Next, we examined the contrast of p

Next, we examined the contrast of postcongruent in¬congruent trials minus postincongruent incongruent tri¬als in the dorsomedial prefrontal cortex and amygdala in both groups and found a significant cluster in the dor¬somedial prefrontal cortex (x=-1, y=36, z=38; z=3.26; 568 mm3; d=1.15; see Figure 3C) but not in the amygdala. Ex¬traction of average signal within this cluster revealed that the group difference was driven by the expected greater activity in postcongruent incongruent trials in healthy comparison subjects (t=2.36, df=23, p

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Next, we examined the contrast of postcongruent in¬congruent trials minus postincongruent incongruent tri¬als in the dorsomedial prefrontal cortex and amygdala in both groups and found a significant cluster in the dor¬somedial prefrontal cortex (x=-1, y=36, z=38; z=3.26; 568 mm3; d=1.15; see Figure 3C) but not in the amygdala. Ex¬traction of average signal within this cluster revealed that the group difference was driven by the expected greater activity in postcongruent incongruent trials in healthy comparison subjects (t=2.36, df=23, p<0.05; d=0.48) and by the opposite effect in patients (t=2.66, df=16, p<0.05; d=0.64; see Figure 3D). Note that the inability of patients to decrease dorsomedial prefrontal activity in postincon¬gruent incongruent trials paralleled patients’ inability to improve reaction times during these trials compared to healthy comparison subjects. No group differences were observed in any of the regions of interest for the contrast of postcongruent congruent trials with postincongruent congruent trials. Finally, comparing across all trial types, we found significantly greater activation in patients than in comparison subjects in the left amygdala (x=-22, y=-2, z=-18; z=3.04; 232 mm3; d=1.04). Using cytoarchitectonic probability maps of the basolateral, centromedial, and su¬perficial amygdalar subregions (47, 48), we found that 78% of this cluster corresponded to the superficial amygdala and 21.1% to the basolateral amygdala.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ต่อไปเราจะตรวจสอบความคมชัดของการทดลอง postcongruent in¬congruentลบ postincongruent สอดคล้องกันtri¬alsใน prefrontal นอก dorsomedial และต่อมทอนซิลในทั้งสองกลุ่มและพบว่าเป็นกลุ่มที่มีความสำคัญใน prefrontal นอกdor¬somedial (x = -1, y = 36, Z = 38; Z = 3.26; 568 mm3; D = 1.15; ดูรูปที่ 3C) แต่ไม่ได้อยู่ในต่อมทอนซิล Ex¬tractionของสัญญาณเฉลี่ยภายในคลัสเตอร์พบว่าแตกต่างกันเป็นกลุ่มที่ผลักดันโดยกิจกรรมมากขึ้นคาดว่าใน postcongruent ทดลองสอดคล้องกันในวิชาเปรียบเทียบเพื่อสุขภาพ (t = 2.36, DF = 23, p <0.05; D = 0.48) และตรงข้าม มีผลบังคับใช้ในผู้ป่วยที่ (t = 2.66, DF = 16, p <0.05; D = 0.64; ดูรูป 3D) โปรดทราบว่าไม่สามารถของผู้ป่วยเพื่อลดกิจกรรม prefrontal dorsomedial ในการทดลองสอดคล้องกันpostincon¬gruentขนานการไร้ความสามารถของผู้ป่วยในการปรับปรุงปฏิกิริยาครั้งในระหว่างการทดลองเหล่านี้เมื่อเทียบกับอาสาสมัครที่มีสุขภาพดีการเปรียบเทียบ ไม่มีความแตกต่างของกลุ่มถูกตั้งข้อสังเกตในทุกภูมิภาคท​​ี่น่าสนใจสำหรับความคมชัดของการทดลองสอดคล้อง postcongruent กับการทดลองสอดคล้อง postincongruent ในที่สุดเมื่อเปรียบเทียบกับในทุกประเภทการทดลองทั้งหมดที่เราพบยืนยันการใช้งานมากขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในผู้ป่วยกว่าในการเปรียบเทียบในต่อมทอนซิลซ้าย (x = -22, y = -2, Z = -18; Z = 3.04; 232 mm3; D = 1.04) . การใช้แผนที่ความน่าจะเป็นของ cytoarchitectonic basolateral, centromedial และsu¬perficialอนุภูมิภาค amygdalar (47, 48) เราพบว่า 78% ของกลุ่มนี้ก็ตรงกับต่อมทอนซิลตื้นและ 21.1% เป็น basolateral ต่อมทอนซิล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ต่อไป , เราตรวจสอบความคมชัดของ postcongruent ใน¬หลังการทดลองลบ postincongruent ซึ่งไม่ลงรอยกันไตร¬ ALS ใน dorsomedial พรีฟรอนท เยื่อหุ้มสมองและ Amygdala ในทั้งสองกลุ่ม พบกลุ่มที่สําคัญใน ดอร์¬ somedial พรีฟรอนท คอร์เทกซ์ ( x = - 1 , y = 36 , Z = 38 ; Z = 3.26 ; 569 มม. ; D = 1.15 ดูรูปที่ 3 ) แต่ใน Amygdala .อดีต¬ดึงสัญญาณเฉลี่ยภายในกลุ่มนี้ พบว่า กลุ่มที่แตกต่างถูกขับเคลื่อน โดยคาดว่า มากกว่ากิจกรรมใน postcongruent ซึ่งไม่ลงรอยกันการทดลองในวิชาการมีสุขภาพดี ( t = 2.36 , df = 23 , p < 0.05 ; D = 0.48 ) และตรงกันข้ามในผู้ป่วย ( t = 2.66 , df = 16 , p < . 0.05 ; D = 0.36 ; ดูรูปที่ 3 )โปรดทราบว่าไร้ความสามารถของผู้ป่วยเพื่อลดกิจกรรมพรีฟรอนท dorsomedial ใน postincon ¬ gruent ซึ่งไม่ลงรอยกันการทดลองโดยผู้ป่วยไม่สามารถปรับปรุงปฏิกิริยาครั้งในระหว่างการทดลองเหล่านี้เมื่อเทียบกับวิชาการมีสุขภาพดี ความแตกต่างของกลุ่มที่พบในใด ๆของพื้นที่ที่น่าสนใจสำหรับความคมชัดของ postcongruent การทดลองสอดคล้องกับ postincongruent หลังการทดลองในที่สุด การเปรียบเทียบในรูปแบบทดลองใช้ เราพบการกระตุ้นอย่างมีนัยสำคัญมากขึ้นในผู้ป่วยกว่าในการเปรียบเทียบกลุ่มตัวอย่างใน Amygdala ทิ้ง ( X = - 22 , y = - 2 , Z = - 18 ; Z = 3.04 ; 232 มม. ; D = 1.04 ) ใช้แผนที่ cytoarchitectonic ความน่าจะเป็นของ basolateral centromedial , และซู¬ perficial amygdalar ธรณีสัณฐาน ( 47 , 48 ) เราพบว่า 78% ของกลุ่มนี้ตรงกับ Amygdala ผิวเผินและ 211 ( Amygdala basolateral .