Today, human resource management (H

Today, human resource management (HRM) is being renewed in organizations and gradually affirming its strategic role. However,
the results of an empirical study conducted by Pinto and Prescott [Journal of Management 14 (1988) 5] within a context of
project management, contradict this trend. These authors concluded that the ‘‘Personnel factor’’ was the only factor in their
research that was marginal for project success. This paper attempts to retest their conclusions in rethinking issues of validity of the
measures used in their study. In line with research by Tsui [Human Resource Management 26 (1987) 35; Administrative Science
Quarterly 35 (1990) 458] and some of Belout’s recommendation [International Journal of Project Management 16(1) (1998) 21], the
construct validity of the human resources factor has been examined and a model proposed. Results show, first of all, that although
there was a link between project success and the Personnel factor (based on the correlation analyses), this factor did not have a
significant impact on project success. Our results tend also to confirm that the relationships between the independent variables and
project success will vary according to life cycle stage. The results also show that for three distinct structures (functional, projectbased
and matrix), the Management Support and Trouble-shooting variables were significantly correlated with success. Finally, this
study confirm a moderating effect between the independent variables and project success, depending on the sector studied. All in all,
this research adds another step in conceptualizing HRM in project context which is still very rudimental. In this sense, researchers
should, in the future, improve the construct validity of the Personnel variable by improving the psychometric properties of the
questionnaires used in the project management context. This study also shows the problem of multicolinearity, which appears to be
excessive in the use of PIP. Finally, a fundamental question is posed: does HRM in the context of project management have specific
characteristics that make its role, social responsibility and operation different from the so-called traditional HRM?
# 2003 Elsevier Ltd and IPMA. All rights reserved.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วันนี้ การจัดการทรัพยากรมนุษย์ (HRM) จะถูกต่ออายุ ในองค์กร และค่อย ๆ ยืนยันบทบาทเชิงกลยุทธ์ อย่างไรก็ตามดำเนินการผลของการศึกษาเชิงประจักษ์ โดย Pinto และ Prescott [สมุดรายวันการจัดการ 14 (1988) 5] ภายในบริบทของการจัดการโครงการ ขัดแย้งกับแนวโน้มนี้ เหล่านี้ผู้เขียนได้ข้อสรุปว่า ''ปัจจัยบุคลากร '' เป็นปัจจัยเดียวในการวิจัยที่กำไรความสำเร็จโครงการ กระดาษนี้พยายามทำข้อสรุปในการเสนอปัญหาของความถูกต้องของการมาตรการที่ใช้ในการศึกษา สอดคล้องกับงานวิจัยจุ่ย [26 การจัดการทรัพยากรมนุษย์ (1987) 35 ผู้ดูแลระบบวิทยาศาสตร์35 รายไตรมาส (1990) 458] และบางส่วนของคำแนะนำของ Belout [นานาสมุดบริหารโครงการ 16(1) (1998) 21],สร้างความถูกต้องของตัวบุคคลการตรวจสอบ และเสนอแบบจำลอง ผลลัพธ์แสดง แรกของทั้งหมด ที่แม้ว่ามีการเชื่อมโยงระหว่างความสำเร็จของโครงการและตัวบุคลากร (ตามการวิเคราะห์สหสัมพันธ์) ไม่มีปัจจัยนี้มีผลกระทบต่อความสำเร็จของโครงการ ผลลัพธ์ที่ได้ยังจะ ยืนยันว่า ความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรอิสระ และความสำเร็จของโครงการจะแตกต่างกันตามขั้นตอนของวงจรชีวิต ผลลัพธ์แสดงที่ 3 โครงสร้างแตกต่างกัน (ทำงาน projectbasedและเมทริกซ์), การจัดการสนับสนุนและตัวแปร Trouble-shooting ถูกมากความสัมพันธ์กับความสำเร็จ ในที่สุด นี้การศึกษายืนยันผลเศรษฐกิจระหว่างตัวแปรอิสระและความสำเร็จโครงการ ขึ้นอยู่กับภาคการศึกษา จากทั้งหมดงานวิจัยนี้เพิ่มขั้นตอนอื่นใน conceptualizing HRM ในบริบทของโครงการซึ่งยัง rudimental มาก ในนี้ นักวิจัยในอนาคต ควร ปรับปรุงความถูกต้องของโครงสร้างของตัวแปรบุคลากร โดยการปรับปรุงคุณสมบัติด้านของการแบบสอบถามที่ใช้ในบริบทการจัดการโครงการ การศึกษานี้ยังแสดงปัญหา multicolinearity ซึ่งปรากฏเป็นมากเกินไปในการใช้ PIP ในที่สุด เกิดคำถามพื้นฐาน: HRM ในบริบทของการบริหารโครงการมีเฉพาะลักษณะที่ ทำให้บทบาทของ สังคม และการดำเนินงานแตกต่างจาก HRM ดั้งเดิมเรียกว่า#2003 Elsevier Ltd และ IPMA สงวนลิขสิทธิ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วันนี้การจัดการทรัพยากรมนุษย์ (HRM) ได้รับการต่ออายุในองค์กรและค่อยๆเห็นพ้องบทบาทเชิงกลยุทธ์ อย่างไรก็ตาม
ผลของการศึกษาเชิงประจักษ์ที่ดำเนินการโดยปินโตและเพรสคอตต์ [วารสารการจัดการ 14 (1988) 5] ในบริบทของ
การบริหารจัดการโครงการขัดแย้งกับแนวโน้มนี้ ผู้เขียนเหล่านี้สรุปได้ว่า '' บุคลากรปัจจัย '' เป็นปัจจัยของพวกเขาเพียง แต่ใน
การวิจัยที่เป็นขอบสำหรับความสำเร็จของโครงการ กระดาษนี้พยายามที่จะสอบซ่อมข้อสรุปของพวกเขาในการทบทวนประเด็นของความถูกต้องของ
มาตรการที่ใช้ในการศึกษาของพวกเขา สอดคล้องกับการวิจัยโดย Tsui [การบริหารทรัพยากรมนุษย์ที่ 26 (1987) 35; ปกครองวิทยาศาสตร์
ไตรมาส 35 (1990) 458] และบางส่วนของคำแนะนำของ Belout [วารสารนานาชาติของการบริหารจัดการโครงการ 16 (1) (1998) 21] ที่
เที่ยงตรงเชิงโครงสร้างของปัจจัยทรัพยากรมนุษย์ได้รับการตรวจสอบและรูปแบบที่นำเสนอ ผลการแสดงครั้งแรกของทั้งหมดว่าถึงแม้จะ
มีการเชื่อมโยงระหว่างความสำเร็จของโครงการและปัจจัยบุคลากร (ขึ้นอยู่กับความสัมพันธ์วิเคราะห์) ปัจจัยนี้ไม่ได้มี
ผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญในความสำเร็จของโครงการ ผลของเรายังมีแนวโน้มที่จะยืนยันว่าความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรอิสระและ
ความสำเร็จของโครงการจะแตกต่างกันไปตามขั้นตอนของวงจรชีวิต ผลยังแสดงให้เห็นว่าเป็นเวลาสามโครงสร้างที่แตกต่างกัน (การทำงาน projectbased
และเมทริกซ์) ตัวแปรการสนับสนุนการจัดการและการแก้ปัญหามีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญกับความสำเร็จ สุดท้ายนี้
การศึกษายืนยันผลการดูแลระหว่างตัวแปรอิสระและความสำเร็จของโครงการขึ้นอยู่กับภาคการศึกษา ทั้งหมดในทุก
การวิจัยนี้จะเพิ่มขั้นตอนในการสร้างกรอบความคิดการบริหารทรัพยากรมนุษย์ในบริบทของโครงการซึ่งยังคง Rudimental มาก ในแง่นี้นักวิจัย
ควรในอนาคตในการปรับปรุงความเที่ยงตรงเชิงโครงสร้างของตัวแปรบุคลากรโดยการปรับปรุงคุณสมบัติทางจิตวิทยาของ
แบบสอบถามที่ใช้ในบริบทของการบริหารจัดการโครงการ การศึกษาครั้งนี้ยังแสดงให้เห็นปัญหาของการ multicolinearity ซึ่งดูเหมือนจะ
มากเกินไปในการใช้ภาพซ้อนในภาพ สุดท้ายคำถามพื้นฐานถูกวาง: ไม่ HRM ในบริบทของการบริหารโครงการมีเฉพาะ
ลักษณะที่ทำให้บทบาทของความรับผิดชอบต่อสังคมและการดำเนินงานที่แตกต่างจากสิ่งที่เรียกว่าการบริหารทรัพยากรมนุษย์แบบ?
# 2003 เอลส์ จำกัด และ IPMA สงวนลิขสิทธิ์.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วันนี้ การจัดการทรัพยากรมนุษย์ ( HRM ) คือการต่ออายุในองค์กรและค่อยๆตอบรับบทบาทเชิงกลยุทธ์ของ อย่างไรก็ตามผลการศึกษาเชิงประจักษ์โดย Pinto และเพรสคอตต์ [ วารสารการจัดการ 14 ( 1988 ) 5 ] ภายในบริบทของการบริหารจัดการโครงการ , ขัดแย้งกับแนวโน้มนี้ เหล่านี้ผู้เขียนสรุปได้ว่า 'personnel ' ปัจจัย ' ' เป็นเพียงปัจจัยในของพวกเขาพบว่า ความสำเร็จของโครงการ งานวิจัยฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อทดสอบข้อสรุปของพวกเขาในประเด็นของความถูกต้องของการศึกษามาตรการที่ใช้ในการศึกษาของพวกเขา สอดคล้องกับงานวิจัยของ ซุย [ การบริหารทรัพยากรมนุษย์ 26 ( 1987 ) 35 ; การบริหารวิทยาศาสตร์ไตรมาสที่ 3 ( 1990 ) 458 ] และบางส่วนของ belout แนะนำ [ วารสารการบริหารจัดการโครงการ 16 ( 1 ) ( 1998 ) 21 ] ,ความตรงเชิงโครงสร้างของทรัพยากรมนุษย์ปัจจัยได้ตรวจสอบและรูปแบบที่นำเสนอ แสดงผลแรก ที่แม้ว่ามีการเชื่อมโยงระหว่างโครงการและบุคลากรด้าน ( ตามสถิติวิเคราะห์ ) , ปัจจัยนี้ไม่ได้มีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญต่อความสำเร็จของโครงการ ผลของเรามักจะ ยังยืนยันว่า ความสัมพันธ์ระหว่าง ตัวแปรอิสระ และความสำเร็จของโครงการ จะแตกต่างกันไปตามระยะวงจรชีวิต ผลการวิจัยพบว่า โครงสร้างที่แตกต่างกันสาม ( projectbased ทํางานและเมทริกซ์ ) , การสนับสนุนการจัดการและปัญหาในการถ่ายภาพตัวแปร มีความสัมพันธ์กับความสำเร็จ ในที่สุดการศึกษายืนยันควบคุมผลระหว่างตัวแปรอิสระและความสำเร็จของโครงการ ขึ้นอยู่กับภาคการศึกษา ทั้งหมดในทุกงานวิจัยนี้จะเพิ่มขั้นตอนอื่นในมโนทัศน์ HRM ในบริบทของโครงการซึ่งยังคงมาก rudimental . ในความรู้สึกนี้ , นักวิจัยควร , ในอนาคต , ปรับปรุงความตรงตามโครงสร้างของตัวแปร โดยการปรับปรุงคุณสมบัติด้านคุณภาพของแบบสอบถามที่ใช้ในโครงการด้านบริบท การศึกษานี้ยังแสดงให้เห็นปัญหาของ multicolinearity ซึ่งปรากฏเป็นมากเกินไปในการใช้จุด สุดท้าย คำถามพื้นฐานคือ posed : HRM ในบริบทของการบริหารจัดการโครงการได้เฉพาะลักษณะที่ทำให้บทบาทของความรับผิดชอบต่อสังคม และการดำเนินงานที่แตกต่างจากวิธีดั้งเดิมที่เรียกว่า ?# 2003 บริษัท Ltd และ ipma . สงวนลิขสิทธิ์