Although mangroves dominated by Avi

Although mangroves dominated by Avicennia germinans and Rhizophora mangle are extending over 6000 ha in the Tanbi Wetland National Park (TWNP) (The Gambia), their importance for local populations (both peri-urban and urban) is not well documented. For the first time, this study evaluates the different mangrove resources in and around Banjul (i.e., timber, non-timber, edible, and ethnomedicinal products) and their utilization patterns, including the possibility of ecotourism development. The questionnaire-based results have indicated that more than 80% of peri-urban population rely on mangroves for timber and non-timber products and consider them as very important for their livelihoods. However, at the same time, urban households demonstrate limited knowledge on mangrove species and their ecological/economic benefits. Among others, fishing (including the oyster—Crassostrea cf. gasar collection) and tourism are the major income-generating activities found in the TWNP. The age-old practices of agriculture in some parts of the TWNP are due to scarcity of land available for agriculture, increased family size, and alternative sources of income. The recent focus on ecotourism (i.e., boardwalk construction inside the mangroves near Banjul city) received a positive response from the local stakeholders (i.e., users, government, and non-government organizations), with their appropriate roles in sharing the revenue, rights, and responsibilities of this project. Though the guidelines for conservation and management of the TWNP seem to be compatible, the harmony between local people and sustainable resource utilization should be ascertained.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แม้ ว่าครอบงำโกรฟส์ โดย Avicennia germinans mangle โกงกางใบจะขยายกว่า 6000 ฮา ใน Tanbi พื้นที่ชุ่มน้ำอุทยานแห่งชาติ (TWNP) (ประเทศแกมเบีย), ความสำคัญสำหรับประชากรในท้องถิ่น (peri เมือง ทั้งเมือง) จะไม่จัดดี ครั้งแรก ศึกษาประเมินทรัพยากรป่าชายเลนที่แตกต่างกันใน และ รอบ ๆ Banjul (เช่น ไม้ มีไม้ กิน และ ethnomedicinal ผลิตภัณฑ์) และของรูปแบบการใช้ประโยชน์ รวมถึงความเป็นไปได้ของการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์พัฒนา ผลใช้แบบสอบถามได้ระบุว่า กว่า 80% ของประชากรเมือง peri พึ่งโกรฟส์สำหรับผลิตภัณฑ์ไม้และไม่ไม้ และพิจารณานั้นเป็นสิ่งสำคัญมากสำหรับวิถีชีวิตของพวกเขา อย่างไรก็ตาม ในเวลาเดียวกัน ครอบครัวเมืองสาธิตความรู้จำกัดในป่าชายเลนชนิดและประโยชน์ของระบบนิเวศ/เศรษฐกิจ หมู่คนอื่น ๆ ตกปลา (รวมทั้งหอยนางรม — Crassostrea cf. ชุด gasar) และการท่องเที่ยว ที่สร้างรายได้หลักใน TWNP ปฏิบัติโปรดลองอีกของเกษตรในบางส่วนของ TWNP เป็นเนื่องจากขาดแคลนที่ดินสำหรับการเกษตร เพิ่มขนาดใหญ่ และแหล่งรายได้อื่น เน้นท่องเที่ยวเชิงนิเวศ (เช่น ทางเดินริมทะเลก่อสร้างภายในย่างใกล้เมือง Banjul) ล่าสุดได้รับการตอบรับจากท้องถิ่นเสีย (เช่น ผู้ใช้ รัฐบาล และองค์กรภาคเอกชน), กับบทบาทของพวกเขาที่เหมาะสมร่วมรายได้ สิทธิ ความรับผิดชอบของโครงการนี้ แม้ว่าแนวทางการอนุรักษ์และการจัดการของ TWNP ดูเหมือนจะเข้ากันได้ ความสามัคคีระหว่างคนในท้องถิ่นและการใช้ประโยชน์ทรัพยากรอย่างยั่งยืนควรจะ ascertained

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม้ว่าป่าชายเลนครอบงำโดย germinans Avicennia และโกงกางสับมีการขยายกว่า 6000 ไร่ใน Tanbi อุทยานแห่งชาติพื้นที่ชุ่มน้ำ (TWNP) (แกมเบีย) ความสำคัญของพวกเขาสำหรับประชากรท้องถิ่น (ทั้งชานเมืองและในเมือง) ไม่ได้เอกสารที่ดี เป็นครั้งแรกที่การศึกษาครั้งนี้ประเมินทรัพยากรป่าชายเลนที่แตกต่างกันทั้งในและรอบบันจูล (เช่นไม้ที่ไม่ใช่ไม้กินได้และผลิตภัณฑ์ ethnomedicinal) และรูปแบบการใช้ประโยชน์ของพวกเขารวมถึงความเป็นไปได้ของการพัฒนาท่องเที่ยวเชิงนิเวศ ผลแบบสอบถามตามได้ชี้ให้เห็นว่ากว่า 80% ของประชากรชานเมืองพึ่งพาป่าโกงกางไม้และผลิตภัณฑ์ที่ไม่ใช่ไม้และพิจารณาพวกเขาเป็นสิ่งสำคัญมากสำหรับการดำรงชีวิตของพวกเขา อย่างไรก็ตามในเวลาเดียวกันผู้ประกอบการในเมืองแสดงให้เห็นถึงความรู้ จำกัด กับสายพันธุ์โกงกางและผลประโยชน์ในระบบนิเวศ / ทางเศรษฐกิจของประเทศ ท่ามกลางคนอื่นประมง (รวมถึงหอยนางรม Crassostrea cf เลย gasar คอลเลกชัน) และการท่องเที่ยวเป็นกิจกรรมสร้างรายได้ที่สำคัญที่พบใน TWNP การปฏิบัติที่อายุเก่าของการเกษตรในบางส่วนของ TWNP เนื่องจากการขาดแคลนที่ดินเพื่อการเกษตร, เพิ่มขนาดครอบครัวและเลือกแหล่งที่มาของรายได้ โฟกัสเมื่อเร็ว ๆ นี้การท่องเที่ยวเชิงนิเวศ (เช่นการก่อสร้างทางเดินริมทะเลภายในป่าโกงกางซึ่งอยู่ใกล้กับเมืองบันจูล) ได้รับการตอบสนองที่ดีจากผู้มีส่วนได้เสียในท้องถิ่น (เช่นผู้ใช้รัฐบาลและองค์กรที่ไม่ใช่รัฐบาล) กับบทบาทที่เหมาะสมของพวกเขาในการแบ่งปันรายได้จากสิทธิ และความรับผิดชอบของโครงการนี​​้ แม้ว่าแนวทางการอนุรักษ์และการจัดการ TWNP ดูเหมือนจะเข้ากันได้กับความสามัคคีระหว่างคนในท้องถิ่นและการใช้ทรัพยากรอย่างยั่งยืนควรมีการตรวจสอบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แม้ว่าป่าชายเลน dominated โดย avicennia germinans ) จะขยายและทำให้เสียโฉมมากกว่า 6000 ฮาใน tanbi พื้นที่ชุ่มน้ำอุทยานแห่งชาติ ( twnp ) ( แกมเบีย ) , ความสำคัญของประชากรในพื้นที่ ( ทั้งรอบเมืองและเมือง ) ไม่ใช่เอกสารดี เป็นครั้งแรก , การศึกษาประเมินทรัพยากรป่าชายเลนที่แตกต่างกันใน และ รอบ ๆบันจูล ( เช่น ไม้ , ไม้ , กินethnomedicinal และผลิตภัณฑ์ ) และรูปแบบการใช้ของพวกเขา รวมทั้งความเป็นไปได้ในการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงนิเวศ แบบสอบถามตามผลลัพธ์ที่ได้ พบว่า กว่า 80% ของประชากรในเมืองรอบพึ่งป่าชายเลนสำหรับไม้และผลิตภัณฑ์ไม้ ไม่ และพิจารณาว่าเป็นสิ่งสำคัญสำหรับชีวิตของพวกเขา อย่างไรก็ตาม ในเวลาเดียวกันครัวเรือนในเมืองแสดงให้เห็นถึงความรู้ จำกัด เกี่ยวกับชนิดและประโยชน์ของพวกเขาในระบบนิเวศป่าชายเลน / เศรษฐกิจ หมู่คนอื่น ๆ , ตกปลา ( รวมถึงหอยนางรมกรามดำ Crassostrea CF gasar คอลเลกชัน ) และการท่องเที่ยวเป็นอาชีพหลักที่สร้างรายได้สร้างกิจกรรมที่พบใน twnp . การปฏิบัติอันเก่าแก่ของการเกษตรในบางส่วนของ twnp เนื่องจากความขาดแคลนของที่ดินที่มีอยู่เพื่อการเกษตรเพิ่มขนาดของครอบครัว และแหล่งทางเลือกของรายได้ โฟกัสล่าสุดในการท่องเที่ยวเชิงนิเวศ เช่น การก่อสร้างทางเดินภายในป่าชายเลนใกล้เมือง Banjul ) ได้รับการตอบสนองในเชิงบวกจากผู้มีส่วนได้ส่วนเสียในท้องถิ่น ( เช่น ผู้ใช้ รัฐบาลและองค์กรเอกชน ) กับบทบาทที่เหมาะสมของในการแบ่งปันรายได้ สิทธิและความรับผิดชอบของโครงการนี้แม้ว่าแนวทางการอนุรักษ์และการจัดการของ twnp ดูเหมือนจะเข้ากันได้ ความสามัคคีระหว่างประชาชนในพื้นที่ และการใช้ทรัพยากรอย่างยั่งยืน ควรมีการตรวจสอบ