Proteins (/ˈproʊˌtiːnz/ or /ˈproʊti

Proteins (/ˈproʊˌtiːnz/ or /ˈproʊti.ɨnz/) are large biomolecules, or macromolecules, consisting of one or more long chains of amino acid residues. Proteins perform a vast array of functions within living organisms, including catalyzing metabolic reactions, DNA replication, responding to stimuli, and transporting molecules from one location to another. Proteins differ from one another primarily in their sequence of amino acids, which is dictated by the nucleotide sequence of their genes, and which usually results in protein folding into a specific three-dimensional structure that determines its activity.
A linear chain of amino acid residues is called a polypeptide. A protein contains at least one long polypeptide. Short polypeptides, containing less than about 20-30 residues, are rarely considered to be proteins and are commonly called peptides, or sometimes oligopeptides. The individual amino acid residues are bonded together by peptide bonds and adjacent amino acid residues. The sequence of amino acid residues in a protein is defined by the sequence of a gene, which is encoded in the genetic code. In general, the genetic code specifies 20 standard amino acids; however, in certain organisms the genetic code can include selenocysteine and—in certain archaea—pyrrolysine. Shortly after or even during synthesis, the residues in a protein are often chemically modified by posttranslational modification, which alters the physical and chemical properties, folding, stability, activity, and ultimately, the function of the proteins. Sometimes proteins have non-peptide groups attached, which can be called prosthetic groups or cofactors. Proteins can also work together to achieve a particular function, and they often associate to form stable protein complexes.
Once formed, proteins only exist for a certain period of time and are then degraded and recycled by the cell's machinery through the process of protein turnover. A protein's lifespan is measured in terms of its half-life and covers a wide range. They can exist for minutes or years with an average lifespan of 1–2 days in mammalian cells. Abnormal and or misfolded proteins are degraded more rapidly either due to being targeted for destruction or due to being unstable.
Like other biological macromolecules such as polysaccharides and nucleic acids, proteins are essential parts of organisms and participate in virtually every process within cells. Many proteins are enzymes that catalyze biochemical reactions and are vital to metabolism. Proteins also have structural or mechanical functions, such as actin and myosin in muscle and the proteins in the cytoskeleton, which form a system of scaffolding that maintains cell shape. Other proteins are important in cell signaling, immune responses, cell adhesion, and the cell cycle. Proteins are also necessary in animals' diets, since animals cannot synthesize all the amino acids they need and must obtain essential amino acids from food. Through the process of digestion, animals break down ingested protein into free amino acids that are then used in metabolism.
Proteins may be purified from other cellular components using a variety of techniques such as ultracentrifugation, precipitation, electrophoresis, and chromatography; the advent of genetic engineering has made possible a number of methods to facilitate purification. Methods commonly used to study protein structure and function include immunohistochemistry, site-directed mutagenesis, X-ray crystallography, nuclear magnetic resonance and mass spectrometry.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โปรตีน (/ proʊˌtiːnz / หรือ/proʊti.ɨnz/) เป็นสารชีวโมเลกุลขนาดใหญ่หรือโมเลกุลประกอบด้วยหนึ่งหรือมากกว่าโซ่ยาวของกรดอะมิโน โปรตีนดำเนินการมากมายของฟังก์ชั่นภายในมีชีวิตรวมทั้งเร่งปฏิกิริยาการเผาผลาญจำลองดีเอ็นเอการตอบสนองต่อสิ่งเร้าและการขนส่งโมเลกุลจากสถานที่หนึ่งไปยังอีก โปรตีนที่แตกต่างจากคนอื่นส่วนใหญ่ของพวกเขาในลำดับของกรดอะมิโนซึ่งเป็นไปตามลำดับเบสของยีนของพวกเขาและซึ่งมักจะส่งผลให้โปรตีนที่พับเป็นเฉพาะโครงสร้างสามมิติที่กำหนดกิจกรรม.
ห่วงโซ่เชิงเส้นของกรดอะมิโน ที่เรียกว่าเพปไทด์ โปรตีนที่มีอย่างน้อยหนึ่ง polypeptide ยาว polypeptides สั้นที่มีน้อยกว่าประมาณ 20-30 ตกค้างไม่ค่อยได้รับการพิจารณาให้เป็นโปรตีนและธรรมดาเรียกว่าเปปไทด์หรือบางครั้ง Oligopeptides กรดอะมิโนแต่ละคนยึดติดกันด้วยพันธะเปปไทด์และกรดอะมิโนที่อยู่ติดกัน ลำดับของกรดอะมิโนในโปรตีนจะถูกกำหนดโดยลำดับของยีนซึ่งมีการเข้ารหัสในรหัสพันธุกรรม โดยทั่วไปรหัสพันธุกรรมระบุ 20 กรดอะมิโนมาตรฐาน แต่ในสิ่งมีชีวิตบางรหัสพันธุกรรมสามารถรวม selenocysteine ​​และในบางเคี-pyrrolysine หลังจากนั้นไม่นานหรือแม้กระทั่งในระหว่างการสังเคราะห์โปรตีนตกค้างมักจะดัดแปรทางเคมีโดยการดัดแปลงหลังซึ่งจะเปลี่ยนแปลงคุณสมบัติทางเคมีและพับเสถียรภาพกิจกรรมและท้ายที่สุดการทำงานของโปรตีน บางครั้งโปรตีนมีกลุ่มที่ไม่เปปไทด์ที่แนบมาซึ่งสามารถเรียกว่ากลุ่มเทียมหรือปัจจัย โปรตีนยังสามารถทำงานร่วมกันเพื่อให้บรรลุการทำงานโดยเฉพาะอย่างยิ่งและพวกเขามักจะเชื่อมโยงในรูปแบบคอมเพล็กซ์โปรตีนที่มีเสถียรภาพ.
เกิดขึ้นเมื่อโปรตีนเพียงอยู่ในช่วงเวลาหนึ่งของเวลาและมีการสลายตัวแล้วและนำกลับมาใช้โดยเครื่องจักรของเซลล์ผ่านกระบวนการของการหมุนเวียนของโปรตีน อายุการใช้งานของโปรตีนเป็นวัดในแง่ของครึ่งชีวิตและครอบคลุมหลากหลาย พวกเขาสามารถที่มีอยู่สำหรับนาทีหรือปีกับอายุการใช้งานเฉลี่ยของ 1-2 วันในเซลล์เลี้ยงลูกด้วยนม โปรตีนที่ผิดปกติและหรือ misfolded จะเสื่อมโทรมมากขึ้นอย่างรวดเร็วทั้งจากการมีการกำหนดเป้าหมายในการทำลายหรือเนื่องจากจะเป็นความไม่แน่นอน.
เช่นเดียวกับโมเลกุลทางชีวภาพอื่น ๆ เช่น polysaccharides และกรดนิวคลีอิกโปรตีนเป็นส่วนสำคัญของสิ่งมีชีวิตและมีส่วนร่วมในแทบทุกขั้นตอนภายในเซลล์ หลายคนมีโปรตีนเอนไซม์ที่กระตุ้นปฏิกิริยาทางชีวเคมีและมีความสำคัญต่อการเผาผลาญอาหาร โปรตีนยังมีฟังก์ชั่นที่มีโครงสร้างหรือเครื่องจักรกลเช่นโปรตีนและ myosin ในกล้ามเนื้อและโปรตีนในโครงร่างของเซลล์ซึ่งรูปแบบของระบบนั่งร้านที่รักษารูปร่างของเซลล์ โปรตีนอื่น ๆ ที่มีความสำคัญในการส่งสัญญาณมือถือ, การตอบสนองภูมิคุ้มกันยึดเกาะมือถือและวัฏจักรของเซลล์ โปรตีนนอกจากนี้ยังมีความจำเป็นในอาหารสัตว์เนื่องจากสัตว์ที่ไม่สามารถสังเคราะห์ทั้งหมดกรดอะมิโนที่พวกเขาต้องการและจะต้องได้รับกรดอะมิโนจำเป็นจากอาหาร ผ่านขั้นตอนของการย่อยอาหารสัตว์ทำลายลงกินโปรตีนเป็นกรดอะมิโนอิสระที่ถูกนำมาใช้ในการเผาผลาญ.
โปรตีนอาจจะบริสุทธิ์จากส่วนประกอบของเซลล์อื่น ๆ โดยใช้ความหลากหลายของเทคนิคเช่น ultracentrifugation ฝนอิและโค; การถือกำเนิดของพันธุวิศวกรรมได้ทำไปได้จำนวนของวิธีการเพื่ออำนวยความสะดวกให้บริสุทธิ์ วิธีการที่ใช้กันทั่วไปในการศึกษาโครงสร้างของโปรตีนและฟังก์ชั่นรวมถึง immunohistochemistry, ฉับเว็บไซต์กำกับ X-ray crystallography, แม่เหล็กนิวเคลียร์และมวลสาร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โปรตีน ( / ˈ Pro ʊˌ Ti ː NZ / หรือ / ˈ Pro ʊ Ti . ɨ NZ / ) เป็นสารชีวโมเลกุลขนาดใหญ่ หรือโมเลกุลที่ประกอบด้วยหนึ่งหรือมากกว่าหนึ่งโซ่ยาวของกรดอะมิโนแอซิดตกค้าง . โปรตีนแสดงอาร์เรย์ของฟังก์ชั่นภายในสิ่งมีชีวิต ตลอดจนการจำลองตัวเองของดีเอ็นเอ และปฏิกิริยาการเผาผลาญ ตอบสนองต่อสิ่งเร้า และการขนส่งโมเลกุลจากสถานที่หนึ่งไปยังอีกโปรตีนที่แตกต่างจากคนอื่น เป็นหลักในการเรียงลำดับของกรดอะมิโน ซึ่งเป็น dictated โดยลำดับนิวคลีโอไทด์ของยีนของพวกเขาซึ่งมักจะส่งผลในโปรตีนที่พับเก็บได้ เป็นเฉพาะโครงสร้างสามมิติที่กำหนดกิจกรรมของ
ห่วงโซ่เชิงเส้นของกรดอะมิโน และเรียกว่า พอลิเพปไทด์ . เป็นโปรตีนที่ประกอบด้วยอย่างน้อยหนึ่งยาวพอลิเพปไทด์ . ชนิดสั้น ,ที่มีน้อยกว่าประมาณ 20-30 ตกค้าง , ไม่ค่อยถือว่าเป็นโปรตีนและเรียกว่าเปปไทด์ หรือบางครั้งโอลิโกเพ็พไทด์ . แต่ละกรดอะมิโนตกค้างจะผูกพันกันด้วยพันธะเปปไทด์ของกรดอะมิโนที่อยู่ติดกัน และสารตกค้าง ลำดับของกรดอะมิโนในโปรตีนที่ตกค้างจะถูกกำหนดโดยลำดับของยีนซึ่งจะถูกเข้ารหัสในรหัสทางพันธุกรรม โดยทั่วไปรหัสทางพันธุกรรมที่กำหนด 20 กรดอะมิโนมาตรฐาน อย่างไรก็ตาม ในสิ่งมีชีวิตบางรหัสทางพันธุกรรมสามารถ selenocysteine และในบางอาร์เคียไพโรไลซีน . หลังจากนั้นไม่นาน หรือแม้กระทั่งในระหว่างการสังเคราะห์ พบสารพิษตกค้างในโปรตีนมักจะดัดแปลงทางเคมีโดยการปรับเปลี่ยน posttranslational ซึ่งเปลี่ยนแปลงคุณสมบัติทางกายภาพและเคมีพับ , ความมั่นคง , กิจกรรม , และท้ายที่สุดการทำงานของโปรตีน บางครั้งไม่ติดกลุ่มโปรตีนเปปไทด์ที่สามารถเรียกกลุ่มเทียมหรือปัจจัย . โปรตีนยังสามารถทำงานร่วมกันเพื่อให้บรรลุหน้าที่เฉพาะ และพวกเขาก็มักจะเชื่อมโยงไปยังแบบฟอร์ม complexes โปรตีนเสถียรภาพ .
เมื่อตั้งขึ้นโปรตีนอยู่ในช่วงเวลาหนึ่งของเวลาและจะสลายตัว และรีไซเคิล โดยเครื่องจักรของเซลล์ โดยผ่านกระบวนการของการหมุนเวียนของโปรตีน อายุการใช้งานของโปรตีนเป็นวัดในแง่ของครึ่งชีวิต และครอบคลุมช่วงกว้าง พวกเขาสามารถอยู่สำหรับนาทีหรือปี กับอายุเฉลี่ยของปี 2552 ในเขตเซลล์ 2 วันหรือ misfolded โปรตีนที่ผิดปกติ และเสื่อมโทรมลงอย่างรวดเร็วเช่นกัน เนื่องจากมีเป้าหมายเพื่อทำลาย หรือเนื่องจากการไม่เสถียร
เหมือนโมเลกุลทางชีวภาพอื่น ๆเช่น โพลีแซคคาไรด์ และ กรดนิวคลีอิกโปรตีนเป็นส่วนประกอบสำคัญของสิ่งมีชีวิต และมีส่วนร่วมในเกือบทุกขั้นตอนภายในเซลล์โปรตีนที่เป็นเอนไซม์ที่เร่งปฏิกิริยาชีวเคมีต่างๆ มากมาย และมีความสําคัญต่อการเผาผลาญ โปรตีนมีโครงสร้างหรือเชิงกลฟังก์ชันเช่น actin และ myosin ในกล้ามเนื้อและโปรตีนในไซโทสเกเลตอนซึ่งสร้างระบบนั่งร้านที่รักษาเซลล์รูปร่าง โปรตีนอื่นที่สำคัญในการตอบสนองภูมิคุ้มกัน , เซลล์ , การยึดเกาะของเซลล์ และเซลล์รอบโปรตีนจำเป็นในอาหารของสัตว์ เพราะสัตว์ไม่สามารถสังเคราะห์กรดอะมิโนทั้งหมดที่พวกเขาต้องการและจะต้องได้รับกรดอะมิโนจากอาหาร ผ่านกระบวนการของการย่อยอาหาร , สัตว์แบ่งกินโปรตีนเป็นกรดอะมิโนอิสระที่ใช้ในการเผาผลาญ โปรตีนอาจจะบริสุทธิ์จาก
ส่วนประกอบของเซลล์อื่น ๆโดยใช้ความหลากหลายของเทคนิคเช่น ultracentrifugation ,การตกตะกอน , electrophoresis และวิธี ; การถือกำเนิดของพันธุวิศวกรรมได้ทำให้จำนวนของวิธีการเพื่อให้บริสุทธิ์ วิธีที่ใช้ศึกษาโครงสร้างโปรตีนและการทำงานรวมถึงหลอดรังสีเอกซ์ ของเว็บไซต์โดยตรง , นิวเคลียร์แมกเนติกเรโซแนนซ์ และแมสสเปกโทรเมตรี