Adolf Loos was born in Brünn (Brno)

Adolf Loos was born in Brünn (Brno), now in the Czech Republic but then in the Austro-Hungarian Empire, on December 10, 1870, the son of a stone mason and sculptor. Loos was deaf until the age of 12 and was hearing-impaired until the end of his life; this physical disability influenced his character, and he remained a loner as an individual and as an artist. In 1890-1893 Loos studied at the Technical University of Dresden. Between 1893 and 1896 he lived in the United States, mostly in Philadelphia with some relatives, but also visited New York, Chicago, and St. Louis. In 1896 Loos returned to Vienna and devoted himself to architecture. In 1898 he was associated briefly with the Vienna Secession. In 1917 he participated in World War I. Between 1920 and 1922 Loos worked as chief architect of the Department of Housing of Vienna in the newly established Austrian Republic. He resigned, disillusioned, in 1922 and emigrated to France. Between 1922 and 1927 Loos lived mostly in Paris and the French Riviera; he returned to Austria in 1928 and lived there intermittently until his death on August 23, 1933.

Although he began practicing in the late 1890s when Art Nouveau was at its peak, Loos was not affected by it at all. The fact that he had lived in the United States and thus had become aware of the advances in the commercial and domestic architecture of that country may account for this. Loos' earliest commissions were interior remodellings of stores and cafes. His first shop interior was done in 1898 for the Goldman and Salatsch haberdashery shop in Vienna. This interior, entirely straightlined and without any ornament, already showed his design principles and especially his mastery in the creation of articulate space effects.

His Museum Café of the next year, dubbed "Café Nihillsmus" for its plainness, was simple and unadorned, although effective architecturally. His Kärtner Bar in Vienna (1907) was a masterpiece in the exploitation of a tiny space and in the use of sumptuous materials.

Loos did many remodellings of flats, in which he used fine materials with polished surfaces uninterrupted by moldings; these would prove a potent inspiration to the architects of the next generation. In his free-standing houses Loos introduced the compact, block-like mass, although he did not subject it to the geometric rigor characteristic of the work of the Internationalists. But it was in the design of interiors that Loos revealed himself as a first-class architect; the dignity and coziness of his interiors and their deliberate suitability to modern living conditions have rarely been surpassed. In this Loos was inspired by English domestic architecture, which he frequently singled out for praise. Distinctly his, however, was the emphasis on precious materials and the creation of flowing spaces—very similar to those of Frank Lloyd Wright—and also the notion of Raumplan—that is, architectural composition with volumes of space as opposed to two-dimensional planning.

Loos' Karma Villa near Montreux in Switzerland from 1904 to 1906 may have influenced Le Corbusier. The Steiner House of 1910 and the Scheu House of 1912, both in Vienna, belong to his finest works. The simplicity of their facades, their flat roofs, white walls, and horizontal windows without any moldings, together with the openness of their planning, provided a great impetus toward the emergence of the International Style. Loos' larger urban work, the Goldman and Salatsch Building on the Michaelerplatz in Vienna of 1910-1911, aroused a storm of protest because it presented a plain unadorned facade opposite the Hofburg (Imperial Palace). Yet the ground story had marble-clad columns externally and contained internally Loos' articulate spaces increased to a monumental scale.

As chief architect of the city of Vienna in 1920-1922 Loos designed an experimental district in Heuberg which was only partly built and which included many types of buildings which were never realized but constituted the most advanced experiments in low-cost housing at the time anywhere in Europe.

At least as effective as his buildings were his writings, in which he advocated a functional simplicity of form. Loos was the author of numerous articles; those from 1897-1900 were collected in 1921 and published under the title Ins Leere Gesprochen (Spoken into the Void). Those from 1900-1930 were collected in 1931 under the title Trotzdem (Nevertheless). Loos published the article "Ornament und Verbrechen" ("Ornament and Crime"); in it he claimed that architecture and the applied arts could do without any ornament, which in itself should be regarded as a survival of barbaric custom. Indeed, Loos saw the progress of his era precisely in the abolition of ornament for economic and aesthetic reasons. Therefore he was a sworn enemy not only of the ponderous historicism of Vienna, but also of the style of the Vienna Secession, which he felt was nothing more than a search for a new ornamental vocabulary.

Lo

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นวดลด Adolf เกิด Brünn (Brno), ใน สาธารณรัฐเช็ก แต่แล้ว ใน จักรวรรดิออสเตรีย-ฮังการี บน 10 ธันวาคม 1870 ลูกชายของเมสันหินและประติมากร นวดลดหูหนวกจนกระทั่งอายุ 12 และ เทศน์จนจบชีวิตของเขา ทุพพลภาพนี้อิทธิพลตัวอักษร และเขายังคง loner ที่ เป็นบุคคล และ เป็นศิลปิน ใน 1890-1893 นวดลดศึกษาที่มหาวิทยาลัยเทคนิคเดรสเดน ระหว่าง 1893 และ 1896 เขาอาศัยอยู่ในสหรัฐอเมริกา ส่วนใหญ่ในฟิลาเดลเฟียกับญาติบาง แต่ยัง เข้าชมนิวยอร์ก ชิคาโก และ St. Louis ใน 1896 นวดลดกลับเวียนนา และอุทิศตัวเองเพื่อสถาปัตยกรรม เวลา เขาถูกเชื่อมโยงสั้น ๆ กับเวียนนาซีเซสชัน ในปีค.ศ. 1917 เขาได้เข้าร่วมในสงครามโลกครั้งที่ I. ระหว่าง 1920 1922 นวดลดที่ทำงานเป็นหัวหน้าสถาปนิกของกรมที่อยู่อาศัยของเวียนนาในสาธารณรัฐออสเตรียจัดตั้งขึ้นใหม่ เขาลาออก ผิด หวัง ใน 1922 และอพยพไปประเทศฝรั่งเศส ระหว่างค.ศ. 1922 และ 1927 นวดลดอาศัยอยู่ส่วนใหญ่ในปารีสและฝรั่งเศสริเวียร่า เขากลับไปยังออสเตรียในปี 1928 และชีวิตมีเป็นระยะ ๆ จนเขาตายบน 23 สิงหาคม 1933แม้ว่าเขาเริ่มฝึกในช่วงปลายยุค 1890 เมื่ออาร์ตเป็นของ นวดลดไม่ได้รับผลจากมันทั้งหมด ความจริงที่เขามีอยู่ในประเทศสหรัฐอเมริกา และจึง ได้ตระหนักถึงความก้าวหน้าในสถาปัตยกรรมเชิงพาณิชย์ และภายในประเทศของประเทศที่อาจบัญชีนี้ ค่าคอมมิชชั่นแรกนวดลดได้ remodellings ภายในร้านค้าและคาเฟ่ ภายในร้านของเขาครั้งแรกทำเวลาสำหรับร้าน haberdashery โกลด์แมนและ Salatsch ในเวียนนา ตกแต่งภายในนี้ straightlined ทั้งหมดและไม่ มีเครื่อง ประดับใด ๆ แล้วแสดงหลักการออกแบบของเขาและเขาเรียนรู้โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการสร้างพื้นที่ให้ชัดผลคาเฟ่ของพิพิธภัณฑ์ของปีถัดไป การขนานนามว่า "ร้านกาแฟ Nihillsmus" สำหรับการ plainness ถูกง่าย และ unadorned ถึงแม้ว่าประสิทธิภาพแขก บาร์ของเขา Kärtner ในเวียนนา (1907) เป็นผลงานชิ้นเอก ในการใช้ประโยชน์ของพื้นที่เล็ก ๆ และใช้วัสดุหรูหรานวดลดไม่ได้ remodellings มากของแฟลต เขาใช้วัสดุอย่างดีกับการขัดผิวโดยเครือเถา เหล่านี้จะพิสูจน์แรงบันดาลใจให้สถาปนิกที่มีศักยภาพของรุ่นต่อไป ในบ้านของเขาอิสระ นวดลดนำมวลขนาดกะทัดรัด เช่นบล็อก แม้ว่าเขาไม่ได้เรื่องไปมากกว่าเรขาคณิตลักษณะของ Internationalists ที่ แต่ในการออกแบบตกแต่งภายในว่า นวดลดเปิดเผยตัวเองเป็นสถาปนิกชั้นหนึ่ง ไม่ค่อยได้ทะลุศักดิ์ศรีและความผาสุกของตกแต่งภายในของเขาและความเหมาะสมของพวกเขาโดยเจตนาเงื่อนไขแห่งการใช้ชีวิต ในนี้นวดลดแรงบันดาลใจภาษาอังกฤษในประเทศสถาปัตยกรรม ซึ่งเขาบ่อยกลั่นสำหรับสรรเสริญ ไสวเขา อย่างไรก็ตาม เป็นการเน้นวัสดุที่มีค่าและการสร้างพื้นที่ไหล — ลักษณะคล้ายกับของแฟรงก์ลอยด์ไรต์ — และยังความคิดของ Raumplan — คือ องค์ประกอบทางสถาปัตยกรรมกับไดรฟ์ข้อมูลพื้นที่ตรงข้ามกับการวางแผนแบบสองมิตินวดลดกรรมวิใกล้มองโทรซ์สวิตเซอร์แลนด์จาก 1904 ถึง 1906 อาจมีผลต่อบริเวณเลอ บ้านสไตเนอร์ 1910 และบ้านขี้อายของ 1912 เวียนนา ทั้งเป็นผลงานที่ดีที่สุด ความเรียบง่ายของอาคารของพวกเขา หลังคาแบน ขาว และหน้าต่างแนวนอน โดยไม่มีการขึ้นรูป พร้อมกับการเปิดกว้างของการวางแผน ให้แรงผลักดันที่ดีต่อการเกิดขึ้นของรูปแบบนานาชาติ นวดลดขนาดใหญ่ในเมืองทำงาน โกลด์แมนและอาคาร Salatsch Michaelerplatz ในเวียนนาของ 1910-1911 กระตุ้นพายุของการประท้วงเนื่องจากมันแสดงหน้าอาคาร unadorned ธรรมดาตรงข้ามฮอฟบวร์ก (Imperial Palace) แต่เรื่องราวพื้นมีคอลัมน์หินอ่อนเคลือบภายนอก และอยู่ภายในพื้นที่ให้ชัดนวดลดเพิ่มเป็นสเกลสุดอลังการหัวหน้าสถาปนิกของเมืองเวียนนาใน 1920-1922 นวดลดมาออกแบบเป็นเขตทดลองในลูกค้าซาลซ์บูร์กเพียงบางส่วนซึ่งสร้างขึ้น และซึ่งรวมหลายชนิดของอาคารที่ไม่รับรู้ แต่ constituted การทดลองขั้นสูงสุดในต้นทุนต่ำในเวลาใดก็ได้ในยุโรปอย่างมีประสิทธิภาพเป็นอาคารของเขาถูก writings ของเขา ที่เขาสนับสนุนเรียบง่ายการทำงานของแบบฟอร์ม นวดลดถูกผู้เขียนบทความมากมาย จาก 1897-1900 ถูกรวบรวมในปีค.ศ. 1921 และเผยแพร่ภายใต้ชื่ออิน Leere Gesprochen (Spoken เป็นโมฆะ) จาก 1900-1930 นั้นถูกจัดเก็บในปี 1931 ภายใต้ชื่อ Trotzdem (แต่) นวดลดเผยแพร่บทความ "เครื่องประดับ und Verbrechen" ("เครื่องประดับและอาชญากรรม"); ในนั้น เขาอ้างว่า สถาปัตยกรรมและศิลปะประยุกต์อาจทำ โดยไม่มีเครื่องประดับใด ๆ ซึ่งควรถือว่าเป็นการอยู่รอดของเถื่อนแบบกำหนดเองในตัวเอง จริง นวดลดเห็นความก้าวหน้าของยุคของเขาได้อย่างแม่นยำในการยกเลิกเครื่องประดับด้วยเหตุผลทางเศรษฐกิจ และความงาม ดังนั้น เขาเป็นศัตรู sworn เฉพาะ historicism ponderous เวียนนา แต่ยังแบบที่เวียนนาซีเซสชัน ซึ่งเขารู้สึกว่า ไม่มีอะไรมากไปกว่าการค้นหาคำศัพท์ประดับใหม่หล่อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อดอล์ฟลูสเกิดในBrünn (Brno) ขณะนี้อยู่ในสาธารณรัฐเช็ก แต่แล้วในจักรวรรดิออสเตรียฮังการีเมื่อวันที่ 10 ธันวาคม 1870 บุตรชายของเมสันหินและประติมากร ลูสเป็นคนหูหนวกจนอายุ 12 ปีและได้ยินบกพร่องจนกว่าจะสิ้นสุดของชีวิตของเขา; ความพิการทางร่างกายนี้มีอิทธิพลต่อตัวละครของเขาและเขายังคงไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใดเป็นบุคคลและในฐานะศิลปิน ใน 1890-1893 ลูสเรียนที่มหาวิทยาลัยเทคนิคเดรสเดน ระหว่าง 1893 และ 1896 เขาอาศัยอยู่ในประเทศสหรัฐอเมริกาส่วนใหญ่ในฟิลาเดลกับญาติบางส่วน แต่ยังได้ไปเยือนนิวยอร์กชิคาโกและเซนต์หลุยส์ ในปี 1896 ลูสกลับไปยังกรุงเวียนนาและอุทิศตัวเองเพื่อสถาปัตยกรรม ในปี 1898 เขาได้รับในเวลาสั้น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับการแยกตัวออกจากกรุงเวียนนา ในปี 1917 เขาเข้าร่วมในสงครามโลกครั้งที่หนึ่งระหว่างปี 1920 และ 1922 ลูสทำงานเป็นหัวหน้าสถาปนิกของกรมที่อยู่อาศัยของกรุงเวียนนาในที่จัดตั้งขึ้นใหม่สาธารณรัฐออสเตรีย เขาลาออกไม่แยแสในปี 1922 และย้ายไปอยู่ฝรั่งเศส ระหว่าง 1,922 และ 1,927 ลูสส่วนใหญ่อาศัยอยู่ในกรุงปารีสและริเวียร่าฝรั่งเศส; เขากลับไปยังประเทศออสเตรียในปี 1928 และอาศัยอยู่ที่นั่นเป็นระยะ ๆ จนกระทั่งเขาเสียชีวิตเมื่อวันที่ 23 สิงหาคม 1933 แม้ว่าเขาจะเริ่มฝึกในช่วงปลายยุค 1890 เมื่ออาร์ตนูโวอยู่ที่จุดสูงสุดของลูสไม่ได้รับผลกระทบจากมันเลย ความจริงที่ว่าเขาอาศัยอยู่ในประเทศสหรัฐอเมริกาจึงได้ตระหนักถึงความก้าวหน้าในสถาปัตยกรรมเชิงพาณิชย์และในประเทศของประเทศที่อาจบัญชีสำหรับการนี้ ลูส 'ค่าคอมมิชชั่นที่เก่าแก่ที่สุดเป็น remodellings การตกแต่งภายในของร้านค้าและร้านกาแฟ การตกแต่งภายในร้านของเขาเป็นครั้งแรกที่ทำในปี 1898 สำหรับโกลด์แมนและร้าน Salatsch haberdashery ในเวียนนา ภายในนี้ straightlined ทั้งหมดและไม่มีเครื่องประดับใด ๆ อยู่แล้วแสดงให้เห็นหลักการออกแบบและโดยเฉพาะอย่างยิ่งการเรียนรู้ของเขาในการสร้างผลกระทบต่อพื้นที่ปล้อง. พิพิธภัณฑ์ของเขาคาเฟ่ของปีถัดไปขนานนาม "Café Nihillsmus" สำหรับความชัดเจนของมันเป็นเรื่องง่ายและปราศจากเครื่องตกแต่งแม้ว่า สถาปัตยกรรมที่มีประสิทธิภาพ บาร์ของเขาKärtnerในเวียนนา (1907) เป็นผลงานชิ้นเอกในการใช้ประโยชน์จากพื้นที่เล็ก ๆ และในการใช้วัสดุที่อร่อยลิ้น. ลูสได้ remodellings จำนวนมากของแฟลตที่เขาใช้วัสดุที่ดีกับพื้นผิวขัดมันอย่างต่อเนื่องโดยเครือเถา; เหล่านี้จะพิสูจน์ได้ว่าแรงบันดาลใจที่มีศักยภาพให้กับสถาปนิกของคนรุ่นต่อไป ในบ้านยืนฟรีของเขาลูสเปิดตัวขนาดกะทัดรัดมวลบล็อกเหมือนแม้ว่าเขาจะไม่ได้เรื่องไปยังลักษณะความรุนแรงทางเรขาคณิตของการทำงานของ internationalists ที่ แต่มันก็เป็นในการออกแบบของการตกแต่งภายในที่ลูสเผยว่าตัวเองเป็นสถาปนิกชั้นแรก; ศักดิ์ศรีและความผาสุกของการตกแต่งภายในของเขาและความเหมาะสมโดยเจตนาของพวกเขาเพื่อสภาพความเป็นอยู่ที่ทันสมัยได้รับการค้นพบไม่ค่อย ในลูสนี้ได้แรงบันดาลใจจากสถาปัตยกรรมในประเทศอังกฤษซึ่งเขาแยกออกบ่อยสรรเสริญ อย่างเห็นได้ชัดของเขา แต่ก็ให้ความสำคัญกับวัสดุที่มีค่าและการสร้างไหลช่องว่างมากคล้ายกับบรรดาของแฟรงก์ลอยด์ไรท์และความคิดของ Raumplan ที่เป็นที่องค์ประกอบทางสถาปัตยกรรมที่มีปริมาณของพื้นที่เมื่อเทียบกับการวางแผนสองมิติ . ลูส 'กรรมวิลล่าใกล้ Montreux ในประเทศสวิสเซอร์แลนด์ 1904-1906 อาจมีอิทธิพลต่อ Le Corbusier สทิสภา 1910 และ Scheu บ้าน 1912 ทั้งในกรุงเวียนนาเป็นงานที่ดีที่สุดของเขา ความเรียบง่ายของอาคารของพวกเขาหลังคาแบนของพวกเขาผนังสีขาวและหน้าต่างในแนวนอนโดยไม่ต้องเถาใด ๆ ร่วมกับการเปิดกว้างของการวางแผนของพวกเขาให้แรงผลักดันที่ดีต่อการเกิดขึ้นของสไตล์นานาชาติ การทำงานในเมืองลูส 'ขนาดใหญ่และโกลด์แมน Salatsch อาคารบน Michaelerplatz ในกรุงเวียนนาของ 1910-1911 กระตุ้นพายุของการประท้วงเพราะมันนำเสนอซุ้มตกแต่งธรรมดาตรงข้าม Hofburg (พาเลซ) แต่เรื่องที่พื้นดินมีเสาหินอ่อนหุ้มภายนอกและภายในที่มีลูส 'ช่องว่างที่ชัดเจนเพิ่มขึ้นถึงระดับที่ยิ่งใหญ่. ในฐานะที่เป็นหัวหน้าสถาปนิกของเมืองเวียนนาใน 1920-1922 ลูสได้รับการออกแบบการทดลองในอำเภอ Heuberg ซึ่งเป็นเพียงส่วนหนึ่งและสร้างขึ้นซึ่งรวมถึง หลายประเภทของอาคารที่ถูก แต่ไม่เคยรู้ประกอบด้วยการทดลองที่ทันสมัยที่สุดในที่อยู่อาศัยที่มีราคาต่ำในเวลาใดก็ได้ในยุโรป. อย่างน้อยเป็นผลเป็นอาคารของเขาเป็นงานเขียนของเขาในการที่เขาสนับสนุนความเรียบง่ายของรูปแบบการทำงาน ลูสเป็นผู้เขียนบทความจำนวนมากนั้น ผู้ที่มาจาก 1897-1900 ที่ถูกเก็บรวบรวมในปี 1921 และตีพิมพ์ภายใต้ชื่อ Ins Leere Gesprochen (พูดลงไปในความว่างเปล่า) ผู้ที่มาจาก 1900-1930 ที่ถูกเก็บรวบรวมในปี 1931 ภายใต้ชื่อ Trotzdem (แต่) ลูสตีพิมพ์บทความ "เครื่องประดับและ Verbrechen" ("เครื่องประดับและอาชญากรรม"); ในนั้นเขาอ้างว่าสถาปัตยกรรมและศิลปะการใช้สามารถทำได้โดยไม่ต้องเครื่องประดับใด ๆ ซึ่งในตัวเองควรจะถือว่าเป็นความอยู่รอดของที่กำหนดเองป่าเถื่อน อันที่จริงลูสเห็นความคืบหน้าในยุคของเขาได้อย่างแม่นยำในการยกเลิกการประดับด้วยเหตุผลทางเศรษฐกิจและความงาม ดังนั้นเขาเป็นศัตรูไม่เพียง แต่ของ historicism เบื่อเวียนนา แต่ยังรูปแบบของการแยกตัวออกจากกรุงเวียนนาซึ่งเขารู้สึกว่าเป็นอะไรมากไปกว่าการค้นหาคำศัพท์ประดับใหม่. ทองหล่อ