X consumed ¼ X retained þ SWX þ DWX

X consumed ¼ X retained þ SWX þ DWX;
where X refers to N or TP, SWX refers to solid waste N or TP, and DWX
refers to dissolvedwaste N or TP. Retained N or TPwas calculated based
on whole body chemical composition analyses of fish sampled at the
start and at the end of the experiment as (Jobling, 2001):
X retained ¼ðX in biomassend–X in biomassstartÞ=X consumed:
The solid waste output of N or TP was calculated as:
SWX ¼ð1–ADCXÞTX consumed:
The dissolved output of N or TP (including suspended solids) was
measured directly in the water and for inclusion in the mass-balances
calculated as:
DWX ¼ðDWXt24–DWXt0ÞTL=X consumed;
where DWXt0 and DWXt24 refer to N or TP concentrations in water
samples obtained just prior to feeding and 24 h later, respectively,
in a tank with closed valves, and L=volume of the tank in liter. Excretion
of TAN was derived similarly to DWX.
The feed conversion ratio (FCR, g g−1) was calculated based
on the biomass weight gain and the registered feed intake (feed
administered−feed waste) as (Guillaume, 2001):
FCR ¼ feed intakeðgÞ=weight gainðgÞ:
The specific growth rate (SGR, % d−1) was calculated based on the
overall biomass gain in the tanks as well as on the gain of tagged
individuals in each growth period in the second experiment according
to (Hopkins, 1992):
SGR ¼ 100Tðln Wt–ln W0Þ=Δt
where Wt refers to average weight at day t, W0 refers to the average
weight at day t0, and Δt is the number of days. In addition, the thermal
growth coefficient (TGC) was calculated as follows according to
(Jobling, 2003):
TGC ¼ 1000T ðWtÞ
1=3−ðW0Þ
1=3h TðT−tÞi
where T is the temperature in °C, and t is the time in days.
2.5. Statistical analysis
Experimental data were subjected to single factor analysis of
variance (ANOVA) using Sigma Stat 3.5 to detect statistically significant
differences between treatment means. Levenes test was used to check
for homogeneity of variance within the treatment groups, and Holm
Sidak all pairwise multiple comparison of means test was applied for
testing significance of mean differences between the four treatment
groups where applicable. The significance level was set at Pb0.05, and
values are throughout the text expressed as the mean±standard
deviation

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

X ใช้¼ X þþสะสม SWX DWXที่ X ถึง N หรือ TP, SWX ถึงขยะ N หรือ TP และ DWXถึง dissolvedwaste N หรือ N สะสม TP. หรือ TPwas คำนวณตามในองค์ประกอบทางเคมีของร่างกายทั้งหมด วิเคราะห์ปลาตัวอย่างในการเริ่มต้น และจุดสิ้นสุดของการทดลองเป็น (Jobling, 2001):X ¼ðX ใน biomassend – X ใน biomassstartÞ สะสม =ใช้ X:มีคำนวณผลเสียแข็ง N หรือ TP เป็น:SWX ¼ð1 – ADCXÞTX ใช้:มีผลละลาย N หรือ TP (รวมทั้งของแข็งระงับ)วัด ในน้ำโดยตรง และรวมไว้ในยอดดุลมวลคำนวณเป็น:DWX ¼ðDWXt24 – DWXt0ÞTL = X ใช้ที่ DWXt0 และ DWXt24 หมายถึงความเข้มข้น N หรือ TP ในน้ำตัวอย่างที่ได้รับก่อนให้อาหารและ 24 ชมภายหลัง ตาม ลำดับในถังมีวาล์วปิด L =ปริมาตรของถังในลิตร การขับถ่ายของ TAN รับมาในทำนองเดียวกันกับ DWXอัตราส่วนการแปลงอาหาร (FCR, g g−1) ได้คำนวณตามน้ำหนักที่ใช้ชีวมวลและการจดทะเบียนอาหาร (อาหารบริโภคadministered−feed เสีย) เป็น (ยุกกีโยม 2001):FCR ¼อาหาร intakeðgÞ = gainðgÞ น้ำหนัก:อัตราการเติบโตเฉพาะ (SGR % d−1) มีคำนวณตามชีวมวลโดยรวมกำไร ในถัง พร้อมกำไรของแท็กบุคคลในแต่ละรอบระยะเวลาการเจริญเติบโตตามการทดลองที่สองการ (ฮ็อปกินส์ 1992):SGR ¼ 100Tðln Wt-ln W0Þ = Δtที่ Wt หมายถึงน้ำหนักเฉลี่ยที่วัน t, W0 หมายถึงค่าเฉลี่ยน้ำหนักที่ t0 วัน และ Δt เป็นจำนวนวัน นอกจากนี้ ความร้อนสัมประสิทธิ์ขยายตัว (TGC) ถูกคำนวณดังนี้ตาม(Jobling, 2003):TGC ¼ 1000T ðWtÞ1 = 3−ðW0Þ1 = 3 h TðT−tÞiที่ T เป็นอุณหภูมิใน° C และ t คือ เวลาในหน่วยจำนวนวัน2.5. สถิติวิเคราะห์ข้อมูลการทดลองถูกต้องวิเคราะห์ปัจจัยเดียวผลต่าง (การวิเคราะห์ความแปรปรวน) ใช้ 3.5 ซิกสถิติเพื่อตรวจสอบอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติความแตกต่างระหว่างวิธีการรักษา ทดสอบ Levenes ถูกใช้เพื่อตรวจสอบสำหรับ homogeneity ของความแปรปรวนภายในกลุ่มการรักษา และ HolmSidak แพร์ไวส์ทั้งหมดใช้สำหรับการเปรียบเทียบวิธีการทดสอบหลายทดสอบนัยสำคัญของความแตกต่างเฉลี่ยระหว่างการรักษา 4กลุ่มเกี่ยวข้อง ระดับนัยสำคัญที่ตั้งใน Pb0.05 และค่ามีทั้งข้อความที่แสดงในรูป mean±standardความแตกต่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

X บริโภค¼ X สะสมþ SWX þ DWX;
ที่ X หมายถึง N หรือ TP, SWX หมายถึงของเสียที่ไม่มีของแข็งหรือ TP และ DWX
หมายถึง dissolvedwaste N หรือ TP สะสม N หรือ TPwas คำนวณจาก
องค์ประกอบทางเคมีในร่างกายของปลาวิเคราะห์ตัวอย่างที่
จุดเริ่มต้นและในตอนท้ายของการทดลองเป็น (Jobling, 2001):
X สะสม¼ðXใน biomassend-X ในbiomassstartÞ = X บริโภค:
การส่งออกของเสียที่เป็นของแข็ง N หรือ TP ที่คำนวณได้เป็น:
SWX ¼ð1-ADCXÞTXบริโภค:
ละลายเอาท์พุทของ N หรือ TP (รวมถึงสารแขวนลอย) ถูก
วัดได้โดยตรงในน้ำและให้รวมอยู่ในมวลยอด
คำนวณดังนี้
DWX ¼ðDWXt24-DWXt0ÞTL = X บริโภค;
ที่ DWXt0 และ DWXt24 อ้างถึงความเข้มข้นของ N หรือ TP ในน้ำ
ตัวอย่างที่ได้รับก่อนที่จะให้อาหารและ 24 ชั่วโมงต่อมาตามลำดับ
ในถังที่มีลิ้นปิดและ L = ปริมาณของถังลิตร การขับถ่าย
ของ TAN ได้มาคล้าย ๆ กับ DWX.
อัตราการเปลี่ยนอาหาร (FCR, GG-1) คำนวณจาก
น้ำหนักที่เพิ่มขึ้นในมวลชีวภาพและปริมาณอาหารที่กินลงทะเบียน (ฟี
เสียยา-feed) เป็น (กีโยม, 2001):
FCR ¼ฟี intakeðgÞ = น้ำหนักgainðgÞ:
อัตราการเจริญเติบโตที่เฉพาะเจาะจง (SGR,% d-1) คำนวณจาก
กำไรจากชีวมวลโดยรวมในถังเช่นเดียวกับกำไรจากการติดแท็ก
บุคคลในแต่ละรอบระยะเวลาการเจริญเติบโตในการทดลองที่สองตาม
ไป (ฮอปกินส์ 1992):
SGR ¼100Tðln WT-ln W0Þ = Δt
ที่น้ำหนักหมายถึงน้ำหนักเฉลี่ยที่ t วัน W0 หมายถึงค่าเฉลี่ยของ
น้ำหนักที่ t0 วันและΔtเป็นจำนวนวัน นอกจากนี้ความร้อน
สัมประสิทธิ์การเจริญเติบโต (TGC) ที่คำนวณได้ดังต่อไปนี้ตาม
(Jobling 2003):
TGC ¼ 1000T ðWtÞ
1 = 3 ðW0Þ
1 = 3H TDT-TTHI
ที่ T คืออุณหภูมิใน° C และ T นี่ เวลาในวันที่.
2.5 การวิเคราะห์ทางสถิติ
ข้อมูลการทดลองถูกยัดเยียดให้วิเคราะห์ปัจจัยเดียวของ
ความแปรปรวน (ANOVA) โดยใช้ Sigma สถิติ 3.5 ในการตรวจสอบอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ
หมายถึงความแตกต่างระหว่างการรักษา ทดสอบ Levenes ถูกใช้ในการตรวจสอบ
เพื่อความสม่ำเสมอของความแปรปรวนภายในกลุ่มการรักษาและเกาะ
Sidak ทั้งหมดเปรียบเทียบหลายคู่ของการทดสอบวิธีการที่ถูกนำมาใช้สำหรับ
การทดสอบอย่างมีนัยสำคัญของความแตกต่างระหว่างค่าเฉลี่ยสี่การรักษา
กลุ่มที่ใช้บังคับ ระดับนัยสำคัญตั้งอยู่ที่ Pb0.05 และ
ค่าที่ตลอดข้อความแสดงเป็นค่าเฉลี่ย±มาตรฐาน
เบี่ยงเบน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

X ใช้¼ x เก็บไว้þ swx þ dwx ;
ที่ X หมายถึง N หรือ TP swx หมายถึงขยะหรือ TP และ dwx
หมายถึง dissolvedwaste หรือ TP สะสมหรือ tpwas ผลจากการวิเคราะห์องค์ประกอบทางเคมีของร่างกาย

ปลาตัวอย่างที่เริ่มต้นและเมื่อสิ้นสุดการทดลอง ( jobling , 2001 ) :
x การ¼ð x ใน biomassend – X ใน biomassstart Þ = x
บริโภค :ขยะออกหรือ TP มีค่าเป็น :
swx ¼ð 1 – adcx Þ TX ที่ใช้ :
ละลายออกหรือ TP ( รวมถึงสารแขวนลอย ) คือ
วัดโดยตรงในน้ำและรวมไว้ในมวลคำนวณยอด
:
dwx ¼ð dwxt24 – dwxt0 Þ TL = X ใช้ ;
ที่ dwxt0 dwxt24 อ้างถึงหรือ TP และความเข้มข้นในน้ำ
ได้ก่อนให้อาหาร และ 24 ชั่วโมงต่อมาตามลำดับ
ในถังกับวาล์วปิด และ L = ปริมาตรของถังลิตร การขับถ่าย
tan ได้มาพบ dwx .
ลักษณะประสิทธิภาพการใช้อาหาร , G G − 1 ) คำนวณได้จากน้ำหนักมวลชีวภาพ
บนและจดทะเบียนอาหารขยะอาหารและอาหาร
− ) ( Guillaume , 2001 ) :
¼ FCR การกินอาหารÞð G = น้ำหนักð G :
Þอัตราการเจริญเติบโตจำเพาะ ( SGR , % D − 1 ) คำนวณได้จาก
โดยรวมระบบเข้าในถังเช่นเดียวกับที่ได้รับของแต่ละบุคคลในการแท็ก
ระยะเวลาในการทดลองที่สองตาม
( ฮอปกินส์ , 1992 ) :
SGR ¼ 100t ðใน WT –ใน W0 Þ = Δ T
ที่น้ำหนัก หมายถึง น้ำหนักเฉลี่ยในวันที่ T , W0 หมายถึงน้ำหนักเฉลี่ย
ที่วัน t0 และΔ T เป็นจำนวนวัน นอกจากนี้ สัมประสิทธิ์การระบายความร้อน
( TGC ) คำนวณได้ดังนี้ตาม
( jobling , 2003 ) :
TGC ¼ 1000T ð WT Þ
1 = 3 −ð W0 Þ
1 = 3 ð T T T
T −Þผมที่เป็นอุณหภูมิใน° C และ t คือเวลาในวัน
2.5 สถิติที่ใช้วิเคราะห์ข้อมูลถูก

เดี่ยวของการวิเคราะห์องค์ประกอบความแปรปรวน ( ANOVA ) โดยใช้ Sigma stat 3.5 เพื่อตรวจหาอย่างมีนัยสำคัญ
ความแตกต่างระหว่างวิธีการรักษา levenes ทดสอบใช้ดู
สำหรับค่าความแปรปรวนภายในกลุ่มและเกาะ
sidak ทั้งหมดหลายคู่เปรียบเทียบวิธีการทดสอบใช้ในการทดสอบความแตกต่างระหว่างค่าเฉลี่ยของระดับ

กลุ่ม 4 การรักษาที่สามารถใช้งานได้ ระดับนัยสำคัญทางสถิติที่ pb0.05 และ
ค่าตลอดข้อความที่แสดงเป็นค่าเฉลี่ย±
ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน