Meng Hao was astonished. “I’ve chan

Meng Hao was astonished. “I’ve changed my appearance,” he thought, “and yet she still focuses on me.” Despite his astonishment, his face was blank and confused as he looked up at her.

Chu Yuyan’s brow furrowed. She wasn’t sure why, but when she looked over this young man, her heart filled with an unexplainable irritation. Looking at him, though, she was sure she had never seen him before.

Her eyes flickered as she thought, “Something’s wrong. Why would I instantly be annoyed with someone for no apparent reason?” She studied Meng Hao for a moment longer to no avail.

Meng Hao groaned inwardly. “How can this girl be so astute?” he thought. Despite his change in appearance, and the other people present, she had somehow sensed something and come to focus on him. His heart suddenly began to race. Suddenly, he shifted his gaze to look at her chest, and then deliberately gulped.

A somewhat dirty expression flitted over his face, and he intentionally blushed. Now, he didn’t look lecherous, but rather like a teenager seeing a beautiful woman for the first time. In such a situation, it would be a natural reaction to look so ill at ease.

His expression caused Chu Yuyan’s frown to deepen. A look of disgust appeared on her face, and she turned wordlessly to leave the Immortal’s Cave, ignoring the feeling of irritation which had welled up within her.

After Chu Yuyan left, everyone in the Immortal’s Cave breathed a sigh of relief. Lu Song quickly sealed the main door, and Alchemist Li shook his head. It was hard to tell what he was thinking, but after another sigh, he continued with the pill concoction.

“Elder Sister Chu has sure changed a lot recently,” murmured Bai Yunlai. “She never used to be like this. Now she’s completely cold and gloomy. I was shivering just now.”

“It’s all the fault of that Meng Hao,” said Lu Song, grinding his teeth. “That damned, despicable wretch deserves to die by a thousand knife cuts, ten thousand times! If I ever run into him, I’ll tear him to pieces! I’ll rip his flesh off the bone with my own teeth and grind his bones to pieces!” The depth of his hatred was visibly apparent. After he finished speaking, he looked at Meng Hao with a strange expression in his eyes, then suddenly smiled good-naturedly and nodded.

He had obviously noticed that Meng Hao was no ordinary apprentice alchemist, and there was no small chance that he would become a master alchemist in the future. Obviously, the sooner he made friends with him the better.

Meng Hao coughed dryly. He wasn’t exactly thin-skinned. However, moments ago Lu Song had been hatefully grinding his teeth and cursing, and with the next breath, was beaming with goodwill. Meng Hao had the feeling that he would have to get used to such things.

It took the entire day to finish concocting the pills. The moon was rising by the time the fragrant aroma wafted up from the pill furnace, and the medicinal pills that Lu Song needed emerged.

Because it had been a relatively hasty concoction, the medicinal plants which should have produced seven or eight pills ended up only producing two. Meng Hao could easily tell that it had something to do with Alchemist Li’s technique.

This was the first time he had participated in pill concoction. The entire time, he had been observing Alchemist Li’s concocting techniques, and had learned quite a bit. It seemed it would soon grow dark outside. Lu Song happily escorted them out of the Immortal’s Cave and all the way back to the East Pill Division, before clasping hands and leaving.

In the following days, Meng Hao continued his studies regarding medicinal plants. However, because of the deep impression he’d left on Alchemist Li, he had a new daily task. Whenever Alchemist Li concocted pills, be it in his own Immortal’s Cave or someone else’s, he would always send for Meng Hao to be his assistant. Li Tao found that with Meng Hao at his side, pill concocting went much smoother.

In addition, Li Tao would often give Meng Hao pointers regarding alchemy. Soon, Meng Hao no longer considered himself unfamiliar with alchemy. He was becoming more and more comfortable with it. The more he saw, the more he learned; he was steadily improving, bit by bit.

Dealing with others was not a complicated matter. For example, Meng Hao’s relationship with both Bai Yunlai and Alchemist Li was very simple. It was all based on how they could help each other.

If it weren’t for Meng Hao’s skill as an apprentice alchemist, Li Tao wouldn’t have been so impressed with him, nor would he constantly seek him out as an assistant.

The days passed like this for three months. Meng Hao was completely assimilated into life in the Violet Fate Sect. In the time he had been there, he had met a lot of people, and many people had come to know his name.

Whenever he went out, he would run into familiar faces with whom he could chat and joke. Everything was very harmonious and peaceful. Everyone greeting him with clasped hands. Not a soul knew that this u

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมงเฮาก็ประหลาดใจ "ฉันได้เปลี่ยนรูปลักษณ์ของฉัน ที่เขาคิดว่า "และยัง เธอยังคงเน้นฉัน" แม้เขาเมือ ใบหน้าของเขาเป็นว่างเปล่า และสับสนเป็นเขามองขึ้นอยู่ที่เธอชู Yuyan คิ้วที่งุ่นง่าน เธอไม่แน่ใจว่าทำไม แต่เมื่อเธอมองผ่านชายหนุ่มคนนี้ หัวใจของเธอเต็มไป ด้วยความระคายเคืองอาจ กำลังดูเขา แม้ว่า แน่ใจเธอไม่เคยเห็นมาก่อนดวงตาของเธอ flickered เป็นความคิดของเธอ "สิ่งที่ไม่ถูกต้อง ทำไมฉันทันทีจะรำคาญกับคนเหตุผลไม่ชัดเจน" เธอศึกษาเมงเฮาช่วงยาวไม่มีประโยชน์เมงเฮาครวญครางอย่างภายใน "วิธีนี้สาวสามารถชาญฉลาดดังนั้น" เขาคิด แม้ มีการเปลี่ยนแปลงของเขาในลักษณะ และคนอื่น ๆ ปัจจุบัน เธอมีอย่างใดรู้สึกบางสิ่งบางอย่าง และมาให้ความสำคัญกับเขา หัวใจของเขาก็เริ่มการแข่งขัน ทันใดนั้น เขาเลื่อนสายตาของเขามองไปที่อกของเธอ และจงใจ gulpedการแสดงออกที่ค่อนข้างสกปรก flitted ทั่วใบหน้าของเขา และเจตนาขวยเขิน ตอนนี้ เขาไม่ได้มองกิเลส แต่ค่อนข้าง ชอบอะไรเห็นผู้หญิงสวยเป็นครั้งแรก ในสถานการณ์ที่ มันจะเป็นปฏิกิริยาธรรมชาติมองดังนั้นเก้อนิพจน์ของเขาเกิดจากชู Yuyan หน้างออย่างลึกซึ้ง ดูรังเกียจปรากฏบนใบหน้าของเธอ แล้วเธอเปิด wordlessly จะออกจากถ้ำของอมตะ ละเว้นความรู้สึกระคายเคืองที่ได้ welled ค่าภายในของเธอหลังจากชู Yuyan ซ้าย ทุกคนในถ้ำของอมตะหายใจด้วย[บรรเทา เพลงลูปิดผนึกประตูหลักได้อย่างรวดเร็ว และกล Li ส่ายศีรษะของเขา เป็นการยากที่จะบอกสิ่งที่เขาคิด แต่หลังจากถอนหายใจอื่น เขายังคง มีผสมยา"พี่น้องชูมีแน่ใจว่าการเปลี่ยนแปลงมากเมื่อเร็ว ๆ นี้ murmured Bai Yunlai "เธอไม่เคยเป็นเช่นนี้ ตอนนี้ เธอเป็นเย็น และมืดมน ฉันก็สั่นตอนนี้""มันเป็นความผิดของเฮาที่เมง กล่าวว่า Lu Song ฟันของเขา "ที่ตาย น่าชังเจ้าสารเลวสมควรตาย โดยพันมีดตัด สิบพันครั้ง ถ้าเคยทำงานเป็นเขา ฉันจะฉีกเขาเป็นชิ้น ฉันจะฉีกเนื้อของเขาปิดกระดูกฟันของตัวเอง และบดกระดูกของเขาชิ้น" ความลึกของความเกลียดชังของเขาได้ชัดเจนอย่างเห็นได้ชัด หลังจากเขาพูดจบ เขามองเมงเฮากับนิพจน์ที่แปลกในสายตาของเขา แล้วก็ยิ้ม good-naturedly แล้วเลยต้องเห็นได้ชัดว่าเขาได้สังเกตเห็นว่า เฮาเมงไม่กลสามัญเด็กฝึกงาน และมีโอกาสเล็กว่า เขาจะกลายเป็นเป็นกลหลักในอนาคต อย่างชัดเจน ยิ่งเขาได้เพื่อนกับเขาดีกว่าเฮา เมงไอ dryly เขาไม่ได้แน่นอน thin-skinned แต่ ช่วงเวลาที่ผ่านมาเพลง Lu ได้รับ hatefully ฟันของเขา และสาปแช่ง และอนาคต ลมหายใจ ช่วง มีค เมงเฮามีความรู้สึกว่าเขาจะต้องได้ใช้สิ่งต่าง ๆใช้เวลาทั้งวันเพื่อเสร็จสิ้นการปิติยา ดวงจันทร์เพิ่มขึ้นตามเวลาหอม wafted ขึ้นจากเตายา และตัวยายาเพลงลูต้องโผล่ออกมาเพราะมันเป็นการผสมค่อนข้างรีบร้อน พืชสมุนไพรซึ่งควรมีผลิตยาที่เจ็ด หรือแปดจบเพียง การผลิตสอง เฮา เมงได้บอกว่า มันมีเทคนิคกล Li อย่างนี้เป็นครั้งแรกที่เขามาร่วมงานในการผสมยา ตลอดเวลา เขาได้รับการสังเกตกล Li ปิติเทคนิค และได้เรียนรู้ไม่น้อย ดูเหมือนมันจะเร็วเติบโตเข้มด้านนอก Lu เพลงอย่างมีความสุขพาออกจากถ้ำของอมตะ และตลอดทางกลับไปยังฝ่ายยาตะวันออก ก่อนกุมมือ และออกจากในวันต่อไปนี้ เมงเฮาต่อการศึกษาเกี่ยวกับพืชสมุนไพร อย่างไรก็ตาม เนื่องจากประทับใจลึกมาในกล Li เขามีงานวันใหม่ เมื่อใดก็ ตามหลี่กลเสกสรรยา อยู่ในถ้ำอมตะของเขาเองหรือของผู้อื่น เขาจะเสมอส่งสำหรับเมงเฮาเป็น ผู้ช่วยของเขา Li เต่าพบว่า มีเมงเฮาเคียงข้างเขา ปิติยาไปมากนุ่มนวลนอกจากนี้ เต่าหลี่จะมักจะให้เมงเฮาตัวชี้เกี่ยวกับการเล่นแร่แปรธาตุ เร็ว ๆ นี้ เมงเฮาไม่ถือว่าตัวเองไม่คุ้นเคยกับการเล่นแร่แปรธาตุ เขาได้กลายเป็นสะดวกสบายมากขึ้นด้วย ยิ่งเขาเห็น ยิ่งเขาเรียน รู้ การปรับปรุงอย่างต่อเนื่อง บิตโดยบิตเป็นจัดการกับผู้อื่นไม่ใช่เรื่องซับซ้อน เช่น เมงเฮาสัมพันธ์ไบ Yunlai และกล Li ได้ง่ายมาก ทั้งหมดตามวิธีการที่พวกเขาสามารถช่วยกันมันถ้าไม่เมงเฮาทักษะเป็นกลการฝึกงาน Li เต่าจะไม่ได้รับกับเขา หรือจะเขาหาเขาออกมาเป็นผู้ช่วยผ่านวันที่เช่นนี้สามเดือน เฮา เมงถูกทั้งหมดหลอมรวมเข้ามาในชีวิตในนิกายชะตากรรมสีม่วง ในเวลาที่เขาได้มี เขาได้พบผู้คนจำนวนมาก และหลายคนได้มารู้ชื่อของเขาเมื่อใดก็ ตามที่เขาออกไป เขาจะทำงานเป็นใบหน้าที่คุ้นเคยกับคนที่เขาสามารถสนทนา และตลก ทุกอย่างคือความสามัคคี และสงบสุขมาก ทุกคนที่อวยพรเขา ด้วย clasped มือ จิตไม่รู้ว่า u นี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เม้งเฮาประหลาดใจ "ฉันได้เปลี่ยนลักษณะของฉัน" เขาคิดว่า "และยังเธอยังคงมุ่งเน้นไปที่ฉัน." แม้จะมีความประหลาดใจของเขาใบหน้าของเขาเป็นที่ว่างเปล่าและสับสนในขณะที่เขามองมาที่เธอ. คิ้วชู Yuyan ของรอยย่น เธอเป็นคนที่ไม่แน่ใจว่าทำไม แต่เมื่อเธอมองไปที่ชายหนุ่มคนนี้หัวใจของเธอเต็มไปด้วยการระคายเคืองที่อธิบายไม่ได้ มองไปที่เขา แต่เธอก็แน่ใจว่าเธอไม่เคยเห็นเขามาก่อน. ดวงตาของเธอ flickered ขณะที่เธอคิดว่า "อะไรบางอย่างที่ไม่ถูกต้อง ฉันจะทำไมทันทีจะรำคาญกับคนที่ไม่มีเหตุผล? "เธอเรียนเม้งเฮาสำหรับช่วงเวลาอีกต่อไปจะไม่มีประโยชน์ได้. เม้งเฮาครางในใจ "วิธีการที่ผู้หญิงคนนี้สามารถที่ชาญฉลาดเพื่อ?" เขาคิดว่า แม้จะมีการเปลี่ยนแปลงของเขาในลักษณะที่ปรากฏและคนอื่น ๆ ในปัจจุบันเธอได้รู้สึกว่าบางสิ่งบางอย่างอย่างใดและมาให้ความสำคัญกับเขา หัวใจของเขาก็เริ่มที่จะแข่ง ทันใดนั้นเขาก็ขยับสายตาของเขามองไปที่หน้าอกของเธอแล้วจงใจกลืนน้ำลาย. นิพจน์ค่อนข้างสกปรก flitted ทั่วใบหน้าของเขาและเขาจงใจเขิน ตอนนี้เขาไม่ได้มองกลัดมัน แต่ชอบวัยรุ่นเห็นหญิงสาวสวยเป็นครั้งแรก ในสถานการณ์ดังกล่าวก็จะเป็นปฏิกิริยาธรรมชาติที่จะมองดังนั้นป่วยสบายใจ. การแสดงออกของเขาทำให้หน้านิ่วคิ้วชู Yuyan ของที่ลึกซึ้งยิ่งขึ้น ดูรังเกียจปรากฏบนใบหน้าของเธอและเธอหันคอแข็งที่จะออกจากถ้ำอมตะของไม่สนใจความรู้สึกของการระคายเคืองซึ่งได้ซึมขึ้นภายในของเธอ. หลังจากชู Yuyan ซ้ายทุกคนในถ้ำอมตะของถอนหายใจด้วยความโล่งอก Lu เพลงได้อย่างรวดเร็วปิดผนึกประตูหลักและนักเล่นแร่แปรธาตุ Li ส่ายหัว มันเป็นเรื่องยากที่จะบอกสิ่งที่เขาคิด แต่หลังจากถอนหายใจอื่นเขายังคงมีการผสมยา. "พี่สาวของชูแน่ใจว่ามีการเปลี่ยนแปลงมากเมื่อเร็ว ๆ นี้" บ่นอยู่ตากใบ Yunlai "เธอไม่เคยใช้จะเป็นเช่นนี้ ตอนนี้เธอสมบูรณ์หนาวเย็นและมืดมน ฉันถูกสั่นเพียงแค่ตอนนี้. " " มันเป็นความผิดของเม้งเฮาที่ "Lu เพลงกล่าวว่าบดฟันของเขา "นั่นเคราะห์ร้ายเคราะห์ร้ายน่ารังเกียจสมควรที่จะตายด้วยการตัดมีดพันหมื่นครั้ง! ถ้าฉันเคยทำงานเป็นเขาผมจะฉีกเขาเป็นชิ้น! ฉันจะฉีกเนื้อของเขาออกจากกระดูกที่มีฟันของตัวเองและบดกระดูกของเขาชิ้น! "ความลึกของความเกลียดชังของเขาก็เห็นได้ชัดอย่างเห็นได้ชัด หลังจากที่เขาพูดจบเขามองไปที่เม้งเฮาด้วยสีหน้าแปลกในสายตาของเขาแล้วก็ยิ้มดี naturedly และพยักหน้า. เขาได้สังเกตเห็นได้ชัดว่าเม้งเฮาก็ไม่มีนักเล่นแร่แปรธาตุฝึกงานธรรมดาและไม่มีโอกาสเพียงเล็กน้อยที่เขาจะกลายเป็น นักเล่นแร่แปรธาตุต้นแบบในอนาคต เห็นได้ชัดว่าไม่ช้าก็เร็วเขาเป็นเพื่อนกับเขาดีกว่า. เม้งเฮาไอแห้ง ๆ เขาไม่ได้ว่าผิวบาง แต่ช่วงเวลาที่ผ่านมา Lu เพลงที่ได้รับความเกลียดชังบดฟันและคำสาปแช่งของเขาและมีลมหายใจต่อไปได้ยิ้มแย้มแจ่มใสมีความปรารถนาดี เม้งเฮามีความรู้สึกว่าเขาจะต้องรับใช้สิ่งดังกล่าว. มันต้องใช้เวลาตลอดทั้งวันจะเสร็จสิ้นการปรุงยา ดวงจันทร์กำลังขึ้นตามเวลาที่กลิ่นหอม wafted ขึ้นมาจากเตาเผายาและยาสมุนไพรที่ Lu เพลงจำเป็นต้องโผล่ออกมา. เพราะมันได้รับการผสมค่อนข้างรีบร้อนพืชสมุนไพรซึ่งควรจะได้มีการผลิตเจ็ดหรือแปดยาจบลงเท่านั้น การผลิตสอง เม้งเฮาได้อย่างง่ายดายสามารถบอกได้ว่ามันมีอะไรบางอย่างที่จะทำด้วยเทคนิคการเล่นแร่แปรธาตุของหลี่. นี่เป็นครั้งแรกที่เขามีส่วนร่วมในการผสมยา ตลอดเวลาที่เขาได้รับการสังเกตเทคนิคการปรุงเล่นแร่แปรธาตุของหลี่และได้เรียนรู้ไม่น้อย มันดูเหมือนไม่นานมันก็จะเติบโตมืดนอก Lu เพลงอย่างมีความสุขพาพวกเขาออกจากถ้ำอมตะและตลอดทางกลับไปยาภาคก่อนที่จะกุมมือและออก. ในวันต่อมาเม้งเฮาต่อการศึกษาของเขาเกี่ยวกับพืชสมุนไพร อย่างไรก็ตามเนื่องจากความประทับใจที่เขาทิ้งไว้บนเล่นแร่แปรธาตุลี่เขามีงานประจำวันใหม่ เมื่อใดก็ตามที่นักเล่นแร่แปรธาตุแต่งหลี่ยาว่าจะเป็นในถ้ำของเขาเองเป็นอมตะหรือของคนอื่นเขามักจะส่งสำหรับเม้งเฮาจะเป็นผู้ช่วยของเขา หลี่พบว่าเต่ากับเม้งเฮาที่ด้านข้างของเขาปรุงยาไปมากนุ่มนวล. นอกจากนี้หลี่เต่ามักจะให้คำแนะนำเกี่ยวกับเม้งเฮาขลัง เร็ว ๆ นี้เม้ง Hao ไม่คิดว่าตัวเองไม่คุ้นเคยกับการเล่นแร่แปรธาตุ เขาได้รับมากขึ้นและสะดวกสบายมากขึ้นด้วยค่ะ ยิ่งเขาเห็นที่มากกว่าที่เขาได้เรียนรู้; เขาได้รับการพัฒนาอย่างต่อเนื่องทีละนิด. การจัดการกับคนอื่น ๆ ไม่ได้เป็นเรื่องที่มีความซับซ้อน ตัวอย่างเช่นความสัมพันธ์เม้งเฮาส์ที่มีทั้งใบและ Yunlai เล่นแร่แปรธาตุหลี่ได้ง่ายมาก มันเป็นทั้งหมดขึ้นอยู่กับวิธีที่พวกเขาสามารถช่วยเหลือซึ่งกันและกัน. ถ้ามันไม่ได้สำหรับทักษะเม้งเฮาเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุฝึกงานลี่เต่าจะไม่ได้รับความประทับใจให้กับเขาหรือเขาจะแสวงหาอย่างต่อเนื่องเขาออกมาเป็นผู้ช่วย. วันที่ผ่านไปเช่นนี้เป็นเวลาสามเดือน เม้งเฮาถูกหลอมรวมเข้ามาในชีวิตในสีม่วงโชคชะตานิกาย ในเวลาที่เขาได้รับที่นั่นเขาได้พบกับผู้คนจำนวนมากและหลายคนได้มารู้ว่าชื่อของเขา. เมื่อใดก็ตามที่เขาออกไปเขาจะใช้เป็นใบหน้าที่คุ้นเคยกับคนที่เขาสามารถแชทและตลก ทุกอย่างเป็นอย่างมากที่มีความสามัคคีและความสงบสุข ทุกคนทักทายเขาด้วยมือประสาน จิตวิญญาณไม่ได้รู้ว่า U นี้