It is widely known that Brazil, as

It is widely known that Brazil, as a major exporter of agricultural and agro-industrial goods, has adopted an offensive stance in negotiations on the liberalization of trade in agriculture taking place in the WTO, as well as in other negotiating processes. In line with this Brazil has participated actively in the Cairns Group — a coalition of developed and developing countries exporting agricultural products — both during and after the Uruguay Round. As the launching of a new multilateral round of trade negotiations was being discussed, Brazil pushed for including in the agenda ambitious goals related to market access and the reduction or elimination of export and domestic support schemes. Moreover, in the Free Trade Area of the Americas (FTAA) and EU-Mercosur negotiations, Brazil has presented proposals consistent with those developed in the multilateral arena.

However, in the months preceding the WTO Ministerial Conference in Cancún in September 2003, an interesting process of strategy-shifting took place, involving Brazil’s stance in negotiations on agriculture.

Without breaking with the Cairns Group and giving up its pro-trade liberalization stance in agricultural negotiations, Brazil led the setting of an issue-based developing countries’ coalition aimed at bargaining jointly during the Ministerial Conference and beyond. This new coalition, the G20, brought together developing countries which traditionally adopted differing — even opposed — positions in the agricultural negotiations in the WTO; the simultaneous presence of Argentina and India in the group is the best example of this novelty.

It is worth noting that the shift in Brazil’s negotiations strategy was driven not only by the internal dynamics of the agricultural negotiations in the WTO, but also by a broader shift in the country’s foreign economic policies — especially in its trade negotiations strategy — towards a view where the North-South axis acquired a growing relevance. Brazil’s leadership in the setting of the G20 is perhaps the best example, at the multilateral level, of the country’s new ‘southern’ stance in trade negotiations.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มันเป็นรู้จักกันอย่างกว้างขวางว่า บราซิล เป็นผู้ส่งออกที่สำคัญของสินค้าเกษตร และ อุตสาหกรรมเกษตร ได้นำท่าทางที่ไม่เหมาะสมในการเจรจาเกี่ยวกับการเปิดเสรีการค้าในการเกษตรที่เกิด ในองค์การการค้าโลก รวม ทั้ง ในกระบวนการเจรจาต่อรองอื่น ๆ สอดคล้องกับบราซิลนี้มีส่วนร่วมอย่างแข็งขันใน กลุ่มแครนส์ — รัฐบาลของประเทศที่พัฒนา และส่งออกสินค้าเกษตร — ทั้งในระหว่าง และ หลัง รอบอุรุกวัย เป็นการเปิดตัวของการเจรจาการค้าพหุภาคีรอบใหม่ได้มีการกล่าวถึง บราซิลผลักดันสำหรับการรวมในวาระเป้าหมายที่เกี่ยวข้องกับการเข้าถึงตลาด และลด หรือกำจัดแผนสนับสนุนภายในประเทศและส่งออก นอกจากนี้ ในเขตการค้าเสรีของการเจรจาทวีปอเมริกา (FTAA) และสหภาพยุโรป Mercosur บราซิลได้นำเสนอข้อเสนอที่สอดคล้องกับการพัฒนาในเวทีพหุภาคีอย่างไรก็ตาม ในเดือนก่อนหน้าการประชุมรัฐมนตรีองค์การการค้าโลกในแคนคันในเดือน 2003 กันยายน กระบวนการที่น่าสนใจของกลยุทธ์ขยับเอาสถานที่ เกี่ยวข้องกับท่าทางของบราซิลในการต่อรองในการเกษตรโดยไม่ทำลาย ด้วย กลุ่มแครนส์ และท้อถอยท่าทางการเปิดเสรีการค้าระดับมืออาชีพในการเจรจาเกษตร บราซิลนำการตั้งค่าของพรรคร่วมที่ยึดปัญหาของประเทศกำลังพัฒนามุ่งเจรจาต่อรองร่วมกันใน ระหว่างการ ประชุมรัฐมนตรีต่างประเทศ และอื่น ๆ รัฐบาลใหม่นี้ G20 นำมารวมกันประเทศกำลังพัฒนาซึ่งแตกต่างกันประเพณีบุญธรรม — แม้ต้าน — ในการเจรจาเกษตรในองค์การการค้าโลก การปรากฏตัวพร้อมกันของอาร์เจนตินาและอินเดียในกลุ่มเป็นตัวอย่างที่ดีที่สุดของความแปลกใหม่นี้มันเป็นที่น่าสังเกตว่า การเปลี่ยนแปลงในกลยุทธ์การเจรจาต่อรองของบราซิลถูกขับไม่เพียงแต่ โดยการเปลี่ยนแปลงภายในของการเจรจาเกษตรในองค์การการค้าโลก แต่ยังกะวงกว้างในประเทศต่างประเทศนโยบายเศรษฐกิจ — โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกลยุทธ์การเจรจาการค้า — ต่อมุมมองที่แกนเหนือ-ใต้ได้มาเกี่ยวข้องการเจริญเติบโต ของบราซิลเป็นผู้นำในการตั้งค่าของ G20 คือบางที ตัวอย่างเช่น ในระดับพหุภาคี ของระวัง 'ภาคใต้' ใหม่ของประเทศในการเจรจาการค้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันเป็นที่รู้จักกันอย่างกว้างขวางว่าบราซิลเป็นผู้ส่งออกที่สำคัญของสินค้าเกษตรและอุตสาหกรรมเกษตรได้นำท่าทางที่น่ารังเกียจในการเจรจาเปิดเสรีการค้าในภาคเกษตรที่เกิดขึ้นในองค์การการค้าโลกเช่นเดียวกับในกระบวนการเจรจาต่อรองอื่น ๆ สอดคล้องกับบราซิลนี้ได้มีส่วนร่วมอย่างแข็งขันในกลุ่มแครนส์ - รัฐบาลของการพัฒนาและประเทศกำลังพัฒนาส่งออกสินค้าเกษตร - ทั้งระหว่างและหลังจากที่รอบอุรุกวัย ขณะที่การเปิดตัวของรอบพหุภาคีใหม่ของการเจรจาการค้าที่ถูกกล่าวถึงบราซิลผลักดันให้รวมทั้งในเป้าหมายที่วาระการประชุมที่เกี่ยวข้องกับการเข้าถึงตลาดและการลดหรือกำจัดของการส่งออกและรูปแบบการสนับสนุนในประเทศ นอกจากนี้ในเขตการค้าเสรีแห่งทวีปอเมริกา (FTAA) และการเจรจาของสหภาพยุโรป Mercosur บราซิลได้นำเสนอข้อเสนอที่สอดคล้องกับผู้ที่ได้รับการพัฒนาในเวทีพหุภาคี.

อย่างไรก็ตามในเดือนก่อนหน้าการประชุมรัฐมนตรีองค์การการค้าโลกในแคนคูนในเดือนกันยายนปี 2003 ที่น่าสนใจ กระบวนการของกลยุทธ์การขยับเอาสถานที่ที่เกี่ยวข้องกับท่าทางของบราซิลในการเจรจากับการเกษตร.

โดยไม่ทำลายกับกลุ่มเมืองแครนส์และให้ขึ้นท่าทางโปรเปิดเสรีการค้าในการเจรจาต่อรองทางการเกษตรบราซิลนำการตั้งค่าของรัฐบาลมีปัญหาตามการพัฒนาประเทศที่มุ่ง การเจรจาต่อรองร่วมกันในระหว่างการประชุมระดับรัฐมนตรีและเกิน นี้รัฐบาลใหม่, G20 ได้นำประเทศร่วมกันพัฒนาซึ่งเป็นประเพณีที่นำมาใช้ที่แตกต่างกัน - แม้ไม่เห็นด้วย - ตำแหน่งในการเจรจาต่อรองทางการเกษตรในองค์การการค้าโลก; การปรากฏตัวพร้อมกันของอาร์เจนตินาและอินเดียในกลุ่มที่เป็นตัวอย่างที่ดีที่สุดของความแปลกใหม่นี้.

มันเป็นที่น่าสังเกตว่าการเปลี่ยนแปลงในกลยุทธ์การเจรจาต่อรองของบราซิลที่ถูกขับเคลื่อนโดยไม่เพียง แต่การเปลี่ยนแปลงภายในของการเจรจาต่อรองทางการเกษตรในองค์การการค้าโลก แต่ยังตามที่กว้างขึ้น เปลี่ยนในนโยบายทางเศรษฐกิจต่างประเทศของประเทศ - โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการใช้กลยุทธ์การเจรจาต่อรองการค้า - มุมมองที่มีต่อการที่แกนทิศตะวันตกเฉียงใต้ที่ได้รับความเกี่ยวข้องการเจริญเติบโต ความเป็นผู้นำของบราซิลในการตั้งค่าของ G20 อาจจะเป็นตัวอย่างที่ดีที่สุดในระดับพหุภาคีใหม่จุดยืนของประเทศที่ 'ภาคใต้' ในการเจรจาการค้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันเป็นที่รู้จักกันอย่างแพร่หลายว่าบราซิลเป็นผู้ส่งออกรายใหญ่ของสินค้าทางการเกษตรและเกษตรอุตสาหกรรม ได้นำท่าทางก้าวร้าวในการเจรจาเปิดเสรีการค้าด้านการเกษตรที่เกิดขึ้นใน WTO , เช่นเดียวกับในอื่น ๆ ตรวจสอบกระบวนการ ในบรรทัดกับบราซิลนี้ได้มีส่วนร่วมอย่างแข็งขันในกลุ่มแคร์นส์ - รัฐบาลของประเทศที่พัฒนาและการพัฒนาการส่งออกสินค้าเกษตร - ทั้งในระหว่างและหลังจากรอบอุรุกวัย ขณะที่การเปิดรอบการเจรจาการค้าพหุภาคีใหม่ที่ถูกกล่าวถึง บราซิล ถูกรวมอยู่ในกำหนดการทะเยอทะยานเป้าหมายที่เกี่ยวข้องกับการเข้าถึงตลาดและลดหรือขจัดส่งออกและในประเทศ สนับสนุนแผน นอกจากนี้ในเขตการค้าเสรีแห่งทวีปอเมริกา ( ftaa ) และสหภาพยุโรป Mercosur เจรจา บราซิลได้เสนอข้อเสนอที่สอดคล้องกับผู้ที่พัฒนาในเวทีพหุภาคีอย่างไรก็ตาม ในเดือนก่อนหน้าการประชุมรัฐมนตรีองค์การการค้าโลกในกังกุนในกันยายน 2003 , กระบวนการที่น่าสนใจของกลยุทธ์การเกิดขึ้นของบราซิล จุดยืนในการเจรจาที่เกี่ยวข้องกับการเกษตรโดยไม่ทำลายด้วยกลุ่มแคร์นส์และให้ระวังในการเจรจาเปิดเสรีการค้าของ Pro เกษตรบราซิลนำการตั้งค่าของปัญหาจากการพัฒนาประเทศรัฐบาลมุ่งต่อรองร่วมกันในระหว่างการประชุมรัฐมนตรีและเกิน ใหม่นี้รัฐบาล G20 , มาร่วมกันพัฒนาประเทศ ซึ่งแต่เดิมใช้ที่แตกต่าง - ตรงข้าม - ตำแหน่งในภาคเกษตรในการเจรจาใน WTO ; พร้อมกันตนของอาร์เจนตินาและอินเดียในกลุ่ม ตัวอย่างที่ดีที่สุดของนวัตกรรมนี้เป็นมูลค่า noting ว่า Shift ในบราซิลของการเจรจายุทธศาสตร์ขับเคลื่อนไม่เพียงพลวัตภายในของการเจรจาสินค้าเกษตรใน WTO , แต่ยังโดยถูกเปลี่ยนในประเทศของนโยบายเศรษฐกิจต่างประเทศโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการเจรจาการค้ากลยุทธ์ - ต่อมุมมองที่เหนือใต้แกนได้รับความเกี่ยวข้องมากขึ้น บราซิลผู้นำในการตั้งค่าของ G20 อาจจะเป็นตัวอย่างที่ดีที่สุด ในระดับพหุภาคีของประเทศใหม่ " ภาคใต้ " จุดยืนในการเจรจาการค้า