, which releases more and more pectin into the water. As they pop open, the pectin polymers float around in the big pot of liquid. It turns out that pectin is very attracted to water molecules, much like two magnets are attracted to each other, so rather than attaching to each other and tangling together, the pectin molecules bind to the water molecules. This results in a very runny, pink cranberry liquid, which is neither a thick, gooey sauce, nor a nice solid jelly. Not exactly what you want for part of your holiday dinner! To make the pectin molecules attract each other, you need to make the water molecules less attractive. But how? That's where sugar comes in. Sugar molecules are also very attracted to water molecules. So if you make the cranberry sauce by first dissolving sugar in the water and then adding the cranberries, most of the water molecules will already be attached to sugar molecules, leaving no room for the pectin polymers to bind with the water molecules. Instead, the pectin polymers will bind to each other, giving the cranberry mixture more and more structure. The sweet sugar-water molecules get trapped in between the pectin chains, resulting in a tasty cranberry sauce!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เพกทินเป็นพอลิเมอร์ธรรมชาติที่มีอยู่ระหว่างเซลล์ และภาย ในผนังเซลล์พืช ช่วย "กาว" พืชเซลล์เข้าด้วยกัน และช่วยให้บริษัทเนื้อเยื่อพืช และ ใน cranberries สุก และแยมผลไม้และ jellies อื่น ๆ มันสามารถช่วยให้ติดผลสุกกันไปวุ้นแข็ง การทำงานหรือไม่ ตอบคำถาม เริ่มต้น ด้วยการกำหนดเป็นพอลิเมอร์แบบใด ความคิดพื้นฐานอยู่ว่าเป็นพอลิเมอร์ของโมเลกุลที่แนบกันกับโซ่ยาวของแบบฟอร์ม โมเลกุลเป็นวัสดุเป็นชิ้นที่เล็กที่สุด และมีขนาดเล็กที่พวกเขาไม่ได้ แม้จะ มีการกล้องจุลทรรศน์แสง ตัวอย่างที่ดีอธิบายโพลิเมอร์เป็นสร้อยคอกับลูกอม ทำเป็นว่า สายอักขระเป็นโมเลกุลชนิดเดียว และเม็ดลูกกวาด ชนิดสองโมเลกุล เม็ดกับสตริ สร้อยคอ ซึ่งเป็นพอลิเมอร์ที่ยาวเหมือนสร้าง ถ้าคุณ jumble หยิบของกันการสร้อยคอขนมในกล่อง พวกเขาอาจ ภายใต้เงื่อนไขที่เหมาะสม ได้รับราพันเซลเข้าด้วยกัน และเป็นการใหญ่ก่อ ขวา นี่คือโพลิเมอร์ทำ เป็นพวกไม่พันกัน และโต้ตอบ พวกเขารูปแบบโครงสร้างแข็งที่โมเลกุลอื่นรอบ ๆ และ ระหว่างพวกเขากับดัก ด้วยวิธีนี้ โพลิเมอร์ stiffen วัสดุ และให้พวกเขามีรูปร่างและแบบฟอร์ม ดังนั้น เมื่อคุณจะทำอาหาร cranberries โพลิเมอร์เพกทินฟอร์มสุทธิ ดักจับน้ำตาลเหลวโมเลกุลของน้ำนั้นไม่ไหล และสร้างรูปร่างแน่นมากขึ้นเท่านั้นคุณสามารถทำซอสแครนเบอร์รี่หรือ cranberries jellied เพียงน้ำ น้ำตาล และ cranberries ดังนั้น ที่ไม่เพกทินที่มาจากการทำ jellied Cranberries ผลไม้อื่น ๆ และชิ้นส่วน cranberries มีเพกทินใน Cranberries จริงมีค่อนข้างมากเพกทิน ซึ่งช่วยให้ครบดี และมั่นคงก่อนที่จะสุก เมื่อ cranberries มีความร้อนในเตาตั้งพื้นในน้ำ พวกเขาโผล่เปิด อีกต่อไปครบอยู่ในของเหลวร้อน มากจะทลาย ซึ่งออก มากเพกทินในน้ำ ขณะที่พวกเขาโผล่เปิด โพลิเมอร์เพกทินลอยรอบในหม้อขนาดใหญ่ของของเหลว มันจะออกว่าเพกทินดูดน้ำโมเลกุล มากเช่นแม่เหล็กทั้งสองจะดึงดูดกัน ดังนั้น แทนที่แนบกับแต่ละอื่น ๆ และ tangling เข้าด้วยกัน โมเลกุลของเพกทินผูกกับโมเลกุลของน้ำ ซึ่งผลและน้ำมูกไหลมาก ชมพูแครนเบอร์รี่น้ำยา ที่ไม่น้ำ gooey หนา หรือวุ้นแข็งตัวดี ไม่ว่าสิ่งที่คุณต้องสำหรับส่วนของอาหารมื้อค่ำวันหยุด ทำเพกทินโมเลกุลดึงดูดกันและกัน คุณจำเป็นต้องทำให้โมเลกุลของน้ำน่าสนใจน้อย แต่ว่า ที่ได้มาซึ่งน้ำตาลใน นอกจากนี้ยังดูดน้ำโมเลกุลโมเลกุลน้ำตาลได้ ดังนั้น ทำซอสแครนเบอร์รี่ โดยยุบน้ำตาลในน้ำก่อน แล้ว เพิ่มการ cranberries ที่สุดของโมเลกุลของน้ำจะแล้วแนบกับน้ำตาลโมเลกุล ห้องพักสำหรับโพลิเมอร์เพกทินเพื่อผูกกับโมเลกุลของน้ำออกจาก แทน โพลิเมอร์เพกทินจะผูกกัน ให้ผสมแครนเบอร์รี่มาก ขึ้นโครงสร้าง โมเลกุลของน้ำตาลน้ำหวานรับติดระหว่างโซ่เพกทิน ในซอสแครนเบอร์รี่อร่อย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพคติน เป็นพอลิเมอร์ธรรมชาติที่พบระหว่างเซลล์ของพืช และภายในผนังเซลล์ มันช่วยให้ " กาว " เซลล์พืชด้วยกัน และช่วยให้เนื้อเยื่อพืชของบริษัท ในที่สุกและแครนเบอร์รี่ รวมทั้งในแยมและเยลลี่ผลไม้อื่น ๆ มันสามารถช่วยให้ติดผลไม้สวยกันแบบวุ้นแข็ง มันทำงานอย่างไร เพื่อตอบคำถามนั้น ขอเริ่มต้นด้วยการกำหนดสิ่งที่เป็นพอลิเมอร์คืออะไรแนวคิดพื้นฐานคือการที่พอลิเมอร์เป็นชุดของโมเลกุลที่แนบกับแต่ละอื่น ๆในรูปแบบโซ่ยาว โมเลกุลเล็กที่สุดชิ้นของวัสดุและพวกเขามีขนาดเล็กเพื่อที่พวกเขาไม่สามารถมองเห็นได้ด้วยกล้องจุลทรรศน์แบบแสง ตัวอย่างที่ดีที่จะอธิบายพอลิเมอร์เป็นขนมสร้อยคอ แกล้งทำเป็นว่า ข้อความที่เป็นหนึ่งในประเภทของโมเลกุลและลูกอมเม็ดเป็นประเภทที่สองของโมเลกุลลูกปัดที่แนบกับสตริง , การสร้างสร้อยคอซึ่งเป็นเหมือนชนิดยาว ถ้าคุณจะสับสนหยิบขนมในกล่องสร้อยคอด้วยกัน พวกเขาอาจ ภายใต้เงื่อนไขที่เหมาะสม ได้ต่อสู้กันและรูปแบบการพัฒนาขนาดใหญ่ ใช่มั้ย ? นี่คือสิ่งที่เมอร์โด พวกเขาสู้กับเพื่อนพวกเขาสร้างโครงสร้างแข็งที่ดักโมเลกุลอื่นๆ และระหว่างพวกเขา ในวิธีนี้ , พอลิเมอร์แข็งวัสดุและให้พวกเขามีรูปร่างและรูปแบบ . ดังนั้นเมื่อคุณกำลังทำอาหารแครนเบอร์รี่ , เพคตินพอลิเมอร์แบบตาข่ายดักน้ำตาล โมเลกุลของน้ำจึงไม่ไหล และการสร้างรูปร่างกระชับ

คุณสามารถทำซอสแครนเบอร์รี่ แครนเบอร์รี่ หรือหนังออกมาแต่น้ำ เติมน้ำตาลและ cranberries . ดังนั้นแล้ว เพคตินจากมาทำหนัง ? แครนเบอรี่ . เหมือนผลไม้ และพืชอื่น ๆ , แครนเบอร์รี่มีเพคตินในพวกเขา แครนเบอร์รี่มีค่อนข้างมากของเพคตินซึ่งช่วยให้เก็บผลเบอร์รี่ที่ดีและ บริษัท ก่อนที่พวกเขาจะสุก เมื่อ cranberries อุ่นบนเตาตั้งพื้นในน้ำ พวกเขา pop เปิด ยิ่งผลเบอร์รี่ในของเหลวร้อนยิ่งแตกมากขึ้นเพคติน ซึ่งออกในน้ำ ตามที่พวกเขาเปิด , เพคตินโพลิเมอร์ที่ลอยรอบ ๆในหม้อใหญ่ของน้ำ ปรากฎว่าเพคตินมากดึงดูดโมเลกุลของน้ำ เหมือนสองแม่เหล็กดึงดูดให้แต่ละอื่น ๆ ดังนั้นแทนที่จะแนบกับแต่ละอื่น ๆ และพันกัน โมเลกุลของเพคตินผูกน้ำโมเลกุลผลนี้ในการไหลมาก สีชมพูแครนเบอร์รี่ ของเหลว ซึ่งทั้ง หนา เหนียว ซอส หรือ ดี แข็ง เยลลี่ ไม่เหมือนสิ่งที่คุณต้องการสำหรับส่วนหนึ่งของอาหารค่ำวันหยุดของคุณ ! เพื่อให้โมเลกุลของเพคตินที่ดึงดูดให้แต่ละอื่น ๆ คุณต้องทำให้โมเลกุลของน้ำที่น่าสนใจน้อยกว่า แต่อย่างไร ที่น้ำตาลมา น้ําตาลโมเลกุลก็ดึงดูดโมเลกุลของน้ำดังนั้นถ้าคุณทำซอสแครนเบอร์รี่เป็นครั้งแรกโดยละลายน้ำตาลในน้ำแล้วเติมแครนเบอร์รี่ส่วนใหญ่ของโมเลกุลของน้ำแล้วจะแนบมากับน้ําตาลโมเลกุลออกจากห้องไม่มีเพกตินและผูกด้วยน้ำโมเลกุล แทน , เพคตินพอลิเมอร์จะผูกกับแต่ละอื่น ๆ ให้แครนเบอร์รี่ผสมมากขึ้นและโครงสร้างหวานน้ำตาลโมเลกุลน้ำติดอยู่ในระหว่างเพคตินจากผลในซอสแครนเบอร์รี่อร่อย !