It once occurred to a certain king,

It once occurred to a certain king, that if he always knew the right
time to begin everything; if he knew who were the right people to
listen to, and whom to avoid; and, above all, if he always knew what
was the most important thing to do, he would never fail in anything
he might undertake.

And this thought having occurred to him, he had it proclaimed
throughout his kingdom that he would give a great reward to any one
who would teach him what was the right time for every action, and
who were the most necessary people, and how he might know what was
the most important thing to do.

And learned men came to the King, but they all answered his
questions differently.

In reply to the first question, some said that to know the right
time for every action, one must draw up in advance, a table of days,
months and years, and must live strictly according to it. Only
thus, said they, could everything be done at its proper time.
Others declared that it was impossible to decide beforehand the
right time for every action; but that, not letting oneself be
absorbed in idle pastimes, one should always attend to all that was
going on, and then do what was most needful. Others, again, said
that however attentive the King might be to what was going on, it
was impossible for one man to decide correctly the right time for
every action, but that he should have a Council of wise men, who
would help him to fix the proper time for everything.

But then again others said there were some things which could not
wait to be laid before a Council, but about which one had at once to
decide whether to undertake them or not. But in order to decide
that, one must know beforehand what was going to happen. It is only
magicians who know that; and, therefore, in order to know the right
time for every action, one must consult magicians.

Equally various were the answers to the second question. Some said,
the people the King most needed were his councillors; others, the
priests; others, the doctors; while some said the warriors were the
most necessary.

To the third question, as to what was the most important occupation:
some replied that the most important thing in the world was science.
Others said it was skill in warfare; and others, again, that it was
religious worship.

All the answers being different, the King agreed with none of them,
and gave the reward to none. But still wishing to find the right
answers to his questions, he decided to consult a hermit, widely
renowned for his wisdom.

The hermit lived in a wood which he never quitted, and he received
none but common folk. So the King put on simple clothes, and before
reaching the hermit's cell dismounted from his horse, and, leaving
his body-guard behind, went on alone.

When the King approached, the hermit was digging the ground in front
of his hut. Seeing the King, he greeted him and went on digging.
The hermit was frail and weak, and each time he stuck his spade into
the ground and turned a little earth, he breathed heavily.

The King went up to him and said: "I have come to you, wise hermit,
to ask you to answer three questions: How can I learn to do the
right thing at the right time? Who are the people I most need, and
to whom should I, therefore, pay more attention than to the rest?
And, what affairs are the most important, and need my first attention?"

The hermit listened to the King, but answered nothing. He just spat
on his hand and recommenced digging.

"You are tired," said the King, "let me take the spade and work
awhile for you."

"Thanks!" said the hermit, and, giving the spade to the King, he
sat down on the ground.

When he had dug two beds, the King stopped and repeated his
questions. The hermit again gave no answer, but rose, stretched out
his hand for the spade, and said:

"Now rest awhile-and let me work a bit."

But the King did not give him the spade, and continued to dig. One
hour passed, and another. The sun began to sink behind the trees,
and the King at last stuck the spade into the ground, and said:

"I came to you, wise man, for an answer to my questions. If you can
give me none, tell me so, and I will return home."

"Here comes some one running," said the hermit, "let us see who it is."

The King turned round, and saw a bearded man come running out of the
wood. The man held his hands pressed against his stomach, and blood
was flowing from under them. When he reached the King, he fell
fainting on the ground moaning feebly. The King and the hermit
unfastened the man's clothing. There was a large wound in his
stomach. The King washed it as best he could, and bandaged it with
his handkerchief and with a towel the hermit had. But the blood
would not stop flowing, and the King again and again removed the
bandage soaked with warm blood, and washed and rebandaged the wound.
When at last the blood ceased flowing, the man revived and asked for
something to drink. The Ki

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ครั้งที่มันเกิดขึ้นกับกษัตริย์บาง เขามักจะรู้ว่าด้านขวาเวลาที่จะเริ่มทุกอย่าง ถ้าเขารู้ว่า ใครเคยเป็นคนเหมาะสมเพื่อฟัง และที่หลีกเลี่ยง และ ข้าง ต้นทั้ง หมด ถ้าเขารู้อะไรเสมอเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดจะทำ เขาไม่เคยล้มเหลวในสิ่งเขาอาจดำเนินการและความคิดนี้เกิดกับเขา เขาจะประกาศทั่วราชอาณาจักรของเขา ว่าเขาจะให้รางวัลดีใดที่จะสอนเขาว่าเป็นเวลาเหมาะสมสำหรับทุกการกระทำ และใครเป็นคนสุดที่จำเป็น และเขาอาจรู้อะไรสิ่งที่สำคัญที่สุดต้องทำและรู้มาที่พระมหากษัตริย์ แต่พวกเขาทั้งหมดตอบเขาคำถามแตกต่างกันในการตอบกลับคำถามแรก บางคนบอกว่า รู้ด้านขวาเวลาสำหรับทุกการกระทำ หนึ่งต้องวาดลงตารางล่วงหน้า วันเดือนและปี และต้องดำเนินชีวิตอย่างเคร่งครัดตามมัน เท่านั้นดังนั้น กล่าวว่า พวกเขาทุกอย่างทำในเวลาเหมาะสมอื่น ๆ ประกาศว่า มันเป็นไปไม่ได้ในการตัดสินใจก่อนการเวลาที่เหมาะสมสำหรับทุกการกระทำ แต่ ไม่ปล่อยให้ตัวเองได้ดูดซึมในงานอดิเรกที่ไม่ได้ใช้งาน หนึ่งควรจะเข้าร่วมที่ถูกที่เกิดขึ้น และจากนั้น ทำอะไรคือสิ่งจำเป็นมากที่สุด อื่น ๆ อีกครั้ง กล่าวว่าที่เอาใจใส่อย่างไรก็ตามกษัตริย์อาจจะเพื่ออะไรกำลังเป็นไปไม่ได้สำหรับผู้ชายคนหนึ่งจะตัดสินใจอย่างถูกต้องเป็นเวลาเหมาะสมสำหรับทุกการกระทำ แต่ ที่เขาควรมีสภาของคนฉลาด ที่จะช่วยให้เขาแก้ไขเวลาเหมาะสมสำหรับทุกอย่างแต่คนอื่น ๆ กล่าวว่า มีบางสิ่งบางอย่างซึ่งไม่สามารถแล้ว againรอจะวางก่อนสภาที่เป็น แต่เกี่ยวกับการที่หนึ่งได้ในครั้งเดียวตัดสินใจว่า จะดำเนินการได้ หรือไม่ แต่ใน การตัดสินใจว่า หนึ่งต้องทราบอะไรกำลังจะเกิดขึ้น มันเป็นเพียงนักมายากลที่รู้จักที่ และ ดัง นั้น เพื่อที่จะทราบด้านขวาเวลาสำหรับทุกการกระทำ หนึ่งต้องปรึกษานักมายากลเท่า ๆ กัน ต่าง ๆ ได้คำตอบของคำถามที่สอง บางคนกล่าวว่าคนกษัตริย์จำเป็นที่สุดเป็นที่ปรึกษาของเขา อื่น ๆ การพระสงฆ์ อื่น ๆ แพทย์ ในขณะที่บางคนกล่าวว่า นักรบจำเป็นมากที่สุดกับคำถามที่สาม เป็นอาชีพสำคัญที่สุดคือ:บางคนตอบว่า สิ่งสำคัญสุดในโลกวิทยาศาสตร์คนอื่นกล่าวว่า ทักษะในการรบ และคนอื่น ๆ อีกครั้ง ที่มันเป็นศาสนาตอบทั้งหมดที่แตกต่าง กษัตริย์ยอมรับกับไม่มีพวกเขาและมอบรางวัลให้กับไม่มี แต่ยังต้องการค้นหาด้านขวาตอบคำถามของเขา เขาตัดสินใจที่จะปรึกษาฤาษี อย่างกว้างขวางมีชื่อเสียงสำหรับภูมิปัญญาของเขาฤาษีที่อาศัยอยู่ในไม้ซึ่งไม่เคยทั้ง และเขาได้รับไม่มีแต่ชาวบ้านทั่วไป ดังนั้น กษัตริย์ใส่เสื้อผ้าอย่างง่าย และก่อนถึงเซลล์ของฤาษีดังจากม้าของเขา และ ออกจากรักษาร่างกายของเขา ก็เพียงอย่างเดียวเมื่อกษัตริย์ทาบทาม ฤาษีคือการขุดพื้นดินด้านหน้าของฮัทของเขา เขาเห็นพระ ประทับใจเขา และไปขุดในฤาษีขี้โรค และอ่อนแอ และแต่ละครั้งเขาติดจอบของเขาเข้าโลกพื้นดิน และเปิดเล็กน้อย เขาหายใจอย่างหนักกษัตริย์ไปขึ้นเขา และกล่าวว่า: "ฉันมาคุณ ฤาษีฉลาดขอให้คุณตอบคำถามที่สาม: อยากรู้การทำการสิ่งที่ถูกที่ถูกเวลา ที่เป็นคนส่วนใหญ่ต้อง และที่ควร ดังนั้น ความสนใจมากขึ้นกว่าส่วนที่เหลือและ สิ่งสำคัญสุด และต้องการความสนใจของฉันแรก"ฟังพระฤาษี แต่ตอบอะไร เพียงฤทธิ์มือของเขาและขุด recommenced"คุณกำลังเบื่อ กล่าวว่า พระมหากษัตริย์ "ให้ฉันใช้จอบ และทำงานสักครู่สำหรับคุณ"ฤาษีกล่าว "ขอบคุณ" และ สเปดให้กษัตริย์ เขานั่งลงบนพื้นดินเมื่อเขาขุดสองเตียงได้ พระหยุด และซ้ำของเขาคำถามนี้ ฤาษีอีกทำให้ไม่มีคำตอบ แต่กุหลาบ ยืดออกเขามือสำหรับการจอบ และกล่าวว่า:"ตอนนี้ เหลือสักครู่- และให้ฉันทำงานเล็ก"แต่กษัตริย์ไม่ได้ให้เขาจอบ และยังคงขุด หนึ่งชั่วโมงที่ผ่านไป และอื่น ดวงอาทิตย์เริ่มจมอยู่หลังต้นไม้และกษัตริย์สุดท้ายติดจอบที่เป็นพื้นดิน และกล่าวว่า:"ผมมาคุณ คนฉลาด สำหรับคำตอบคำถามฉัน ถ้าคุณสามารถข้าพเจ้าไม่มี บอกให้ และฉันจะกลับบ้าน ""นี่มาบางคนทำงาน กล่าวว่า ฤาษี "ให้เราเห็นว่าเป็นใคร"พระเปิดรอบ และเห็นอยู่คนมาจากการไม้ คนจัดขึ้นที่มือของเขากดกับกระเพาะอาหารของเขา และเลือดมีไหลอยู่ใต้นั้น เมื่อเขาพระ เขาล้มลงหน้ามืดบนพื้นเสียงสวดเดินย่อง พระและฤาษีunfastened เสื้อผ้าชาย มีแผลขนาดใหญ่ในเขากระเพาะอาหาร พระล้างมันเป็นดีที่สุดเขาสามารถ และ bandaged ด้วยผ้าเช็ดหน้าของเขาและ มีผ้าขนหนูมีฤาษี แต่เลือดจะหยุดไหล และพระเอาออกอีกผ้าพันแผลแช่ ด้วยเลือดอุ่น และล้าง และ rebandaged แผลเมื่อในที่สุด เลือดหยุดไหล คนฟื้นขึ้นมา และได้ขอบางสิ่งบางอย่างการดื่ม การคิ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ครั้งหนึ่งมันเคยเกิดขึ้นกับกษัตริย์องค์หนึ่งว่าถ้าเขารู้อยู่เสมอขวา
เวลาที่จะเริ่มต้นทุกอย่าง ถ้าเขารู้ว่าใครเป็นคนที่เหมาะสมที่จะ
ฟังและผู้ที่จะหลีกเลี่ยงการ; และเหนือสิ่งอื่นถ้าเขามักจะรู้ว่าสิ่งที่
เป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดที่จะทำเขาจะไม่เคยล้มเหลวในสิ่งที่
เขาอาจจะดำเนินการ.

นี้และคิดว่ามีเกิดขึ้นกับเขาเขาก็ประกาศ
ไปทั่วราชอาณาจักรของเขาว่าเขาจะให้รางวัลอันยิ่งใหญ่ เพื่อคนใดคนหนึ่ง
ที่จะสอนให้เขารู้สิ่งที่เป็นเวลาที่เหมาะสมสำหรับทุกการกระทำและ
ผู้ที่เป็นคนที่จำเป็นที่สุดและวิธีการที่เขาอาจจะรู้ว่าสิ่งที่เป็น
สิ่งที่สำคัญที่สุดที่จะทำ.

และได้เรียนรู้คนมาต่อพระมหากษัตริย์ แต่พวกเขาทั้งหมดตอบ เขา
คำถามที่แตกต่างกัน.

ในการตอบคำถามแรกที่บางคนบอกว่าจะรู้ว่าทางขวา
เวลาสำหรับทุกการกระทำหนึ่งจะต้องวาดขึ้นล่วงหน้าตารางของวันที่
เดือนและปีและต้องมีชีวิตอยู่อย่างเคร่งครัดตามมัน เท่านั้น
จึงกล่าวว่าพวกเขาทุกอย่างที่สามารถทำได้ในเวลาที่เหมาะสม.
อื่น ๆ บอกว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะตัดสินใจก่อน
เวลาที่เหมาะสมสำหรับการดำเนินการทุก; แต่ที่ไม่ให้ตัวเองถูก
ดูดซึมในงานอดิเรกที่ไม่ได้ใช้งานหนึ่งควรให้ความสนใจกับทุกสิ่งที่
เกิดขึ้นแล้วทำสิ่งที่จำเป็นมากที่สุด อื่น ๆ อีกครั้งกล่าว
ว่าอย่างไรก็ตามเอาใจใส่คิงอาจจะมีสิ่งที่เกิดขึ้นมัน
เป็นไปไม่ได้สำหรับชายคนหนึ่งในการตัดสินใจอย่างถูกต้องในเวลาที่เหมาะสมสำหรับ
การดำเนินการทุก แต่ที่เขาควรจะมีสภาของคนฉลาดที่
จะช่วยให้เขา แก้ไขเวลาที่เหมาะสมสำหรับทุกอย่าง.

แต่แล้วอีกครั้งที่คนอื่น ๆ กล่าวว่ามีบางสิ่งบางอย่างซึ่งไม่สามารถ
รอที่จะวางก่อนสภา แต่เกี่ยวกับการที่หนึ่งมีครั้งเดียวที่จะ
ตัดสินใจว่าจะดำเนินการพวกเขาหรือไม่ แต่เพื่อที่จะตัดสินใจ
ว่าหนึ่งต้องทราบล่วงหน้าสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น มันเป็นเพียง
นักมายากลที่รู้ว่า; และดังนั้นเพื่อที่จะทราบขวา
เวลาสำหรับทุกการกระทำอย่างใดอย่างหนึ่งจะต้องปรึกษานักมายากล.

ต่างๆอย่างเท่าเทียมกันเป็นคำตอบของคำถามที่สอง บางคนกล่าวว่า
คนของพระราชาที่จำเป็นมากที่สุดคือที่ปรึกษาของเขา คนอื่น ๆ
ปุโรหิต คนอื่น ๆ ที่แพทย์; ในขณะที่บางคนกล่าวว่านักรบเป็น
. ที่จำเป็นที่สุด

ของคำถามที่สามเป็นสิ่งที่เป็นอาชีพที่สำคัญที่สุด:
. บางตอบว่าสิ่งที่สำคัญที่สุดในโลกเป็นวิทยาศาสตร์
อื่น ๆ บอกว่ามันเป็นทักษะในการทำสงคราม; และคนอื่น ๆ อีกครั้งว่ามันเป็น
พิธีกรรมทางศาสนา.

ทุกคำตอบที่แตกต่างกันเป็นกษัตริย์เห็นด้วยกับการที่ไม่มีของพวกเขา
และให้รางวัลใคร แต่ก็ยังคงต้องการที่จะหาที่ถูกต้อง
คำตอบสำหรับคำถามของเขาเขาตัดสินใจที่จะปรึกษาฤาษีอย่างกว้างขวาง
ชื่อเสียงในด้านภูมิปัญญาของเขา.

ฤาษีอาศัยอยู่ในไม้ที่เขาไม่เคยเลิกและเขาได้รับ
แต่ไม่มีชาวบ้านทั่วไป ดังนั้นกษัตริย์ใส่เสื้อผ้าที่เรียบง่ายและก่อนที่จะ
ถึงมือถือของฤาษีลงจากหลังม้าของเขาและปล่อยให้
เขาร่างกายยามที่อยู่เบื้องหลังไปคนเดียว.

เมื่อครั้งที่พระเข้าหาฤาษีที่ถูกขุดพื้นดินในด้านหน้า
ของกระท่อมของเขา . เห็นกษัตริย์เขาทักทายเขาและไปขุด
ฤาษีก็อ่อนแอและอ่อนแอและทุกครั้งที่เขาติดอยู่จอบของเขาเข้าไปใน
. พื้นดินและหันแผ่นดินเล็ก ๆ น้อย ๆ เขาสูดลมหายใจอย่างหนัก

กษัตริย์เสด็จขึ้นไปยังเขาและกล่าวว่า "ผม ได้มาให้คุณฤาษีฉลาด
ที่จะขอให้คุณตอบคำถามที่สาม: ฉันสามารถเรียนรู้ที่จะทำ
สิ่งที่ถูกต้องในเวลาที่เหมาะสมที่มีคนที่ผมต้องการมากที่สุดและ?
ผู้ที่ฉันควรจึงให้ความสนใจมากกว่า ส่วนที่เหลือหรือไม่
และสิ่งที่กิจการมีความสำคัญมากที่สุดและต้องให้ความสนใจเป็นครั้งแรกของฉัน "

ฤาษีฟังต่อพระมหากษัตริย์ แต่ตอบอะไร เขาเพียงแค่ทะเลาะวิวาทกัน
ในมือของเขาและเริ่มการขุด.

"คุณจะเหนื่อย" กษัตริย์ตรัสว่า "ให้ฉันใช้จอบและการทำงาน
สักครู่สำหรับคุณ."

"ขอบคุณ!" กล่าวว่าฤาษีและให้จอบต่อพระมหากษัตริย์เขา
นั่งลงบนพื้นดิน.

เมื่อเขาได้ขุดสองเตียงกษัตริย์หยุดและทำซ้ำของเขา
คำถาม ฤาษีอีกครั้งไม่ได้ให้คำตอบ แต่ลุกขึ้นยืดออก
มือของเขาสำหรับจอบและกล่าวว่า:

". ตอนนี้เหลือสักครู่และแจ้งให้เราทำงานบิต"

แต่พระมหากษัตริย์ไม่ได้ให้เขาจอบและยังคงที่จะขุด หนึ่ง
ชั่วโมงผ่านไปและอีก ดวงอาทิตย์เริ่มจมอยู่เบื้องหลังต้นไม้
และพระมหากษัตริย์ที่สุดท้ายที่ติดอยู่จอบลงในพื้นดินและพูดว่า:

. "ผมมากับคุณคนฉลาดคำตอบสำหรับคำถามของฉันหากคุณสามารถ
ให้ฉันไม่มีใครบอกฉันดังนั้น และฉันจะกลับบ้าน. "

" มาที่นี่บางคนทำงาน "ฤาษีกล่าวว่า" ให้เราเห็นว่าเป็นใคร. "

พระราชาหันกลับมาและเห็นชายไว้เครามาทำงานออกจาก
ไม้ คนที่จับมือของเขากดกับท้องของเขาและเลือด
ไหลออกมาจากใต้พวกเขา เมื่อเขาไปถึงพระมหากษัตริย์ที่เขาล้มลง
เป็นลมบนพื้นดินครางอย่างอ่อนแรง กษัตริย์และฤาษี
ปลดเสื้อผ้าของชายคนนั้น มีแผลขนาดใหญ่ในของเขาคือ
กระเพาะอาหาร The King ล้างมันให้ดีที่สุดเท่าที่เขาสามารถทำได้และผ้าพันแผลด้วย
ผ้าเช็ดหน้าของเขาและด้วยผ้าขนหนูฤาษีมี แต่เลือด
จะไม่หยุดไหลและพระมหากษัตริย์อีกครั้งและอีกครั้งถอด
ผ้าพันแผลแช่ด้วยเลือดที่อบอุ่นและล้างและ rebandaged แผล.
เมื่อที่สุดท้ายที่เลือดหยุดไหลคนที่ฟื้นขึ้นมาและถามหา
บางสิ่งบางอย่างที่จะดื่ม คี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันเคยเกิดขึ้นกับกษัตริย์องค์หนึ่ง ที่ถ้าเขารู้เสมอว่า ขวาเวลาที่จะเริ่มต้นทุกอย่าง ถ้าเขารู้ว่าใครคือคนที่เหมาะสมกับฟัง และคนที่จะหลีกเลี่ยง และ เหนือสิ่งอื่นใด ถ้าเขารู้เสมอว่าเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดที่จะทำ เขาไม่เคยพลาดในสิ่งใดเขาอาจจะรับปากและนี้คิดว่ามีการเกิดขึ้นแก่เขา เขาได้ประกาศว่าทั่วทั้งอาณาจักรของเขาว่า เขาจะมอบรางวัลใหญ่ๆใครสอนเขาคือเวลาที่เหมาะสมสำหรับทุกการกระทำ และใครคือคนที่สำคัญที่สุด และว่าเขาอาจจะรู้ว่าอะไรคือสิ่งที่สำคัญที่สุดที่ต้องทำและได้เรียนรู้คนมาเฝ้ากษัตริย์ แต่พวกเขาทั้งหมดตอบของเขาคำถามที่แตกต่างกันตอบ คำถามแรก บางคนบอกว่า รู้ใช่ไหมเวลาสำหรับทุกการกระทำ ต้องวาดขึ้นล่วงหน้า , ตารางวันเดือน ปี และต้องอาศัยอย่างเคร่งครัดตามมัน เพียงดังนั้น พวกเขาพูดได้ทุกอย่างจะทำในเวลาที่เหมาะสมคนอื่นบอกว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะตัดสินล่วงหน้าเวลาที่เหมาะสมสำหรับทุกการกระทำ แต่ที่ไม่ได้ให้ตัวเองเป็นดูดซึมในเวลางาน หนึ่งควรเข้าร่วมประชุมทั้งหมดนั่นขึ้น แล้วทำในสิ่งที่จำเป็นที่สุด คนอื่น ๆอีกว่าแต่ใส่ใจกษัตริย์อาจจะเกิดอะไรขึ้น มันมันเป็นไปไม่ได้สำหรับคนที่จะตัดสินใจได้อย่างถูกต้อง ถูกเวลา สำหรับทุกการกระทำ แต่เขาควรมีสภาของนักปราชญ์ที่จะช่วยให้เขาแก้ไขเวลาที่เหมาะสมสำหรับทุกอย่างแต่แล้วอีกครั้งที่คนอื่นกล่าวว่ามีบางสิ่งที่อาจไม่เดี๋ยวจะถูกวางไว้ก่อนที่สภา แต่เรื่องหนึ่งที่ได้เดี๋ยวนี้ตัดสินใจว่าจะรับหรือไม่ แต่เพื่อที่จะตัดสินใจนั้น ต้องรู้ก่อนว่าเกิดอะไรขึ้น มันเป็นเพียงนักมายากลที่รู้จัก และ ดังนั้น เพื่อที่จะได้รู้ ขวาเวลาสำหรับทุกการกระทำ ต้องปรึกษา นักมายากลต่าง ๆ กัน คือ คำตอบของคำถามที่สอง บางคนกล่าวว่าคนส่วนใหญ่ต้องการเป็นกษัตริย์สภาของเขา คนอื่น ๆนักบวช ; อื่น ๆ แพทย์ บางคนกล่าวว่า นักรบ คือที่จำเป็นที่สุดกับคำถามที่เป็นสิ่งที่เป็นอาชีพที่สำคัญที่สุด :บางคนตอบว่า สิ่งสำคัญที่สุด คือ วิทยาศาสตร์คนอื่นบอกว่ามันเป็นทักษะในการรบ และคนอื่นๆ อีก มันคือนมัสการทางศาสนาคำตอบทั้งหมดอยู่ที่แตกต่างกัน กษัตริย์เห็นด้วยกับไม่มีพวกเขาและมอบรางวัลใคร แต่ก็ยังคิดจะหาเจอคำตอบของเขา เขาจึงตัดสินใจไปปรึกษาฤาษีอย่างกว้างขวางที่มีชื่อเสียงสำหรับความฉลาดของเขาเองฤาษีอาศัยอยู่ในป่าซึ่งเขาไม่เลิก เขาได้รับไม่มี แต่ชาวทั่วไป . พระราชาจึงให้ใส่เสื้อผ้าธรรมดา และก่อนการเข้าถึงของฤาษีเซลล์ลงจากหลังม้าจากม้าของเขา และออกจากร่างกายของเขายามข้างหลัง ไปคนเดียวเมื่อกษัตริย์เข้าหา , ฤๅษีกำลังขุดดินในส่วนหน้าของกระท่อมของเขา เห็นกษัตริย์ เขาทักทายเขา และก็ขุดพระฤาษี อ่อนแอ อ่อนแอ และแต่ละครั้งที่เขาติดจอบของเขาลงพื้นดิน และเปลี่ยนโลกเล็กน้อย เขาหายใจหนักกษัตริย์เดินขึ้นเขา และ กล่าวว่า " ผมต้องมาหาคุณ ปัญญา ฤาษีถามตอบสามคำถาม : ฉันสามารถเรียนรู้ที่จะทำสิ่งที่ถูกต้องในเวลาที่เหมาะสม ? ใครคือคนที่ฉันต้องการมากที่สุดที่ควรผมจึงสนใจมากกว่าที่จะไปแล้วงานเป็นสำคัญ และต้องการความสนใจแรกของฉัน "พระฤาษีได้ฟังพระราชา แต่ตอบไม่ได้ เขาถ่มน้ำลายในมือของเขาและ recommenced การขุด" เหนื่อย " กษัตริย์ตรัสว่า " ให้ผมใช้จอบและงานสักครู่คุณ”" ขอบคุณ ! " กล่าวว่า ฤาษีและให้จอบกับพระราชา เขานั่งลงบนพื้นเมื่อเขาขุดสองเตียงกษัตริย์หยุดซ้ำเขาคำถาม พระฤาษีอีก ให้คำตอบไม่ได้ แต่โรส เหยียดออกมือของเขาสำหรับพลั่ว และกล่าวว่า :" ตอนนี้พัก และปล่อยให้ฉันทำงานนิดหน่อย .แต่กษัตริย์ไม่ได้เอาพลั่ว และยังคงที่จะขุด หนึ่งชั่วโมงผ่านไป และอีก ดวงอาทิตย์เริ่มที่จะจมอยู่หลังต้นไม้และกษัตริย์สุดท้ายติดจอบลงดิน และกล่าวว่า :" ฉันมาเพื่อคุณคนฉลาด สำหรับคำตอบของคำถามของฉัน ถ้าคุณสามารถให้ฉันเลย ฉันบอก ฉันจะกลับบ้าน "" มาแล้ว บางคนวิ่ง " ฤๅษี " ให้เราดูว่าเป็นใคร "กษัตริย์เปิดรอบ และเห็นชายหนวดวิ่งออกมาของไม้ ชายหนุ่มยกมือกดต่อกระเพาะ และเลือดมันไหลออกมาจากใต้พวกเขา เมื่อเขาไปถึงกษัตริย์ เขาล้มเป็นลมบนพื้น เสียงครางอย่างไม่มีแรง กษัตริย์ และพระฤาษีเอาเสื้อผ้าของผู้ชาย มีแผลขนาดใหญ่ ในกระเพาะอาหาร กษัตริย์ล้างมันอย่างดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ และผูกมันกับผ้าเช็ดหน้าและผ้าเช็ดตัวของเขากับพระฤาษี มี แต่เลือดจะไม่หยุดไหล และกษัตริย์อีกเอาผ้าพันแผลชุ่มไปด้วยเลือดที่อบอุ่น และล้าง และ rebandaged บาดแผลเมื่อเลือดหยุดไหล เขาฟื้นขึ้นมา และ ขอดื่มอะไรสักอย่าง คิ