The intertidal zone, also known as

The intertidal zone, also known as the littoral zone, in marine aquatic environments is the area of the foreshore and seabed that is exposed to the air at low tide and submerged at high tide, ie the area between tide marks.
In the intertidal zone the most common organisms are small and most are relatively uncomplicated organisms. This is for a variety of reasons; firstly the supply of water which marine organisms require to survive is intermittent. Secondly, the wave action around the shore can wash away or dislodge poorly suited or adapted organisms. Thirdly, because of the intertidal zone's high exposure to the sun the temperature range can be extreme from very hot to near freezing in frigid climates (with cold seas). Lastly, the salinity is much higher in the intertidal zone because salt water trapped in rock pools evaporates leaving behind salt deposits. These four factors make the intertidal zone an extreme environment in which to live.

A typical rocky shore can be divided into a spray zone (also known as the Supratidal Zone, which is above the spring high-tide line and is covered by water only during storms, and an intertidal zone, which lies between the high and low tidal extremes. Along most shores, the intertidal zone can be clearly separated into the following subzones: high tide zone, middle tide zone, and low tide zone.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

intertidal เน็ตที่เรียกว่าเป็นโซนฝั่งทะเลในสภาพแวดล้อมที่น้ำทะเลเป็นพื้นที่ของความเบิกบานและก้นทะเลที่มีการสัมผัสกับอากาศในน้ำและจมอยู่ใต้น้ำที่น้ำสูงเช่นพื้นที่ระหว่างเครื่องหมายน้ำ
ใน intertidal เน็ต สิ่งมีชีวิตที่พบมากที่สุดมีขนาดเล็กและส่วนใหญ่เป็นสิ่งมีชีวิตที่ค่อนข้างซับซ้อน นี้สำหรับหลากหลายเหตุผล; แรกอุปทานของน้ำซึ่งมีชีวิตทางทะเลต้องใช้เพื่อความอยู่รอดเป็นระยะ ๆ ประการที่สองการกระทำของคลื่นรอบชายฝั่งสามารถล้างออกไปหรือขับไล่สิ่งมีชีวิตที่ไม่ดีเหมาะหรือดัดแปลง ประการที่สามเพราะ intertidal เน็ตของแสงสูงกับดวงอาทิตย์ในช่วงอุณหภูมิที่สามารถจะมากจากร้อนมากที่จะแช่แข็งใกล้ในสภาพอากาศที่หนาวเย็น (มีทะเลเย็น) สุดท้ายความเค็มมากขึ้นในเขต intertidal เพราะน้ำเกลือติดอยู่ในแอ่งหินระเหยออกจากหลังเงินฝากเกลือ เหล่านี้ปัจจัยสี่ให้ intertidal เน็ตสภาพแวดล้อมที่มากที่สุดในการที่จะมีชีวิตอยู่ชายฝั่งหินโดยทั่วไปสามารถแบ่งออกเป็นโซนสเปรย์ (ที่เรียกกันว่า Supratidal โซนที่อยู่เหนือเส้นฤดูใบไม้ผลิที่สูงน้ำและถูกปกคลุมด้วยน้ำเฉพาะในช่วง . พายุและ intertidal เน็ตซึ่งอยู่ระหว่างขั้วคลื่นสูงและต่ำตามชายฝั่งส่วนใหญ่ intertidal เน็ตสามารถแยกออกอย่างชัดเจนเป็น subzones ต่อไปนี้: โซนสูงน้ำโซนน้ำกลางและโซนน้ำลง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โซน ป่าโกงกาง หรือที่เรียกว่าโซนประเทศในสภาพแวดล้อมทางน้ำ ทางทะเล คือ พื้นที่ของริมและก้นทะเลที่สัมผัสกับอากาศที่น้ำลงและจมในน้ำสูง เช่น พื้นที่ระหว่างน้ำเครื่องหมาย
ในป่าโกงกางเขตสิ่งมีชีวิตส่วนใหญ่มีขนาดเล็ก และส่วนใหญ่จะค่อนข้างไม่ซับซ้อน สิ่งมีชีวิต นี่สำหรับความหลากหลายของเหตุผลประการแรก การจัดหาน้ำที่สิ่งมีชีวิตต้องอยู่รอดเป็นเป็นพักๆ . ประการที่สอง การกระทําของคลื่นรอบชายฝั่งสามารถล้างหรือขจัดเหมาะงานดัดแปลง หรือสิ่งมีชีวิต ประการที่สาม เพราะในเขตน้ำขึ้นน้ำลงโซนความเสี่ยงสูงที่จะดวงอาทิตย์ช่วงอุณหภูมิสามารถมากมากร้อนใกล้จุดเยือกแข็งในสภาพอากาศที่เย็นยะเยือก ( กับทะเลเย็น ) ท้ายนี้ความเค็มสูงมากในเขตคืนดีกัน เพราะเกลือน้ำขังอยู่ในแอ่งหินเกลือระเหยทิ้งเงินฝาก . เหล่านี้สี่ปัจจัยที่ทำให้พื้นที่ป่าโกงกางรุนแรงของสภาพแวดล้อมในการที่จะมีชีวิตอยู่

โดยทั่วไปหินชายฝั่งสามารถแบ่งออกเป็นโซน สเปรย์ ( ที่รู้จักกันเป็นโซน supratidal ที่อยู่เหนือเส้นฤดูใบไม้ผลิน้ำขึ้นสูงและถูกปกคลุมด้วยน้ำเฉพาะในช่วงพายุและป่าโกงกาง โซน ซึ่งอยู่ระหว่างขั้วคลื่นสูงและต่ำ ตามแนวชายฝั่งมากที่สุด โซน ป่าโกงกางให้สามารถแยกออกเป็น subzones ต่อไปนี้ : เขตน้ำขึ้นน้ำลง โซนกลาง และเขตน้ำลง