Cleaving through the things that were in her way, Lefille finally reach this place.
If she focused on her senses, she could detect the presence of multiple humans and Mazoku. She could already sense the strange atmosphere of this place from the depth of the forest, and Lefille cut through everything blocking her path and dashed out.
It was an open plain where the vegetation growth seemed unnatural. It was almost dusk, but the air was still heavy as she took in the scene before her eyes — A terrible hell.
“——Tch!?”
The first thing that assaulted Lefille who gave a prayer for having made it in time as she cleave through the trees and dash out, was the mind numbing smell of blood and gore. And the reason behind the bloody smell appeared in her clear eyes. It made her doubt if she had stumbled onto an execution site.
Are these Rajas’ minions? Several Mazoku covered in dark demonic aura was rampaging. Some of the people were busy running for their lives, while others were covered in wounds and lying in a pool of blood, probably dead from the Mazoku’s attacks. Admist the chaos, roars, wails and screeching laughter could be heard.
This scene Lefille witnessed before and didn’t want to ever see again filled her with rage.
“Ohhhhh!”
Allowing her emotions to drive her body, Lefille slashed at the Mazoku besides her.
The Mazoku couldn’t react in time to Lefille’s sudden attack.
The vertical slash that glowed with a crimson glow. Dirt and the death throes of the Mazoku were blown away by her large sword, sending the Mazoku flying in two pieces.
Be it the struggling survivors or the Mazoku that far outnumbers them, all their eyes fell on her. In order to confirm what was happening, everyone watched the interloper who finally arrived after much hardship.
One of them noticed.
“I-It’s you!”
It wasn’t a question asking who the young girl was, but an exclamation because he found someone familiar.
She wasn’t too late, there were still survivors. There were still people surrounded by Mazoku, waiting for rescue. People who resisting death in a hopeless situation.
Yes, she made it. In order to protect those hoping for a miracle.
The girl came to help them, in response to their pleas. That should be the case but—
“Why the hell are you here!?”
What greeted her was the merciless voice of rage.
“Wha…?|
Her movement turned stiff because of the sudden hostility and disgust. Why was she treated with such ill meaning words even though she ran here because everyone was in danger.
“Ms Grakis…”
It was a voice that came from another place. The low tone voice came from a middle aged man, the caravan leader Galeo. He only survived this long because he was a merchant not involved in the fighting. But his voice was trembling with rage. His eyes were filled with hate directed at Lefille. Those eyes seemed to be saying the culprit was right there.
“Mr Galeo…”
“Didn’t I tell you to leave the caravan? The Mazoku attacked because you are here.”
“T-That might be so, but now isn’t the time to talk about that…”
That’s right. Right now, they were on the verge of falling to the Mazoku’s attack. Such meaningless talk should be saved for later, this wasn’t a safe place to talk.
But contrary to Lefille’s thinking, the people around her replied.
“Meaningless talks…? Isn’t this why we got attacked by the Mazoku!?”
“Ugh...”
Lefille didn’t have any grounds to address the accusation. It was her fault that the Mazoku was here, so the girl could only endure these cruel words.
Lefille ผ่าผ่านสิ่งที่ในทางของเธอ ในที่สุดถึงสถานที่แห่งนี้ถ้าเธอเน้นไปที่ความรู้สึกของเธอ เธอสามารถตรวจสอบการมีอยู่ของมนุษย์และ Mazoku หลาย แล้วเธอจะรู้สึกบรรยากาศแปลกของสถานที่แห่งนี้จากความลึกของป่า และ Lefille ตัดผ่านทุกอย่างปิดกั้นเส้นทางของเธอ และเส้นประออกก็มีรูปแบบที่ดูเหมือนการเติบโตของพืชที่เป็นธรรมชาติ ก็เกือบค่ำ แต่อากาศก็ยังคงหนักขณะที่เธอเข้ามาในฉากก่อนที่ตาของเธอ — นรกน่ากลัว" — — Tch ? "สิ่งแรกที่ Lefille ที่ให้คำอธิษฐานได้ทำมันในเวลาเธอกระจายของต้นไม้และเส้นประ, ทำร้าย จิตใจทำให้มึนงงกลิ่นเลือดและคราบเลือดได้ และสาเหตุของกลิ่นเลือดที่ปรากฏในดวงตาของเธอชัดเจน มันทำถ้าเธอได้สะดุดลงในไซต์ที่มีการดำเนินการสมุนของ Rajas เหล่านี้บ้าง Mazoku หลายครอบคลุมในมืดออร่าปีศาจถูกอาละวาด บางคนกำลังยุ่งเรียกใช้สำหรับชีวิตของพวกเขา ในขณะที่คนอื่น ๆ ถูกปกคลุมในบาดแผล และที่อยู่ในกลุ่มของเลือด อาจตายจากการโจมตีของ Mazoku เขียวขจีความวุ่นวาย roars, wails และอาจจะได้ยินเสียงหัวเราะร้องเสียงกรี๊ดฉากนี้ Lefille เห็นก่อน และไม่ต้องการที่เคยเห็นอีกไปเธอ ด้วยความโกรธ"โอ้"ช่วยให้อารมณ์ของเธอในการขับเคลื่อนร่างกายของเธอ Lefille เฉือนที่ Mazoku นอกจากเธอMazoku ไม่ตอบสนองในเวลาการโจมตีฉับพลันของ Lefilleทับแนวตั้งที่สวมมีเรืองแสงเข้ม สิ่งสกปรกและชายาตายของ Mazoku ถูกเป่าไปตามดาบของเธอใหญ่ ส่ง Mazoku บินในสองชิ้นจะเป็นผู้รอดชีวิตดิ้นรนหรือ Mazoku ที่ outnumbers พวกเขา ทั้งหมดที่ตาตกเธอไกล เพื่อที่จะยืนยันสิ่งที่เกิดขึ้น คนเฝ้าดู interloper ในที่สุดก็ มาถึงหลังจากความยากลำบากมากหนึ่งของพวกเขาสังเกตเห็น"-มันของคุณ"มันไม่ได้เป็นคำถามที่ถามผู้เด็กสาว แต่ตกใจ เพราะเขาพบคนคุ้นเคยเธอไม่สายเกินไป ก็ยังมีผู้รอดชีวิต ยังมีคนที่ล้อมรอบ ด้วย Mazoku รอกู้ภัย คนที่ต่อต้านตายในสถานการณ์ที่สิ้นหวังใช่ เธอทำ เพื่อปกป้องผู้หวังปาฏิหาริย์หญิงสาวมาช่วยพวกเขา ในการตอบสนองของกรุณา ที่ควรจะเป็นแต่กรณี —"ทำไมนรกอยู่คุณที่นี่?"สิ่งที่ประทับใจของเธอคือ เสียงไร้ความปราณีของความโกรธ" Wha...? |การเคลื่อนไหวของเธอเปิดแข็ง เพราะความเกลียดชังอย่างฉับพลันและรังเกียจ ทำไมถูกเธอรักษา ด้วยคำดังกล่าวหมายถึงป่วยแม้ว่าเธอวิ่งไปที่นี่เนื่องจากทุกคนตกอยู่ในอันตราย"Ms Grakis..."มันเป็นเสียงที่มาจากที่อื่น เสียงโทนต่ำมาจากคนกลาง ผู้นำคาราวาน Galeo เขารอดตายยาวนี้เพราะเขามีร้านค้าไม่มีส่วนร่วมในการต่อสู้ แต่เสียงของเขาถูกสั่น ด้วยความโกรธ ตาของเขาเต็มไป ด้วยความเกลียดชังโดยตรงที่ Lefille ตาคู่นั้นดูเหมือนจะพูดว่าผู้กระทำผิดถูกอยู่ที่นั่น“Mr Galeo…”“Didn’t I tell you to leave the caravan? The Mazoku attacked because you are here.”“T-That might be so, but now isn’t the time to talk about that…”That’s right. Right now, they were on the verge of falling to the Mazoku’s attack. Such meaningless talk should be saved for later, this wasn’t a safe place to talk.But contrary to Lefille’s thinking, the people around her replied.“Meaningless talks…? Isn’t this why we got attacked by the Mazoku!?”“Ugh...”Lefille didn’t have any grounds to address the accusation. It was her fault that the Mazoku was here, so the girl could only endure these cruel words.
การแปล กรุณารอสักครู่..