2.1 Beliefs and Attitudes Beliefs a

2.1 Beliefs and Attitudes

 Beliefs and attitudes can affect language use in two directions, both from the viewpoint of speakers and also from the viewpoint of hearers. On part of speakers, personal beliefs and attitudes often determine the choice of words and phrases. That is, speakers sometimes convey their beliefs and attitudes through particular expressions they intentionally use in utterances. Such a belief or attitude implied by the use of a particular word or phrase in a sentence is called a presupposition.

 Presuppositions are prevalent in everyday conversation; and they are associated with various categories of words and phrases. Compare the sentence pairs below. In each of these examples, the first sentence of the pair contains a word or a phrase which involves a presupposition conveying the speaker’s belief or attitude. This is in contrast to the second sentence where the presupposition is not present.

 (13) a. The baby has stopped crying at ten.

         b. The baby did not cry at ten.

 (14) a. The baby is crying again.

         b. The baby is crying.

 (15) a. I realize that Pam is very busy.

         b. I guess that Pam is very busy.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2.1 ความเชื่อและทัศนคติ ความเชื่อและทัศนคติมีผลต่อการใช้ภาษาในสองทิศทาง ทั้ง จากแง่มุมของลำโพง และ จากแง่มุมของผู้ฟัง ในส่วนของลำโพง ความเชื่อส่วนบุคคลและทัศนคติมักจะกำหนดตัวเลือกของคำและวลี นั่นคือ ลำโพงบางครั้งสามารถถ่ายทอดความเชื่อและทัศนคติผ่านนิพจน์เฉพาะตั้งใจใช้ใน utterances ของพวกเขา ความเชื่อหรือทัศนคติโดยนัย โดยใช้คำหรือวลีในประโยคดังกล่าวถูกเรียกว่า presupposition เป็น Presuppositions มีแพร่หลายในชีวิตประจำวัน และเชื่อมโยงกับประเภทต่าง ๆ ของคำและวลี เปรียบเทียบคู่ประโยคด้านล่าง ในแต่ละอย่างเหล่านี้ ของการจับคู่ประโยคประกอบด้วยคำหรือวลีที่เกี่ยวข้อง presupposition ถ่ายทอดความเชื่อหรือทัศนคติของผู้บรรยาย นี้จะตรงข้ามกับประโยคที่ presupposition ที่ไม่มี (13) ทารกหยุดร้องไห้ที่สิบ เกิดทารกไม่ร้องไห้ที่สิบ (14) ทารกจะร้องไห้อีก b. ทารกจะร้องไห้ (15) ทราบว่าแพมมาก b. ฉันเดาว่า แพมมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2.1 ความเชื่อและทัศนคติ

ทำไมความเชื่อและทัศนคติมีผลต่อการใช้ภาษาในทั้งสองทิศทาง ทั้งจากมุมมองของลำโพง และยัง จากมุมมองของผู้ได้ฟังได้ . ในส่วนของลำโพง ความเชื่อส่วนบุคคลและทัศนคติมักจะกำหนดทางเลือกของคำและวลี นั่นคือลำโพงบางครั้งถ่ายทอดความเชื่อและทัศนคติ โดยเฉพาะสำนวนที่เขาจงใจใช้คำพูด . เช่น ความเชื่อ หรือ ทัศนคติ โดยนัย โดยใช้เฉพาะคำหรือวลีในประโยคเรียกว่ารูป

อะไร presuppositions แพร่หลายในการสนทนาในชีวิตประจำวัน และพวกเขาจะเกี่ยวข้องกับประเภทต่างๆของคำและวลีเปรียบเทียบประโยคคู่ด้านล่าง ในแต่ละตัวอย่างเหล่านี้ ประโยคแรกของคู่ที่มีคำหรือวลีที่เกี่ยวข้องกับการคาดการของผู้พูด ความเชื่อ หรือ ทัศนคติ นี้เป็นในทางตรงกันข้ามกับประโยคที่สองที่รูปไม่อยู่

ไหม ( 13 ) . เด็กหยุดร้องไห้ 10 .

อะไร       พ. ลูกไม่ได้ร้องไห้ที่ 10 .

ไหม ( 14 ) .ร้องอีกแล้ว

อะไร       บีร้อง

ไหม ( 15 ) . ฉันตระหนักว่าแพมไม่ว่างมาก

อะไร        B ผมเดาว่าแพมไม่ว่างมาก